We zijn goed aangekomen en met alle koffers in Washington. Er was wel een enorme rij voor de immigratie controle. Bij Alamo duurde het even alvorens ik een auto vond die me aansprak maar het geduld werd beloond met een Jeep Grand Cherokee.

Ondertussen hebben we vanavond reeds onze eerste klassieke Amerikaanse burger met waffle fries gegeten (niet te vergelijken met MacDonalds hoor). We zijn ingecheckt in ons hotel (Best Western Plus IWO JIMA) in Rosslyn (deelgemeente van Arlington, VA). We hebben al enkele boodschappen gedaan bij de Safeway. Maar we hebben beide wat last van Jetlag en zijn ondertussen reeds 24uur wakker.

We waren vandaag vroeg wakker, omdat we vroeg gaan slapen waren door de vermoeidheid. In de Safeway hadden we gisteren geen koelbox kunnen vinden, dus deze ochtend gingen we op stap naar de Wal Mart, de dichtste was in Alexandria. Onderweg hebben we ontbeten bij een Starbucks in Alexandria. Bij de Wal Mart aldaar hadden ze ook maar 1 type koelbox, maar dat is beter dan niks. We hebben gelijk ook een zak ijs, melk, fruitsap en yoghurt gekocht, en die bewaren we dus in de koelbox. Omdat we nu toch in Alexandria waren hebben we gelijk maar gestopt aan het George Washington Masonic Memorial, een korte foto stop. Van Petra heb ik reeds veel gehoord over Old Town Alexandria, en omdat we nu in toch in de buurt waren besloten we maar even dit gezellige centrum te bezoeken. Wat ons opvalt zijn de prachtige stenen huizen plus enorm veel groen.

Na dit voormiddag programma was het dus tijd voor Washington D.C., we begonnen ons bezoek met het Old Post Office Pavilion met een uitzicht over de gehele stad. Zo kunnen we ons iets beter oriënteren, al blijft dit moeilijk, D.C. blijkt een ingewikkelde stad qua lay-out. Daarna gingen we dus naar de National Mall met een bezoek aan de monumenten. We begonnen met het Washington Memorial (dat dus gesloten is sinds de aardbeving) en dan via het WW2 Memorial door naar het enorm grote Lincoln Memorial. Het is jammer dat de reflection pool momenteel gewoon een put met aarde is, want ze zijn deze aan het vernieuwen. Dat betekent geen reflectie foto's van het Washington Memorial. Het Lincoln Memorial is indrukwekkend met Abe op zijn grote stoel. Ik haal veel fotografie tips uit de Digital Field Guide. Na het Lincoln Memorial gaat het richting het vlakbij gelegen Korean War Memorial. Dit kunstwerk is echt wel prachtig om te zien, en de emotie is zo af te lezen van de gezichten van de beelden. Volgende stop is het Franklin D. Roosevelt Memorial, vooral het beeld van de hond is prachtig. Via het Tidal Basin komen we bij het Jefferson Memorial waar het een stuk minder druk is, het is nochtans ook een groot indrukwekkend gebouw, maar ligt iets meer afgezonderd. We hebben per ongeluk het nieuwe Martin Luther King Jr. Memorial gemist, maar dat is voor later want we moeten voor 18h terug in de parkeergarage zijn.

We besluiten om naar Georgetown (een gezellige buurt/deelgemeente in DC) te gaan voor het avondeten. Het eten was niet zo lekker, en de bediening ook niet fameus dus geen grote tip. Na het avondmaal gaan we langs het hotel om statief op te halen. Ik wil namelijk graag wat nachtfoto's nemen. Bovenaan op mijn lijstje staat het Air Force Memorial. Wanneer we daar aankomen is het helemaal verlaten. We nemen enkele zeer mooie foto's en gaan vlug weer op pad. Omdat we vlakbij het Pentagon zitten (we zien het liggen) besluiten we om ook het Pentagon Memorial te bezoeken en nacht foto's te nemen. Dit Memorial is opgericht ter nagedachtenis van de slachtoffers van de 9/11 aanslag op het Pentagon. Voor ieder slachtoffer staat er een soort bank met hun naam en subtiele verlichting. Onderweg naar het hotel nemen we ook nog het Marine Corps Memorial (Iwo Jima) mee. Dit is een groot beeld die het plaatsen van de vlag uitbeeld op het eiland Iwo Jima tijdens WW2. Dit was destijds een beroemde foto genomen door een pers fotograaf. Ondertussen is het laat geworden en dus gaan we naar het hotel voor onze verdiende nachtrust.

