Alles Amerika
Afdrukken

Reisverslag Stan Gobien (Stan.Gobien): van San francisco, CA naar Seattle, WA

Startdatum: 2014-06-20 Startpunt: San francisco, California
Einddatum: 2014-07-11 Eindpunt: Seattle, Washington
Aantal volwassenen: 2 Vervoermiddel heen & terug: Vliegtuig (United)
Aantal kinderen: 0 Vervoermiddel ter plaatse: Auto (Alamo)
 
Informatie, inleiding en conclusie:
Voor de 6e keer al weer trekken we richting de Verenigde Staten, maar deze keren gaan we de helft van de reis in Canada doorbrengen. De regio wordt het Noordwesten met onder andere noordelijk California, Oregon, Washington en dan de grens over voor British Columbia en Alberta. We nemen veel op onze boterham, maar dat doen we graag, dat zorgt er voor dat wij niet overal even uitgebreid kunnen bezoeken, maar aan de andere kant zorgt dit wel voor een reis met 3 weken avontuur en hoogtepunten, en zo hebben we het graag. Deze keer bewust maar beperkte tijd voor de steden en veel tijd uitgetrokken voor de natuur en ook lange (berg)wandelingen ingepland.

We beginnen de reis in San Francisco, een stad waar we in 2009 reeds 2 nachten verbleven hebben, met de beperkte tijd die we hebben, 1 volledige dag, gaan we de 49mile drive rijden om zo de stad beter te leren kennen. De volgende dag rijden we via de Golden Gate bridge en Highway 1 noordelijk richting de oude redwood bossen met enkele van de hoogste bomen ter wereld. Via Crater Lake National Park komen we in Oregon terecht waar we dan de Columbia River Gorge bezoeken met de vele fantastische watervallen. Daarna gaat het richting de kust en naar de volgende staat Washington met het Olympic National Park. Via een ferry boot verlaten we dan de V.S. en komen we Canada binnen. Na een kort bezoek aan Canada's 3de grootste stad Vancouver, gaat het richting de bergen met eerst Whistler, basis voor de Olympische Winterspelen in 2010 en daarna richting de Canadese Rockies met de prachtige parken Jasper National Park, Banf National park, Yoho National Park en Kootenay National Park. Hoogtepunt wordt ongetwijfeld ons bezoek aan Lake O Hara, een gebied waar je enkel met fel begeerde plaatsen op een bus naar toe mag (of te voet :o) voor een prachtig en zo goed als ongerept gebied. Daarna zakken we naar beneden terug Washington in, en sluiten we af in Seattle.

CONCLUSIE:
 Reisblog of topic
Totaal afgelegde afstand in mijlen:  3158
Route van dag tot dag:
Dag 1: San Francisco Airport, CA
naar San Francisco, CA
Dag 2: San Francisco, CA
naar San Francisco, CA
Dag 3: San Francisco, CA
naar Fortuna, CA
Dag 4: Fortuna, CA
naar Crater Lake, OR
Dag 5: Crater Lake, OR
naar Redmond, OR
Dag 6: Redmond, OR
naar Tigard, OR
Dag 7: Tigard, OR
naar Lake Lake Quinault, WA
Dag 8: Lake Lake Quinault, WA
naar Forks, WA
Dag 9: Forks, WA
naar Vancouver, BC
Dag 10: Vancouver, BC
naar Vancouver, BC
Dag 11: Vancouver, BC
naar Whistler, BC
Dag 12: Whistler, BC
naar Whistler, BC
Dag 13: Whistler, BC
naar Clearwater, BC
Dag 14: Clearwater, BC
naar Jasper Park, AB
Dag 15: Jasper Park, AB
naar Jasper Park, AB
Dag 16: Jasper Park, AB
naar Field, AB
Dag 17: Field, AB
naar Banff, AB
Dag 18: Banff, AB
naar Cranbrook, BC
Dag 19: Cranbrook, BC
naar Moses Lake, WA
Dag 20: Moses Lake, WA
naar Seattle, WA
Dag 21: Seattle, WA
naar Seattle, WA
Dag 22: Seattle, WA
naar Seatac Airport, WA
 
 
Terug naar boven Dag 1: Vrijdag 20 Juni 2014
Van: San Francisco Airport, CA, United States
Naar: San Francisco, CA, United States
P1010219.JPG
P1010224.JPG
Onze vlucht naar Chicago vertrekt om 11uur, dus moeten we om 9uur ten laatste in de luchthaven zijn. Maar op vrijdagmorgen in het spitsuur naar de luchthaven rijden is een groot risico. Daarom vertrekken we reeds om 6h15 en met slechts enkele kleine files verliezen we slechts 10 a 15min onderweg en zijn rond 7h45 reeds op de luchthaven. We kunnen de koffers al in checken en gaan direct door naar security wat vlot verloopt en zo zitten we even later al aan de Starbucks in de B vertrekhal.
Stephanie ziet nog een bekende Vlaming lopen in de vertrekhal, richting de lounges, namelijk Tom Waes 'Tomtesteron, Dos cervezas'. In tegenstelling tot de vorige jaren vliegen we nu rechtstreeks naar de V.S. (Chicago)en daar hebben we dan een overstap, de vlucht duurt +-8 uur. Als we staan aan te schuiven bij immigratie controle zien we Tom Waes in de rij naast ons staan, hij blijkt zeer sympathiek en vertelt dat hij naar Alaska door vliegt voor een nieuw TV programma, samen met een camera- en geluidsman.
We vliegen nu verder naar San Francisco, een vlucht van -4 uur. Eindelijk zijn we dan gearriveerd op onze bestemming. Het lijkt ons wel minder vermoeiend om een overstap in Europa te maken, zoals London, en dan rechtstreeks te vliegen naar je eindbestemming.
Het ophalen van de koffers gaat vlot en via het treintje gaan we naar het Car Rental Center. Na het afwimpelen van de nodige vragen voor grotere wagen en extra verzekeringen zijn we in de garage aan het zoeken naar een geschikte wagen. Er staat een Jeep Patriot en 2 Nissan Jukes, die laatste vinden wij te klein en de Patriot is zo basic. Maar er wordt net een Ford Escape klaar gezet, en die vinden wij er goed uit zien, zowel qua ruimte als luxe.
5 min later zijn we op weg richting downtown San Francisco en om 19hr op vrijdagavond levert dat toch enkele files op. We checken in bij ons hotel, Lombard Motor Inn, de kamer is zeer ruim en er is gratis parking, perfect dus! We besluiten om ons avondeten te nuttigen bij The Cheesecake Factory, hier in dowtown zit deze op de bovenverdieping van Macy's op Union Square, er is wel een wachttijd van55min, maar na zo'n 45min kunnen we aan tafel en de bediening is vlot en het eten zeer lekker. We zijn ondertussen wel al zeer lang op, het is ondertussen reeds 6uur in de ochtend in België en we gaan vermoeid naar ons hotel terug en kruipen onder de wol.

 
Terug naar boven Dag 2: Zaterdag 21 Juni 2014
Van: San Francisco, CA, United States
Via: 49 mile Scenic Drive
Naar: San Francisco, CA, United States
_DSC0947.jpg
_DSC0949.jpg
Een volle dag in San Francisco beginnen we natuurlijk met ontbijt bij Starbucks. Enkele blokken van ons hotel zit er één, maar San Francisco is gebouw op heuvelachtig terrein, dus zelfs enkele blokken betekent al stijgen en dalen.
Na het ontbijt gaan we met de wagen San Francisco verkennen, we rijden de 49mile Scenic Drive, een uitgestippelde route door de stad met enkele interessante stops en viewpoints langs de weg.
We beginnen in downtown, en rijden richting Fishermans Wharf, de marina en Presidio. Een korte stop aan Fort Point zorgt voor een blik op de Golden Gate brug van dichtbij. Het gaat dan verder via het Golden Gate park tot aan Twin Peaks voor een uitzicht op de stad.
We gaan dan terug naar ons motel, via de nodige files zelfs op zaterdag, en gaan van daar te voet (weeral op en neer) via Lombard Street naar Fisherman's Wharf met zijn gezellige winkektjes en restaurant. We eten vanavond in Bubba Gump, slechts 55min wachttijd :o. Terug naar het hotel waar we de koffers nog herschikken zodat we morgen vlot kunnen vertrekken voor onze Hwy 1 rit.

