Net zoals vorig jaar werden we opgehaald door opa en mijn broer om ons naar de luchthaven te brengen. In Zaventem kwamen we véél te vroeg toe! Er stond zelfs niemand aan de incheckbalie.
We zijn stipt vertrokken en kregen zelfs een sandwich te eten op de korte vlucht naar Londen.
Charlotte vroeg in het Engels aan de stewardess of ze een foto mocht nemen in de cockpit en ja hoor:ze mocht zelfs op de stoel van de piloot zitten en kreeg bovendien een kus van hem! Daarna wou hij ook nog met haar op de foto! De reis begon al goed voor haar.
Het overstappen in Londen verliep niet zo vlotjes. We kregen wel een fasttrack bij de paspoortcontrole(had ik gevraagd), maar dan bij de check van de handbagage stond een erg vervelende vrouw die onze liquids niet terug wou geven. Ze wou ze eerst nog eens inspecteren en omdat we reclameerden dat we gehaast waren, begon ze eerst nog wat bakken te sorteren zodat we nog langer moesten wachten. Daardoor moesten we echt rennen van terminal A naar C. Dat ging via een trein, waarop we ook nog eens moesten wachten. De last call werd al afgeroepen toen we eindelijk in de gate aankwamen, dus we hebben echt verder gerend tot we uitgeput an de gate aankwamen.
In het vliegtuig was het veel te warm. De Nederlandse vrouw voor ons werd zelfs onwel en moest zuurstof krijgen.
Als warm eten kregen we paella, die ok was. We konden wel niet kiezen. Tussendoor kregen we 1 drankje en daarna nog een sandwich voor het landen. De airco konden we niet zelf regelen. Dat was erg vervelend, gezien het zo warm was!

In Boston kregen we weer een uitgebreide controle en stonden in een hele lange wachtrij . We waren er zo laat door dat de valiezen al naast de stilstaande band stonden.

In de aankomsthal stonden nergens wegwijzers naar de autoverhuurbedrijven. We hebben het dan een paar keer moeten vragen. Toen bleek dat we er via een shuttlebus buiten naartoe moesten.
Er kwam net een soort lijnbus aan van Hertz, (waar we onze auto mee geboekt hadden) en daar konden we dan op.
Bij Hertz stond er ook een lange rij aan te schuiven. We probeerden de self checkin, maar die werkte niet voor SUV's. Dan toch maar in de rij gewacht. Gelukkig kwam een man flesjes water uitdelen, want het werd al aardig warm.
Daarna eindelijk onze Van, een Kia Sedona, gevonden op de parking. Hij bleek echt mar het basic comfort te hebben, de leuningen van de zetels waren kapot en onze 3 valiezen konden niet in de lengte naast elkaar staan, waardoor niet alle bagage in de auto kon!
De kinderen zijn dan bij de auto gebleven en wij weer gaan aanschuiven! Na lang wachten en controle of die Kia echt zo slecht was, kregen we toch een andere wagen:een Dodge Grand Caravan. Het is dezelfde als vorig jaar met lichtjes, satelllietradio enz, helemaal in orde! De olie moet wel vervangen worden volgens de boordcomputer maar die man van Hertz zei dat dat wel geen problemen zou geven. We wachten bang af, maar anders moesten we weer van auto veranderen en daar hadden we echt geen zin in.

Dan naar het hotel gereden. De kamer blijkt kleiner dan op de website. charlotte slaapt in het sofabed, Marie-Laure en Victor in een dubbel bed, en wij in het dubbel bed ernaast.
We zijn nog een beetje drinken gaan kopen en donuts om op te eten, want iedereen had honger.
Maar om 19.30u is iedereen gaan slapen. Via de laptop kunnen we niet op internet in de kamer, wel via de gsm, maar dat is niet praktisch om een gans verslag te typen. In de lobby van het hotel lukt internet wel goed.
We zijn weer in Amerika! Morgen begint de reis pas echt....

Hotel: Hyatt Place Boston/Medford
Vlucht: 1u 10 min - 1u 10 min wachten in London - 7u

Meer foto's vind je hier

Deze nacht zijn Victor, Marie-Laure en ik 3 uur wakker geweest door de jetlag. We zijn toch maar blijven liggen en om 6 uur weer in slaap gevallen. Om 7.30u ging dan de wekker af natuurlijk. Dan eerst de valiezen een beetje uitgepakt om kleren te zoeken, dat was er gisterenavond nog niet van gekomen. Het is erg warm in de kamer. De airco blies te hard vannacht en hebben we moeten afzetten om niet verkouden te raken.
Het ontbijt viel tegen:voor ei en wafels en warme chocomelk moet je bijbetalen. Dus hebben we maar donuts met confituur gegeten. Gelukkig is er verse fruitsla en yoghurt,maar Luc lust dat niet. Er is ook geen kluis op de kamer, dus eerst alles nog goed weggestopt in de valiezen die we konden sluiten vooraleer we op pad gingen.
Dan zijn we later dan gepland naar Harvard vertrokken. (Het begint al goed met de planning )Daar hebben we alles goed bekeken.
Het ziet er nog steeds hetzelfde uit als 12 jaar geleden, toen Luc en ik alleen NY en Boston bezochten.
We aten een lekker broodje en slaatje dat je zelf kon laten maken. We konden gezellig op een terras zitten, want het was lekker warm.
Daar hebben we nog een gezellig babbeltje met een politieman gedaan:Charlotte en Victor verstaan alles al!Echt heerlijk om hen bezig te horen en natuurlijk de bijhorende foto's te maken.
Daarna hebben we de kamers bezocht waar de rechten-studenten verblijven en zagen daar de kamer waar mijn zus 12 jaar geleden studeerde. Het raam stond open en we konden een glimp opvangen van de binnenkant:nog steeds precies dezelfde meubels! We herkenden het direct:echt leuk.
In de indrukwekende bibliotheek van de law school zijn we dan even naar toilet geweest.

Op de terugweg begon het keihard te regenen en we hadden de k-ways natuurlijk al niet bij in de rugzak...
We hebben dan even geschuild in een winkel, maar het was snel over. Ondertussen had Victor zijn eerste souvenir al binnen: een pet van Harvard...

Daarna zijn we naar de USS Constitution gereden. Ik mocht niet mee binnen omdat ik mijn originele ID niet bij had. De kinderen mochten wel mee met Luc. Toen zei snuggere charlotte:"Geef je hand eens" Ze duwde het hare ertegen en de stempel die ze gratis gekregen hadden stond nu ook op de mijne. Zo kon ik toch mee binnen!

Het is een mooi oud schip vol kanonnen, maar meer ook niet. je kon wle de boeg in en zag de klassieke kajuiten.
Ernaast lag een oorlogsschip dat we ineens ook bezocht hebben en dat eigenlijk nog meer de moeite waard bleek te zijn.
De freedomtrail hebben we niet meer gedaan want het was al 18u.

Dan hebben we pizza gegeten. het is heir veel moeilijker om iets gezonds te eten te vinden dadn in het Westen.
Ook de mensen zijn hier niet zo vriendelijk en behulpzaam.
In de kamer aangekomen zagen we dat alle knuffels en slaapgerief op 1 bed gesmeten waren :wat een slordig zicht!
Toen de kinderen tv keken wou ik de mails checken, maar merkten we dat dat nog steeds niet ging met de laptop.
Dan maar in de lobby gechecked en gezien dat er een mail is ivm het appartement in NY:het is dubbel geboekt!!!
Pffff! We krijgen een ander aangeboden, op het verdiep erboven,met een extra slaapkamer, maar volgens ons is het niet zo mooi ingericht.
Toch maar even laten bezinken....
Maar ja, we zijn nu al op reis, we kunnen moeilijk nog iets doen!!!!
Misschien is het de vermoeidheid, maar we er zijn al wel erg veel teleurstellingen geweest de laatste dagen...
Hopelijk wordt morgen beter!

Hotel: Hyatt Place Boston/Medford
Aantal km gereden: 23 km

Meer foto's vind je hier

De walvissentocht vandaag was een echt evenement. Na 70 min varen riepen ze af dat we waarschijnlijk geen walvissen zouden zien, maar ons geld zouden terug krijgen...