Vandaag bezoeken we opnieuw een aantal bezienswaardigheden in D.C., we beginnen met de National Cathedral, die jammer genoeg gesloten is wegens renovatie werken en dus enkel van buitenaf te bezichtigen. We lopen nog een blokje om in wat een zeer leuke buurt blijkt te zijn met wederom enorm veel groen en bomen. De volgende stop is de Basilica of the National Shrine of the immaculate conception. What's in a name, huh! Deze basiliek is volledig te bezichtigen en er mag ook gefotografeerd worden binnen. Na de basiliek gaan we op zoek naar het hoofdkwartier van de Scottish Rite Freemasons (vrijmetselaren). Deze tempel staat gewoon in D.C. en is vrij te bezichtigen, voor een kleine fee is er ook een tour, die wij volgen. Het is eens iets anders hé. De tour blijkt zeer interessant en er blijkt hier absoluut geen zo'n mysterie rond de vrijmetselarij te hangen zoals boeken en films doen geloven. Althans toch niet over de moderne vrijmetselarij. Na de house of the Temple gaan we richting Dupont Circle waar een stop bij Starbucks inlassen en een cupcake eten bij High Cupcakes.

Deze namiddag gaan we op bezoek naar het Arlington National Cemetery, hier is onder andere het graf van John F. Kennedy te bezichtigen, maar ook het graf van de onbekende soldaat met de wissel van de wacht. Die wissel van de wacht is alleszins geen lachertje, die Honorary Guards nemen hun taak zeer serieus. Vanaf de zeer grote begraafplaats heb je ook een mooi zicht op D.C. Na dit bezoek besluiten we ook het Martin Luther King Jr. Memorial te bezoek, dat we dus gisteren vergeten zijn. Dit monument is veel soberder dan de rest, maar dat maakt het zeker niet minder mooi. We blijken ook nog het Vietnam War Veterans Memorial vergeten te zijn, en dus bezoeken we dat ook gauw. Stephanie had gisteren een mooi trui gezien bij United Colors of Beneton, maar ze waren toen gesloten, dus gaan we terug naar Georgetown om dat te gaan bekijken en ook gekocht hoor. We eten vanavond Pizza Hut. Geen nach foto's want ik moet dus nog van 2 dagen een verslag schrijven en morgen moeten we op tijd bij de White House zijn voor onze tour!

Vandaag hadden we dus onze White House Tour om 11h. Doordat we bijna niks mogen bij ons hebben (ook geen fototoestel) parkeren we de auto in een parkeergarage in de buurt. We zijn er rond 10h en verkennen alvast de buurt rond het White House. Jammer genoeg regent het wel lichtjes deze voormiddag, maar wij zijn toch van plan om plaatsen te bezoeken. De White House tour is self-guided en slechts enkele kamers zijn voor ons toegankelijk. Toch wel een leuke ervaring. Wanneer we het gebouw verlaten aan de noordkant mogen we met een gsm een foto nemen van ons met de buitenkant van het gebouw. We waren in totaal ongeveer 50min binnen.

Vervolgens gaan we op pad naar het U.S. Capitol, dat toch verder blijkt dan we dachten. Je onderschat toch wel die afstanden op de National Mall. In het U.S. Capitol krijgen we een rondleiding van een aardige oudere dame. Zij brengt ons na de tour zelf nog even tot bij een standbeeld van pater Damiaan, speciaal omdat we Belgen zijn, en wij mogen daar normaal niet komen. We eten een kleine hap in de cafetaria en vervolgen onze dag met een bezoek aan het Air & Space Museum. Hier hangt o.a. het originele vliegtuig van de Wright Brothers, ook de Spirit of St. Louis en de Apollo 11 command module is te bezichtigen.

We sluiten de dag af met een avondmaal in het Belga Café, de gerechten op de kaart staan in het Nederlands, met Engelse uitleg er onder. Stephanie nam stoofvlees met frieten en ik Steak met frieten. Het smaakte allemaal, de rekening jammer genoeg ook

We zijn een beetje laat op vandaag en gaan eerst nog op zoek naar een Dunkin Donuts voor ons ontbijt, lekkere donuts. Daarna gaan we op route naar Philadelphia met een omweg van Lancaster county, PA a.k.a. Amish of Dutch County. Onderweg rijden we nog een hele tijd door de staat Maryland.

In Lancaster county rijden we ook door onze eerste covered bridge, we zijn vele Amish rijden met hun buggies, en ook het land bewerken met de hand of met paard en kar. In het stadje Intercourse (ja serieus dat is de naam), dat midden in het Amish gebied ligt, bezoeken we Kitchen Kettle Village een gezellige groepering van winkeltjes. We eten hier door de Amish gemaakt ijs.

We rijden door naar Philadelphia en komen in de file te staan, het is ondertussen 16h geweest en we zitten dus in de spits. We verblijven in het Sofitel (4*) en parkeren kost hier geld, en dat zal ons op deze reis nog voorvallen. We gaan een hapje eten en dan terug naar het hotel wat TV kijken en dan slapen.

Deze voormiddag bezoeken we Independence Hall en de Liberty Bell, een belangrijk stuk uit de geschiedenis van de Verenigde Staten. Het is wederom zware security controles zoals bij vele attracties en monumenten. Het is interessant en de ranger vertelt enthousiast over de geschiedenis. Na dit bezoek gaan we terug naar het hotel waar we uitchecken, alles terug in wagen en dan gaan we op weg, we maken eerst nog 1 kleine stop, het Museum of Art, met de befaamde trappen van in de Rocky film. Er staat zelf een standbeeld onderaan en een plaque bovenaan.