 
Terug naar boven Dag 3: Zondag 22 Juni 2014
Van: San Francisco, CA, United States
Via: Hwy 1, Bowling ball beach, Avenue of the Giants, The Homestead and Big Tree Loop
Naar: Fortuna, CA, United States
_DSC0988.jpg
_DSC1021.jpg
Vandaag de eerste reisdag van de vakantie, maar we beginnen met een zelf gemaakt ontbijt met een stokbrood en Nutella. Na het onbijt checken we uit en rijden we weg uit San Francisco via de Golden Gate brug, blijft toch een indrukwekkende brug om over te rijden. We stoppen nog even op de zijstraat naar de Marin headlands om nog een foto te nemen van de brug, maar het is nog wat mistig en bewolkt. De rit gaat verder via US Hwy 101 tot we afslaan en richting de kust rijden waar we CA Hwy 1 ook gekend als de Pacific Coast Highway afrijden tot op het einde. De highway gaat krinkel de winkel en holder de bolder, slingerend en op en neer dus. We rijden enkele malen langs mooie uitzichtpunten en zandstranden. Naar het einde toe gaat de highway landinwaarts over de heuvels en krijgen we een eerste blik op de immense Redwood ([img]http://nl.wikipedia.org/wiki/Kustmammoetboom[/img]) bomen. Op het einde gaan we noordelijk verder op US Hwy 101. Een eindje verder begint een scenic alternate route gekend als de Avenue of the Giants, waar je langs deze immense bomen rijdt en er diverse stops en wandelingen zijn die je kan doen. We doen de kleine Big Trees Loop in Humboldt Redwoods State Park. Het is al avond wanneer we dan de laatste miles afleggen richting Fortuna waar we overnachten. Avondeten wordt deze keer Burger King, een fast food keten waar wij bijna geen ervaring mee hebben.

 
Terug naar boven Dag 4: Maandag 23 Juni 2014
Van: Fortuna, CA, United States
Via: Trinidad State Beach, Patricks Point State Park, Circle Trail, Newton B Drury Scenic Parkway, Enderts/Crescent Beach Overlook, Stout Grove in Jedediah
Naar: Crater Lake, OR, United States
_DSC1058.jpg
_DSC1140.jpg
Deze dag begint met een complimentary ontbijt in ons hotel (Best Western Country Inn). Na het uitchecken is het back to the road. Het wordt vandaag ook weer een grote afstand om af te leggen met enkele korte stops onderweg. We beginnen al vroeg met de eerste stop, Trinidad State Beach voor een zicht op de ruige kust met vele seastacks en de memorial mini lighthouse. Dan gaat het verder naar Patrick's Point State Park, waar we na het betalen van het ingangsgeld het Patricks Point uitzichtpunt en de Wedding Rock bezichtigen. Zomaar uit het niets kom plots een mist opzetten en weg is het uitzicht.
De volgende stop is Prairie Creek Redwoods State Park, ook onderdeel van Redwood National Park, waar we elk zien grazen en een korte wandeling doen tot aan de Big Tree en de vlakbij gelegen Circle Trail. We rijden dan verder via de Newton B Drury - Redwood Scenic Parkway het park uit. We naderen ondertussen Crescent City en na een tankbeurt wijken we af van de Highway en zoeken de gravel Howland Hill road op. Dit is een prachtige niet geasfalteerde weg, in goede staat, dwars door het Jedediah Smith Redwoods State Park (ook onderdeel van) met wederom enkele zeer imposante Redwood bomen vlak naast de weg. Ongeveer halverwege de weg stoppen we bij Stout Grove, waar we de korte loop trail wandelen. We rijden de weg verder tot aan Highway 199 en vervolgen onze reis naar Crater Lake in Oregon.
Na korte tijd steken we de grens over van California naar Oregon, en we merken dat de benzine direct goedkoper is, maar ook dat het hier verboden is om zelf te tanken, service is dus verplicht volgens State Law. Met nog een sanitaire stop bij Dairy Queen onderweg komen we uitendelijk tegen 19uur aan in de Crater Lake Lodge. We reserveren direct voor het avondeten en kunnen ondertussen nog van het uitzicht genieten of bij het haardvuur ons verwarmen. Er ligt hier warempel nog sneeuw op sommige plekken!

extra foto's:
_DSC1092.jpg _DSC1095.jpg

 
Terug naar boven Dag 5: Dinsdag 24 Juni 2014
Van: Crater Lake, OR, United States
Via: Crater Lake Rim drive + trails, Smith Rock SP
Naar: Redmond, OR, United States
_DSC1196 - _DSC1199.jpg
_DSC1263.jpg
We zijn deze ochtend al vroeg wakker en zien door onze ruit een prachtig blauwe hemel en stralend zon op het Crater Lake. We nuttigen ons ontbijt en drinken een warm drankje op het terras van de lodge met prachtig uitzicht. Nadat we uitchecken gaan we verder naar het Visitor Center en vragen we om raad over hoe we best onze tijd spenderen hier in Crater Lake National Park. Dankzij de tips besluiten we om de Garfield Peak Trail te wandelen. Dit is een wandeling omhoog op Garfield Peak naast de lodge. De top is echter niet bereikbaar door een flink pak sneeuw, maar we gaan zo ver we kunnen. De wandeling is steil en de klim is extra lastig door dat we op meer dan 2000m hoogte zitten en dus rap kort van adem worden. Maar het vlot toch goed en tijdens de wandeling hebben we dikwijls mooie uitzichten op Crater Lake. Net voor het pad volledig onderbroken wordt door dikke sneeuw hopen hebben we een prachtig uitzicht op het Crater Lake. Na de wandeling gaan we naar het Café en winkel waar we souvenirs kopen en een hapje eten. Daarna gaat het verder via de West Rim Drive met nog enkele stops aan uitzichtpunten alvorens we het park verlaten. We rijden naar onze volgende bestemming, Redmond. Maar we rijden via de Cascades Lakes Scenic Byway een mooie omweg met onderweg verschillende meren en een prachtig zicht op Mount Bachelor. Wanneer we aankomen in Redmond, na een stop bij Starbucks in Bend, checken we in het hotel. We gaan nog het vlakbij gelegen Smith Rock State Park bezoeken maar merken dat het bekende uitzicht nu in de schaduw ligt door de lage stand van de zon en de positie van de rotsheuvels. Maar de andere kant van de canyon is ook bezienswaardig en na zo'n 45min verlaten we weer het park. We tanken de auto vol en gaan eten bij de Neighbourhood Grill, waar nu ook de calorieën vermeld staan op de kaart, we schrikken ons rot. In het hotel kijken we TV en werk ik aan de foto's en het verslag.

