onze reis begon met een vlucht van Schiphol naar JFK New York. Hier hadden we een overstap om verder te vliegen naar San Fransisco. Voor Samantha was dit de eerste keer zolang in het vliegtuig maar dit viel allemaal heel erg mee. Op JFK moesten we eerst door de immigratie dienst, hier was het nogal druk en moesten we aansluiten in de rij. Na 1,5 - 2uur in de rij gestaan te hehbben (efteling is er niets bij) waren we aan de beurt. Samantha was nogal zenuwachtig aangezien ze op internet had gelezen dat deze mensen nogal moeilijk konden doen en niet bekend staan om hun gezelligheid, ook het feit dat het 9/11 was voegte nog wat zenuwen toe. Eenmaal aan de beurt viel dit heel erg mee, de vrouw achter de balie was vriendelijk en 2 minuten later wenste ze ons een fijne vakantie waarna we naar de volgende vlucht konden. Omstreeks 19:15uur landen we op San Fransisco. Ondertussen redelijk moe van de vluchten gingen we onze koffers ophalen. De koffer van Samantha kwam al snel op de band, maar na een uur was van mijn koffer nog geen spoor te bekennen. Nadat de koffers van een andere vlucht de band op kwamen zijn we naar de balie van Delta gelopen om hier navraag te doen. De medewerkster vertelde ons dat mijn koffer nog in New York stond en dat deze snachts in San Fransisco zou aankomen. Ik kreeg te horen dat de koffer naar het hotel gebracht zou worden en kreeg 2 tasjes met verzorgings spullen (tandenborstel, tandpasta etc.). Nu de huurauto ophalen, dit verliep allemaal erg snel en voor we het wisten zaten we in de auto riching het Roosevelt hotel in San Fransisco. Na een extra rondje rond het hotel (weg was afgesloten en de navigatie snapte dit niet) konden we inchecken. Het hotel was een mooi oud gebouw, medewerkers waren vriendelijk en de kamer schoon dus dit begon goed. nog snel een hamburger bij de burger king in de straat naast het hotel gehaald en snel het bed in.

Na een korte nacht (jetlag) zijn we opgestaan om de st. ad te verkennen. op het programma stond union square, ferry building market place en china town. Na een kop koffie gehaald te hebben zijn we begonnen met wandelen richting union square. het weer was nog bewolkt en er stond wat wind, was de meegebrachte lange broek in ieder geval niet voor niets. Na union square en wat winkels bezocht te hebben zijn we naar Ferry building market place gelopen. Bij het lopen door de stad valt het hoogte verschil goed op, gelukkig valt het stuk wat wij moesten lopen nu heel erg mee. Onderweg begon de zon te schijnen en werd het al een stuk warmer. De Ferry marketplace building staat langs de baai waar je rustig langs kunt wandelen. De Ferry marketplace was kleiner als verwacht maar de winkeltjes en eet tentjes zien er goed uit. Na een hapje te hebben gegeten en even aan het water te hebben gezeten zijn we weer verder gelopen richting China town. In china town begin je te merken dat de wegen steeds steiler worden. De steile wegen in combinatie met de intredende vermoeidheid zorgt ervoor dat we het wandelen wat zat beginnen te worden. Een snelle snach en even zitten geeft ons voldoende energie om weer verder te wandelen. China town zelf bestaat voornamelijk uit soevenir winkels en eetgelegenheden, wat na een straat wel begint te vervelen maar de chinese daken maakt het toch wel aanvoelen als een bijzondere wijk. rond half 5 zijn we redelijk op en besluiten we naar het restaurant te lopen om te gaan eten. We hebben bij '' The Stinking rose'' gegeten, dit is een restaurant waarbij alles wordt bereid met een flinke portie knoflook (waar Samantha dol op is). We hebben allebei niet heel veel honger door de jetlag en bestellen wat kleins, de smaak is niet heel bijzonder maar het vult en al snel zitten we vol. Na het eten besluiten we naar het hotel terug te lopen om even te gaan liggen om vervolgens savonds nog even naar de kust te rijden. Het weer is ondertussen weer bewolkt en er staat veel wind, we besluiten toch naar het strandje te rijden en even uit te waaien zodat we misschien weer een beetje wakker worden. Aan de kust staat er een nog hardere wind en hierdoor is het er lekker rustig. Na een stukje te hebben gewandeld had ik nog een belangrijke vraag aan Samantha te stellen, namelijk een huwelijksaanzoek. Gelukkig zei ze ja (had een lange vakantie geworden anders) en zijn we nog even op de foto gegaan met de Golden gate bridge op de achtergrond voor we weer snel naar de auto en terug naar het hotel zijn gegaan.