We gaan op route richting New York, we rijden een heel stuk door New Jersey en we tanken hier ook voor de eerste keer. We rijden Manhatten binnen via de (betalende) Holland Tunnel, en dan via de FDR drive naar de Queensbridge, wel via een kleine omweg wegens aan afgesloten oprit (ongeluk of misschien voor de UN bijeenkomst, ik weet het niet).

We checken in te Queens in ons hotel Howard Johnson LIC. We gaan al vlug terug op weg (te voet) en nemen de Metro (F lijn) richting Times Square. Het plan is om hier onze New York Passes en guidebook op te halen. Dat moet in Planet Hollywood en dat is ook ons favoriet restaurant in New York dus blijven we gelijk eten. We sluiten de avond af met een uitgebreid bezoek aan Times Square.

De eerste volle dag New York en wanneer we op staan gaan ziet het er triestig uit, veel mist en wolken. We nemen de metro tot aan Battery Park voor ons bezoek aan het Statue of Liberty en deze keer met Crown Access. Het uitzicht vanaf de boot en de kroon is wel niet goed aangezien alles mistig is. Wanneer we terug naar New York varen begint het echt pijpenstelen te regenen. We zijn op een korte tijd helemaal door en door nat. Een regen poncho, gekregen van CitySights NY, baat niet veel. We moeten gaan schuilen en eten iets in de Burger King. Door de enorme regenval loopt de planning volledig in het honderd. We bezoek het 9/11 Memorial, waar voor we een reservatie hebben. Dit is echt wel een indrukwekkend monument, zo integer en sereen. Vervolgens lopen we verder met af en toe een schuil stop en bezoeken het financial district met de NYSE en Wall Street. We gaan ook nog binnen in St. Paul's. Daarna nemen we de hop on/hop off bus tot aan Times Square waar we Madame Tussauds bezoeken. Aangezien we op Times Square zijn besluiten we om terug in Planet Hollywood te gaan eten. Daarna naar het hotel om de kleren te laten drogen.

Vandaag was het weer toch iets beter, het bleef namelijk droog. Wel nog altijd grijs. Dit is dus de 2de volledige dag in New York City. Aangezien het droog is, en niet zo heel mistig besluiten we om eerst een observation deck te bezoeken. We kiezen voor het Empire State Building, het hoogste gebouw in New York City. De rijden vallen goed mee, maar wij zijn toch 30min kwijt aan wachten. In het hoogseizoen is dat waarschijnlijk veel langer. Het uitzicht vanaf de 89th floor is indrukwekkend, al is de zichtbaarheid niet zo ver wegens de lage bewolking en mist. Soms zien we toch de skyscrapers van het financial district staan.
Vervolgens gaan we terug naar Lower Manhattan voor een wandeling op de Brooklyn Bridge, we gaan maar tot halverwege aangezien de laatste helft toch in de stellingen staat. Er zijn veel mensen op de wandelpromenade, ook joggers lopen hier blijkbaar graag heen en weer. Het uitzicht vanaf halverwege op Manhattan is zeer mooi.
Dan terug naar uptown, want we gaan wandelen in Central Park. We wandelen enkel in het onderste deel want het park is veel te groot. We bezoeken het standbeeld van Balto (sleehond), we zien veel bruidsparen met fotografen en entourages ter hoogte van Bethesda Terrace. Vervolgens komen we uit bij Strawberry Fields & Imagine, het monument voor John Lennon, die vlakbij neer geschoten is aan de ingang van z'n appartement gebouw. Vervolgens langs het water tot aan het mini Belvedere Castle en dan tot aan de beelden van Hans Christian Anderson en Alice in Wonderland. Ondertussen begint de avond te vallen en we besluiten om nog een observation deck te bezoeken voor nachtfoto's. Aangezien we te laat zijn voor zonsondergang gaan we eerst eten alvorens naar Top of the Rock te gaan. We twijfelen even, maar hebben geen zin om te zoeken naar een goede plaats, die ook niet te duur geprijsd is, dus je kan het al raden we gaan wederom naar Planet Hollywood voor ons avondmaal. De NY Pass en het bijhorende priority seating komt goed uit, er staat toch aardig wat volk te wachten. We eten trouwens wel iedere keer een ander gerecht. Ondertussen hebben we elk een burger en 2 pasta's gegeten over de verschillende dagen.
Daarna dus naar het observation deck bovenop de toren van het Rockefeller Center. Statief is niet toegelaten maar is zijn op het bovenste van de 3 verdiepen genoeg muurtjes om als hulpmiddel te gebruiken. We hebben een mooi uitzicht op het Empire State Building, de Chrysler tower helaas niet, en Central Park is goed te zien maar is 's nachts gewoon te donker. Daarna de laatste maal op de metro naar Queens voor ons hotel. De metrokaart blijkt net leeg en ik moet er nog 3$ bij laden. Dat was dus goed geschat met een kaart van 30$ in eerste instantie. Omdat het redelijk laat wordt, besluiten we maar om morgenochtend niet meer Manhattan in te gaan.