 
Terug naar boven Dag 6: Woensdag 25 Juni 2014
Van: Redmond, OR, United States
Via: Multnomah Falls, Columbia River Gorge, Woodburn Outlet
Naar: Tigard, OR, United States
_DSC1325.jpg
_DSC1372.jpg
We staan vandaag vroeg op zodat we veel tijd hebben voor het programma van vandaag. Na het ontbijt in het hotel checken we uit en rijden we naar de Columbia River Gorge. We rijden langs de bergen en zien onder andere Mt. Jefferson en we rijden langs Mt. Hood tot aan Hood River, waar enkele mijlen ten westen de Historic Columbia River Gorge Highway begint en vele watervallen te bewonderen zijn. Als eerste stoppen we bij het trailhead naar Elowah Falls, een korte wandeling van 20min later en we staan bij de mooie waterval. We keren terug naar de wagen en stoppen iets later aan Horsetail Falls die gewoon naast de weg te bewonderen is. Onze volgende stop is bij de alom gekende Multnomah Falls, de grootste van Oregon. Zelfs op deze woensdag middag is er veel volk aanwezig. We nemen vele foto's en wandelen tot aan de Benson brug. Bij de waterval zijn er ook snacks te krijgen en WC's beschikbaar waar we gebruik van maken. We vervolgen de Historic Highway en de volgende stop is Latourel Falls dicht bij de weg. We rijden de Historic Columbia River Gorge Highway tot op het einde en we nemen dan de freeway richting Woodburn waar er een Premium Outlets center is. We komen daar aan tegen 16h30 en doen inkopen tot rond 19h, we vinden onder andere bij Fossil, The North Face, Crocs, Adidas en Converse iets leuks. Daarna gaan we richting ons hotel, wederom een Best Western, waar we een grote suite en candy bag toegewezen krijgen, met dank aan de Platinum status bij Best Western. Vanavond eten we nog eens bij The Cheesecake Factory waar ze lekkere pasta hebben, wat niet altijd makkelijk te vinden is in de V.S.

 
Terug naar boven Dag 7: Donderdag 26 Juni 2014
Van: Tigard, OR, United States
Via: Hug Point SP, Lake Quinault trails
Naar: Lake Lake Quinault, WA, United States
_DSC1503.jpg
1.jpg
Deze ochtend ontwaken we in onze suite met jammer genoeg wat miezerig weer buiten. We pakken alles weer in en maken graag gebruik van het aangeboden ontbijt. Iets na 9 vertrekken we uit deze voorstad van Portland en we rijden westwaarts richting de Oregon kust. Wanneer we dicht bij de kust komen is het alvast droog, maar nog steeds zwaar bewolkt. Bij Hug Point wandelen we even op het strand en fotograferen de mooie rotsen, er is zelfs een mini watervalletje. We moeten wel zorgen dat we niet ingesloten geraken door het opkomende tij, anders worden het natte voeten! We gaan terug op weg en we rijden nu weer op de ons reeds bekende US Highway 101 noordwaarts. Bij Astoria steken we Columbia River, die hier enorm breed is, over met een immense brug. En zo komen we terecht in onze volgende staat, Washington. Het weer blijft nog steeds droog maar zwaar bewolkt. De rit gaat verder tussen enorme bossen, en met zeer weinig bebouwing of stadjes. Gelukkig vinden we op de satelliet radio op ESPN een live verslag (2de helft) van de match van de Rode Duivels tegen Zuid-Korea. Gespannen luisteren we naar de Engelstalige verslaggeving en we zijn allebei blij dat de Duivels alsnog konden scoren en de match winnen. 3 op 3 voor de Belgen!
Rond 16h komen we aan bij ons hotel Quinault River Inn en het is een prachtige kamer op een enorm mooi aangelegd terrein met vriendelijke eigenaars. Na het inchecken gaan we bij het vlakbij gelegen Lake Quinault, de mooie korte Rainforest Nature Trail wandelen. Daarna gaan we even een kijkje nemen in de Lake Quinault Lodge en hun giftshop. De lodge is een historisch gebouw en ook zeer mooi onderhouden en vlak aan het meer. Iets verderop is er dan nog de korte trail tot aan één van de grootste Sitka Spruce Tree (Spar) ter wereld.
We keren terug naar ons hotel rond 18h30 en herschikkende koffers een beetje en kijken wat TV en surfen wat op het internet.

 
Terug naar boven Dag 8: Vrijdag 27 Juni 2014
Van: Lake Lake Quinault, WA, United States
Via: Olympic NP
Naar: Forks, WA, United States
_DSC1576.jpg
_DSC1624.jpg
We zitten hier in een gematigd regenwoud, en dat merken we als we vanochtend opstaan, het regent namelijk. Het wordt dus geen ontbijt op het terras buiten, maar binnen in de kamer aan de tafel, met koffie, melk en ontbijtgranen. Dan alles weer inpakken en de auto terug volladen, we hebben ondertussen een grote koffer uit de auto gehaald en al herschikt met enkele souvenirs en de aankopen van de Outlet er in. We checken uit en gaan op weg terug naar Lake Quinault, nu via de North Shore road tot aan het visitor center, waar we de korte maar leuke Maple Glade Nature Trail lopen. We keren terug via de North Shore road en stoppen nog even aan de grootste Western Redcedar. Het miezert ondertussen nog steeds. We rijden nu verder op de US 101 Highway en stoppen onderweg aan Ruby Beach. Dit strand heeft enkele mooie sea stacks maar het is nog steeds zwaar bewolkt. We gaan verder naar het Hoh Rainforest Visitor Center waar we de mooie Hall of Mosses trail Nature trail wandelen. De regen is wat geminderd, en onder de dekking van de bomen valt het goed mee. De trail bevalt zo goed, dat we er na nog de vlakbij gelegen Spruce Trail doen. Het is ondertussen gestopt met regenen en het is bijna 15uur, hoog tijd om verder te gaan en nog enkele beaches te bezoeken. We rijden door Forks en checken ondertussen in bij ons motel, dan gaan we weer op weg en gaan naar Second Beach bij La Push. Dit is veruit het mooiste strand, maar je moet er wel eerst 15min voor wandelen door het bos. Het strand is groot en er zijn 2 kleine rots eilandjes in zee. Wanneer de bewolking eventjes mindert en de lucht iets minder donkergrijs is, kunnen we zo voor stellen dat het prachtig moet zijn met mooier weer. Na second beach gaan we nog verder tot aan Rialto Beach maar afgezien van het vele drifthout heeft het niks meer te bieden dan het mooiere Second Beach. We rijden terug naar Forks en gaan eten in een lokaal restaurant. We gaan nog even terug naar het strand tegen zonsondergang in de hoop op een miraculeuze opklaring maar het mocht niet zijn.

 
Terug naar boven Dag 9: Zaterdag 28 Juni 2014
Van: Forks, WA, United States
Via: Olympic NP, ferry
Naar: Vancouver, BC, Canada
_DSC1698.jpg
_DSC1736.jpg
Deze ochtend regent het nog steeds hier in Forks in Washington, "the evergreen state", en we beginnen te begrijpen waar die slogan vandaan komt. We willen vandaag nog een wandeling doen in het Sol Duc gedeelte van het Olympic National Park, alvorens we door reizen naar Canada. We ontbijten op de kamer met ontbijtgranen en koffie/melk en zijn iets voor 8 uur vertrekklaar. We rijden verder op de US Highway 101 en slaan na een tijdje af richting het Sol Duc rainforest. We tonen onze pas aan het controlestation en rijden de weg tot het einde aan de parking voor de Sol Duc Falls trail. De Trail is slechts 2,6km heen en terug door het bos met weinig hoogteverschil en het pas is goed onderhouden. Na 20min komen we aan bij de prachtige waterval die eigenlijk uit 3 stukken naast mekaar bestaat. Het is een zeer mooi plaatje om te zien en te fotograferen. Na de nodige foto's keren we terug naar de parking. We gaan terug de weg op en rijden door naar Port Angeles, waar we onze eerste ferry van vandaag nemen, richting Victoria op Vancouver Island te Canada. We moeten er minstens 1 uur op voorhand zijn om onze gereserveerde plaatsen te claimen en de onze paspoorten te laten controleren. Zo'n uurtje later kunnen we eindelijk met de wagen op de ferry en vertrekken we. Wanneer we aankomen in Victoria dienen we eerst allemaal aan te schuiven aan de grenscontrole post en controleert een Canadese beambte onze paspoorten en stelt enkele vragen. Alles gaat vlot en we rijden door Victoria richting Swartz Bay voor onze 2de en laatste ferry van vandaag. Maar eerst stoppen we nog even in het kleine stadje Sidney waar we even Starbucks binnen gaan en een kleine wandeling in de hoofdstraat doen. Daarna gaat het verder naar de ferry terminal. De ferry overtocht duurt weer zoals de eerste 1,5uur en gaat tussen de Gulf Islands door maar alles verloopt spoedig. Aangekomen in Tsawassen is het nog zo'n 45min rijden naar downtown Vancouver, maar we doen nog een omweg via Burnaby op zoek naar een Applebee's om te leren dat deze verdwenen is en er nu een Burger King in de plaats zit. Avondeten wordt dus Burger King. Na het eten rijden we naar Vancouver, en vreemd genoeg stuurt TomTom me via North Vancouver en over de Lions Gate Bridge downtown in.