Pfff, weeral slecht nieuws dachten we.
Maar na 20 min verder varen vonden ze plots een ganse kolonie!
Echt de max, we zagen de dieren heel dicht tegen de boot zwemmen, met staarten klepperen op het water en met de muil open naar ons toe komen zwemmen. Ongelooflijk!!!
We bleven daar ongeveer een uur naar kijken en liepen steeds van de ene kant van de boot naar de andere kant waar ze te zien waren.
Dan moesten we weer een dik uur terug varen. Het was erg winderig op de catamaran en heel erg koud, nochtans is het hier 28 graden.
Deze ochtend hebben we lang rondgereden om een goedkope parking te vinden, wat ons niet gelukt is. Uiteindelijk moesten we 35 dollar betalen voor een ganse dag(zelfde prijs vanaf 80 min), dus hebben we de rest vandaag allemaal te voet gedaan in de hitte, met onze warme kleren aan. We zijn tussen enkele wolkenkrabbers door gestapt naar het cafe van Cheers. Dat wel wel leuk, maar superdruk.je moest zelfs een bonnetje vragen met een uur op waarop je kon terugkomen (ongeveer 2 uur later).Tja, dat waren we toch niet van plan: enkele foto's maken mocht na wat aandringen toch onmiddellijk
Daarna zijn we door het grote stadspark naar de auto gestapt. In park kwam er politie te paard zeggen dat iedereen uit het park moest omdat het afgesloten werd uit schrik dat iemand vuurwerk zou bij hebben en zo brand zou stichten.Het is immers 4th of July!
Na nog enkele gekke Amerikanen getrokken te hebben, zijn we naar het hotel gereden, douche genomen, valiezen ingepakt en hergesorteerd en dan naar een brug gereden vanwaar je het vuurwerk kon zien. In het hotel hadden ze gezegd dat dat de beste plek was.
Alle auto's stonden daar aan de rand geparkeerd, maar oh ja, de politie kwam aangereden en riepen via een megafoon en met een blauw zwaailicht aan dat alle auto's daar direct weg moesten. We stonden net in een film!
We hebben de auto braaf verzet en ze bleven voortdurend patrouilleren.
Het vuurwerk was heel mooi en konden we erg goed zien.het duurde zeker 15 tot 20 minuten.
In het hotel toegekomen is iedereen doodmoe gaan slapen.

Morgen begint onze route echt!

Hotel: Hyatt Place Boston/Medford
Aantal km gereden: 91 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen om 6u opgestaan. Om 6.20u zijn we al een frigobox gaan kopen en om 6.30u zaten we al aan het ontbijt:heerlijk rustig was het nog, met verse fruitsla(en niet bevroren zoals gisteren)
We hebben wat koeken meegenomen voor de lunch en zijn vertrokken naar Albany.
Na een lange rit van 3 uur kwamen we aan bij het museum. Er was overal parking net voor de deur, echt gemakkelijk. De afdeling ivm 9/11 was echt aandoenlijk. Het is het grootste museum in Amerika daarover. We zagen o.a. het originele landingsgestel, een uitgebrande brandweerwagen, stukken van het vliegtuig en heel veel persoonlijke spullen van mensen die omkwamen ind e torens. Heel knap, sereen voorgesteld.
Dan hebben we weer 3uur gereden, naar Victor.
Onderweg hebben we onze lunch opgegeten op een parking waar we de bekers opgevuld hebben met vers fris water.
Het landschap is hier al volledig anders:heel groen met veel boerderijen met graansilos zoals in de films!
In Victor hebben we gegeten bij Dennys, weer erg lekker.
De kinderen hadden een kindermenu gekozen en hadden nog wel een gaatje over. Dus namen we een dessert:een ijsje. Dat moet je dus zo opvatten:2 grote bollen ijs met warme chocoladesaussaus en chocoladecookies erop. We kregen het niet eens op!
Daarna nog de nodige foto's genomen van Victor in "zijn" eigen dorp.
Vervolgens 2 uur in de auto naar Canada.
Daar moesten we een uur wachten aan de grens:wat een drukte hier!
De Niagara watervallen zagen we al van ver met de damp die er van opsteeg. Op het eerst zicht tonen ze wel groter op alle foto's die we zagen, dan in het echt.
In het hotel aangekomen heb ik gevraagd of we niet een kamer kregen op een hoger verdiep en ja hoor:we kregen er een op de 27ste met jacuzzi!
Ha ha, de upgrade is gelukt. Luc lacht er wel mee, maar ik denk wie niet vraagt niet heeft.
We hebben een heel mooi zicht op de horseshoefalls vanuit de kamer. Ik ben benieuwd voor morgenvroeg, want het was nu al 21.30u als we toekwamen.
Normaal gingen we nog een parking zoeken voor de auto, maar we zijn te moe en hebben gewoon betaald aan het hotel zelf:'boys' rijden je auto weg en brengen hem terug, voor 20 dollar per dag.
Het was een lange dag in de auto, maar toch weer indrukwekkende dingen gezien.

Hotel: Embassy Suites Niagara Falls - Falls View
Aantal km gereden: 780 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag hebben we ontbeten met zicht op de watervallen. Een megagrote ontbijtruimte is hier.Er is ook veel keuze om te eten, zoals in een all-in in Zuid-Europese landen.
Dit is echt een heel goed hotel!
Daarna zijn we te voet naar Maid of the Mist gewandeld. We kregen een blauwe plastiek cape om over te trekken en stonden helemaal vooraan in de boot.
Het was echt geweldig hoe dichtbij we kwamen!
Marie-Laure stond zelfs te springen en te roepen van dit is echt cool!
En dat gebeurt niet veel hoor!
We werden redelijk nat, maar het was warm en droogden snel op.heel toevallig stonden we naast andere belgen op de boot.Dus een foto van elkaar getrokken en dan te voet gewandeld naar Journey of the Falls.
Van achter de watervallen waren 2 uitkijkgangen gemaakt. Het water raast er met een kracht naar beneden, onvoorstelbaar.
Op een uitkijkplatform konden we erg dicht erbij en werden we dan ook zeiknat, ondanks de cape die we ook hier kregen.
Tot plots ons nieuwe fototoestel, ondanks de speciaal in België gekochte beschermende hoes erover, niet meer werkte

Snel naar het hotel geweest en met de haardroger het fototoestel proberen uitdrogen, maar het voelde al helemaal droog aan.
Toch werkt het nog steeds niet...We laten het maar open liggen in de kamer.
Gelukkig hebben we het oude toestel ook mee, dus gebruiken we dat maar verder in de hoop dat dat blijft werken....

Dan koffie gemaakt en donuts opgegeten die we in onze haast gekocht hadden:met zicht op de watervallen!
Om 16u zijn hier gratis hapjes en drankjes, dus hebben we daar eerst van gegeten.
Ondertussen begon het keihard te gieten dat we toch niet buiten konden, dus daar maar wat blijven hangen.
Je kon chips, snoepjes, cornflakes, borrelnootjes, augurken, wortelen, tomaten en dipsaus eten.
Iedereen zat eigenlijk vol.

Dan hebben we de auto gevraagd en hij werd tot voor onze neus gereden. Victor voelde zich een echte VIP
We zijn naar de White waterwalk gereden. Die viel wat tegen want het was maar een heel korte wandeling.
Dan verder met auto naar de whirpool gereden waar de rivier een bocht maakt van 90 graden en daardoor al zijn kracht verliest.

Niemand had honger, dus op de terugweg hebben we het Hardrockcafe en Planet Hollywood enkel bezocht, maar er niet gegeten.

In het hotel toegekomen, zijn Charlotte en Marie-Laure samen in de jacuzzi geweest, Victor in de megagrote inloopdouche. Wat is dit een luxekamer!

We kijken vanuit de kamer nog even naar de verlichte watervallen. Er is jammer genoeg geen vuurwerk. Dit jaar is het in de zomermaanden enkel op vrijdag en zondag.

Morgen doen we nog de Amerikaanse kant, ben benieuwd!

Hotel: Embassy Suites Niagara Falls - Falls View
Aantal km gereden: 11 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen weer een heerlijk ontbijt gehad, met zicht op de watervallen. Het weer was betrokken en er was zoveel mist dat we er letterlijk inzaten. We voelden de druppels bij het buitenkomen tot aan het hotel.
Daarna was het file om over de grens te geraken. Vanop de brug die de grens vormt, had je een heel mooi zicht en iedereen zat daar maar foto's te trekken vanuit zijn auto. Wij ook natuurlijk!

Aan de Amerikaanse kant konden we gemakkelijk onze auto gratis parkeren en hebben we een wandeling gemaakt door een park naar de rand van de watervallen. Zééééér mooi!
Je staat tot aan de rand van het water, echt knap!
Op de koop toe verschenen er regenbogen. Luc heeft het proberen trekken,ik hoop dat de foto's gelukt zijn.

Vanaf de watervallen zijn we dan vertrokken voor een lange saaie rit naar Pittsburgh.
We wilden eerst een tijdje doorrijden om wat op te schieten.
Toen we uiteindelijk honger hadden vonden we niks.
Dat is niet de eerste keer deze vakantie, we hebben al dikwijls honger gehad en pas laat kunnen eten omdat we gewoon niks tegen kwamen op de weg.
Uiteindelijk dan toch maar weer gestopt bij een mc Donalds(het enige restaurant langs de autostrade hier blijkbaar)
We namen allemaal een slaatje! je had die man moeten zien kijken aan de kassa. Hij vroeg wel 5 keer of het alles was (geen frieten ed).