We vertrekken uit New York City en gaan de staat New York in richting de Finger Lakes regio. Einddoel voor vandaag is ons motel nabij Watkins Glen State Park. We maken eerst een kleine omweg via een enorm grote wereldbol genaamd Unisphere. Deze wereldbol is een overblijfsel van een wereld expo. Vlakbij staan ook de 2 torens, die in de film "Men in Black" zogezegd verborgen UFO's waren. Na dit korte bezoek gaan we dus echt op weg. Na zo'n anderhalf uur rijden komen we aan bij onze tussenstop, Woodburry Common Premium Outlets. Dit blijkt een zeer grote openlucht outlet center te zijn. Ze hebben enorm veel winkels en ook van merken die ons aanspreken zoals Diesel, American Eagle, Puma, Gucci, G-Star RAW, Esprit en nog veel meer. Wat dus een korte stop van 2 uur ging worden, wordt al gouw een 4 uur durende stop. En dat heeft natuurlijk een nadelig effect op de bankrekening. Maar als je vergelijkt met kleren kopen in België, bespaar je hier minstens 50%, en dat kan tellen.
Aangezien we langer dan verwacht in de outlet bleven plakken komen we pas een uurtje na zonsondergang aan in Watkins Glen, er is niet zoveel open dus eten we fast food bij Burger King.
Morgen gaan we de in de kloof wandelen in Watkins Glen.

Vandaag belooft een zeer mooie dag te worden. De hemel is mooi blauw met kleine wolkjes en de temperatuur is zo'n 26°C. We rijden eerst de stad in naar een CVS/Pharmacy winkel op zoek naar melk voor ons ontbijt. We eten vandaag, zoals ook al eerder op de reis, cornflakes met melk en Yoghurt.
Na het ontbijt gaan we op weg naar Watkins Glen SP, de ingang ligt gewoon in het stadje langs de hoofdstraat. We betalen 8$ ingang en dit is geldig gedurende de gehele dag voor alle New York state parks. De wandeling is 1,5 mijl lang en loopt door een kloof langs een beek met vele watervallen. Het is zeer mooi en de muurtjes assisteren bij het nemen van mooie foot's. Aan het einde van de kloof klimmen we de steile trappen omhoog en keren terug via de Indian Trail die boven langs loopt.
Vervolgens beginnen we aan onze rit naar het volgende park, Letchworth State Park, dit is slechts een kleine omweg op weg naar onze eindbestemming Niagara Falls. Letchworth State Park is een grote kloof met een mooie waterval. Soms benoemd als "Grand Canyon of the East", maar ik vind dat nogal overdreven.
We gaan verder via kleine highways tot aan Buffalo en Lake Erie, hier gaan we via de Peace Bridge de grens met Canada over, in slechts 3 minuten zijn we door de grens controle. Even een schok, in Canada staat alles weer in het metrisch stelsel, dus km/h en benzine prijs per liter. We rijden nog een eindje parralel met de grens tot in Niagara Falls, OT (de Canadese kant). We check in bij ons hotel "Holiday Inn" wat er netjes uitziet. We horen in de verte al het geluid van de watervallen en als we enkele minuten lopen hebben we een prachtig uitzicht op beide watervallen de Amerikaanse en de Canadese falls. de Canadese Falls zijn het grootst en meest indrukwekkend, de Amerikaanse zijn stijlvoller en met rotsen aan de voet. We nemen foto's alom, al is de ondertussen grijs geworden lucht niet ideaal. We gaan daarna eerst pizza eten bij ons hotel en keren in het donker terug met statief. 's Avonds worden beide falls verlicht met spots die wisselen van kleur, een beetje tacky maar dat geeft wel zeer mooie nacht foto's. Morgenochtend gaan we varen!

We ontbijten bij de Starbucks die op 2 minuten van ons hotel zit. Deze voormiddag gaan we varen met de Maid of the Mist boot, tot vlakbij de falls. Er was geen al te best weer voorspeld maar het valt bijzonder goed mee, na eerst nog enkele foto's te nemen langs het wandelpad gaan we naar beneden naar het startpunt van de boten. Het kost 16,50$ per persoon, maar dat is het wel waard.
Ik besluit om de A/W regenjas van mijn fototas aan te brengen en doe de blauwe poncho van Maid of the Mist er over. Ik zal de DSLR niet gebruiken, veel te riskant. Van vrienden mochten we een waterproof digitale compact lenen, en die gaat dus perfect zijn voor deze situatie. En als we de falls naderen zie ik niemand anders met een camera. Het blijft moeilijk met druppels op de lens, maar het lukt aardig, het toestel kan ook filmen wat leuk is zo dicht bij de falls. Die blauwe poncho is trouwens geen overbodige luxe, zelf met poncho zijn onze schenen en mouwen kletsnat. We stonden dan ook helemaal vooraan op de boot. Het was zeer leuk, echt een aanrader.
Daarna lopen we nog even door Niagara Falls, wat een beetje tacky is, met casino's, minigolfs, haunted hauses, een reuzenrad en zoveel meer.
Nu gaan we terug op weg naar Toronto via een kleine tussenstop in Niagara on the Lake. Een klein stadje met een gezellige winkelstraat (beetje toeristisch wel). Het stadje heeft vele kleine gezellige winkeltjes met souvenirs en decoratie.
We rijden naar Toronto downtown, waar we 2 nachten verblijven in Residence Inn marriot. Dit hotel heeft verassend grote kamers met zelfs een salon en keuken! We gaan eten in een bar/grill genaamd "The Loose Moose", leuke sfeer en het eten is ook redelijk goed.

