Door personeelstekort en drukte zijn er lange wachtrijen op Schiphol luchthaven. Om daar rekening mee te houden vraagt de maatschappij om zeker op tijd te komen. De luchthaven zelf vraagt dan weer om niet vroeger dan 4u op voorhand te komen.

Na het ontbijt in het Van der Valk hotel, dat weer zeer goed bevalt, nemen we het shuttle busje naar de luchthaven. We komen toe omstreeks 7u30 en onze vlucht vertrekt om 11u15. Er staan inderdaad lange wachtrijen, we moeten zo'n 45min wachten om de bagage af te geven aan de in-check balie, vervolgens 1u15min moeten wachten om door security te geraken en dan slechts 10min voor de passport controle via de selfscan poortjes. Al bij al zijn we dus tegen 10hr al aan de gate. Onze gate is E21 en dat is met een busje naar het vliegtuig. Het busje moet een heel eind rijden tot aan het vliegtuig, een Boeing 777.
Door de drukte en het feit dat de passagiers met busjes gebracht worden stijgen we met 1 uur vertraging op. Geen probleem voor ons, wij hebben geen overstap om ons zorgen over te maken.

Na een vlucht van +/- 10u laden we in het warme Houston. Aan de immigratiecontrole moeten we nog eens zo'n 45min wachten en daarna zijn we eindelijk echt gearriveerd. De bagage staat al op ons te wachten en via een shuttle busje rijden we we naar het car rental center. Na wat wikken en wegen tussen het aanbod aan auto's in de Hertz Gold,5* en PC rij rijden we uiteindelijk weg met een Ford Explorer, een geliefde auto onder AllesAmerika forumgangers, mezelf inclusief.

We gaan eerst naar ons hotel en rijden daarna (zot zoals we zijn) nog naar de andere kant van Houston om te gaan eten in Bubba Gump op de Kemah boardwalk. Na het avondeten gaan we nog boodschappen doen in de Walmart om een voorraad drank, een koelbox en wat snacks in te slaan.

Rond 23u kruipen we na een lange dag (7u tijdsverschil) onder de wol in ons hotel, Holiday Inn Express.

Na het ontbijt, best goed voor continental breakfast, gaan we op weg en we verlaten houston en zetten koers voor Louisiana. Onze eerste stop is Anahuac National Wildlife Refuge, waar een korte wandeling doen op een boardwalk tussen moerascypres bomen tot aan een viewpoint aan het meer. Er hangen hier langs het pad verschillende grote spinnen, Stephanie is geen fan. We worden hier ook direct geconfronteerd met de vochtige warmte, waar in Houston het nog meer droge warmte was. Gewoon een simpele wandeling zorgt er voor dat je direct enorm zweet en oververhit.

We rijden terug verder en komen nog langs een grote brandkraan (voormalig US's largest) alvorens de volgende stop, Shangri La botanical gardens. Dit is een botanische tuin die je gratis kan bezoeken. Goed om eens een uurtje in rond te wandelen. Net voor het stadje Lake Charles doen we nog een niet geplande detour, op aanraden van een mevrouw bij het Louisiana welcome center, op de Creole Nature trail naar Holly beach, waar we op het strand rondwandelen aan de golf van Mexico. We keren op onze stappen terug, want doorrijden op de Creole trail vereist een overzet met een bootje waarvan ik niet weet hoe of wat. Bij Lake Charles stoppen we nog kort bij een verlaten en overgroeid mini kerkhofje vlak naast de highway.

Vervolgens is het doorrijden tot aan onze eindbestemming voor vandaag, Lafayette, een middelgrote stad. We springen hier nog binnen in de Whole Foods Market (een beetje zoals Bio Planet thuis) en eten 's avonds bij Five Guys een lekkere burger met fries.

Terug een aangeboden ontbijtje dat in orde is, maar wederom naar Amerikaanse gewoonte slechte koffie volgens Stephanie.