 
Terug naar boven Dag 10: Zondag 29 Juni 2014
Van: Vancouver, BC, Canada
Via: Robson street, Gastown, Canada Place, Granville Island, Stanley Park
Naar: Vancouver, BC, Canada
_DSC1771.jpg
_DSC1827.jpg
We hebben vandaag een volledige dag om Vancouver te verkennen. We staan op en na het douchen gaan we naar Starbucks, die gewoon onder ons hotel zit, voor een croissant en een kop koffie of chocoladedrank. We wandelen vanuit ons hotel via Robson street tot aan Canada Place en het Convention Center. we wandelen voorbij een pannenkoekenhuis met de naam "De Dutch" en het is er zeer druk met Nederlanders in oranje T-shirt die enthousiast rondlopen, de voetbalwedstrijd tegen Mexico is namelijk bezig. Het Nederlandse elftal is blijkbaar weeral goed bezig. We lopen via het mooi aangelegde waterkant park terug richting hotel. We eten een pizza stuk als lunch en vervolgen daarna onze verkenning van Vancouver. We wandelen richting Gastown, een gezellige buurt vol met winkeltjes. Er worden weer veel souvenirs gekocht. Hier vinden we ook de steamclock, die overigens niet meer correct de tijd toont, hopelijk een tijdelijk defect, en verder staat ook het standbeeld van "Gassy Jack". Na het vinden van de Chinatown poort wordt de wandeling onderbroken door een heuse regenbui, en we vluchten een Starbucks Coffee binnen. Wanneer het terug opgeklaard is gaat het weer via Robson street richting hotel, waar we de auto nemen naar Granville Island. Dit ligt ten zuiden van downtown gescheiden door het water, en bevat vele winkeltjes, restaurants en een Public Market, met fruit, groenten, bakkerijen en meer. Zeer leuk om een uurtje of 2 rond te wandelen. We gaan terug naar downtown en gaan eten in de de "Old Spaghetti Factory" ook een restaurantketen waar we al eens gegeten hebben een aantal jaar terug. Na het eten gaan we nog naar Stanley Park waar we foto's van de skyline van Vancouver kunnen nemen bij het vallen van de avond.

 
Terug naar boven Dag 11: Maandag 30 Juni 2014
Van: Vancouver, BC, Canada
Via: Vancouver parks, Shannon Falls, Brandywine Falls
Naar: Whistler, BC, Canada
_DSC1852.jpg
_DSC1886.jpg
Nog een ochtend hebben we om Vancouver verder te verkennen. Aangezien we downtown goed bezocht hebben, gaan we nu enkele parken en stranden van Vancouver bekijken. Het weer is ondertussen prachtig met blauwe lucht en lichte wolken. We beginnen met de straden aan Point Grey, we stappen uit bij Spanish Bay en genieten van het uitzicht, er zijn vooral veel mensen met honden en die gaan maar al te graag het water in. Het is leuk om naar te kijken wanneer een hond zich het water in stort om de bal van het baasje terug te brengen. We rijden de Marine Drive verder, langs enkele gebouwen van UBC (University van British Columbia) en door naar Queen Elisabeth Park, waar we wandelen tussen de mooie rosentuin en de prachtige siertuinen. We rijden terug door downtown naar Stanley Park waar we de totempalen bezoeken en het uitzicht op Vancouver bewonderen. Vervolgens wandelen tot onder aan de Lion's Gate brug. We rijden nog iets verder om uitzichten te bekijken en dan is het alweer tijd om Vancouver te verlaten. We rijden immers nog naar Whistler via de Sea-to-Sky Highway 99 en onderweg zijn er ook nog enkele stops. Eerst is de Shannon Falls waar we via een korte 10min trail aan het viewpoint staan. Vervolgens is er nog Brandywine Falls met een makkelijke 10min wandeling zonder niveau verschil. Rond 17h komen we dan in Whistler aan, dit is waar het meeste van de Olympische winterspelen van 2010 plaats vond. Het is duidelijk te zien dat dit stadje volledig aangelegd is, maar het is wel leuk met een lange autovrije promenade tussen winkeltjes en restaurants. We eten in de Brewhouse op aanraden van de hotel receptioniste maar eigenlijk was het niet zo goed maar toch duur. We gaan nog even langs het Visitor Center om te informeren naar de hiking trails en jammer genoeg is de High Note trail en een heel aantal andere trails nog gesloten door de sneeuw. Er worden wel enkele trails in de vallei aangeraden.
_DSC1911.jpg

 
Terug naar boven Dag 12: Dinsdag 1 Juli 2014
Van: Whistler, BC, Canada
Via: Whistler Mountain, Peak2Peak Gondola
Naar: Whistler, BC, Canada
_DSC1993.jpg
_DSC2028.jpg
We beginnen deze volledige dag in Whistler met overigens weer een stralende blauwe hemel met een bakje koffie voor Stephanie en een glas melk voor mij plus ontbijtgranen als ontbijt. Er is ook nog 1 chocoladekoek over van de doos die we kochten in San Francisco, er is nog niks mis met die koek na 11 dagen, dat bewijst dus maar hoeveel bewaarmiddelen er in zitten. Gisterenavond nog wat opzoekingen gedaan en in Whistler enkel in de vallei wandelen lijkt mij echte zonde. We gaan dus gewoon naar boven en kijken welke trails er mogelijk zijn. We stoppen eerst nog in een outdoor winkel voor een belletje voor aan de rugzak, om de beer op onze aanwezigheid te duiden en een airhorn als last resort, pepperspray hadden ze niet. We wandelen de gehele promenade af tot aan de ticket verkoop, kostprijs 56$ per persoon voor de gehele dag op alle stoelliften en Gondola's inclusief de Peak2Peak Gondola. We gaan naar boven op Whistler Mountain via de Whistler Gondola en komen zo'n 10min later aan bij de Rondhouse. De top van Whistler Mountain is nog zo'n 300m hoger en enkel te voet of via een stoeltjeslift bereikbaar. Wegens Stephanie's hoogtevrees is een stoeltjeslift geen optie, maar we gaan na wat rondkijken de Peak2Peak Gondola op. Deze Gondola houdt het wereldrecord voor de langste overspanning tussen kabelbaantorens, namelijk 3,03 kilometer en het hoogste punt boven de grond is 436 meter. Via deze Gondola komen we uit op de andere berg, Blackcomb Mountain, ook hier is er nog een bus + stoeltjeslift verder naar de top, er zijn hier nog minder trails open, niks eigenlijk. We keren dus een beetje later terug via de Peak2Peak Gondola naar Whistler Mountain. We hebben beslist dat we gaan proberen de top van Whistler mountain te voet te bereiken via de Pika's Traverse en Matthews traverse die sneeuwvrij gemaakt zijn. Volgens de borden moeten we rekenen op 2h15 heen. Maar we moeten ook zorgen dat we op tijd terug zijn voor de laatste Gondola naar beneden om 17h30. We beginnen met de intentie om zo ver te wandelen tot aan de hoge sneeuwwanden langs de gravel weg. Het klimt sterk omhoog en op een hoogte van 1870m is het zuurstofgehalte ook niet wat we gewoon zijn. We stoppen regelmatig voor 1 minuut en om iets te drinken en zo gaat het gestaag omhoog. Iets over de helft slaan we een babbeltje met een vriendelijk Canadees koppel dat op de weg naar beneden is, ze beiden zonder dat ik het vraag ook meer dan de helft van het watervoorraad aan. Die van ons was inderdaad niet ruim genoeg voorzien voor deze klim. We blijven doorgaan en redelijk uitgeput halen we de top van de berg. Er is een klein snackhutje en we belonen onszelf met een magnum ijsje. Na enkele foto's en het bewonderen van het, overigens veel mooiere, uitzocht vanaf de top gaan we terug te voet tot aan het Roundhouse om de Gondola richting vallei terug te nemen. De weg naar beneden gaat natuurlijk veel vlotter maar het is lastig aan de voeten en ook de armen, we gebruik nu namelijk voor het eerst eens hikingpoles (wandelstokken dus). De poles zorgen wel voor goede stabiliteit en we vlotten goed. Om kwart voor 5 staan we terug aan de Gondola. We hebben 7km afgelegd heen en terug naar de top en iets meer dan 300 meter verticaal hoogteverschil overwonnen. Dat was onze eerste bergwandeling en een goede oefening voor wat er komt binnen enkele dagen. Na een sanitaire stop gaan we terug naar beneden en wandelen dan nog de volledige promenade tot aan ons hotel, daar aangekomen is het eerste wat we doen de bergschoenen uit en gewone schoenen aandoen. We zoeken daarna vol spanning de uitslag van de wedstrijd van de Rode Duivels tegen de V.S. op en zijn natuurlijk blij met de mooie overwinning. Argentinië watch out! We wandelen nog terug over de promenade naar ons restaurant voor deze avond, terug een Pasta gerecht voor ons allebei bij "The Old Spaghetti Factory" wat hier in het toch wel dure Whistler goede prijs/kwaliteit oplevert. Aangezien het vandaag Canada Day was, de nationale feestdag hangt overal de Canadese vlag uit en is er vanavond ook nog vuurwerk.