Vandaag hebben we de tijd om Toronto te bezoeken. Aangezien het 's ochtends mooi weer was hebben we eerst naar de CN Tower geweest. Dit is een zendtoren & observatie platform. De toren is 553m hoog. Tot in het jaar 2007, was dit de hoogste ter wereld. Momenteel is het nog steeds het hoogste vrijstaande structuur in de westerse wereldhelft. Het hoogste observatie platform bevindt zich op 447m hoog. Wij hebben beide bezocht, en dus ook de Skypod op 447m hoog. Het uitzicht is zeer weids, en ook het grote meer Lake Ontario is mooi te zien, maar de skyline van New York is toch indrukwekkender.
Vervolgens gaan we naar het Harbourfront Centre, waar er enkele winkeltjes zijn en bankjes langs het water. We eten hier een Italian Hot-Dog. Niet zo lekker als een echte braadworst van bij ons.
We wandelen verder tot aan de St. Lawrence Market, een overdekte markthal vol met vlees, vis, groenten, fruit, en andere kraampjes. Zeer leuk om eens tussen te wandelen. En we eten hier elk een fruitsalade als dessert.
Dundas Sqaure is het volgende dat we naar toe wandelen, dit is zo een beetje het commerciële hart van Toronto, een mini Times Square zogezegd. Ernaast ligt het Eaton Centre, een groot winkelcentrum van 4 verdiepingen. Wanneer we dit allemaal bezocht hebben keren we terug naar ons hotel om ons even te verfrissen. We gaan een beetje verder gaan eten bij een Italiaan. We eten elke een pasta carbonara. Het was niet slecht, maar we hebben zeker al beter gegeten. We gaan vanavond vroeg slapen, zodat we morgen fris zijn voor een lange rit naar Montreal.

Gisteren waren we niet zo onder de indruk van Toronto. Montreal schijnt een andere sfeer te hebben. We rijden vandaag dus naar Montreal, het is lang rijden en met enkele stops erbij zullen we de hele dag onderweg zijn. Eerste stop onderweg is een stadje genaamd Cobourg, een gezellig dorpje met een pittoresk haventje. We rijden hier even rond en stoppen voor een korte break aan het strand en de pier. Daarna vervolgen we onze weg, en de volgende stop is bij Upper Canada Village, waar we een mooi uitzicht hebben op de St. Lawrence rivier. Onderweg komen we ook nog voorbij een bord waarop staat dat we ons halverwege de evenaar en de noordpool bevinden. We komen 's avonds rond 19h aan in ons hotel, een trendy chic hotel, dat mogen we wel zeggen.

Vandaag hebben we een volledige dag om Montreal te verkennen. Montreal is de 2de grootste Franstalige stad ter wereld (na Parijs). In de hotels en de winkels spreken ze ook Engels, soms zelfs perfect. Ter info, er zijn +-7 miljoen Franstaligen en -300 miljoen Engelstaligen in Canada. De provincie Quebec is volledig Franstalig en Montreal is hiervan de grootste stad, de 2de grootste stad is natuurlijk Quebec city waar we morgen naartoe rijden.
We beginnen ons bezoek met Vieux-Montreal, met leuke kleine straatjes en oude gebouwen. Ook de market Bonsecours en de Notre Dame basiliek liggen in deze buurt. Het is een zeer leuke buurt om door te wandelen met vele winkeltjes. Na dit bezoek lopen we door tot aan het moderne downtown met zijn vele winkelcentra en hoogbouw. We lopen de vele centra door en langs de moderne hoogbouw met pleintjes en ook het mooie Illuminated Crowd standbeeld.
Na dit bezoek te voet, halen we de auto op en rijden naar Île St. Hélène waar de oude biosphere van Expo 67 staat, zeer fotogeniek. Vlakbij is er ook nog Habitat 67 een bizar apartementen complex. Volgende en laatste bestemming is het park Mont Royal. Een heuvel te midden de stad met een groot park en uitzichtpunten op de stad. We lopen hier zo'n uurtje rond.
Dan terug naar het Hotel en op zoek naar avondeten. We eten Pasta in de foodcourt onder ons hotel, en het is zeker niet slecht die fastfood pasta.
De winkels zijn hier tot 21h open in de winkelcentra en daarom gaan we na het eten nog wat winkelcentra nabij bezoeken. Het is vrijdagavond en dat merken we met enorm veel jeugd in de winkelcentra en op de drukke St. Catherine straat.