Onze eerste stop vandaag is Saint Martinville, waar we de Evageline Oak bezoeken en rondwandelen rond het dorpsplein. Het Evangeline gedicht van Longfellow is een stukje amerikaanse proza over de geforceerde exodus van franstalige inwoners van Nova Scotia door Brtise soldaten. Zo'n 3000 Acadiens hebben helemaal vanuit Nova Scotia naar de toen nog Franse kolonie van Louisiana getrokken om hier een nieuw leven op te bouwen. Deze voornamelijk boeren bevolking vestigde zich hier in de regio en verbouwde gewassen. Hun Franse taal en cultuur mixte zich met die van de Slaven en natives en zo kreeg men de smeltkroes van de Cajun Creole cultuur.

De volgende stop op de route is Avery Island, waar de Tabasco fabriek staat. Nog steeds wordt alle tabasco hier in de enigste fabriek geproduceerd en geëxporteerd naar meer dan 180 landen. Na een self-guided tour langs de verschillende delen van het proces, zoals de pepers kweken, ze mixen en in vaten rijpen tot het bottlen, bezoeken we nog de gift store en eten een hapje in het restaurant. Ik probeer een Shrimp Bopoy, lokale specialiteit maar het ligt een beetje zwaar op de maag de rest van de middag.

We vervolgen onze weg langs suikerrietvelden en worden nog verrast door een enorm onweer waar de straten van blank staan. Na de nodige kilometers, mijlen eigenlijk, komen we aan in de bestemming New Orleans.

We verblijven in een hotel midden in het French Quarter. Na het inchecken gaan we al op verkenning naar Frenchmen street, Decatur street, Canal street en de meest bekende Bourbon street.

Ontbijt nuttigen we in Croissant d'Or aan de overkant van ons hotel. We eten en drinken er zeer lekker. Vandaag bezoeken we eerst het visitor center van het Jean Lafitte National Historical Park in Decatur street voor een 45-min durende uitleg over de geschiedenis. Helaas als we toekomen annuleren ze net de uitleg omdat de Ranger weg geroepen wordt. We bekijken de informatieborden in het mini-museum en gaan dan terug op weg. We gaan terug op weg en bezoeken uitgebreid Canal street en steken door naar het Arts district en het Museum district. We bezoeken hier het WWII museum dat zo sterk aanbevolen wordt.

Na het uitgebreide bezoek aan het museum moet ik toch toegeven dat museums of tentoonstellingen bij ons, op de originele plaatsen met originele gebouwen toch meer indruk maken. Wel hangen hier ook enkele mooie exemplaren van echte vliegtuigen die dienst leverden in WWII. Na het museum lopen we nog langs enkele belangrijke gebouwen in het Vieux Carré. Bourbon street is een echte smeltkroes van culturen en nogal wat 'speciale' mensen. Met overal luide muziek en straat artiesten en niet altijd even aangename geuren is het een overload op de zintuigen.

's Avonds in het hotel zitten we nog te genieten van de ondertussen meer draagbare temperaturen op ons balkon van het hotel.

Wederom ontbijten we aan de overkant van de straat, daarna gaan we onze auto ophalen die we gisteren in de garage van het hotel enkele straten verder geparkeerd hebben. Onderweg lopen we langs French Market waar er van alles van stalletjes staan met leuke prullaria en we kopen er nog wat kleine souvenirs.

We verlaten New Orleans en zetten koers voor Mississippi. Eerste stop is kerkje in Saint Francisville met veel civil war geschiedenis. Verderop rijden we de Natchez Trace Parkway, een auto route die het traject volgt van een oud handelspad van honderden jaren geleden. Onderweg stoppen we nog bij enkele bezienswaardigheden. We zien onder andere Emerald Mound, een door de Native American Indians gemaakte grote heuvel maar ook Windsor Ruins, grote Griekse stijl zuilen die als enige nog overeind staan van een enorm plantation villa.

Ons eindpunt is Vicksburg (MS), hier bezoeken we de Starbucks vestiging om de 'Been There sries' mug voor de collectie te bemachtigen. Helaas hebben ze deze niet. We gaan nog even het historisch centrum van Vicksburg bekijken en eten simpel bij de Burger King.