Onderweg was alles mooi groen en de autostrade heeft hier 2 keer 2 rijstroken. Eigenlijk zoals in de Ardennen een beetje, met wat heuvels af en toe.
In NY moesten we tol betalen, in Pennsylvania niet meer.
In NY zijn er zelfs geen machines om een kaartje te nemen, dat wordt door mensen in die hokjes gedaan! Echt absurd, maar biedt wel werkgelegenheid natuurlijk.

Het hotel gaf ons een kamer zonder frigo. Dus maar aan de receptie gevraagd of ze wel een hadden met frigo:nee dus.
net toen we alle gerief naar de kamer gebracht hadden, belden ze dat we toch andere kamer met frigo kregen.

Dan richting Mt Washington gereden. Het zicht was mooi, maar niet echt wauw, mischien ook door de grote honger (het was alweer 20.30u). Via de gps een restaurant gezocht zo chinees gegeten, is toch altijd lekker eigenlijk. De eigenaar was supergrappig en iedereen zat echt met de slappe lach, niet te doen. Ik dronk een glas chinese wijn en luc chinees bier (echt waar, bestaat!) en de kinderen maar lachen met ons dat het van de alcohol kwam....
Toen we buiten kwamen was het al donker en op de terugweg zijn we nog eens terug gereden naar het uitzichtspunt. Het wordt immers volgens USA Weekend omschreven als het 2de mooiste uitzichtpunt van Amerika. Nu het zo donker was, was het echt prachtig! Luc kon zich eens goed uitleven om foto's te nemen via het statief.
Het ziet er een beetje uit als NY in het klein:hoge buildings op schiereilandje tussen 2 rivieren.

In het hotel toegekomen was iedereen doodmoe en dus direct gaan slapen.

Hotel: Hampton Inn Pittsburgh
Aantal km gereden: 415 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen eens langer geslapen, alle Luc en de kdn toch. Ik werd wakker van de rugpijn: slapen in een sofabed doet daar nl geen goed aan.
Het onbijt was erg goed: de kinderen konden voor het eerst deze vakantie hun eigen wafels bakken!
We hebben er 3 extra gebakken om mee te nemen.

Het begon plots te gieten en op buienradar zagen we dat het voor gans de dag zou zijn. Het humeur zakte wat van iedereen.
Op het uur vertrok een gratis shuttle van het hotel naar gelijk waar in het centrum. Die van 10u hadden we net gemist, dus maar wat op internet in kamer gezeten en toevallig zat opa net op de skype!
De shuttle zette ons af aan het museum van Andy Warhol, dus we moesten niet door de regen.
In het museum hebben we 3 uur rondgelopen, en wij zijn geen museumgangers !
Het was dan ook heel mooi, we hebben veel speciale dingen gezien, oa een opgezette leeuw die in het huis van Andy Warhol stond, zijn hond die hij had laten opzetten, schoenen en kledij van hem en natuurlijk schilderijen ook.
Er was ook een kamer met zilveren ballonnen in de vorm van een kussen die gevuld waren met Helium en via een ventilator bewogen in de ruimte. Dat vonden de kinderen heel leuk.
Gelukkig hadden we de wafels bij die we broederlijk verdeelden onder 5, want het werd al snel etenstijd...
Het museum heeft dan de shuttle voor ons opgebeld die ons kwam halen na 15 min.
In het hotel gekomen snel een koffie genomen en de kinderen een warme chocomelk:het bleef maar regenen en dan zijn we met de auto naar Bethel Park Cemetery gereden.
Daar hebben we lang over gedaan:overal file op die regionale wegen:bah!Ondertussen stopte het wel met regenen.
De zerk van Andy Warhol vonden we snel:er stonden flesjes cola bij, blikken campbellsoup, ballonnnetjes met amerikaanse vlag erbij:echt raar en uniek.
Zijn ouders liggen net achter hem begraven.

Dan zijn we naar het mc donaldsmueum gereden:weer een uur onderweg. Daar eerst gegeten en daarna het kleine museumpje bezocht dat eigenlijk gewoon in de winkel was:erg overroepen in onze reisgids, maar het is het idee dat je in de oudste mc geweest bent natuurlijk.
Daarna naar hotel gereden, gedoucht en de kinderen nog eens op hun Nintendo gespeeld.

Hotel: Hampton Inn Pittsburgh
Aantal km gereden: 116 km

Meer foto's vind je hier

Om 6u al opgestaan vandaag, weer goed ontbeten en daarna uitgecheckt.
We zijn nog even langs het ouderlijk huis van Andy Warhol gereden, want vandaag was een autodag;3
Dan doorgereden naar Stoystown.
Dat is een zeer aangrijpende site. Het is nog een voorlopige site: op 10 september wordt het memorial officeel geopend. Wij hadden van achter een draad een goed zicht op alles en konden nog in de barakken van de FBI lopen, waar ze alles sorteerden.
Langs de draad zijn tal van vlagjes ed opgehangen.
Het was er muisstil. Een ranger kwam ons veel uitleg geven en toonde waar eht vliegtuig op zijn kop vloog, waar het in de bomen terecht kwam ed. je kan nog steeds die plaats goed zien.
Er zijn al 40000 stuks achtergelaten in die 10 jaar, aan die draad!
Het doel van de aanslag was eigenlijk het Capitool waar alle senatoren op dat moment aanwezig waren. Bin Laden zelf wou liever het Witte Huis, maar de president was in Florida op dat moment.
Ze kozen speciaal vliegtuigen uit die maar voor 20% bezet waren zodat ze minder kans hadden op weerstand van de passagiers.

Het was erg warm vandaag (32°) en dat blijft zo de komende dagen.
Als picknick hebben we allemaal op een bankje langs de bank onze wafel opeggeten die we deze morgen vers gebakken hadden.
Dan een lange rit in één trok door naar Gettysburg. Daar gevraagd of de shuttle nog reed naar het huis van Eisenhower, en we konden net nog mee! Joepie, hier hadden we niet op gerekend. Het was echt de max om in een buitenverlijf van een president vrij rond te kunnen lopen.
Hij vloog met een helicopter op 10 min naar daar vanaf het Witte Huis.
We hebben ALLE kamers van het huis gezien. De badkamer en slaapkamer waren meest imponerend. Zo waren alle handdoeken van hem wit met blauwe initialen, die van haar wit met roze. Zelfs het vuilbakje in de badkamer was bekleed met lichtroze stof met de intitialen.
Rijke mensen hoor!
We zagen zijn limo, sportwagen, golfkarretjes, boerderij,...wauw!!!
Charlotte en ik hebben allebei op een terrasbankje gezeten:alles was nog origineel zoals de first lady geleefd heeft tot ze stierf.
De ranger vertelde ons ook dat in de heuvel ertegenover een volledig tweede pentagon gevestigd is waar continu 100 mensen werken die net hetzelfde doen als in Washington.
Mocht er dus met het pentagon iets gebeuren, nemen ze het daar over. Heel erg cool vond Victor;D

Dan nog wat rondgereden tussen 'the battlefield' met een plannetje maar eigenlijk snappen we daar niet veel van.
De kinderen direct: dan moeten we dat eens aan opa vragen hé, die weet altijd alles van zo'n dingen. Toch enkele foto's genomen van de kinderen op een kanon uit die tijd, blijven ze leuk vinden om op te klauteren.

Dan doorgereden naar York. Het hotel is hier weer de max, met volledige keuken,aparte slaapkamer, popcorn ed.
Een grote supermarkt is hier 1 min vandaan, daar hebben we pizza's gekocht en pasta om op te warmen in de microgolf en hebben we hier opgegeten.
Nu kijken ze nog wat op bed naar tv en spelen nintendo. Morgen naar de Amish !

Hotel: Homewood Suites by Hilton
Aantal km gereden: 361 km

Meer foto's vind je hier

De eerste week zit er alweer op en het wordt hier steeds beter!

Zowaar ging het nieuwe fototoestel vandaag even terug. We leven dus op hoop.

Vandaag de kdn eens wat langer laten slapen, want de dagen hierna is het weer erg vroeg opstaan!
Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Lancaster.
Daar hebben we de enige nog bestaande Amish farm bezocht, zoals ze vroeger was. (een beetje zoals Bokrijk in België eigenlijk)
Een gids gaf uitleg en Charlotte verstond bijna alles en vertaalde voor het voor Marie-Laure:handig, moest ik het eens niet doen^_^

We hebben echt heel veel bijgeleerd over hoe de Amish leven, wat hun opvattignen zijn enz.het belangrijkste is echter dat ze NIET tegen medernisering zijn, maar wel tegen de bedrading die erbij komt. Daardoor worden ze afhankelijk, en dat willen ze niet.
Dus ze hebben hun eigen gasboilers en generators, maar dus ook een kookvuur, verlichting,wasmachine ed zoals wij.