We vertrekken vandaag direct naar Quebec city, zodat we de hele middag hebben om het oude stadsgedeelte te bekijken. We lopen rond bij het Chateau Frontenac, de citadel, en dan bij Petit Champlain met de Église de la Victoire. Het is hier trouwens echt koud in Quebec, zo'n 8°C (brrr) en bewolkt met af een toe een spatje regen. Het mooie dak van het chateau staat jammer genoeg in de stellingen, komen wij natuurlijk weer tegen. Daardoor kunnen we die mooie foto's zoals op de postkaarten niet maken. Het chateau heeft trouwens het Guiness record voor meest gefotografeerde hotel. Quebec is klein en gezellig, weer helemaal anders tegenover de vorige dagen. We verblijven in een hotel net buiten de stad, en kunnen dus gemakkelijk 's avonds na het eten nog terug keren voor nacht foto's, al is het niet zo aangenaam buiten vertoeven door de regen en de kou. We verblijven hier maar 1 nacht en dus bleef het gewoon bij de hoogtepunten en een rond wandeling.

Zoals dikwijls tijdens de reis, eten we als ontbijt cornflakes en melk op de kamer. De melk bewaren we in een frigobox in de auto, die we regelmatig aanvullen met ijs. Na ons ontbijt gaan we de Montmorency Falls bezoeken, deze zijn vlakbij. Deze Falls zijn 83m hoog, dat is hoger dan de Niagara Falls! We gaan deze waterval van dichtbij bekijken en gaan dan via een hoooooop trappen omhoog tot aan de top van de waterval en via een brug gaan we er over. De vorige brug heeft er slechts 5 dagen gestaan alvorens die in stortte. Vervolgens gaan we terug naar beneden naar de wagen. We rijden daarna terug naar de VS via de Old Canada route, een scenic byway. Onze eindbestemming is Bar Harbor waar we het vlakbij gelegen Acadia nationale park bezoeken. Eerst moeten we echter de grens over en bij de overgang is het duidelijk meer dan de formaliteit van toen we naar Canada toe de grens over staken. Er worden vele vragen gesteld en ook de auto wordt vlug even bekeken (koffer en zetels achteraan). Na enkele minuten is dat voorbij en zijn we dus officieel terug in de VS. In Bar Harbor aangekomen checken we in en probeer ik nogmaals de laptop te starten, deze ochtend bleek deze niet meer te starten, en nu nog steeds niet. Na enkele pogingen vertrekken we vlug want zonsondergang nadert en ik wou de Bass Harbor lighthouse fotograferen. Wanneer we er echter toekomen is het eigenlijk al schemer. Ik kan ook wel enkele foto's nemen maar spijtig van de gemiste kans. Daarna rijden we terug naar Bar Harbor en gaan eten in een bar & grill. We weten beide een typisch Amerikaanse burger. Terug op de kamer aangekomen ben ik nog even bezig met de laptop en het blijkt slechte contacten of een component op het moederbord te zijn. Heel af en toe krijg ik de laptop nog gestart door druk uit te oefenen op bepaalde punten. De schijf is gewoon in orde en dus de foto's zijn niet verloren, al heb ik sowieso een back-up op draagbare schijf. Soms vergeet ik wel eens een dag te back-uppen :o
Dat betekent wel een extra kost die we niet verwacht hadden.

Vandaag nemen we de voormiddag de tijd om Acadia NP te bezoeken, een beetje weining maar we moesten keuzes maken. We rijden met onze wagen de loop en stoppen aan diverse overlooks en interessante plaatsen, we rijden ook Cadillac Mountain op maar het wordt al vlug duidelijk dar door dichte mist er niks te zien is. Misschien komen we na de loop nog eens terug. Volgende stop op de loop is de mooie schooner overlook en daarna het Thunder Hole. het is nu nog enkele uren tot hoogtij en dat zou de goede periode moeten zijn, maar eigenlijk moet de zeer ruw zijn voor het beste effect. We horen wel een dof geluid maar niet wat het is op volle sterkte. Was toch leuk om te luisteren en kijken. We gaan nog op zoek naar Boulder beach, maar de mooie locatie vinden we precies niet, misschien bij laagtij? Wanneer we de loop uitgereden hebben gaan we terug Cadillac Mountain op en het is nog steeds bewolkt en wat mistig maar af en toe krijgen we toch een mooi uitzicht op de korte summit trail. Onertussen is het al het goed na de middag en haasten we ons vlug op weg richting New Hampshire, het is nog een eind rijden.
Onderweg nog een kleine stop aan de McDonald's voor een hapje en sanitaire stop. 's Avonds komen we aan in Lincoln voor het fall foilage bezoek. Eten doen we iets verderop in de Woodstock station brewery.