Na het ontbijt in het hotel, dat deze keer wel niet zo goed voorzien was, gaan we terug op weg.

We bezoeken eerst het Vicksburg Military Park. Er werd hier tijdens de burgeroorlog fel gevochten omdat Vicksburg een zeer belangrijke positie heeft langs de Mississippi rivier. Het Union leger (noorderlingen) heeft dan uiteindelijk toch via land Vicksburg kunnen veroveren waardoor ze ook via de rivier konden verder doorstoten. We rijden de auto tour en bezoeken ook de U.S.S. Cairo rivierboot die gedeeltelijk gerestaureerd te bewonderen is.

In de Starbucks in Vicksburg hebben ze de Been There Mississippi mug niet, en wie verzamelen die van alle staten en grote steden waar we geweest zijn. Dus volgt er eerst een detour waarbij we in de verkeerde richting rijden, oostwaarts naar Jackson (MS) en een aantal Starbucks vestigingen afschuimen, maar helaas komen we van een kale reis thuis, nergens te vinden.

Met de nodige vetraging rijden we dan eindelijk westwaarts de Mississippi rivier over en terug Louisiana binnen. We bezoeken iets later Poverty Point, waar de Native American Indians grote geometrische patronen aangelegd hebben enkele duizenden jaren geleden.

Laat op de namiddag stoppen we nog even op de plaats waar de fameuze Bonnie & Clyde de dood vonden toen ze in een politie hinderlaag liepen.

We komen 's avonds toe in Shreveport, een grote stad dicht tegen de grens met Texas.

Vanuit Shreveport vervolgen we onze route westwaarts, zeer snel steken we de staatsgrens over en zijn we terug in Texas. We stoppen bij Caddo Lake state park, waar we een korte wandeling in het bos doen en via de boardwalk en pier de moerascypres bomen bewonderen.

Na het park gaan we terug op route en we rijden een stuk langs de U.S. 80. 's Middags eten we een grilled cheese bij Dairy Queen en nemen nog een Blizzard als dessert.

Net voor we in Dallas toekomen bezoeken we nog een Bass Pro winkel, dit zijn prachtige outdoor winkels met alles van kleren, camping gereedschap, vismateriaal, jachtmateriaal en dergelijke.

We checken in bij ons hotel en gaan dan terug op pad, we gaan naar Deep Ellum (een wijk in Dallas) om de Robot sculptures te bekijken en ondertussen gaan we op zoek naar de Dallas 'Been There' Starbucks mug in verschillende vestigingen. We eten vanavond in The Cheesecake Factory. Na het eten rijden we nog even door en langs downtown met de machtige verlichte skyline.

Vandaag bezoeken we eerst downtown Dallas. We bekijken Pioneer Square, Grand Eyeball, Old Red en de plaats waar JFK doodgeschoten werd.
Ook gaan we binnen in verschillende Starbucks vestigingen, maar nergens geen succes om de Dallas 'Been There' mug te vinden. Wij verzamelen deze tassen, maar hebben nu helaas al 2x bot gevangen. Wellicht zitten ze met een leveringsprobleem.

Ondertussen is de temperatuur tegen de 40°C aan het lopen, en we moeten navigeren van schaduwplek naar schaduwplek. In het (wat kleine) Outlet center vinden we nog enkele dingen naar onze zin in de Levi's, Columbia en Adidas winkels.

In Fort Worth bezoeken we de mooie Water Gardens, en verzameling van verschillende water sculpturen. Zeker de moeite van een korte stop waard. In downtown lopen we nog even rond Sundance square, maar er is niet zo veel te zien.

We overnachten in een mooi Hyatt Place hotel, vlak aan de Historic Stockyards! Sommigen vinden dit wellicht te toeristisch, maar wij vinden dit leuk. Vele gift shop winkeltjes, maar ook kleren en schoeisel. Er is ook een winkel met handgemaakte cowboy boots, maar helaas begint de prijs bij 450$ voor kleine botjes. Een beetje te duur dus. Er is ook een winkel van Ariat, een ons onbekend merk, maar met mooie kleding en schoeisel.

Het eten vanavond is bij Riscky's.