dag 2 in San Francisco, het weerbericht geeft weinig zon aan en flink wat wind dus de lange broek weer aan en een trui aangezien Alcatraz op een eiland ligt en het volgens de medewerker van het hotel best koud kan worden. Naast Alcatraz hebben we vandaag ook fisherman's wharf en pier 39 op het programma staan. We besluiten met de tram die kant op te gaan. Eenmaal aangekomen hebben we nog een aantal uur voor we de ferry naar Alcatraz pakken dus we besluiten bij Denny's een echt Amerikaans ontbijt te halen. Na het ontbijt lopen we rustig aan richting pier 33 voor de ferry, gelukkig hadden we de tijd want na z'n groot ontbijt is snel lopen er even niet meer bij. Aangekomen bij de ferry hebben we nog even wat tijd om een rondje te lopen. Hier hebben ze een maquette van Alcatraz staan en een kanon uit 1860. Gelukkig hebben we de tickets al ruim van tevoren via internet aangeschaft, we zien een hoop mensen teleurgesteld bij het loket weglopen en zien op een bordje staan dat alle kaarten voor vandaag uitverkocht zijn. Op het eiland hebben we eerst rustig een rondje gelopen langs alle oude gebouwen om vervolgens de audiotour door het gevangenen complex te doen. vooral de audiotour is zeker een aanrader. Tussendoor zijn we nog even naar buiten gelopen om van het uitzicht op de stad en de golden gate bridge te bewonderen. Weer terug van het eiland besluiten we eerst wat te gaan drinken in het rainforest cafe voordat we Fisherman's Wharf en pier 39 gaan bekijken. Een leuk cafe waar alles ingericht is alsof je in een regenwoud zit. Op pier 39 doen we een rondje langs de vele winkeltjes (inclusief een kerstwinkel) en gaan we even bij de zeeleeuwen kijken. Voor het eten vinden we een leuke diner met uitzicht op het water waarna we na het eten terug lopen naar het hotel. Wat opvalt als je savonds door de stad loopt zijn de vele daklozen, we hadden dit al in de voorbereiding gelezen dat een hoop mensen dit beangstigend vonden. Vooral in de straat naast het hotel moesten we tussen de daklozen door, maar deze mensen gaan netjes voor je aan de kant en vallen je helemaal niet lastig.

Vandaag staat de eerste rit op het programma. We vertrekken uit San Fransisco en rijden via Highway 1 naar Monterey. We rijden vanaf San Fransisco eerst richting de kust waar we bij een supermarkt stoppen om wat te eten en te drinken te halen en pak met flesjes water voor in de auto. Hierna zijn we in de auto gestapt en langs de kust verder gereden, onderweg zijn we een aantal keer gestopt om over de kliffen of langs het water te lopen. Aangekomen in Monterey zijn we eerst naar het hotel gegaan. We verbleven bij het Quality inn monterey beach dunes. We konden direct naar onze kamer, welke netjes en schoon was. Het hotel lag vlak naast een strandje dus besloten we eerst even langs de walmart te rijden om vervolgens even naar het strand te lopen. Ook moest Samantha nog een bikini kopen, in een aantal winkels gekeken maar hier zagen we niets meer hangen. Bij navraag aan een medewerkster kregen we een rare blik en zei deze vrouw dat de zwemkleding al uit het assortiment was gehaald omdat het winter ging worden (buiten was het 22 graden), maar er hing nog een restje in de uitverkoophoek waar ze een setje heeft gehaald. Bij de walmart hebben we meteen een piepschuimen ''koelbox'' gehaald welke ons werd aangeraden vanwegen het gemak, dit bleek later niet een slimme aankoop aangezien de buitenkant van de koelbox nat werd door het tempratuurverschil in en buiten de box. Na het terugbrengen van de boodschappen zijn we nog even het strand op gelopen om hier even te liggen. Hier zagen we steeds meer mensen stilstaan en het water in kijken, hier zagen we een groep walvissen in de baai water opspuiten en omhoog springen ( aan de hand van de foto's hoorden we van een bioloog in het monterey bay aquarium dat het ging om bultrug walvissen die met hun jongen aan het eten waren). Gelukkkig hadden we de zoomlens van de camera bij ons zodat we nog wat leuke foto's hiervan konden schieten. S'avonds na het eten nog even in het ''spa'' zwembad, dit water was erg warm waardoor we dit niet heel lang volhielden.