Vandaag een volledige dag in de White Mountains, en we hopen natuurlijk op een blauwe hemel. Wanneer we opstaan is het echter bewolkt maar toch droog. Ontbijt vandaag is wederom cornflakes. Er is hier toch geen Starbucks in de buurt . Na het ontbijt gaan we eerst naar het vlakbij gelegen Franconia Notch State Park. Hier bevindt zich de Flume Gorge maar ook de plaats waar tot 2003 de befaamde Old Man of the Mountain te zien was. Na een fatale lawine is het gezicht volledig verdwenen van de rotswand. We beginnen dus met de Flume Gorge (soort mini kloof met watervallen), die een beetje vergelijkbaar is met Watkins Glen, maar iets kleiner en minder indrukwekkend. De wandeling terug, is wel mooier dan de Rim Trail van Watkins Glen. Er zijn ook 2 covered bridges vlakbij de Flume Gorge.
Wat ons de laatste dagen reeds opgevallen was (vooral in Acadia) is dat september/oktober blijkbaar de tijd is waarin de Senioren met een volle bus op bezoek komen. Ook in de Flume Gorge is dit merkbaar. Wat kijken sommige senioren toch nors. En de vrouwen met hun leren handtas in de kloof.
We vervolgen onze weg op de interstate noordelijk die straks weer afsplits naar de gewone highway. Op onze weg maken we nog een stop bij de viewpoint voor Old Man of the Mountain. Via een recent opgericht memorial kan je langs een metalen reliëf kijken richting de bergwand en zien waar er vroeger te zien was. Echt zeer mooi gedaan. Het profiel van Old Man of the Mountain is trouwens gebruikt als logo voor ieder Highway bord in de staat.
Verderop splitsen we dus af en vervolgen de White Mountains loop kloksgewijs. Aan de noordoostelijke hoek gaan we op een ander highway over om Mount Washington te beklimmen met de auto. Hiervoor moet betaald worden, en je krijgt ook een CD met audio begeleiding en sticker "This car climbed Mount Washington". Op de top van Mount Washington heb je soms een heel mooi uitzicht en soms is er niks te zien door de lage bewolking, zeg maar mist. Wij hadden dus het laatste, maar dat gebeurt zo vaak dat je zelfs de T-shirt kan kopen "I've seen nothing!". Het weer was daar boven barslecht, enorm veel wind en zeer koud (5°C). De top van de berg is trouwens ook de plaats met het record voor de snelste windsnelheid gemeten op aarde, 231Mph (ofwel 372km/h). Aan het einde van de afdaling sta ik even stil op de GPS in te stellen wanneer een wachter komt aanlopen en vertelt dat er achter ons een Moose (eland) de weg afdaalt. Dit is de eerste keer voor ons dat we een Moose in het echt zien. Het is weliswaar nog een puber jongen en geen groot volwaardig mannetje maart indrukwekkend is het toch, zeker omdat hij blijkbaar niet schuw is van ons. Die pubers toch hé. Na ons bezoek aan deze berg, de hoogste aan de oostkust van de VS, gaan we verder de weg op en wegens het aanhoudende slechte weer en de betere vooruitzichten voor morgen gaan we vandaag naar "Settler's Green outlet village", dat is toch vlakbij en stond voor morgen eigenlijk gepland. Dit outlet center is duidelijk minder uitgebreid dan Woodburry Commons (eerder op de reis), en dat is misschien maar best ook. We zijn er toch ook weer zo'n 2-tal uurtjes zoet mee, en hebben wederom enkele dingen gekocht. We rijden dan terug naar ons hotel in Lincoln via de Kancamagus highway maar weeral in het donker. Morgen gaan we deze weg verkennen voor Fall Foilage. Vanavond beginnen we alvast de koffers te pakken, dit is makkelijker in een motel dan in een hotel met aparte parking garage zoals voor onze laatste nacht in Boston. Het is wat puzzelen om alle souvenirs veilig weg te steken en de koffer zo efficiënt mogelijk te pakken. Het blijkt dat we zo'n 23kg aan souvenirs en kleren als extra gewicht terug mee nemen naar België . Dat wordt dus betalen voor een extra koffer, maar zijn hier reeds op voorbereid door een lege sporttas mee te nemen op reis.