In de voormiddag bezoeken we eerst nog de winkeltjes van de Stockyards en we blijven nog tot 11h30 om de Cattle Drive te zien. 2x per dag worden zo'n 15 Longhorn stieren voort gedreven door de straten door Cowboys. Vroeger was dit één van de grootste stockyards van het land, waar miljoenen runderen verkocht werden. Tegenwoordig is het enkel nog voor de toeristen dat ze 2x per dag een cattle drive doen. Wel eens de moeite om die grote Longhorn stieren van dicht te zien.

Tegen de middag gaan terug op weg. Na lunch in de DQ, we eten grilled cheese, wat blijkbaar een kids meal is , rijden we naar onze bestemming voor vandaag. We bezoeken Dinosaur Valley State Park, een klein park waar je langs de rivier verschillende pootafdrukken van dinosaurussen kan vinden. Zowel van een vleesetende soort als van een plantetende soort. Het is een leuk klein park, maar door de hitte krijgen we bijna een zonneslag. Het is ondertussen 40°C in de schaduw en in de zon houden we het maar 1 minuut vol.

Na het park rijden we verder naar Waco, onze bestemming en ons basis voor de volgende 2 nachten.

Fixer Upper!!!!

Als je de serie Fixer Upper kent, dan weet je waarom we in een dag in Waco doorbrengen. Fixer Upper is een home-improvement serie van Chip en Joanna Gaines, die zich afspeelt in en rond Waco waarbij ze voor kopers huizen volledig opknappen. Ondertussen zijn ze door de populariteit van de serie al echte beroemdheden en hebben ze al vele winkels, een restaurant, een bakkerij en een coffee shop. Ze hebben een 2 blokken terrein in downtown Waco volledig gecommercialiseerd en daardoor ook het toerisme doen toenemen en downtown Waco weer doen opleven.

We beginnen 's morgens met een 45min tour met gids over het terrein. We krijgen wat uitleg over de historiek van het terrein en de ontwikkeling van de onderdelen. Na de tour lopen we not wat rond in de winkeltjes.

Daarna gaan we naar een klein park in de buurt, Waco Mammoth National Monument. Hier zijn beenderen opgegraven van de Columbia Mammoth. Een mammoet soort die hier zo'n 20.000 jaar geleden leefde, deze soort was nog groter dan de meer gekende Wolly Mammoth van het noorden. De opgraving is overdekt door een gebouw en enkele van de skeletten liggen nog exact waar ze gevonden zijn, alsook die van een groot mannetjes exemplaar.

Na de middag doen we nog een tour, ditmaal van een 3rde partij Brazos Tours, waarbij we met een busje door Waco rijden en wat geschiedenis te horen krijgen maar vooral langs enkele van de opgeknapte huizen rijden en ook langs het nieuwste project van Magnolia een gerenoveerde villa/kasteeltje. We stoppen ook bij de winkel Clint Harp design, die houtwerk en meubels maakt voor de show.

's Avonds eten we in Inn-N-Out burger, wat zeer goed bevalt.

Vandaag wordt een wat saaie rijdag, we moeten veel kilometers afleggen om vanuit Waco in Alpine te geraken. Eerst had ik dit segment opgesplitst in 2 dagen maar dat waren dan eigenlijk 2 dagen met weinig te doen en zien en minder tijd voor de bezienswaardigheden rond Alpine. Daarom rijden we dus vandaag 750km door het midden van Texas, wat ons bijna 8 uur reistijd zal kosten.

We maken nog een korte stop om te lunchen en te tanken. Ook kijken we kort na de middag nog in San Angelo rond in de downtown general store en ook bij MM Leddy's met de dure handgemaakte cowboy botten.

Na de nodige kilometers, waarbij de laatste 2 uur het landschap mooier wordt, met wat heuvels en mesa's, komen we 's avonds aan in Alpine. Een klein stadje dat veel als uitgangspunt gebruikt wordt om de regio te bezoeken.