Vandaag gaan we naar het Monterey Bay Aquarium, Samantha en ik zijn allebei dol op dierentuinen en aquaria dus een bezoek aan dit aquarium kon ook niet worden overgeslagen. Het aquarium is niet reusachtig maar het is allemaal heel erg mooi. Met hele grote glazen wanden welke zo zijn ingericht alsof je in de oceaan kijkt waar het aquarium aan ligt. Buiten hebben ze een dek waar je met verrekijkers over de oceaan uit kan kijken om daar wilde dieren te zien zoals otters, walvissen, dolfijnen en pelikanen. Hierbij wordt bijgehouden wat er die dag al gezien is en wordt je bijgestaan door een bioloog en een aantal vrijwilligers waar je een gezellig praatje mee kunt maken. Na alles in het aquarium langsgelopen te zijn gaan we een hapje eten op cannery row om hierna een wandeling te maken langs de kust. Onderweg zie je een hoop zeehonden, pelikanen en heel veel eekhoorns welke in de kliffen leven. S'avonds hebben we als restaurant de 'bubba Gump shrimp company' staan. Een restaurant welke helemaal is ingericht naar de film Forrest gump, van bordjes tot aan he personeel komt alles uit de film terug in het restaurant en het eten is ook nog lekker! Na het eten willen we nog naar het westelijke stuk van de kust rijden voor een zonsondergang, maar nadat de hele dag de zon heeft geschenen is het savonds helemaal bewolkt. Dus een zonsondergang zat er hier niet in.

Vandaag de rit tussen monterey en bakersfield vanwaar we het sequoia NP gaan bezoeken. De route is niet rechtstreeks maar we rijden een stuk omlaag via highway 1. Deze route is de omweg meer als waard. De weg geeft een prachtig uitzicht over de kustlijn. Onderweg zijn mooie plekken om te stoppen zoals de bixby bridge en het elephant seal vista point waar je een heel strand vol met zeeolifanten kunt zien liggen. Hier verlaten we highway 1 en rijden we landinwaarts richting bakersfield, onderweg veranderd het landschap in een woestijn achtige leegte met hier en daar een groene ''oase'' waar vooral druiven voor wijn verbouwd wordt. Hoe verder we van de kust vandaan rijden des te warmer het wordt, en bij de volgende stop om te tanken is het al 35 graden. Bij het benzinestation staat een groot bilbord van ''James Dean'', wat volgens het bordje bij de ingang het laatste stoppunt was voordat hij overleed. Bij de pomp hoor ik een hoop Amerikanen mopperen over de dure prijzen van de benzine (3,70 per gallon), maar met de prijzen in Nederland is het voor ons een schijntje. Onderweg rijden we langs een grote boederij vol met advocado bomen, met dat ik dit meld aan Samantha vergis ik me en noem het quacamole bomen. Ik heb Samantha zelden zo hard zien lachen en dat stopte ook niet voor het laaste uur van de rit, en ja ik wordt hier bijna 3 jaar na dato nog steeds aan herrinert. In bakersfield rijden we naar ons hotel, we verbleven in het Clarion hotel. Nadat we onze spullen hebben weggelegd gaan we even wat boodschappen doen voor de volgende dag, waarna we meteen wat gaan eten en optijd gaan slapen om de dag erna optijd weg te kunnen.

We zijn vandaag optijd opgestaan om naar Sequoia NP te rijden. Het is een kleine 2 uur rijden maar dit voelt een stuk korter aan. Het rijden in de VS is me tot nu toe heel erg meegevallen en het valt me op dat er bijna niemand haast heeft wat een heel ontspannen gevoel geeft. Zonder problemen of vertragingen komen we bij het park aan. Na betaald te hebben en de kaart van het park te hebben bekeken besluiten we eerst het park verder in te rijden en de 'moro rock trail' te lopen. De 'moro rock'zie je van onderaan de berg al liggen en voor je hier bent moet je een flink stuk omhoog rijden, dit valt niet tegen gelet op het mooie uitzicht wat de route onderweg geeft. We komen bij de start van de trail aan en gaan volle moed van start. Onderweg naar boven zijn de stukken in de zon erg warm om te lopen en aan de treden lijkt geen einde te komen, maar bovenaan gekomen is het het meer als waard door het indrukwekkende uitzicht. We rijden verder door het park en vergapen ons aan de reusachtige bomen waar het park om bekend staat. We gaan ook nog opzoek naar wilde dieren maar op een paar eekhoorns na komen we helaas niets tegen. Het is tegen de avond aan wanneer we besluiten weer terug te rijden richting Bakersfield waar we na het eten terug gaan naar het hotel.

We vertrekken vandaag weer richting de kust voor een dagje aan de kust in Santa Barbara. Het hotel waar we verblijven is het 'comfort inn Ventura beach'. We zetten hier de spullen in de hotel kamer en rijden naar Santa Barbara om lekker op het strand te liggen. Uiteraard is het lekker weer maar aangekomen bij het strand hangt hier een zeer lokale mistbank. Als je de straat die langs het strand loopt oversteekt loop je in de zon maar op het strand zelf is het vooral mist. Op het strand in de zon liggen zit er dus niet in en we besluiten een stuk over de pier en langs het water te lopen. Smiddags lijkt de mist ook niet weg te trekken dus we rijden terug naar Ventura waar Samantha een groot winkelcentrum had zien in een folder bij het hotel. Nadat we savonds terug kwamen in het hotel kwamen we er achter dat ondanks we niet heel veel in de zon gelopen hadden we toch nog redelijk verbrand waren. Gelukkig was de after sun ook al aangeschaft dus ondanks de verbrande huid toch nog prima geslapen.