We hebben er erg lang rondgelopen, de kdn vonden het mega interessant. Ondertussen picknick gegeten die we gisteren gekocht hadden:sandwichen met hotdog worstjes.
Leve de frigobox! Het is hier echter zo warm dat tegen de middag de helft van het ijs al gesmolten was.
We vullen hem 's morgens tot aan de rand met ijsblokjes. Dat is Victors taak:op en neer lopen met de ijskoeler om blokjes te halen in de gang en dan in de frigobox kappen.

De kdn vonden het in Lancaster zo tof dat we nog wat straten ingereden zijn waar we heel veel Amish tegenkwamen met paard en kar, typische klederdracht:prachtig om te zien!
Ze kregen er niet genoeg van! Het was ook net zondag. Dan gaan de Amish bij elkaar eten (om de beurt bij iemand anders), en rond 14u gaan ze allmaal weer naar huis. Dat was net het moment dat wij er reden. Je kan aan de krassen op de straten goed zien of ze er rijden of niet (en ook aan de kaka ) Ze hebben zelfs hun eigen rijstrook op sommige straten.

Dan zijn we doorgereden naar Washington.
Iedereen had honger, dus onderweg nog mexicaanse taco's en burrito's gegeten (de frietjes waren iets dat smaakte naar bruine suiker:èèèèèèèèèèèèèèèk)
De basiliek was al gesloten toen we aankwamen, maar ze is echt wel immens groot, dus van buitenaf toch foto's genomen.

Onderweg naar het hotel zagen we al het Capitool en het Pentagon:reusachtig groot allebei: onvoorstelbaar!
Het hotel is eigenlijk een appartement:heel confortabel met zelfs een afwasmachine.
Alle kledij nog eens uitgepakt zodat het wat kan verluchten, fotokaarten leeg gemaakt want er is vandaag veel getrokken, en nu het verslagje typen dus.
We zijn helemaal klaar voor de hoofdstad!

Hotel: Homewood Suites by Hilton @ Alexandria
Aantal km gereden: 263 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag was een superleuke, maar ook superhete dag!
Om 6.15u opgestaan en na een lekker ontbijt maar net op tijd bij het capitool aangekomen!
We kregen bij de tour elk een microfoon op ons hoofd zodat we de gids verstonden.
De rotonde is werkelijk megagroot met een heel grote koepel. De lichtinval is werkelijk knap.
Verder vonden we aan al die standebeelden ed niet zo veel:we kennen die ook niet allemaal.
MAAR! Ik vroeg of we geen tickets konden krijgen voor het huis van afgevaardigden (normaal enkel toegang voor USA citizens via een senator) en ja hoor, Belgen kregen dit direct: ik kreeg 5 gratis tickets.Joehoe!
Dat hebben we dan ook bezocht, na veiligheidscontrole ed weer. We zagen wel de stoel waar Obama speecht als hij er komt. Cool!

Buitengekomen was het superheet (40°C) en we hadden geen drinken bij (zelfs lege flesjes moest je afgeven in het Capitool).
We hebben dan het Court House enkel vanbuiten gezien (mega mega weeral) en zijn naar het Air and Spacemuseum gestapt.
Dat was volgens ons plannetje "direct" aan het Capitool: ja hallo, 35 min stappen in de hitte!
Aan het enige hotdogkraam dat we tegenkwamen maar snel een hotdog gekocht en een fles water. Iedereen was uitgeput, en Victor en Marie-Laure zagen alweer rood.
Het museum was groot, maar meer iets voor de jongens. Overal raketten, bommen, de motor van de spaceshuttle, cockpitten, het origineel vliegtuig van de Wright Brothers, Apollo 11 capsule,.....Alles zijn wel de originele stukken.

Dan over de gigantische mall gewandeld naar de parking om water te halen in de auto. Charlotte en ik hadden al blaren ook.In de auto (waar het toch iets koeler was in de ondergrondse parking)voor iedereen nog een appeltje geschild en daar opgegeten.

Dan naar het Museum of National Archives. De originele stukken van de Declaration of Independence hebben we daar gezien. Leuk om te weten dat het al dateert van 1776. Je kon het nog steeds lezen, niks vervaagd ofzo. Maar je mag maar per 30 mensen erbij staan, en uiteraard geen foto's trekken.

Dan FBI building gezien:cool! Zelfs alle trappen zijn afgezet zodat je er niet op kan stappen. Tof om te weten dat nu in dat gebouw ergens de pc's staan die ze meenamen van bij Osama bin Laden eerder dit jaar...

Een ijsje en granito gedronken bij Mc Donalds in een poging tot verfrissing. Niemand had nog zin in het Spymuseum, dus dat hebben we niet meer gedaan.
Met de auto naar het hotel gereden. Daar ging charlotte naar het toilet en ze liep over! Gans de badkamer onder en alle handdoeken erop gelegd. De receptie snel gebeld en na 5 min kwamen ze het al opkuisen en de wc maken.
Dan gegeten in het hotel. De inbegrepen snacks blijken hier een volledige maaltijd te zijn, dus eigenlijk hebben we half pension! Heerlijk!

Daarna gingen de kdn zwemmen:het was nog altijd snikheet. Wij eindelijk eens iets gelezen aan het zwembad!
Ondertussen werden er verse cookies gebakken:overheerlijk! Nogal wat anders dan die voorverpakte cookies van bij ons...

Dan allemaal gedoucht en bedje in. Ch heeft 2 doortrapte grote tenen, zo erg dat ze gewoon beginnen bloeden zijn, dus hoe dat morgen moet gaan???

En het is weer ver stappen:de tuin van het Witte Huis alleen al is 1,5km. Dan terug naar de parking om het fototoestel, rugzak ed te halen (er mag niks mee binnen, er zijn geen lockers voorzien), dan weer terug voor fotos van Witte Huis....
We kijken er wel naar uit:onze toelating voor ons bezoek aan het Witte Huis ligt al klaar!

Hotel: Homewood Suites by Hilton @ Alexandria
Aantal km gereden: 27 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag was absoluut een TOPDAG!

Weeral om 6u opgestaan om toch maar zeker op tijd te zijn in het Witte Huis...
Toen we vertrokken hadden we al direct file:ai ai ai!

Ons dan maar op de eerste parking gezet die we tegenkwamen en te voet verder gestapt, dat wil dus zeggen: 4 km!

We kregen 2 paspoortcontroles, een extra veiligheidscheck (je mocht echt niks meehebben, enkel een gsm,paspoort en autosleutels.We hadden dus alles in de auto gelaten.)
Toen pas mochten we eindelijk binnen:zo spannend!
We kwamen binnen langs de kant waar de familie zelf ook binnenkomt!

Je komt in een lange gang , de gallerij, waar allemaal foto's van presidenten hangen en van Obama met zijn familie :geen officiële, maar ongedwongen foto's:bv dat hij aan het pingpongen is in die gang, dat de kdn er rond lopen ed.
Dan kan je in enkele kamers kijken vanachter een touw:de bibliotheek (2000 boeken!), de serviezen van alle presidenten, de kamer waar pers ontvangen wordt en ook als biljartkamer gebruikt wordt.
De rest van de gang was afgezet, want daar was Obama in het Oval Office aan het werk!!!!!!Zwaar bewapende agenten stonden aan de afscherming en ik dacht "ik vraag maar even waarom die daar staan", zo kwmaen we teweten dat Obama daar was. Toch wel een apart gevoel.
Met de trap naar boven kwamen we in de statige feestzaal. Deze namiddag was er een honoring van the army en alles stond al klaar:raar! We zagen ze later op de dag toekomen met politiebegeleiding en alles!
Je mocht ook alles vragen aan de politiemensen:ze gaven veel uitleg: charlotte durft zelf al vragen te stellen!
In deze kamer trouwen ook familieleden en worden presidenten na hun dood opgebaard.
Een gek idee, dat hier doodskisten stonden....
Daarna zijn we door verscheidene kamers geweest die echt nog gebruikt worden. Zo zagen we diegene waaruit hij kwam toen hij kwam vertellen dat Osama bin Laden gedood was. We hebben op dezelfde plek gestaan als hij toen:geweldig gevoel, ongelooflijk!!!

Dan de eetzaal gezien: ze legden uit waar de keuken was, waar zijzelf wonen (erboven), dat kdn sleepover parties geven en een eigen movietheater hebben enz.
Onze kdn vonden het allemaal geweldig.
In de privevertrekken zijn 11 slaapkamers, waarvan 2 koninklijk ingericht voor gasten, de rest is heel modern vertelden ze.(ch had dat gevraagd)

Dan via de trap naar beneden in de tuin. Daar mocht je pas foto's nemen. Maar dit kon dus enkel met de gsm omdat we alle andere spullen in de auto hadden moeten achter laten. Ze zijn dus niet zo scherp, maar ja, het is toch een unieke herinnering.
Toen zagen we plots de secret service uit een hokje komen met zware geweren, kogelvrije vest ed:echt zwaar bewapend. We zagen een zwarte auto wegrijden met 2 auto's ervoor en één erachter, langs onze ingang. Daarna ging secret service weer weg. Cool!