Cornflakes als ontbijt.
Vandaag besteden we de ganse dag aan en rond de Davis Mountains en Fort Davis. We rijden van Alpine naar Fort Davis en we bezoeken eerst het Fort Davis National Historic Site, dit is een gerestaureerd fort van het Amerikaanse leger dat vooral gebruikt werd rond de periode 1879 toen het Amerikaanse leger en de blanke pioneers overhoop lagen met de Native Amerianc Indians. Vele gebouwen, zoals de barakken zijn gerestaureerd.

Na het korte bezoek rijden we de Davis Mountains Scenic Loop. De bergen hier zijn zo'n 2000m hoog. De scenic loop kronkelt rond een aantal van de bergen met mooie uitzichten. We slaan iets over de helft van de loop een zijweg in en rijden naar de US-90 highway naar Valentine. In de verte zien we de heuvelruggen van Mexico al liggen, we zijn hier dicht tegen de grens. Een beetje over het bijna uitgestorven dorpje Valentine bezoeken we een bekende maar bizarre stop, Prada Marfa. Hier in de woestijn staat er plots een gebouwtje met een etalage van Prada handtassen en schoenen. Het is geen echte winkel, je kan niet binnen, maar een kunstproject van kunstenaars Elmgreen en Dragset. Marfa is een dorpje een beetje zuidwaarts terug met een grote kunst gemeenschap.

We rijden terug de scenic loop verder tot we uiteindelijk weer aan Fort Davis zijn. We rijden nu naar het McDonald's Observatory waar we een gegidse tour geboekt hebben om de telescopen te bezoeken. De gids neemt ons mee binnenin de 107" telescoop en geeft ons uitleg over zo goed als alles van de werking. Het bedienen en richten van de massieve telescoop, het draaien van het enorme koepeldak, de onderhoudsprocedures en nog veel meer. Als laatste krijgen we ook nog uitgebreid uitleg over de Hobby-Eberly telescoop, de 2de grootste ter wereld (samen met 2 andere gelijkaardige).

Na het Observatory rijden we naar het Fort Davis State Park, waar we de Skyline Drive rijden met de 2 uitzichtpunten en het CCC gebouwtje.

Na een korte stop in de stores bij Fort Davis rijden we terug naar Alpine. We gaan vanavond eten in de Century Grill & Bar van het historische Holland Hotel. Niet goedkoop, maar het smaakt wel eens om in een wat beter restaurant te eten. Na het eten rijden we nog door het stadje en zien een kudde herten eten van het lekker gras bij het Orthodox kerkje.

We stoppen nog aan de Dollar General winkel naast ons motel om een fles melk, wat graanrepen en natuurlijk wederom een zak ijs te kopen.

Vandaag rijden we een mooie route. We rijden eerst naar Marfa, daar rijden we een beetje buiten het stadje om de Marfa Arts installatie te bezichtigen. Daarna rijden we naar Presidio, dit stadje ligt vlak tegen de grens met Mexico en dat merk je ook aan de lokale bevolking. Van hieruit rijden we een prachtige route genaamd "El camino del Rio", the River road. Deze weg loopt langs de Rio Grande rivier, die ook de grens vormt met Mexico, door het Big Bend Ranch State Park.

De eerste stop langs de route is de Hoodoo's trail, hier staan enkele Hoodoo's en we lopen een kleine wandeling er rond. Door de hitte, zo'n 37°C, drinken we tijdens de wandeling van 15min direct een halve liter water uit en dan nog meer water terug in de auto.

De volgende stop is de Closed Canyon trail. We lopen via een pad door een droge rivierbedding tot aan een soort van slot canyon. Een spleet tussen de rotswand gevormd door water. Gelukkig is er geen onweer in zicht anders is deze wandeling te gevaarlijk. Wederom zorgt de hitte ervoor dat een korte wandeling lastig is.

We rijden verder langs de prachtige route, met vele stops om het uitzicht te bewonderen. Uiteindelijk komen we op het einde van de route en rijden we door Lajitas waar er een heus Golf Resort is en een beetje later komen we aan in Terlingua.