We rijden vandaag eerst nog een stukje Highway 1 om bij Malibu te komen. Malibu staat toch voornamelijk bekend als een gedeelte waar een hoop dure huizen aan de kust staan. Na een rondje door Malibu te hebben gereden zetten we de auto in een straat vol met villa's en lopen via een klein paadje tussen de huizen door naar het strand. Het strandje is helemaal leeg en ziet er ook niet zo heel bijzonder uit. Na even rond te hebben gekeken besluiten we verder te rijden. Voor we naar het hotel gaan hebben we op internet een botanische tuin gevonden wat ons wel leuk leek. De botanische tuin was ingericht per continent met daarin een hoop mooie bijzondere planten en bomen, en uiteraard een paar eekhoorns. Hierna zijn we doorgegaan naar ons hotel. We verbleven in het 'quality inn & suites Anaheim resort' in Anaheim. Het hotel was netjes en het personeel erg vriendelijk, wat problemen met de kluis werd keurig en snel opgelost. Bij het zoeken naar een restaurant besluiten we naar de Huntington beach te rijden waar we nog even op het strand liggen waarna we bij een leuke diner aan het einde van de pier.

We hadden vandaag besloten eerst rustig uit te slapen en dan op het gemak te gaan ontbijten in de hoop de file's te vermijden. Wat we hiervan hebben geleerd is dat het vermijden van file's in LA gewoonweg onmogelijk is, ongeacht welke tijd we in deze stad gereden hebben stonden we wel in de file. We rijden vandaag naar Hollywood om daar als een echte toerist langs de sterren te lopen en uiteraard een foto van het bekende hollywood sign stond op het programma. De route duurde vanwegen de file al 1,5 uur langer als gepland maar het was goed weer dus dat kon ons niet zo deren. Uiteraard is bekend dat hollywood volledig bestaat rond het toerisme maar desondanks viel het ons toch wat tegen. Het was er vooral vies en je kon nog geen 5 meter lopen zonder een bus tour of iets anders aangesmeerd te krijgen. We konden uiteraard ook niet weg zonder de 'ster' van een bekende arties of acteur te zoeken. Wij zijn op zoek gegaan naar de ster van 'Rod Stewart', hier waar de familie van Samantha fan van zijn dus dit was geen moeilijke keuze. Het lijkt heel snel en gemakkelijk om zn ster te vinden maar in de praktijk valt dit toch tegen. Na 3x op en neer gelopen te zijn en nog niets gevonden te hebben zijn we maar op internet gaan kijken waar hij was (lang leven gratis wifi bij de macdonalds), en gelukkig stonden we een aantal minuten later de foto's te nemen. Nadat we wel uitgekeken waren op Hollywood besloten we een kijkje te nemen bij Rodeo Drive. Dit winkelgedeelte met alleen maar merken waar mijn maandsalaris al van op zou zijn is een leuke ervaring, maar vooral de geplastificeerde mensen die daar met hele serieuze arogante blikken rondwandelen zijn erg leuk om te bekijken. Nog voor het einde van de middag besloten we om terug te gaan naar het hotel en even het zwembad in te duiken. Savonds zijn we bij de PF Changs, een bekend restaurant uit vesrchillende films en serie's, gaan eten. Onze verwachtingen waren een simpel chinees restaurant maar eenmaal binnen bleek het nog een redelijke chique tent met prima eten.

We ontbijten bij het hotel voor we in de auto stappen en naar Santa Monica rijden. We hebben vandaag een rustige stranddag. Na wat file's te hebben doorstaan komen we aan bij de pier. We parkeren de auto en lopen eerst een rondje over de pier. Het is nog rustig op de pier dus we kunnen overal rustig kijken, smiddags is het zo vol op de pier dus uberhaupt lopen al een uitdaging is. De pier is tevens het eindpunt van Route 66, dit wordt veelvuldig aangegeven met een duidelijk bord en verschillende informatie bordjes over de hele pier. Mocht je hiermee op de foto gaan zorg dan dat je optijd op de pier bent want smiddags staat er niet alleen file op de snelweg maar ook voor dit bordje. Na een dagje in de zon liggen, zwemmen en langs het strand lopen eten we weer bij 'bubba gump shrimp company'. Na het eten hebben we ook meteen onze eerste goede zonsondergang te pakken. Als de zon onder is stappen we weer in de auto en rijden we riching Griffith observatory. Hier heb je een breed uitzicht over de stad wat vooral in het donker erg mooi zou moeten zijn. Bij aankomt onderaan de heuvel van Griffith park zien we op een bord dat er een evenement is en dat er wordt geadviseerd beneden te parkeren. We zijn te moe / lui om naar boven te lopen dus we besluiten het erop te gokken. Helaas is er geen parkeer plek meer te vinden, Samantha besluit even uit te stappen om toch snel even te kunnen kijken terwijl ik nog een rondje rij en hoop op een plekje. Dit gebeurt niet dus wanneer Samantha weer terug in de auto stapt rijden we terug naar het hotel.