 
Terug naar boven Dag 13: Woensdag 2 Juli 2014
Van: Whistler, BC, Canada
Via: Lower Joffre lake, Wells Gray Provincial Park
Naar: Clearwater, BC, Canada
_DSC2120.jpg
_DSC2138.JPG
Na het ontbijt op de kamer laden we alles terug in de wagen en verlaten we Whistler. We rijden verder oostwaarts door bergachtig verlaten landschap en komen maar weinig dorpjes tegen. Onze eerste stop is een fotostop bij Lower Joffre Lake. Dit is een zeer mooi meer met appelblauwzeegroene kleur maar helaas worden we overrompeld door zwermen muggen. De Deet mug roller lijkt hun niet te deren, we springen terug de auto in. We rijden verder en tanken nog eens de auto vol in Lillooet. Vervolgens rijden we verder over de drukkere TransCanada Hwy 1 tot aan Kamloops, waar we stoppen voor een late lunch en sanitaire stop. Nu gaat het via de Yellowhead Hwy 5 noordelijk naar Clearwater. We verblijven in Clearwater omdat het op de weg naar Jasper ligt en we ondertussen nog even het Wells Gray Provincial Park kunnen bezoeken. Na het inchecken in onze lodge in Clearwater gaan we dus slechts een heel klein deel van het Wells Gray Provincial Park bezoeken. We rijden eerst naar Spahat Falls, waar op de parking een kraampje staat met Belgische Suikerwafels. We zeggen nog voor de grap tegen mekaar dat wij als Belgen die wafels eens zullen beoordelen. Blijkt het kraampje van Jo te zijn, een uitgeweken West-Vlaming. Hij legt voor ons 2 verse wafels op het ijzer en we raken in gesprek over van alles en nog wat. Hij is chocolatier en maakt pralines en chocolade in het winterseizoen en doet markten en het park met zijn wafels in zomerseizoen. Door het leuke gesprek zijn we ondertussen wel bijna 45min verder en we rijden dus vlug door naar Helmcken Falls zo'n 40km verder. Onderweg zien we 2 wagens langs de weg staan en meestal wil dat Wildlife zeggen, en ja hoor een jonge zwarte beer loopt in de begroeiing langs de weg, hij is bijna niet zichtbaar door het lange gras en vertrekt na 20 seconden dieper het bos in. We komen iets later aan bij Helmcken Falls, en zijn sterk onder de indruk van deze prachtige waterval. We raken ook nog enkele minuten aan de praat met 2 lokale inwoners van Clearwater. Wij zijn weer 30min verder wanneer we vertrekken en we er komen net enkele Nederlanders tegen en die melden dat ze juist enkele beren gezien hebben. Wij rijden weg van de parking en rijden traag zodat we zeker geen beer zouden aanrijden. En na 2 km hebben we prijs, een volwassen zwarte beer, die trouwens wat bruin/rood uitslaat, staat naast de weg gras te eten, en is absoluut niet onder de indruk van onze wagen. We rijden de wagen iets verder uit de weg, en de beer steekt gewoon langs ons de weg over. Iets verder ligt er trouwens een stinkend aandenken op de weg. We hebben mooie foto's kunnen maken vanuit de wagen, en rijden richting de uitgang van het park. Langs een ranch zien we plots nog een zwarte beer in de wei lopen, maar zo gauw we stoppen zet de beer het op een lopen. Slimme beer dus, veel slimmer dan zijn collega van daarnet. We vervolgen onze weg en enkele kilometers verder staat er een RV langs de weg, ik zie niet direct iets maar wanneer we traag voorbijsteken zien we fotocamera's gericht op de overkant van de weg en jawel hoor, weer staat er daar een volwassen zwarte beer. Wij stoppen ook langs de kant en nemen nog enkele foto's, de RV vertrekt weer en net daarna steekt de beer de baan over. Een tegenliggende wagen remt zelfs bijna niet voor de beer en hij schrikt en loopt vlug het struikgewas in. We komen rond 20h terug aan in Clearwater en eten bij het grillrestaurant bij ons Hotel. Ik eet zalm, Stephanie een burger en beide smaken heerlijk.

 
Terug naar boven Dag 14: Donderdag 3 Juli 2014
Van: Clearwater, BC, Canada
Via: Mount Robson PP met Kinney Lake
Naar: Jasper Park, AB, Canada
_DSC2203.jpg
_DSC2256.jpg
Er wordt ontbijt aangeboden in het hotel en we eten beide geroosterd brood en een muffin met citroensmaak en ik nog een yoghurt ook. Daarna laden we alles weer in de wagen en starten onze rit. Het is vandaag slechts zo'n 3uur 45min rijden naar Jasper. We hebben dus tijd om onderweg een wandeling te maken in Mount Robson Provincial Park. Na zo'n 2uur 30min komen we aan bij het visitor center van Mount Robson, de fotogenieke berg is duidelijk te zien van het viewing platform maar de top zit zoals gewoonlijk verscholen in de wolken. Het lopen wat rond en vragen wat informatie in het zeer informatieve en propere visitor center. Het blijft sterk dat al de Provincial Parks in Canada gratis zijn, terwijl ze soms toch echt mooie faciliteiten hebben en sommige zeer groot zijn. We rijden met de auto zo'n 1,5km verder naar de parking van het trailhead naar Berg Lake, die trail is er één voor 2 dagen met kamperen, maar wij gaan slechts tot McKinney Lake, wat heen en terug minimum 9km is met enkel 155m hoogteverschil. Het pad is zeer goed onderhouden en je loopt meestal dicht naast de rivier, die overigens enorm snel stroomt, en er komt soms een fris windje van over het water. De rivier is melkachtig lichtblauw door het smeltwater met steengruis dat van de berg komt net zoals het meer waar we naar toe lopen. We komen na zo'n uurtje wandelen aan bij het brugje waar we de rivier over steken en zo zijn we aan het meer aangekomen. Het is werkelijk prachtig en door het mooie weer is het ook mooi fotograferen. We besluiten om nog verder langs het meer te lopen tot aan een keistrandje aan de overkant. Daarna vatten we de terug wandeling aan en na een kleine 3 uur zijn we weer bij de wagen. We eten wat fruit op en rijden naar het visitor center maar we komen onderweg alweer een jonge black bear tegen, die wederom niet bang is van onze wagen, dat is niet goed! Ik meld dit nog even in het visitor center en dan gaan we naar het winkeltjes ernaast waar we een ijsje kopen, we hebben het terug verdiend. Mount Robson is nog steeds zichtbaar in volle glorie en dat zorgt voor mooie foto's. De rit naar Jasper is nu slechts een uurtje meer en iets voor de aankomst rijden we British Columbia uit en Alberta binnen, we moeten ons uurwerk 1 uurtje voorruit zetten. In Jasper hebben we wat moeite om onze guesthouse te vinden maar uiteindelijk weet TomTom via het letterlijke adres onze toch op de goede richting te zetten. Na het uitladen lopen we door de 2 belangrijkste straten van Jasper en we besluiten om ons avondeten te nuttigen bij Earls, een restaurant keten waar ik op het forum veel goeds van hoor. Eer loopt iets een kleine beetje mis met onze bestelling maar het eten smaakt uiteindelijk zeer goed en de serveerster zorgt voor een korting wegens het langere wachten, wat niet eens lang was naar Belgische normen. Het niveau van service op restaurant is hier toch echt stukken hoger. We kopen nog nieuwe melk en cornflakes in een winkeltje en gaan terug naar onze guesthouse om iets later onder de wol te kruipen!