We rijden eerst naar onze slaapplaats voor vanavond, Ten Bits Ranch, dat helemaal off the grid ligt zo'n 10miles verder. We moeten er via een 2mile lange dirt road naartoe rijden. De cabins zijn in een western stadje "Chimney Rock" thema gemaakt. Zo heb je de school, bank, gunshop, jail, general store en nog enkele meer. Wij slapen in de bank, met een porch met mooi uitzicht op de omgeving.

We rijden daarna terug naar Terlingua om te gaan eten in de Starlight Theatre Saloon. We eten hier elk een zeer lekkere restaurant-stijl hamburger. Aan de bar en buiten op de porch zit een allegaartje van mensen. Terlingua heeft duidelijk een aantrekkingskracht op alternatieve inwoners.

Na het eten relaxen we nog op onze porch tot het donker is en voor het slapengaan maak ik nog wat sterrenfoto's hier op de ten bits ranch, waar het zeer donker is.

We vertrekken van en tanken nog eerst bij de pomp/grocery store in Study Butte naast Terlingua. Een beetje later rijden we het park binnen en tonen we onze jaarlijkse pas om toegang te krijgen.

We rijden eerst de prachtige Ross Maxwell Scenic Drive en stoppen aan een aantal uitzichtpunten, zoals de Sotol Vista overlook waar je een prachtig zicht hebt richting de Rio Grande en Mexico met de grote kliffen. We zien in de verte ook de opening in de kliffen, genaamd Santa Elena Canyon liggen, waar we zo meteen naartoe gaan.

Ondertussen is het al 11h30 en de zon is al sterk wanneer we beginnen aan de wandeling naar Santa Elena Canyon. De terlingiua Creek is niet droog en we moeten enkele stenen in het water oversteken om de trail te kunnen verder zetten. Stephanie kiest er voor om terug te keren naar de auto en ik ga verder op de trail. Via enkele switchbacks gaat de trail sterk omhoog om vervolgens weer te dalen tot aan de over van de rivier in de canyon. De verticale klifwanden zijn zeer indrukwekkend.

We rijden daarna terug op de Maxwell Scenic drive in omgekeerde richting en stoppen aan de Castolon store voor een verfrissend ijsje. Daarna bekijken we nog de Mule Ears overlook en rijden verder richting onze bestemming, de Chisos Mountains Lodge.

We rijden een mooie weg omhoog, de bergen in, met prachtige uitzichten. De temperatuur daalt ook naar meer aangename waardes. Na het incheken en uitladen van onze bagage wandelen we nog rond bij de Lodge, er is ook een store en een visitor center. We besluiten wat te relaxen op ons balkon en rond 18h te gaan eten in het restaurant, dat gelukkig weer dine-in opties biedt, al zij het nog steeds beperkt.

Na het eten relaxen we nog wat verder en zo'n 20min voor zonsondergang wandelen we nog de korte Window View trail. Helaas zijn er in het westen wat dikke wolken die de zonsondergang onzichtbaar maken.

We gaan terug naar onze kamer en lezen nog wat verder op ons balkon tot het te donker is.

Na ons ontbijt op de kamer en het inladen van de bagage droppen we de sleutels af bij de lobby, die nog niet open is, en rijden naar onze eerste stop voor vandaag, de Lost Mine Trail.

Er is gelukkig nog veel plaats op de parking en zo maken we ons klaar voor deze korte hike. We gaan slechts tot aan het eerste uitzichtpunt wandelen, na 1,5km al te bewonderen, wel 1,5km omhoog. Gelukkig is er nog veel schaduw en nog niet zo warm. Aan het uitzichtpunt nemen we wat foto's en nemen ook even de tijd om rustig te zitten, er staat een bankje.

Na de wandeling rijden we terug naar beneden de bergen uit en de temperatuur stijgt weer naar 36°C. We wandelen nog een korte nature trail bij Dugout Wells en we zien daar 2 roadrunners voorbij lopen.