We ontbijten bij het hotel voor we vertrekken. Vandaag staat de rit naar San Diego op het programma, een rit van ongeveer 1,5 uur. Ook voor dit stuk hebben we weer de hele dag gepland dus we kunnen lekker rustig aan doen. Wanneer we de stad uit rijden zien we nog eens hoe immens groot deze stad eigenlijk is. Ongeveer halverwege besluiten we te stoppen om even rond te kijken. We komen bij een winkelcentrum uit waar we ook meteen een broodje eten. Wat opvalt aan de winkelcentra in de VS is hoe verzorgd alles is, er is bijna geen zwerfvuil te bekennen en het groen staat er keurig verzorgd bij. Het hotel in San Diego waar we verblijven is het Mission Valley resort, een hotel wat momenteel gesloten is (wat ons geenzins verbaasd). Bij de receptie blijkt er iets mis te zijn met de reservering, we staan wel in het systeem alleen er is nog niet betaald. De manager komt erbij en na een telefoontje is alles opgelost en krijgen we de sleutel van de kamer. Het hotel bestaat uit 3 gebouwen en wij hebben een kamer in het 3e gebouw. De kamer ziet er erg gedateerd en zelfs al wat vervallen uit, in de badkamer bladert de verf van de muur en een aantal lampen werken niet. Wanneer we de kamer uit lopen blijkt dat de deur niet op slot kan en na een aantal pogingen ziet het er ook niet uit alsof dit nog gaat werken. Ik loop naar de receptie terwijl Samantha bij de spullen blijft. Bij de receptie is het een stuk drukker en het personeel maakt ook zeker geen haast om dit op te lossen. Ik wordt herkend door de manager waardoor ik snel geholpen wordt en een nieuwe kamer krijg in het 2e gebouw. Hier is de kamer al wat netter en voor enkel de nachten is het goed te doen. We doen nog een boodschap en gaan weer op zoek naar een restaurant. Samantha had al de hele vakantie trek in sushi, dus de keuze is snel gemaakt.

Op het programma staat vandaag de San Diego Zoo. Het is weer erg lekker weer en na het ontbijt in het hotel rijden we richting de dierentuin. Het is nog wat vroeg dus het is rustig bij de dierentuin dus we kunnen lekker dicht bij de ingang parkeren. Binnen is het nog even wachten tot de dierentuin echt opengaat wat hier gebeurt met een aantal papegaaien die worden losgelaten nadat het amerikaanse volkslied wordt gespeeld. De dierentuin is heel erg groen waardoor je af en toe het gevoel hebt dat je in een regenwoud rondloopt. Wat opvalt in de dierentuin (net als in het aquarium in Monterey) zijn de vele vrijwilligers die hier helpen en vragen beantwoorden. We raken met meerdere van deze vrijwilligers in gesprek en wanneer we melden dat we uit Nederland komen krijgen we vooral comlimenten dat mensen uit Nederland zo goed engels spreken en zo beleeft zijn. Bij de cheeta's zien we in het verblijf ook honden lopen, dit blijken een soort hulphonden te zijn welke als pup bij een jonge cheeta gezet te worden om te cheeta's te helpen met hun zenuwen. Nadat we de hele dierentuin gezien hebben rijden we richting het centrum om de stad zelf te bekijken. We gaan eten in little Italy, zoals de naam al zegt een italiaanse wijk in San Diego. In het restaurant bestellen we een gezamelijk voorgerecht, we beginnen ervan te leren dat een voorgerecht pp teveel is. Nadat we ons voorgerecht op hebben komt de gastvrouw aan tafel om haar excuses aan te bieden dat het zo lang duurt, wij vonden dit juist wel fijn omdat we nu even tijd hadden tussen het voorgerecht en hoofdgerecht. Na het eten lopen we rustig langs het water en komen langs een groot vliegdekschip. Dit is de USS Midway een schip wat nu een museum is. Een jaar hiervoor heb ik een rondleiding gehad op dit schip en het is zeker een aanrader om dit te bekijken wanneer je in San Diego bent. We wandelen nog wat verder langs het water waarna we weer teruggaan naar het hotel.