Dan helemaal te voet in de hitte terug naar de auto. m-l kon niet meer, dus ik met de kdn al in het Holocaustmuseum binnen gestapt en daar in de airco gewacht tot Luc terug was van de auto.
Dan het museum snel bezocht. Voor de rondleiding voor de volwassenen moesten we nog meer dan een uur wachten. Tickets waren gratis, maar op uur, dus met een eerdere groep aansluiten was onmogelijk. Er was ook een afdeling over de holocaust op kindermaat die we wel direct bezochten. Ze vonden dit al erg genoeg en de dag mocht niet meer verpest worden door nog ergere dingen, dus zijn we naar de auto teruggestapt en hebben daar onze gebakken wafels van deze morgen opgegeten: ook hier is er niks te vinden om te eten als je niks mee hebt
Het begint wel te vervelen....

Dan weer helemaal terug gestapt naar het Washington Monument, de obelisk. Deze is echt gigantisch groot. Gelukkig hadden we onze tickets al in belgië afgedrukt, want ook hier was alles uitverkocht. Via een lift gingen we naar boven, daar zijn op elke windrichting 2 uitkijkpunten met een machtig zicht op het Pentagon, Witte Huis, de Mall, het Capitool, de luchthaven ed.

Dan weer verder gestapt naar de achterkant van het Witte Huis voor foto's. je kan echt tot aan de rand van de tuin: er is wel beveiliging, maar je kan door het hekken alles zien. Ze hebben heel weinig prive, tenzij aan de zijkant waarschijnlijk.

Dan weer verder te voet naar de voorkant van het Witte Huis voor goede foto's (lees: 30 min stappen)

m-l kon echt niet meer, ze dronk een gans flesje water alleen op.
Dan foto's laten trekken in een nagemaakt Oval Office in de White House souvenirshop;Daar hadden we deze morgen al recht op, maar toen hadden we het toestel niet bij, dus nu opnieuw.
Ze zijn eigenlijk best leuk!
Dan terug richting auto gestapt en onderweg nog National Museum of American History bezocht en o.a. de originele Kermit gezien van the Muppetshow, het kleed van Michel Obama dat ze droeg op het inhuldigingsgalabal, een hoed van Michael Jackson en C3PU van Star Wars.

Iedereen dan doodmoe 2 km naar auto gestapt in hitte:echt héééééél erg heet! (103F°)

Thuis direct gegeten in het hotel:cordon bleu met bruine rijst met groenten onder en boontjes. v en m-l vonden het niet lekker en hebben pizza gegeten op kamer nadien. Maar wij waren blij met eens gewoon westers eten. Toch gemakkelijk dat dit inbegrepen is.

Dan iedereen fris gedoucht en geen zin meer om te zwemmen, maar vanuit bed hebben ze naar een film gekeken met chips erbij.
Nu liggen ze net te slapen.
Het was een lange, vermoeiende, maar onvergetelijke dag!

Hotel: Homewood Suites by Hilton @ Alexandria
Aantal km gereden: 27 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen vertrokken naar air-en spacecenter.
Dat was eigenlijk vooral iets voor de jongens:oa black bird gezien, raketten, capsule apollo 11 waarmee ze geland zijn en de spaceshuttle Enterprise. Die is echt megagroot!
Je zag vooral goed alle schildjes aan de buitenkant.
We zagen ook nog het verbindingsstuk dat ze meenemen om aan te sluiten aan het ESA ruimtecenter.
Misschien zweefde Frank De Winne daar wel in?

Verder liep er een bekende rond (niet voor ons) met een eigen fotografe en 3 security agenten errond. De amerikanen vonden dat precies allemaal maar normaal, maar wij keken onze ogen uit natuurlijk!

Daar dan gegeten:ra ra, wat was er ? Enkel een mc Donalds.... Het is erg hier aan de oostkust hoor ivm eten! Maar weer een slaatje gekozen, ik word deze wel al duchtig beu.

Dan naar Arlington Cemetery gereden. Het graf van de Kennedy's bereik je na een steile klim.En ook vandaag was het weer moordend heet! Het graf zelf is heel sober eigenlijk:gewoon 4 gedenkplaten met de eeuwige vlam erbij.
John Kennedy ligt er, zijn vrouw Jackie, hun zoon van 2 dagen oud en nog een dochter zonder naam (bizar?!)

Nog wat verder op de wegen gewandeld die tussen de prachtige graven aangelegd zijn. Toen naar de parking terug gestapt en net toen we in de auto waren, hoorden we knallen en bliksemflitsen: het goot zo hard dat de straten onder stonden in geen tijd! iedereen begon te lopen, auto's zetten zich aan de kant, wat was dat hier...
We zijn dan voorzichtig naar de Memorials gereden, maar je kon er met de auto niet dichtbij, dus van ver in de auto met de goede lens (werkt terug!!!!) foto's van getrokken.

Bij het Pentagon was het even over, dus snel foto's getrokken:megagroot is dat!!!!! Zeker als je er tegen staat, het kan bijna niet op een foto. Ook dat het een vijfhoek is zie je helemaal niet, zo groot is één kant.
Overal stond politie, bewakingsagenten ed, mét verrekijker te kijken naar iedereen die zich bewoog! Net toen we het memorial aan 9/11 bezochten begon het weer te regenen.

Dan naar het hotel gereden. De kdn kijken nu naar de nieuwste Schrek, straks hier weer eten en dan valiezen pakken voor morgen, want het wordt weer om 6u opstaan...

Hotel: Homewood Suites by Hilton @ Alexandria
Aantal km gereden: 103 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag stonden we in een megafile naar Washington, dus via gps een andere weg gekozen waar ook megafile was, dus uiteindelijk om 11u pas bij de chipsfabriek herr's Factory. Onze tour waarvoor we gereserveerd hadden was al gedaan...Maar voor de tour van 11u waren mensen niet komen opdagen, dus konden we toch nog mee! Heel leuk om in een werkende fabriek rond te lopen en de soorten chips te zien maken van aardappel tot in de verpakkingsdozen.
Jammer wel dat we geen foto's mochten nemen als aandenken.
We mochten proeven van warme chips recht van op de band:nog nooit zoiets lekkers gegeten, echt heerlijk!!!!!
Op het einde kregen we elk een pakje chips.

Dan naar Philadelphia gereden en nee, weer niks gevonden om te eten we hadden ook geen wafels gebakken want die kwamen al onze oren uit. Eten dus gewoon maar overgeslagen.
Net op tijd in Philadelphia toegekomen voor onze tour van het Independence Hall:mooi om te zien, maar voor een Europeaan niet echt waaw. het was er wel gezellig op het binnenplein met in traditionele klederkracht geklede mensen die de Declaration verklaarden zoals toen. De Liberty Bell is eerder klein. Ondanks de lange wachtrij ging het gelukkig wel snel vooruit. Overal stond er politie op straat, precies of je zou eens iets gaan doen aan hun bel!

Dan naar hotel gereden en ertegenover is een restaurant:te voet naartoe gestapt en lekker gegeten.
Dan ons omgekleed in jeans en allstars voor het concert van U2.

Wat een rariteit is dat hier!!! Iedereen zit te kamperen op de parkings, heel veel bier te drinken.
Onze tickets lagen klaar en we hadden een heel goede plaats, erg hoog maar we konden alles keigoed zien.
Onze kdn hebben alledrie staan meespringen,niet te doen. m-l werd om 23u doodmoe en viel gewoon in slaap. Het duurde nog tot 23.30! Dan redelijk vlot met de auto kunnen vertrekken:België kan van zo'n regelingen weer eens nog wat leren.
Tegen 1u lag iedereen pas in bed.
Wat een afsluiter van de dag!

Hotel: Hyatt Place Mt Laurel
Aantal km gereden: 328 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen de kidneren laten uitslapen. Ook wij waren al te laat voor het ontbijt. Om 9.30u kwamen we beneden toe en ze waren net alles aan het wegzetten. Vind ik toch een beetje vroeg eigenlijk...
normaal gingen we vandaag nog eerst de US Mint bezoeken.
Om Philladelphia binnen te geraken moet je echter over een brug met tol en daar is ongeveer 1u file. Dus dat was ons de US Mint niet waard. Je kon toch enkel van achter glas kijken, en als ze op dat moment geen geld maken is het zeker niet de moeite, want dan zie je niks;3
We zijn dus direct naar Princeton vertrokken als ze wakker waren.
Onderweg hebben we lekker warm eten gegeten bij Denny's.
In Princeton hebben we allerlei meubels gezien van Einstein, oa zijn schrijftafel, zijn eerste kompas dat hij kreeg als kind, de zetel waarin hij meestal zat enz. Nostalgisch toch wel, als ingenieurs kijken we mischien iets te veel op naar hem; maar het deed ons toch iets. Het was ook maar een tijdelijke tentoonstelling die zijn kleindochter ingericht had. Dan naar de enige winkel met Einsteinspullen geweest waar we uiteraard souvenirs kochten:o.a. een mooie kader van Einstein voor in onze hall. Omdat ik vertelde dat ik leerkracht wiskunde ben, kreeg ik er nog een unieke poster gratis bij.
Dan nog gewandeld in de universiteit van Princeton (lijkt erg oged op Cambrige)en met de auto naar het huis van Einstein gereden. allemaal eens erbij op de foto natuurlijk Dus hier bedacht hij alles...
Daarna naar het hotel gereden waar Marie-Laure en Victor hebben gezwommen.
Niemand had honger, dus ons pakje chips opgegeten voor tv dat we elk nog hadden van de Herrs' fabriek :het ging heel de avond over de nieuwe Harry Potter film.