 
Terug naar boven Dag 15: Vrijdag 4 Juli 2014
Van: Jasper Park, AB, Canada
Via: Athabasca Falls, Sunwapta Falls, Maligne Canyon, Maligne Lake
Naar: Jasper Park, AB, Canada
_DSC2304.jpg
_DSC2317.jpg
Vandaag hebben wij de gehele dag voorzien voor Jasper National Park. Maar eerst beginnen we met een ontbijt bij Bear Paw Bakery, een gevestigde waarde hier in Jasper. Ze hebben inderdaad ontbijtkoeken die bijna op niveau zijn met hetgeen we gewoon zijn in de betere bakkerij in België. Na het ontbijt gaan we dus op pad en we rijden de Icefield Parkway op, Canada's mooiste autoroute volgens velen. We rijden vandaag echter maar een klein stukje, en iets verder neem ik reeds de Hwy 93A een parrel alternatief dat loopt tot aan Athabasca Falls, dit is meteen ook onze eerste stop. Dit is een indrukwekkende waterval qua volume en mooie canyon waar ze valt. We rijden nog iets verder terug op de Icefield Parkway Hwy 93 tot aan onze verste bestemming voor vandaag Sunwapta Falls. Deze zijn minder indrukwekkend en we zijn al gauw weer op pad. We keren terug via de Hwy 93 richting Jasper tot aan de trailhead van de Valley of Five Lakes. Dit is een relatief korte wandeling van zo'n 4,5km met een beetje hoogteverschil waar je langs 5 kleine en iets grotere meren wandelt met prachtige groen/blauwe kleuren in het water. We doen de wandeling in ongeveer 1uur 15min en eten een klein lunchpakket met fruit. We rijden terug richting Jasper en nemen de Maligne Lake road waar we iets verder stoppen aan de Maligne Canyon en een wandeling doen in de Canyon waar we de eerste brug tot en met de vierde brug zien. Na deze wandeling rijden we verder naar het einde van de weg aan Maligne Lake. We hebben een scenic boat tour geboekt om 16h, de bootrit brengt tot ons tot bijna op het einde van het meer waar het bekende kleine Spirit Island te zien is. De bootrit verloopt aangenaam en vlot met een bekwame gids. We kunnen aan Spirit Island even uitstappen en foto's nemen vanaf de rand. Na de cruise rijden we op het gemak terug naar Jasper en gaan we weer eten in Erals! Het smaakt weer zeer goed.

 
Terug naar boven Dag 16: Zaterdag 5 Juli 2014
Van: Jasper Park, AB, Canada
Via: Icefield Parkway, Lake Louise, Banff NP
Naar: Field, AB, Canada
_DSC2710.jpg
_DSC2594.jpg
We gaan vandaag de mooiste Highway van Canada rijden, de Icefield Parkway van Jasper tot aan Lake Louise. We starten met enkele ontbijtkoeken van Bear Paw Bakery en gaan dan op pad. Onze eerste stop is een Glacier Adventure bij het Columbia Icefield Centre. We kunnen hier met een speciale bus met 6-wheel drive en banden van 5000$ het stuk rijden op de Glacier en uitstappen om er even op rond te wandelen. We hebben geluk dat onze gereserveerde 10h tour er voor zorgt dat we helemaal alleen op het ijs zijn, al vlug zien we de ene na de andere bus aankomen wanneer wij weer vertrekken. Het is echt een ervaring en ik raad iedereen het zeker aan. Wanneer we terugkomen in het Icefield Centre is er ondertussen enorm veel vol en busladingen komen toe. We gaan verder op de mooie Icefield Parkway en slechts 10min verder is de volgende stop, de trailhead voor Parkers Ridge. Wanneer we omhoog gaan is het nogal bewolkt en misschien is dat niet zo slecht want het is echt lastig klimmen tot de top van de heuvel. Wanneer we de top bereikt hebben zien we aan de andere kant het prachtige zicht, namelijk de Saskatchewan Glacier die in de vallei uitkomt. Wanner we op de top zijn, komt de zon af en toe eens tussen de wolken pieper wat natuurlijk zorgt voor mooiere foto's. Het is zeer winderig en koud daar boven, dus wanneer de zon voor lange tijd verdwijnt gaan wij ook weer naar beneden. We rijden verder op de Icefields Parkway en komen nog voorbij enkele interessante viewpoints en de verschillende bergen die we onderweg links en rechts zien zijn zeer mooi en fotogeniek. In de late namiddag naderen we één van de meest bezochte viewpoints langs de weg, namelijk die van Peyto Lake dicht bij Bow Summit. En zoals verwacht is het er zeer druk met terug busladingen vol toeristen, meestal Aziatisch. Het is moeilijk om een foto te nemen met zoveel drukte maar het lukt toch aardig. Terug op de weg worden we verrast met wildlife sightings, onder andere een grote zwarte beer en een Grizzly beer slechts 5 min verder, die laatste komt een beetje te dicht naar mijn idee en ik zit vlug weer in de wagen. We kunnen mooie foto's maken. We rijden verder en komen al gauw bij Lake Louise aan, het Chateau aldaar is indrukwekkend en het meer mooi, maar ik had er iets meer van verwacht. We kuieren even rond langs het meer en rijden dan wat later in westelijke richting Yoho National Park binnen en naar ons hotel in Field.