Aangezien we van dierentuinen en aquaria houden kan een bezoek aan Seaworld niet ontbreken. Na een ontbijt in het hotel rijden we naar het park. Het is zaterdag en erg rustig op de weg dus we arriveren nog voor het park open is. We kunnen wachten in het voorste gedeelte van het park, hier staan al wat bassins waar verschillende vissen en roggen te zien zijn. Wanneer het tijd is om het park te openen wordt eerst het volkslied gespeeld en wordt de Amerikaanse vlag gehesen. Het park bestaat uit een aantal dierenverblijven, aquaria en vooral veel shows (waarvan vooral de show met de zeehonden en otters erg leuk is). Na een aantal uur hebben we het park wel gezien en besluiten we de stad in te gaan. We zetten de auto in het gaslamp district en gaan hiervanuit het stadscentrum verkennen. Ondanks dat het een gote stad is voelt het zo niet aan. We drinken wat in een leuke bar met een klein terrasje (wat we nog niet veel gezien hebben in de VS) waar we wat drinken en een portie heerlijke nacho's eten. Na nog een stuk door de stad gelopen te hebben en de nodige souvenirs aangeschaft te hebben gaan we weer opzoek naar een restaurant. We komen weer uit in de bar waar we eerder wat gedronken hebben en eten hier een hamburger. We gaan in de stad nog opzoek naar een ijsje voor we weer richting het hotel gaan. We gaan optijd slapen want morgen staat een lange rit gepland waarvoor ik wel uitgerust wil zijn.

We staan optijd op want vandaag staat er een lange autorit op het programma. Na nog snel een boodschap gedaan te hebben vertrekken we richting Arizona. Het is zondag dus het is erg rustig op de weg wat het vertrek uit de stad erg vlot doet verlopen. We moeten ongeveer 7,5 uur rijden waarbij we eerst een stuk langs de grens met mexico rijden. De grens ligt soms zo dicht bij de weg dat we het hek wat de grens aangeeft kunnen zien liggen, ook moeten we door een controle punt van de US Border patrol. Hier worden auto's met honden en zwaarbewapende agenten gecontroleerd. We pakken alvast onze paspoorten en de papieren van de huurauto wat we verwachten dat ze zullen willen controleren, maar wanneer we aan de beurt zijn is een blik in de auto genoeg om ons door te laten. De lange afstand die we moeten rijden gaat sneller voorbij als we hadden gedacht. Tijdens het rijden hebben we voornamelijk een mooi uitzicht en valt het weer op hoe groot en open dit land is. Na een hoop kilometers komen we aan bij het hotel. We slapen in het Best western pony soldier inn & suites in Flagstaff, een net hotel met mooie kamers. We zetten onze spullen in de kamer en besluiten nog even in het zwembad te duiken. Het zwembad doet een hoop goed en we besluiten naar Sedona te rijden (tip van het reisbureau). Dit gebied met rode rotsen zou vooral in de zonsondergang erg mooi te kleuren. Bij het eten besteld Samantha een pizza, ze kiest de kleinste pizza wat 12 inch zou zijn. Na een aantal minuten komt de serveerster aan tafel om te melden dat de 12 inch bodems op zijn en dat ze voor hetzelfde geld een 14 inch pizza krijgt. Als het eten aan tafel gebracht wordt en de pizza de halve tafel in beslag neemt blijkt dat ook de 14 inch bodems op waren en ze nu dus een 18 inch pizza heeft gekregen. Na 3 punten krijgt ze niet meer op en vragen we een doos om de rest mee te nemen. Na het eten lopen we nog een stukje langs de rotsen welke inderdaad erg mooi rood kleuren in de ondergaande zon en na de nodige foto's stappen we in de auto om weer terug te gaan naar het hotel.

Na een prima nacht ontbijten we wat bij het hotel en stappen weer in de auto. We rijden naar het Grand Canyon NP. Het is rustig op de weg en na ongeveer 1,5 uur bereiken we de South Rim van de Grand Canyon. We parkeren de auto bij het visitors center, het is nog rustig dus we kunnen de auto dichtbij parkeren. Voor we het visitors center gaan bekijken lopen we eerst naar de rand toe, ondanks dat we het uiteraard wel eens op een foto of plaatje hebben gezien doet geen enkele foto het park recht. We bezoeken nog even het visitors center en gaan hierna de 'Rim trail' lopen. Het eerste stuk van deze trail loop je nog langs een hek wat bescherming bied tegen de diepte, maar na een stukje gelopen te hebben verdwijnt dit hek en kijk je op sommige punten een heel end in de diepte. Na een paar honderd meter lopen is het ook meteen duidelijk waarom er elk jaar een aantal mensen komen te overlijden in dit park. We zien mensen de meest gekke en gevaarlijke capriolen uithalen voor een foto, en zien zelfs een aantal mensen uitglijden of misstappen waardoor ze bijna de diepte in verdwijnen. Gelukkig is dit niet gebeurt terwijl wij hier lopen maar het blijft verbazingwekkend hoe weinig mensen op hun eigen veiligheid letten en dit alles voor een foto. We hebben zelf uiteraard ook wel een aantal foto's bij een rand gemaakt maar we zorgde er altijd voor dat we een aantal meter van de rand vandaan bleven of dat er achter de rand nog een plateau zat wat met slim camera gebruik niet opvalt waardoor we toch spectaculaire foto's hebben. Het is erg warm dus we zijn blij als we het einde van de trail hebben bereikt, van hier gaan er pendel bussen terug naar het visitors center waar we dankbaar gebruik van maken. Terug bij het visitors center kiezen we er ook meteen voor om terug naar het hotel te rijden waar we bij aankomst ons snel omkleden en het zwembad in duiken. Savonds kiezen we voor een chinees restaurant vlak naast het hotel, niet alleen de afstand is makkelijk het eten is ook nog eens prima.