Hotel: Hampton Inn Princeton
Aantal km gereden: 108 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag maar één ding bezocht en toch 570 foto's getrokken!
Het was dan ook de max:het labo van Edison en zijn villa!

Het labo was echt waaauw! Hij werd omringd door 4 Duitse chemici die hem dingen uitlegden. Zelf was hij van school gestuurd omdat hij te veel dagdroomde en ze niks met hem konden aanvangen, maar eigenlijk was hij hoogbegaafd en verveelde hij zich op school. Na de werkuren studeerde hij in de boeken van de Duitsers en probeerde hij in zijn privélabo vanalles uit. Hij vond de gloeilamp uit, maar ook de fonograaf, de bewegende film, de (oplaadbare) autobatterij, cement!!! En hij maakte zelf rubber.
Zijn beste vrienden waren Ford, Firestone en Lindberg:allemaal rijke mannen dus.

We kregen tickets voor een tour in het huis voor 12u, dus zijn we daar eerst naartoe gereden met de auto. Wat een villa!!!!! Veel groter dan het huis van de Eisenhowers!!!
We konden overal in, en alles was nog in originele staat. Toen zijn vrouw stierf heeft ze het nagelaten aan het Nationale Park.
En dan die tuin!!! En al vele gras dat geknipt werd met scharen:er was nog geen grasmachine uitgevonden.
Tjonge jonge,...
Dan zijn garage met auto's:een Ford die hij van zijn vriend cado kreeg, dan 3 op electriciteit. Hij heeft maar een keer zelf met de auto gereden en reed ergens tegen, daarna liet hij zich rijden. Zijn privechauffeur woonde boven de garage, zijn tuinpersoneel boven zijn gigantische serre, zijn huispersoneel had zijn eigen keuken en trap om naar boven te gaan.
We zagen alle slaapkamers, ook diegene met het bed waarin hij stierf:allemaal erg ruim met hun eigen badkamer.

Overal electrische lampen natuurlijk. Hij kon ook zijn eigen films afspelen:hij bouwde nl. de eerste filmopnameset.

Hij ligt begraven naast zijn vrouw in de tuin.heel sereen graf.
Hij kocht het huis voor 120000 dollar rond 1880.

Dan terug naar de fabriek gereden:daar werkten vroeger 10000 mensen!!!!
Alles is nu weg en er staan kleine huizen waar negers wonen. Maar de gebouwen waar de uitvindingen getest werden zijn nog intact. We kregen een audiofoon en mochten er vrij rondlopen.
We zagen alle 4 verdiepingen, alle werktuigen, de plaats waar hij de film uitvond enz.

Twee uur later dan gepland wegens zo interessant zijn we dan vertrokken richting NY. Eerst nog een pizza gegeten in het enige restaurantje dat er was:pizzahut. Maar ja, anders hadden we weer niks gehad denk ik.

Onderweg het graf van Joey Ramone bezocht:een rocker waar Luc fan van is. Het was weer een raar graf, met een zonnebril eropB) , bloemen en stenen met opschrift erbij.
Er lagen ook allemaal stenen op en er stond een joodse ster op. Luc wist niet dat hij Joods was, dus voila, je leert toch steeds iets bij.
Daarna zagen we de skyline van NY en m-l en V hadden direct iets van waaauw!!!

Vlotjes zonder file aan het appartement geraakt, maar nergens parking natuurlijk (naast appartement kost het 12$/30 min!)
Dus ik in de auto blijven zitten, Luc naar binnen (via concierge).
Dan beginnen uitladen en om de beurt in de auto blijven zitten voor als de politie kwam.

Natuurlijk kwam die altijd kijken als ik er alleen was.maar ze leiten ons toch doen.

Na 1,5uur eindelijk alles boven gekregen en de auto leegemaakt om in te leveren.
We moesten hem nog vol tanken, dus leve de gps die dan een tankstation vindt in de buurt: niet zo simpel in Manhattan.
Auto goed afgeleverd bij Hertz en dan te voet terug gestapt naar het appartement.
We kregen snel een idee van de afstanden tussen de blocks;)

Wat een drukte hier!!!!
We zitten echt in het centrum (42nd street), er is heel veel richtreclame te zien, maar ook veel lawaai van auto's, sirenes ed.
Ik hoop dat ik kan slapen.

O.w.v. de dubbele boeking hebben nu dus een upgrade gekregen:het appartement is eerder oud, maar we hebben een hall, een slaapkamer met 2 dubbele bedden (v en ch samen), een andere met dubbel bed (m-l) en dan een grotere voor ons. Dan een sofa met oude tv (kdn:"pfff, er is hier geen flatscreen" ), een badkamer en een trap naar boven. Dan kom je in een ruime keuken met een ovalen tafel voor 6 en nog een tafel met 3 barkrukjes: dat wordt de straftafel hebben we gezegd. Vandaar kan je op het terras:deels tegels, deels steentjes, maar met een machtig zicht tussen die hoge wolkenkrabbersmet al die lichtreclame.

Op de terugweg hebben we dan in de supermarkt hiernaast boterhammen gekocht, melk ed om te eten, want vanaf nu staat het ontbijt niet meer klaar

Ik ben daarna alles beginnen uitpakken en de kdn in bed gelegd, Luc is alleen onze NY Citypass gaan afhalen 3 blocks verder want die hebben we morgen al nodig.

Het is hier nu nog goed warm, maar dinsdag heb ik gezien gaat het wslk regenen.

Zo, ons laatste deel van de reis is ook alweer begonnen, wat gaat het snel vooruit...

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 105 km

Meer foto's vind je hier

Eerst een metrocard gekocht voor iedereen voor de hele week.
M-L mag gratis en moet dus onder de draaibaren kruipen:vindt ze cool.

Het WTC is nog moeilijk te herkennen van 12 jaar geleden toen Luc en ik hiern alleen waren. Overal is het terrein afgezet met draad en doeken erop zodat je er niet binnen kan kijken.
We kochten wel een boekje op straatr van hoe het was, zodat de kdn het zich beter kunnen inbeelden.
Het WTC Tribute was wel erg aangrijpend:hartjes van kdn met daarop 'hope you 're having a great time in heaven dad ' enzo, brrrrr.

Het moet me daar toch wat geweest zijn!

Dan verder gestapt volgens ons roadbook naar Charging Bull (zo'n drukte rond dat dier, waar je NIET eens op kon!), Wall Street, Fedral Reserve Bank(zou er hier goud van België liggen ook???)
Daar kon je allemaal niet binnen, dus we waren snel klaar voor de dag.
In Trinity Church was net de mis bezig en we zijn er te communie geweest:met wijn (ook de kdn!)
Daarna al tickets opgehaald voor de boot naar Liberty Island.

Dan nog het museum Bodies gedaan:eigenlijk toch een vies iets, maar de kdn vonden het heel uniek om naar te kijken.
Daar hebben we dan een yoghurtijsje gegeten (0 caloriên, zoooooo lekkker!!! ) en dan 50 minuten op de boot terug naar Manhattan gevaren.
Dat was wel heel leuk, want het is hier erg warm. Hij vaarde rond Liberty Island en stopte daar even, zodat we dat ook al gezien hebben.
Dan zijn we te voet naar de gospelmis gestapt.
Wat een belevenis was me dat! Al die negers die rechtstaan, meeswingen en getuigenissen van mensen die god 'ontdekt' hebben.

Plots zagen we mijn zus en haar man staan (die wonen in NY; we hadden ons roadbook doorgemaild). Victor mocht kiezen wat we met hen gingen eten :mexicaans. Dus zij met de kdn in een taxi en luc & ik met de metro. Bleek dat mijn schoonbroer ons het verkeerde adres gezegd had:we zijn 1.5uur onderweg geweest!!!
Overal rond gevraagd, niemand die het restaurant kende, tot in de lobby van een hotel een man een foldertje had van het restaurant en we zo het juiste adres te weten kwamen.
Na het eten terug een uur met de metro naar huis.
Iedereen is doodmoe gestapt, dus snel bedje in!