Vandaag dus uitchecken en dan via de Kancamagus Highway en stops onderweg naar Boston. Vooraleer dat alle koffers ingeladen zijn en we ontbeten hebben is het al bijna 09h30 en dus tijd om te vertrekken. We rijden dus via de Kancamgus Scenic Byway en stoppen bij de vele scenic overlooks en doen een kleine wandeling naar de Sabbaday Falls. Ook bij Rocky Gorge gaan we op onderzoek. Er zijn stukken met prachtige fall foilage. Maar het is duidelijk dat de piek dit jaar iets later zal zijn. Bijna aan het einde van de Kanc, gaan we de weg af voor de Boulder Loop trail. Na een kleine halve mijl wordt het duidelijk dat op deze trail er niet veel foilage te zien zal zijn en aangezien we beperkte tijd hebben keren we terug naar de auto. We vervolgen wel deze zijweg en gaan een onbewaakte spoorweg over waar 20 seconden later een heuse ouderwetse stoomtrein voorbij gaat. Het blijkt de Conway Scenic Railroad te zijn. Die gaat natuurlijk op de foto. In Conway zetten we dan onze reis verder via de SR153 Scenic Byway langs het mooie Crystal Lake en het kleine Eaton. Dan verder via Highways tot aan Portsmouth en vandaar naar Boston. Onderweg nemen we nog een een afslag naar Salem in Massachusetts. Het stadje bekend van de heks verbrandingen. Er is een museum, een standbeeld, vele winkeltjes en nog meer. Wij bekijken het vanuit de wagen en even een foto bij het standbeeld. Wanneer we bijna in Boston zijn, gaan we (via de GPS, wat zouden we toch doen zonder TomTom) op zoek naar een Applebee's. Dat ziet er een veelbelovende keten uit (Bar & Grill). De burgers zijn lekker, de prijs valt goed mee, ze hebben nog vele andere gerechten. Jammer dat we dit pas op de voorlaatste dag ontdekken
We vervolgen onze weg en na een kwartiertje komen we aan in Boston bij ons hotel (sheraton) nabij Copley Square. Op de kamer bekijken we het nieuws en horen van het overlijden van Steve Jobs de man achter Apple. Er is op bijna iedere zender een speciale nieuws uitzending.
Morgen gaan we de Freedom Trail wandelen.

Vandaag dus niet te laat opstaan want we moeten nog iets van Boston zien. In de late namiddag moeten we richting vliegveld waar onze vlucht om 19h45 vertrekt. We checken uit en laten onze bagage achter bij de bell boy en de auto staat nog bij de valley parking. Dat kan tot 14h, zodus hebben we tijd om de stad te verkennen en toch onze auto nog bij het hotel te laten. We wandelen vanuit ons hotel via Copley Square en de Apple winkel (waar er bloemen, appels, en camera ploegen staan) naar de Boston Commons, het openbaar park, waar de Freedom Train begint. De Freedom Trail is een wandeling door het centrum van Boston, via belangrijke plaatsen en gebouwen van de Amerikaanse Revolutie. O.a. het Old State house, Faneuil Hall, Bunker Hill en nog meer. Na de wandeling is het bijna 14h dus terug naar het hotel om de auto te halen. Daarna gaan we het water over naar Cambridge om de sfeer op te snuiven en iets te eten. We beslissen om op bezoek te gaan bij een Cheesecake Factory. Wij kennen dit vooral door de Big Bang Theory, en dus gaan we dit zelf uit testen. En ook hier was het allemaal dik in orde. Ook een restaurant keten om te onthouden. Dan verder nog wat rondrijden in Cambridge waar het echt een ramp is om te parkeren, dus rondwandelen in de buurt van de vele Harvard gebouwen en tussen de studenten zit er voor ons niet in. We willen ook niet weggesleept worden op de dag van vertrek Onze laatste rit gaat nu van start, de rit naar de Alamo vestiging vlakbij de luchthaven. Het duurt even eer we alles uit geladen hebben en op het busje zitten richting luchthaven. Gelukkig zijn de trolley's hier gratis te gebruiken. Na de nodige bagage check en security check zitten we te wachten aan de gate. De vlucht vertrekt zoals gewoonlijk met 15min vertraging door drukte op de startbanen. Door wind in de rug gaan we die tijd ruim goedmaken, maar er zullen gedurende de vlucht wel dikwijls sprake zijn van lichte turbulentie. De vlucht is eigenlijk net te kort om te kunnen slapen en er treden na 2,5h vliegen ook nog problemen op met het in-flight entertainment. Mis ik net de laatste 2 minuten van mijn film (X-men beginning). In London zitten we weer een aardige tijd te wachten op onze aansluiting en het is ondertussen ochtend maar voor ons eigenlijk nog midden in de nacht. We mogen niet in slaap vallen, anders missen we misschien onze vlucht . Ook deze vlucht start weer met vertraging (toch zeker 30min) maar de korte reis verloopt zeer goed, hier slaap ik bijna de volledige vlucht (slechts 1 uur). Wanneer we aankomen in Brussel en bagage ophalen is het bijna 15h op vrijdag middag terwijl wij in Boston vertrokken hebben om 19h45 's avonds. We hebben dus eigenlijk nu 2 dagen zonder nachtrust ertussen. Dat belooft voor de komende dagen. We zullen slaap moeten inhalen, maar meestal komt dat er ook niet van. We zijn kerngezond en hebben alle bagage dus we mogen zeker niet klagen! Jammer van de onverwachte kost die een kapotte laptop met zich zal meebrengen.