We rijden nog door naar het Rio Grande Village deel van het park en naar Boquillas Canyon overlook, waar we vlak tegen de grens met Mexico staan. Bij de overlook zijn er enkele spulletjes uitgestald, aardewerk potjes en dergelijke. Dit wordt door Mexicanen uitgestald die rivier oversteken, met een afgesloten doos erbij om geld in te steken. Zo proberen de Mexicanen dus ook wat bij te verdienen in hun armoedige omstandigheden.

Daarna rijden we het park uit richting, Marathon. Rond 14h30 komen we al aan bij ons sjiek hotel "The Cage Hotel". We nuttigen hier een drankje in de coffeeshop. Na het inchecken zijn we van plan om hier te zwemmen, maar de goden zijn ons niet gunstig gezind. Er begint een enorm onweer en het regent uren aan een stuk.

's Avonds gaan we eten in het dure restaurant van het hotel, want hier in Marathon is er niks anders.

Geen ontbijt in ons hotel, maar wel een coffee bar naast de deur. Dus daar halen we een drankje en eten dan cornflakes aan een tafeltje bij ons hotel.

Aangezien het gisterennamiddag onweer en veel regen was, spring ik deze ochtend in het zwembad, het is nu weer volle balk zonneschijn en 30+ °C. Na een korte tijd in het zwembad gaan we uitchecken en op weg, het is ondertussen bijna 11hr en we moeten nog een lange rit afleggen naar San Antonio, terug naar de bewoonde wereld.

Onderweg rijden we dicht langs de Mexicaanse grens en komen we (voor de 2de keer deze reis) aan een controlepost van de Border Patrol. Geen passport controle nodig deze keer, gewoon eens kijken als we niemand verbergen in onze auto.

Kort na de middag komen we nog bij Seminole Canyon SP, hier doen we een korte stop in het visitor center en het uitzichtpunt. Het is te warm om te wandelen en de canyon met petroglyphs is enkel met een gegidste wandeling te bezoeken.

Bij Del Rio stoppen we nog voor een korte lunchbreak en daarna rijden we verder richting San Antonio. We rijden ook door een klein stadje Uvalde, dat een paar weken geleden in het wereldnieuws was door een schietpartij op een lagere school met 23 dagen. Het centraal plein in het stadje ligt nog vol met bloemen, kaarsen en doeken met bijbelse boodschappen. Helaas zal dit niet de laatste keer worden, met hun slechte zorgsysteem (psychologisch) en slechte wapenwet.

In San Antonio verblijven we in een Holiday Inn hotel pal in het centrum, naast de gekende riverwalk. Na een probleempje met de kamer krijgen we een andere, betere kamer met balkon. We wandelen nog een stukje van de riverwalk en gaan eten bij Bubba Gump.

Na het eten wandelen we nog door tot aan The Alamo, een zeer belangrijke missiepost omdat hier de onafhankelijkheidsoorlog van Texas begonnen is met de dood van opstandige Amerikaanse ranchers door het Mexicaans leger. Na de overwinning van het Amerikaanse leger tegen de Mexicanen werd Texas een onafhankelijke republiek, tot het later dan een staat werd van de Verenigde Staten.

We beginnen de dag natuurlijk met ontbijt in ons hotel. We betalen hier extra voor ontbijt en eerlijk gezegd had ik er meer van verwacht volgens de prijs.

We beginnen de dag met een wandeling langs de riverwalk van de hoofdrivier. We wandelen een aantal kilometers langs de rivier door kleine parkjes. Zelfs zo vroeg is de zon al zeer sterk en is het best dat er redelijk wat schaduw is langs de rivier. Na zo'n 45min komen we aan bij Burgerteca waar we een foto nemen van de mascotte buiten op de bank. We nuttigen daar een drankje en een ijsje. Dan wandelen we terug maar we slaan nu af van de rivier en wandelen door het historisch King William District. Hier staan allemaal zeer mooie (en dure) huizen en de meesten zijn allemaal tot in de puntjes opgeknapt en onderhouden.