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen uitgeslapen tot 9u,dan met de metro naar de Verengide Naties.
De metro vinden we hier trouwens niet zo goed:moeilijk om een station te vinden (geen hoge aanduiding met letter M ofzo) en dan moet je telkens nog minstens 3 blokken stappen om op je bestemming te komen. Dat is op zich niet zo erg, ware het niet dat het hier 35° is en dus echt veel te heet om veel inspanningen te doen.
Bovendien is het in de metro zeker 45 tot 50°. Echt waar! Er is niks verse zuurstof en je stikt bijna van de ongezonde lucht.

Bij de VN kwam Thomas(schoonbroer) toe die ons mee naar binnen nam. Dat was ook nog een domme procedure. Je moet door security en er mag geen drinken mee, dus flesjes buiten uitgegoten. Maar dan moet je je rugzak toch afgeven, dus wat maakt dat nu uit of die flesjes erin leeg zijn of niet? In elk geval waren wij al ons water in één klap kwijt!

Met Thomas in de grote zaal geweest tot aan het spreekgestoelte:dat was wel tof.
Dan moesten we al teruggaan voor onze toer. We hadden thuis al tickets gekocht, wat eigenlijk niet had gemoeten gezien Thomas ons binnen kreeg
Maar toch maar de toer gedaan want hij was al betaald, en via een audiofoon gingen we dan nog in enkele andere gangen, en ook in de zaal van VN veiligheidsraad.

Daarna iets gezocht om te eten, het werd Subway broodje zoals gisteren. Dan verder gestapt naar Thomas zijn kantoor. Hij had ons uitgenodigd om eens te komen kijken naar zijn bureau. Hij heeft daar echt een prachtig zicht, ongelooflijk!!!
We zijn helemaal rondgegaan en konden overal eens kijken, echt wel leuk.

Dan hebben we weer de metro genomen en kwamen onderweg het beroemde Waldorf Astoria hotel tegen:de kdn vonden het maar ouderwets.

Met de metro naar de grootste synagoge ter wereld en weer al 3 blokken stappen:iedereen was echt uitgeput van de hitte. Je hebt ook nooit eens afkoeling van een beetje airco:die metro ondoenbaar heet en dan kom je buiten en is het weer drukkend warm.
Aangekomen bleek ook nog dat ze gesloten was:blue: Dus hadden we een uur voor niks gestapt:blue:
We waren wel aan de rand van Central Park, dus we zijn langs die kant blijven wandelen tot aan FAO Schwartz. Daar hebben kdn dan rondgekeken, vooral V vond er vanalles naar zijn zin. Heel veel dozen van lego Star Wars, maar ja, die zijn te groot om mee te nemen. Eigenlijk wel jammer, want in Belgie zijn ze onbetaalbaar.

Dan de metro genomen naar Times Square.
We wandelden voorbij mMadame Tussaud, en besloten om dat eerst te doen, dan moesten we daarna niet meer weg.
De kdn waren in hun nopjes:dit vinden ze superleuk, ze willen met iedereen op de foto en kunnen er geweldig bij poseren
Plots ging ons nieuwe toestel weer niet meer(pfff), dus Luc gevraagd of hij buiten mocht om ons oude te gaan halen in het appartement, en na 15 min was hij gelukkig al terug.

In appartement de rest van Mexicaans van gisteren opgewarmd. M-L hield het bij een getoaste boterham met Nutella.
De supermarkt is onze buur hier, dus dat is wel handig.

Nu zijn V en M-L met nintendo bezig, ch leest verder in haar boek. Luc en ik doen weer verslag en foto's.
Het is hier ondertussen beginnen bliksemen en het giet hier enorm. Leuk om de mensen van bovenaf te bekijken en te zien schuilen/rennen.

Hopelijk is het morgen over want anders gaan we de planning veranderen en niet de Empire Statebuilding doen.
We zullen zien...

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Deze morgen vertrokken met de metro naar de Empire State Building. Daar was het erg rustig. We konden gans de tijd doorstappen maar het duurde toch 20 minuten eer we eindelijk boven waren.
Boven was het soms wat drummen voor een goede plaats, maar we konden toch van elke kant genieten van een mooi zicht.

Dan zat in onze NY Pass ook nog de Skyride inbegrepen:dat is een soort attractie op het 2de verdiep waarbij je het gevoel krijgt dat je over NY vliegt:vooral voor de meisjes een toffe attractie.

Dan slaatje gegeten in Wendy's want het was weeral laat geworden en op onze weg naar de Factory kwamen we een grote souvenirwinkel tegen, waar we vanalles gekocht hebben:petten voor Victors verzameling in zijn kamer, sleutelhangers, T-shirten, handtassen enz...the usual stuff...

Daarna kwamen we uit op Times Square, dus we waren de verkeerde richting uitgelopen! Gezien de warmte hadden we geen zin om het hele eind opnieuw te doen, en zijn we al het gerief eerst gaan afzetten op het appartement dat daar gelegen is.
Vandaar eens zonder rugzak (hé hé) vertrokken naar het museum van Harry Potter. Dat was werkelijk voor iedereen de max!! Bijna alles stond er:zijn slaapkamer, kledij, zelfs een deel van de trein. Het was 2 verdiepingen hoog en een unieke tentoonstelling want ze duurt maar tot 5 september.
Het is ons aardig gelukt om via de "kuch"methode toch goeie foto's te trekken.
Iedereen in de wolken hiermee!

Dan gaan eten in Planet Hollywood, want ook hier kregen we elk 10$ korting met onze pass.
Het eten viel mee, maar er was veel te bekijken! We zaten naast Chebaka en Darth Vader van Star Wars en we zagen ook de Death Star uit Star Wars:de orinigele!!!!Victors geluk kon niet meer op!
Ch zag kledij uit Twilight. Allemaal geweldig natuurlijk.

Morgen staat Liberty Island, Staten Island, NY Police Museum en de Factory op het programma.

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag om 9.30u vertrokken met de metro naar Liberty Island.
Om 9.50u waren we er al. We hadden onze tickets al, dus enkel aanschuiven in de rij voor de boot. Dat was een lange rij, maar toch schoten we op en konden nog mee op de boot.
Om 10.10u waren we al onderweg. Het was heerlijk op de boot:we hadden ons nog een goede plek kunnen kiezen en zagen zowel de kust als het vrijheidsbeeld erg goed:nog niks veranderd, alleen geen 2 hoge blokken meer aan de skyline....

Op het eiland zijn we in de rij voor de voet beginnen aanschuiven, maar toen bleek dat onze tickets niet geldig waren.
Eigenlijk niet zo erg, het was weeral heet en we hebben dus gewoon rond het beeld gewandeld en foto's getrokken (en véééééééééééééééél moeten wachten wegens de horde toeristen die altijd in ons beeld kwamen staan)
Dan wéér aanschuiven in een superlange rij voor de boot terug. Die stopte op Ellis Island. Daar waren Luc en ik nog niet geweest. We bezochten bijna alle kamers. Maar het was weer heeel druk. Ze promoten hier ook vreselijk de audiofoon. Wij nemen dat nooit, maar de meeste mensen wel en die blijven dan op hun plaats luisteren en stappen niet verder.
Zo'n audiofoon kost meestal 8$ (bv ook op empire statebuilding:alle plakkaten met welke buildings je ziet zijn weg:je moet maar plan kopen (10$) of audiofoon huren:pff!)
Het werd alweer snel etenstijd en we besloten om daar buiten te eten, met zicht op het vrijheidsbeeld! Je kon wel weer alleen kiezen tussen pizza/hamburger, maar het was wel nog lekker en het zicht was geweldig natuurlijk.

Terug in Manhattan zijn we gewandeld naar het NY Police Museum:op zich niet zo veel soeps, maar het zat inbegrepen in onze pass, dus het kon geen kwaad om eens binnen te gaan. Er stonden moto's, geweren, autootjes die bommen onschadelijk maken , veel kostuums, een cel enz. Vooral Victor vond het interessant denk ik. Het aandenken aan 9/11 was weer het mooiste deel. De kdn zagen de beelden in kleur van de aanslag zelf en de minuten nadien. Nu we daar zelf gelopen hebben, konden ze het zich erg goed inbeelden.

Dan zijn we verder gestapt naar Fulton Street voor nog zo'n yoghurtijsje:dat moesten ze in België ook verkopen!!!!

Daarna de metro genomen naar het appartement. In de buurt hebben we dan brood gekocht voor vanavond. Ze verkopen hier echter geen wijn, noch fruit. Daarvoor moet je in aparte winkels zijn. Dus even verder gestapt, gevraagd waar er een was en dan vonden we een grote winkeltent met veel fruit. Eindelijk!!!! Dat mis ik wel bij het ontbijt:een kom verse fruitsla!