Vandaag is onze laatste wisseling van hotel. Na een ontbijt bij het hotel vertrekken we richting Las Vegas, onderweg rijden we een stukje over de 'historic route 66' en gaan we de 'Hoover dam' bekijken. Na een stuk over highway 40 te hebben gereden gaan we de weg af en volgen hier route 66. We stoppen in Seligman, een dorpje wat in de hoogdagen van route 66 erg druk zou zijn geweest. Op een aantal gebouwen na is het dorpje niet veel bijzonder dus we tanken de auto vol en gaan al snel weer verder. De volgende stop is de Hoover dam, deze dam ligt op de grens tussen de staten Arizona en Nevada. We lopen wat rond over de dam welke een hoop informatie geeft over de bouw ervan en over de redenen die er zijn geweest om deze dam te bouwen. Na een tijdje vervolgen we onze weg en rijden we richting onze laatste stop Las Vegas! We verblijven in het Circus Circus hotel, dit hotel is volledig in circus thema (ja wie had dat kunnen raden). Na het inchecken gaan we naar onze kamer, we slapen in de skyrise tower en vanuit onze kamer hebben we nog een klein beetje een uitzicht op de strip. Overdag is dit uitzicht niet zo bijzonder maar savonds is het erg spectaculair wanneer het donker is en alle lichten aan gaan. We gaan nog even op bed liggen om wat op te laden voor we de strip gaan verkennen. Rond een uur of 7 lopen we het hotel uit in de richting het midden van de strip om daar wat hotels te bekijken. We zijn beide niet van het gokken, nee geen morele bezwaren maar we zijn er beide niet erg in geintresseerd. Maar het is en blijft Las Vegas dus proberen we wat felverlichte gokkasten uit waar we eigenlijk niets van snappen. Voor we het weten is het al midden in de nacht (ons tijdsbesef is helemaal weg in de casino's en hotels) en gaan we terug naar ons hotel om hier het bed in te duiken.

Het was afgelopen nacht vrij laat geworden dus we slapen vandaag eerst uit. We hebben besloten vandaag naar Death Valley NP te rijden. Hoe dichter we bij het park komen hoe warmer het wordt en wanneer we bij ons eerste punt in het park stoppen geeft de thermometer al 39 graden aan. Wanneer we hier uitgekeken zijn en verder rijden zien we een coyote langs de weg, hij staat rustig langs de weg te kijken waarna hij na een paar minuten rustig tussen de rotsen verdwijnt. We rijden nog naar het 'Furnice creek visitor center' de 'Mesquite flat sand dunes' en het 'Badwater basin'. Wanneer we bij het 'badwater basin' aankomen geeft de thermometer 45 graden aan, en wanneer we uit de airco van de auto stappen is het alsof je een klap in je gezicht krijgt. Samantha kan een stuk beter tegen warmte als ik maar zelfs zij vind dit te. We lopen naar een bruggetje en zien een aantal honderd meter een groep mensen staan. Met de camera in de aanslag lopen we over de zoutvlakte richting de groep mensen, maar halverwege wordt het voor mij te gek. Ik heb het idee dat ik aan het smelten ben dus ik besluit niet verder te lopen maar weer terug naar de auto te gaan, Samantha zou het wel hebben volgehouden maar besluit om met mij mee terug te gaan. Hierna rijden we weer terug richting Las Vegas om onderweg nog even te stoppen om te tanken en een boodschap te doen. Wanneer ik weer in de auto zit en verder rij voel ik dat ik last van mijn nek krijg. Wanneer we weer in het hotel zijn is dit ondertussen zo erg dat ik mijn nek niet meer kan draaien zonder een flinke pijnscheut. Ik neem wat pijnstillers, een warme douch en besluit nog even een uur op bed te gaan liggen in de hoop dat het minder wordt. Bij het opstaan is het niet verminderd maar aangezien we op vakantie zijn besluiten we toch de strip op te gaan. We eten bij het 'Outback steakhouse', als voorgerecht nemen we de blooming onion wat erg lekker maar met 2 personen ook vooral erg veel is. Na een prima biefstuk lopen we erg vol het restaurant uit. Na nog een hotel te hebben bekeken gaat het niet meer met mijn nek en gaan we terug naar het hotel om te slapen in de hoop dat het weg trekt.