 
Terug naar boven Dag 17: Zondag 6 Juli 2014
Van: Field, AB, Canada
Via: Lake O Hara
Naar: Banff, AB, Canada
_DSC2821.jpg
_DSC2880.jpg
Vandaag gaan we wandelen in Lake O' Hara, dit is een gebied in Yoho National park dat enkel te bereiken is met een felbegeerd plaatsje op de bus of door 11km te voet langs een saaie klimmende weg te lopen. Gelukkig hebben wij een plaatsje op de bus van 8h30. Wanneer we aankomen aan het meer is het bewolkt, hopelijk hebben we straks toch wat zonneschijn. De ledges alpine routes zijn nog gesloten en/of op plaatsen door sneeuw bedekt dus die zijn zeker niet aan de orde maar dat gingen we toch niet doen door het hoogtevrees van Stephanie. We starten de wandeling langs het meer en checken even de trail naar Lake Oesa, maar besluiten om verder te gaan en de trail naar Lake Opabin te proberen. De East Opabin trail is in zeer goede conditie maar wel een stevige klim. Op het plateau lopen we door een zeer mooie meadow met kabbelend water en hier en daar plekken met nog sneeuw. Vele bloemetjes beginnen te bloeien, leuk wandelen hier. Net voor we aan Lake Opabin komen moeten we nog een pad volgen dat door en over een hoop grote stenen gaat. Hier begint/eindigt ook één van de alpine trails, de Yukness Ledges, en we zien enkele hikers zoeken naar een goede wandelroute, echt enkel voor ervaren hikers en niet voor onstabiele wandelaars. We gaan daarna naar Opabin Prospect waar je een mooi uitzicht hebt op Lake O'Hara en Mary Lake, jammer genoeg erg bewolkt maar toch even enkele zonnestralen zien doorbreken. We gaan verder en willen naar beneden gaan via Opabin West trail, enkele wandelaars informeren ons dat het steil is maar goed te doen. Deze trail is echter een ramp vergeleken met de Opabin East trail, ik vind het absoluut niet leuk naar beneden gaan op deze trail en Stephanie vind het nog veel erger. Maar eens je 1/3 op het trail bent is verder doen logischer en dan terug omhoog en weer terug naar East. Wanneer we beneden zijn, zijn we opgelucht en vinden we allebei dat dit trail een aanduiding moet krijgen dat het een veel moeilijker en slechter trail is dan East Opabin. We wandelen Lake O'Hara rond en zijn terug bij de bushalte en de Le Relais day use shelter waar we warme/koude dranken en snacks kunnen kopen. We nemen de bus van 16h30 terug naar onze wagen. We overnachten vanavond in Banff en rijden via de Bow Valley Parkway i.p.v. de hoofd highway route. Deze alternatieve route is gekend voor wildlife, maar het blijft magertjes met 2 elks veraf, 1 grote zwarte beer die vlug door de bomen wegloopt en 1 bighorn sheep die langs de kant van de weg stenen staat te likken. We checken in bij ons hotel in Banff en verkennen vluchtig het commercieel centrum en zoeken dan ons avondeten, we gaan terug naar Earls!

 
Terug naar boven Dag 18: Maandag 7 Juli 2014
Van: Banff, AB, Canada
Via: Lake Moraine, Kootenay NP,
Naar: Cranbrook, BC, Canada
_DSC2980.jpg
_DSC3013.jpg
We doen het deze ochtend op het gemak en gaan rond 9h ontbijten in ons hotel (Banff Aspen Lodge), het ontbijt is dik in orde met mooie zitplaatsen, bijna europees van stijl echt een verademing, en inbegrepen in de prijs van de overnachting. Na het uitgebreide ontbijt dat we op een rustig tempo verorberen gaan we het commercieel centrum van Banff verkennen, zo'n 5 blokken vol met winkeltjes en restaurants, best wel leuk om eens door te wandelen. De meeste winkels gaan om 10h open. We rijden ook tot aan de Bow Falls en het Banff Fairmont Chateau hotel daar vlakbij. Rond de middag rijden we dan weg uit Banff en we gaan eerst naar Lake Moraine, volgens mijn verwachtingen moet dit één van de mooiste meren zijn die ook nog eens makkelijk bereikbaar is. En het valt niet tegen, deels ook omdat het vandaag prachtig weer is met een blauwe hemel en enkele kleine wolkjes. Dat maakt alles mooier en aangenamer. Lake Moraine ligt naast de Ten Peaks, een mountain range, en dit zorgt voor een bijzonder mooi plaatje. Via een kort wandelpad met treden kan je omhoog op een stenenhoop waardoor je vanuit de hoogte een mooi zicht hebt en prachtige foto's kunt maken. Bij de lodge aan het meer gelegen eten we een ijsje en kopen een souvenir in de gift store, die tegen alle verwachtingen in, goedkoper is dan andere winkels wat betreft identiek dezelfde souvenirs. Het is trouwens zeer druk bij Lake Moraine, ondanks dat het maandag is, maar het zomerseizoen is nu voor Amerikanen en Canadezen echt begonnen natuurlijk. Ondertussen zijn we al laat op de middag en we vertrekken in zuidwaartse richting om de Canadese Rockies te verlaten. Ondertussen rijden we nog door het volgende park, Kootenay National Park. Wij stoppen hier nog aan de Marble Canyon waar we even de korte wandeling doen. Daarna gaat het enkele uren verder tot we bij onze bestemming, Cranbrook aankomen. We zijn nu officieel net de Canadese Rockies uit. Morgen gaan we iets verder de grens met de Verenigde Staten over en (via kort stukje Idaho) Washington binnen. Dit is nu echt het laatste stukje van de reis, het einde nadert.

 
Terug naar boven Dag 19: Dinsdag 8 Juli 2014
Van: Cranbrook, BC, Canada
Naar: Moses Lake, WA, United States
P1010567.jpg
P1010570.jpg
Vandaag is eigenlijk gewoon een rijdag om zo dicht mogelijk bij Seattle te geraken. We rijden vanuit Cranbrook dat in British Columbia in Canada ligt (maar toch Mountain Time gebruikt) richting centraal washington. Maar we steken de grens over in het noordwesten van Idaho vlak naast Washington. De grens controle zorgt toch voor zo'n 15min wachttijd, maar wij mogen na enkele korte vragen zo door. We zijn nu definitief Canada uit en het landschap is toch direct anders, wij zij nu in Idaho en er is veel meer landbouw te zien, en minder bomen. We stoppen iets verder voor lunch bij Subway, dat is al 4 jaar geleden dat we hier in deze keten gegeten hebben, onze regular broodje smaakt hoor. Terug de baan op rijden we iets verder Washington binnen. In Spokane, de 2de grootste stad van de staat Washington maken we een kleine stop voor een wandeling in een arboretum. Het is hier ondertussen wel snikheet met temperaturen rond 38°C. Gelukkig werpen de bomen veel schaduw om onder te wandelen. Na de wandeling van 30min kunnen we er wEr is ons allebei iets opgevallen, tot we in Canada in de bergen waren merkten we geen van beide op hoe zuiver de lucht is, maar nu we we terug in stedelijk gebied zijn vinden we allebei dat het stinkt naar uitlaatgassen en ik heb zelfs irritatie in mijn keel! We nemen niet de interstate maar nemen in de plaats US Hwy 2 en WA Hwy 28 midden door allemaal landbouwgrond met grote velden van koren. De hele tijd is het ondertussen tegen de 100°F, zo'n 38°C. We komen tegen de avond aan in Moses Laken, ons hotel heeft een mooie ruime kamer. Op advies van de receptioniste gaan we eten bij Michael's on the Lake, het is een leuk restaurant naast een arm van het meer. We eten buiten op het terras zodat we het mooie uitzicht hebben, maar het is wel warm hoor. Het eten smaakt prima, niet duur, maar ook niet goedkoop. Morgen eindelijk naar Seattle, maar jammer genoeg is dat ook het laatste van deze reis.