Op het appartement de mensen van bovenaf bekeken vanop het terras:leuk!!! Er stond een hele lange rij te wachten voor het busstation (ik schat 700 m) . Toen viel Luc z'n euro: die gingen allemaal met de bus naar U2 vanavond in New Jersey:ben ik blij dat we de auto hadden in Philadelphia!
Het terras is hier met keitjes en M-l viel en haar knie ligt open:op een plaats redelijk diep. Alles ontsmet, maar geen windel bij natuurlijk. Een plakker kan er niet op want die zou er maar inplakken. Dus naar de apotheek naast de deur en antbioticazalf en speciale plakkers gaan kopen. Nu heeft ze dus een witte knie (en moet ze manken )

's Avonds lekker bord fruit gegeten, Activia en brood met beleg.
Nu leest iedereen, behalve M-L want al haar boeken zijn uit en ze kan niet op spel.nl want ik ben bezig op de laptop. Maar ze speelt op Lucs gsm een spelletje.
Iedereen eet een pakje chips dat we nog meehebben uit Herr's Factory: de smaken zijn echt heel gek: ribbetjes, steak, ajuinen, zure room, blauwe kaas,...
Gezellig, een avondje "thuis" in NY.

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Vandaag zijn we naar de grootste nintendo-store geweest, maar eigenlijk was hij niet zo indrukwekkend. We zijn ook naar de grootste lego-store geweest en die was al veel mooier omdat er overal grote lego beelden hingen of stonden, want door de muren heen "vloog" een draak gemaakt van allemaal verschillende legoblokjes!!
Ook allerlei gebouwen uit Harry Potter en Star Wars kon je kopen. Het Rockefellercenter hebben we ook bezocht en daar zijn we tot op de top (of the rock: zoals zij het noemen) gegaan met een lift. Wanneer de lift eenmaal vertrok (naar het 69ste waar het uitzicht was)moest je naar boven kijken en dan kan je door de lift heen de verlichte liftkoker bekijken en wist je hoe snel hij ging! Dat was wel een heel apart gevoel en zeker omdat de kleuren telkens veranderden van kleur én van vorm!!!
Op de top aangekomen had je een prachtig uitzicht, ikzelf vond het mooier dan het uitzicht van op de Empire State Building omdat je wel minder in de hoogte zat, maar je wel meer in de stad voelde omdat je hoger en lagere gebouwen kon zien! Central Park was vanuit de top ook veel groter te zien dan vanuit de Empire.

We hebben ook op het rooster waar Marilyn Monroe heeft opgestaan gestaan, maar er kwam op dat moment waarschijnlijk geen metro voorbij, want er kwam geen lucht uit zodanig dat onze rok omhoog zou kunnen gaan!
De St-Patricks's basiliek hebben we ook bezocht en we hebben allemaal een wens gedaan...
Verder zijn we ook nog naar the Factory gegaan waar Andy Warhol zijn kunstwerken maakte en iets verder naar zijn alluminium standbeeld gewandeld dat hier tijdelijk staat (op de plaats waar hij vroeger zijn dagblad uitdeelde trouwens). Daarna zijn we in de Mc Donalds die naast the Factory lag een ijsje gaan eten en daarna zijn we naar huis vertrokken met de metro!
Ik begrijp écht niet waarom het daar nog warmer is dan boven de grond: door de snelheid van de metro ontstaat er toch wind? Boven de grond is het al veel warmer dan het normaal kan zijn!! Al die zakenmannen die 's morgens met de metro naar hun werk komen, komen daar volgens mij al bezweet toe!!
's Avonds hebben we dan fruit met geroosterd brood (met nutella choco) gegeten, want iedereen zat al bijna vol door het ijsje.
Ik heb gehoord dat het hier morgen nog warmer zal worden, maar morgen gaan we juist met de fiets door Central park fietsen!
In het begin van de dag zijn we trouwens ook nog naar de NBC Universal studios geweest, maar dat was eigenlijk een beetje tegengevallen omdat de tourguide veel te snel babbelde en omdat we ook niet veel opnamestudios gezien hebben; enkel die van Saturday Night Live met Larry King. per jaar hebben de NBC studios zo'n 3000 kaartjes om mensen zo'n opname van een live show mee te laten maken en er stellen zich per jaar zo'n 65 000 mensen kandidaat...

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Wat is het hier broeierig heet.
We horen overal dat het hier een hittegolf is.
Vandaag via onze pass fietsen gehuurd voor 3 uur in Central Park.
M-L kreeg een moutainbike.
We hebben een beetje onze intuitie gevolgd en zijn tot in de helft gefietst. We zagen oa Strawberry Fields, herinnering aan John Lennon, een Egyptische obelisk en een groot meer waarop ze roeiden. Het was snikheet, en met de rugzak op de rug en een helm op nog erger. Iedereen voelde zo het zweet lopen, maar zonder helm gingen we uiteraard niet fietsen
We zijn dikwijls gestopt bij een leuk plekje om even te bekomen. Vele mensen lieten zich rijden door een riksja.
Toen we onze fietsen terug gebracht hadden, zijn we in mc Donalds voor de warmte gevlucht:zelfs daar was het niet echt fris meer en ons drinken was direct op:zo'n dorst haddden we.
Dan naar Museum of Nat History. Het is volledig veranderd tov vroeger en de kdn vonden het niet mooi, net zoals wij.
Toch 2u rond gelopen (want daar was airco ) en de Tirannosaurus Rex was nog eens mooi om zien.
Dan met metro terug naar het appartement, fruit gegeten en cornflakes en valiezen gepakt. Morgen laatste spullen in pakken en dan om 11u weg. We kunnen onze bagage hier laten staan voor 60$. Dat gaan we maar doen, want we gaan met de airportbus naar JFK. Die kunnen we nemen aan de overkant van de straat. Onze plaatsten zijn al gereserveerd op het vliegtuig, maar we gaan toch tijdig vertrekekn en zitten liever daar in de airco dan op straat te lopen.
Laatste nacht alweer in the USA

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Deze voormiddag de valiezen verder ingepakt en de handbagage. Dat is toch altijd nog een heel gedoe om alles goed te verdelen, zeker met de breekbare souvenirs ed.
Om de tijd te doden, want eigenlijk interesseert ons dat niet, zijn we naar het Metropolitan Museum of Modern Art geweest. Dat is een heel groot museum en eigenlijk nog best interessant ook.
Ze hebben overd e verschillende tijdslijnen heen vanalles staan. Veel over Egypte, de Romeinen, Etruskische karren, maar ook over Indonesië, boten van Indianen uit die streken en tenslotte een afdeling kunst waar grote originele Andy Warhols hingen.

We mochten gratis binnen en buiten met onze pass, wat erg handig was. Om te eten zijn we even naar buiten geweest, hotdogs voor de laatste keer gekocht aan een kraampje en opgegeten in een parkje er vlakbij.
Dan verder in het museum gelopen tot het tijd was om naar de luchthaven te vertrekken.
Eerst de bagage opgehaald en dan werkelijk gesluerd met alle valiezen naar de opstapplaats van de bus. Dat was gewoon aan de overaknt van de straat, maar op één vand de drukste plaatsen van NY een baan oversteken is al niet eenvoudig, laat staan met 5 valiezen en 3 trolley's.

In de luchthaven nog een laaste keer bij de Mc gegeten en dan het vliegtuig opgestapt....
(we moeten midden in onze nacht overstappen in Londen en 3u wachten)

Hotel: Apartment 42 St & 8th Ave
Aantal km gereden: 0 km

Meer foto's vind je hier

Midden in de nacht moesten we in Londen overstappen en daar 3 uur wachten op de vlucht naar Zaventem.
Oh wat was iedereen moe!
Gelukkig kregen we in het vliegtuig toch nog een koffie en een koek om wat wakker te blijven:zzz:
Maar verder verliep de vlucht prima!
De reis zit er weer op.
Hoogtepunten waren dit jaar vooral de Niagara Falls, de Amish people en natuurlijk niet te vergeten het Witte Huis! De minder goede kanten waren eigenlijk dat NY geen waaw factor meer had voor ons en dat net de afsluiter van onze reis was. Het leek eerder op een citytrip.
Daardoor vonden we het niet zo heel erg jammer om terug te keren naar huis.
Het westen is qua natuur veel ruwer en onherbergzamer.dat spreekt ons persoonlijk meer aan. Ook het oosten heeft zijn eigen mooie kanten, alles is veel groener met boerderijen ertussen. En er zijn meer grote steden natuurlijk.
Het oosten is ook , zeker qua hotels, een pak duurder voor het zelfde comfort, dan het westen.
We hadden het moeilijker om eten te vinden onderweg.
Volgend jaar gaan we terug voor de natuur!
Mid-West, here we come...we beginnen alvast te zoeken naar goedkope vliegtickets:D

Hotel:Hyatt Place Boston/Medford
Aantal miles gereden: 9,7 mls