Bij het opstaan heb ik een soort spierpijn in mijn nek maar de stekende pijn is weg. We zijn redelijk op tijd opgestaan, aangezien we niet zo heel laat naar bed zijn gegaan, en gaan vandaag naar de schietbaan. We hebben thuis al een schietbaan uitgezocht en we hebben 'Battlefield Las Vegas' uitgekozen. Deze schietbaan ligt naast ons hotel dus we lopen hierheen. Binnen hangt er achter de balie een muur vol met verschillende vuurwapens welke je kunt huren. Samantha heeft nog nooit geschoten dus ik kies een aantal wapens uit waarmee we gaan schieten. We schieten met de M4 assault rifle, de glock 17, de Baretta 92FS pistol en de S&W m-1917 revolver. We krijgen een pieper mee en lopen nog een rondje door de winkel. Na een aantal minuten begint de pieper te piepen en staat er een instructeur klaar om ons mee te nemen naar de range. We krijgen een veiligheidsbril en een koptelefoon en na een korte veiligheidspraatje is het tijd om te gaan schieten. Samantha gaat eerst en blijkt een prima schutter te zijn, nadat ze alle patronen heeft afgeschoten draait ze zich weer om met een grote grijns op haar gezicht. Nadat ik ook mijn patronen heb afgevuurd en we onze doelwitten krijgen lopen we weer naar buiten. Op het terrein van de Range staan nog verschillende pantservoertuigen, helikopters en wanneer wij hier even bij rondkijken wordt er met een tank een auto geplet. We lopen richting het hotel om de auto op te halen om vervolgens naar de 'Valley of fire' te rijden. We besteden de rest van de middag met het lopen en rijden in dit prachtige park. Nadat we uitgekeken zijn gaan we weer terug naar het hotel om even rustig te douchen en te ontspannen voor we weer de strip op gingen. We beginnen de avond in Freemont street, dit oude gedeelte van Las Vegas met de oude bekende hotels als de Golden Nugget. Na Freemont street gaan we weer terug naar de strip waar we weer de nodige hotels en casino's bekijken.

We hebben vandaag niets op de planning staan dus nadat we wakker worden gaan we rustig bedenken wat we gaan doen. We vinden een outlet winkelcentrum aan het einde van de strip en gaan hier heen om nog wat te shoppen. na een aantal uur rijden we terug naar het hotel. We hebben alle losse dollars die we als wisselgeld kregen op de dag apart gehouden en dit is het geld wat we als geld zouden gebruiken bij het gokken. Uiteraard hebben we geprobeerd onze vakantie terug te verdienen maar zoals je misschien niet verwacht is dit niet gelukt. Na een douche en een uurtje hangen op de hotelkamer gaan we voor de laatste keer deze vakantie de strip op om de toerist uit te hangen. Voor het eten kiezen we weer voor het 'outback steakhouse', en weer was het eten hier prima. onze laatste avond spenderen we uiteraard weer op de strip, waar we de casino's die we nog niet hebben gezien hebben bezocht. Wanneer het weer erg laat (of vroeg) is gaan we terug naar het hotel om onze laatste nacht van de vakantie door te brengen.

Dit is onze laatste dag van de vakantie. Na het inpakken van de koffers en het gereed maken van de handbagage gaan we uitchecken. We rijden richting het vliegveld en stoppen onderweg nog even voor het bekende toegangsbord van Las Vegas. Nadat we de auto vol hebben getankt rijden we naar het inleverpunt van het autoverhuurbedrijf. We zijn ruim op tijd (ik heb een hekel aan haasten en te laat komen) en alles schiet lekker op dus wanneer we op het vliegveld aankomen hebben we nog een aantal uur voor onze vlucht vertrekt. We gaan door de beveiliging en besluiten nog een rondje over het vliegveld te lopen om wat drinken te halen en een broodje te eten. De laatste tijd kunnen we nog besteden met wat gokken aangezien de gokkasten hier tot aan de gate staan. We vliegen eerst naar Minneapolis waar we een overstap hebben voor we de lange vlucht naar Schiphol hebben. Op Schiphol worden we opgehaald door de vader van Samantha die ons weer naar huis brengt. We hebben erg genoten van deze mooie reis en zijn er allebei zeker van dat we zeker nog terug gaan komen!