 
Terug naar boven Dag 20: Woensdag 9 Juli 2014
Van: Moses Lake, WA, United States
Naar: Seattle, WA, United States
_DSC3033.jpg
_DSC3128.jpg
Vanuit Moses Lake is het zo'n 3,5 uur rijden naar Seattle. Na het ontbijt in het hotel gaan we op weg en we rijden via de I90 met één kleine omweg van 10min voor een fotogenieke schuur langs Hwy21 naar Seattle. Iets voor Seattle stoppen we nog om te tanken en een kleine lunch. We hebben geluk dat er geen noemswaardige vertragingen zijn, want we zien in de andere richting een zeer grote file op de I90 oostwaarts. In Seattle aangekomen rijden we naar ons hotel, Best Western Plus Pioneer Square. We kunnen reeds inchecken en de wagen parkeren in de garage, tegen betaling natuurlijk. Ook hier krijgen we morgenochtend gratis ontbijt, wat handig meegenomen is. Het is nog vroeg in de namiddag wat wil zeggen dat we nog veel tijd hebben om de stad te verkennen. We gaan direct op pad en wandelen tot aan de Pike Place Market, we kuieren wat rond in de publieke markt met veel kraampjes met bloemen, vis, souvenirs en nog veel meer. Aan de overkant zit ook de eerste orginele starbucks vestiging, al sinds 1971. Je kan hier verschillende starbucks curiosa kopen zoals ook de speciale You Are Here collectors tas van Pike Place. Je moet er wel voor 10min in de wachtrij aanschuiven. Zo'n 200m verder zit er nog een Starbucks vestiging waar je kan zitten en iets eten en drinken, wat we daar doen. We hebben ondertussen de market en omgeving goed bezocht en besluiten door te wandelen naar het Seattle Center, waar de Space Needle staat (beide aangelegd en otnworpen voor de 1962 World's Fair). Het blijkt een stevige wandeling om dat iets verder af van downtown staat. We bezoeken de giftstore maar besluiten niet omhoog te gaan in de de Needle. We lopen rond op het terrein en langs het EMP museum en ook de grote International Fountain. Het is ondertussen flink warm en veel kinderen ravotten in de fontein. We wandelen via de waterkant terug naar downtown maar eigenlijk is er buiten het Olympic Structures Park niets interessant aan de waterkant. Het is terug een flink eind wandelen. Eens terug aangekomen bij Pike Place gaan we via Pike Street omhoog naar 7th Avenue waar we gaan eten in The Cheesecake Factory, onze favoriete keten. Na het avondeten halen we de wagen op omdat we naar het Kerry Park viewpoint willen rijden van waar je mooie avond en nacht foto's kunt maken de Seattle Skyline. Als we toekomen moeten we al zoeken naar plaatsje om onze tripod te plaatsen tussen alle andere aanwezigen. We zien veel mensen met ijsjes lopen en vragen even om inlichtingen, 3 blokken verder zou één van de beste icecream parlours van Seattle zich bevinden, ook 's avonds open. We pakken de boel in en gaan op zoek naar een ijsje. Het moet inderdaad goed zijn, want er staat een wachtrij tot buiten en het duurt zo'n 15min eer wij aan de beurt zijn. We nemen beide een milkshake. Ze zijn lekker maar kunnen niet tippen aan de shakes van Roy's in Carrizozo. Met de shake wandelen we terug naar het viewpoint en ik neem nog enkele nachtfoto's want ondertussen is het goed donker. We ronden af en keren terug naar hote hotel.

 
Terug naar boven Dag 21: Donderdag 10 Juli 2014
Van: Seattle, WA, United States
Naar: Seattle, WA, United States
Na het nuttigen van het aangeboden ontbijt laden checken we uit en laten de koffers achter voor bewaring in het hotel. De wagen mag ook nog tot 13h op de parking blijven staan. We hebben besloten om deze voormiddag de "Ride the Ducks tour" te doen en deze start vlakbij het Seattle Center. We wandelen terug naar het Seattle Center en komen zo'n klein half uurtje later aan bij het ticketverkoop van de duck tours. De duck mobiel is een amfibie voertuig, dit wil zeggen dat de helft van de tour op de baan plaats vindt en de rest op het water. We beginnen met een rit door downtown langs de bezienswaardigheden en met uitleg over de geschiedenis van de stad en de grote brand. Het gaat dan verder tot aan de boatramp van Lake Union waar de duckmobiel het water inrijdt. We varen een rondje op Lake Union en passeren langs het Gasworks Park en de vele boathomes en floating homes (er is ene verschil). Ook het bekende waterfront huisje van Sleepless in Seattle staat hier. Na de rondvaart keert de duck mobiel terug naar het Seattle Center, na een grote 90 minuten zit de tour er op. We moeten terug naar ons hotel want ondertussen is het al na twaalf en we nemen deze keer de monorail tot aan Pike Street en slaan zo iets meer dan de helft van de wandeling over. We halen de wagen uit de garage en gaan naar het hotel om de bagage. We hebben besloten dat we eigenlijk Seattle downtown goed bezocht hebben en we graag nog wat natuurschoon zouden zien. We gaan vanmiddag naar Mount Rainier National Park. Deze iconische berg is de bekendste van de staat en misschien wel het gehele noordwesten, de berg is ook duidelijk te zien vanuit downtown Seattle. We voorzien een rondrit rond de berg met slechts enkele kleine stops aan viewpoints en canyons. Het mooiste zicht is bij reflection lakes waar de berg in weerspiegelt. Na het bezoek aan het park en de berg gaat het terug westwaarts richting de luchthaven waar we vlakbij in het Coast Gateway Hotel overnachten. Eerst gaan we voor ons avondeten terug naar The Cheesecake Factory in een voorstad van Seattle. In het hotel aangekomen zijn we nog de hele avond bezig met douchen en koffers herschikken en gewicht verdelen. Morgenochtend vertrekt onze vlucht reeds om 7h42 waar betekent dat het een zeer korte nachtrust wordt.

 
Terug naar boven Dag 22: Vrijdag 11 Juli 2014
Van: Seattle, WA, United States
Naar: Seatac Airport, WA, United States
We staan reeds om 4h op en verfrissen ons en plaatsen alle koffers in de wagen. Om 5h kunnen we reeds het aangeboden ontbijt nuttigen in het hotel, handig zo kunnen we toch nog iets eten. Rond 5h20 vertrekken we dan naar het car rental return center maar we moeten eerst nog de tank vol pompen, het is even zoeken naar een pomp en dan ook weer even zoeken naar de Car Rental Return ingang waardoor de stress al hoog oploopt. Maar geen nood, op de luchthaven aangekomen blijft het nog zeer kalm zo vroeg op de ochtend. Bij de incheckbalie voor de bagage loopt het echter wel mis, de grote koffers zijn beide zo'n 2 kg te zwaar. We openen dus de koffers terug en zoeken nog enkele items om te verplaatsen in de reistas of de handbagage en gooien nog enkele flessen shampoo en dergelijke in de vuilbak. Uitendelijk krijg de koffer op 23,4kg maar de United dame wil niet buigen, zelfs niet voor 400GR tenzij we natuurlijk 200$ extra betalen, schandalig als je weet dat derde koffer waarvoor ik reeds bij betaal slechts 20KG weegt. Ik kreeg het voor mekaar om exact op 23Kg uit te komen. De tweede grote koffer is nog een probleem met bijna 24Kg, maar een medewerkers van de bagage afhandelaar vind het geen probleem en de koffers mogen door. Zo zie je maar dat de ene medewerker voor een betere service zorgt dan de andere. Aan de security gaat alles zeer vlot en we hebben nog tijd aan de gate alvorens het boarden begint. De vlucht naar Chicago gaat vlot met enkele drankjes aangeboden en een dutje. Voor we he weten zijn we al op Chicago. Daar hebben we jammer genoeg wel bijna 5 uur wachttijd op de vlucht naar Brussel. We eten ondertussen wat en kijken wat rond in de terminal. De vlucht naar Brussel gaat ook zeer vlot met een film op het persoonlijke entertainment systeem en een dutje van enkele uren. Toch voelen we ons redelijk kapot na onze anakomst te Brussel door de 2 zeer korte nachten en de jetlag.

 
Reeds maal gereageerd.

Aantal keren bezocht: 13103

©2001-2024 AllesAmerika.com | Aan deze website kunnen geen rechten worden ontleend. Deze website is auteursrechtelijk beschermd en mag zonder onze schriftelijke toestemming niet worden vermenigvuldigd of gekopiëerd, noch aan derden worden doorgegeven of toegankelijk gemaakt. Wederrechtelijk gebruik is strafbaar en verplicht tot schadevergoeding. | Privacy policy | Webhosting: Site Build It! | Design: ColoMedia | Adverteren op AllesAmerika.com?