Terug aan het hotel verfrissen we ons even en gaan dan op weg met de auto. We gaan de missions van San Antonio bezoeken. The Alamo in het centrum bezochten we gisteren reeds te voet. Nu beginnen we met de verste Mission Espada. Dit is een klein missie kerkje met Adobe gebouwen. De volgende op de lijst is Mission San José, en deze is echt wel groot en nog met volledig intacte muren rondom het grote terrein. Helaas kunnen we niet binnen in de kerk. De volgende en voor ons laatste missiepost is Mission Concepcion waar we wil binnen kunnen in het kleine kerkje.

Met onze huurauto hebben we sinds het begin al het ongemak dat de koffer hard toe moet of anders de auto met een lampje en melding aangeeft dat de koffer niet goed toe is. In Big Bend hadden we bijna een groot probleem, toen we de koffer niet meer toe kregen. Hij wou niet meer in het slot vallen. Ik heb het toen in orde gekregen door de koffer wat op te heffen en hij viel toen weer goed in het slot. Vandaag hebben we een ander probleem, we krijgen nu de koffer niet meer open. Onder geen beging krijg ik er nog beweging in.

Daarom wordt onze planning van vandaag lichtelijk onderbroken met een bezoek aan San Antonio Airport om de auto in te wisselen voor een andere. Gelukkig wordt alles redelijk vlot afgehandeld en rijden we, na het uithalen van de bagage via het neerlaten van de zetels, iets later weg met een Subaru Forrester.

We vervolgen onze planning en rijden naar de laatste voorziene stop, het hippe Pearl District van San Antonio. Er is hier een evenement gaande, op het plein speelt een DJ dance muziek en het zit vol met mensen met drankjes en snacks.

Wij gaan nog binnen in een coffeeshop en bekijken het gebied, voornamelijk restaurants eigenlijk.

Daarna rijden we terug naar ons hotel. Vanavond lopen we nog een stukje van de riverwalk lus en sluiten dan bij zonsondergang af op het balkon van onze hotelkamer.

We verlaten San Antonio en gaan naar Austin, maar eerst bezoeken we nog wat van de Texas Hill Country. Als eerste op de planning staat Hamilton Pool Reserve, die staat eerst omdat we moesten reserveren voor toegang en enkel nog de vrijdagvoormiddag beschikbaar was.

Even voor 12h komen we toe aan Hamilton Pool, via een korte wandeling komen we aan bij de pool. Het is een natuurlijke vijver omgeven door een klif van zo'n 10m hoog in een halve circkel. De klif is uitgesleten en er stroomt een mini watervalletje overheen. We hebben hier zo'n 30min tijd want tegen 13h moeten we het park verlaten. Er zijn een tiental mensen aanwezig, waarvan enkelen zwemmen in de pool. Het reservatie systeem is er gekomen omdat, vooral in het weekend, veel mensen hier komen genieten van het water en de verkoeling. Verkoeling kunnen we inderdaad wel gebruiken, het tikt weer tegen de 40°C in de schaduw aan.

Na Hamilton Pool rijden we naar Fredericksburg, waar we eerst een kleine lunch (Nuggets van bij McDonald's) nuttigen. Fredericksburg heeft vele charmante en ook kitscherige winkeltjes in de hoofdstraat. We lopen hier de vele winkeltjes langs.

Als laatste staat Enchanted Rock state park op de planning. We komen hier aan rond 16h en luisteren eerst naar de uitleg en de waarschuwing van de park ranger. We besluiten om te starten aan de wandeling naar de top van Enchanted Rock en te kijken als het ons lukt, omwille van de hitte en ook eventueel het hoogtevrees van Stephanie. Ongeveer halverwege keren we om en komen oververhit weer bij de parking. We nuttigen daar een Shave Ice van een kraampje om wat af te koelen.

We rijden verder richting Houston, meer bepaald naar Georgetown, wat noordelijk in de agglomeratie van Austin ligt. We zitten hier 2 nachten in een Best Western. Voor het avondeten rijden we naar een Cheesecake Factory in Austin.

We beginnen onze dag met een bezoek van het Texas Capitool in Austin. Na de autorit parkeren we ons in de straat (muntjes in de meter) en bezoeken het capitool. Je kan hier gewoon binnen, na security check, en door een groot deel van de gangen wandelen. Er loopt natuurlijk wel veel security personeel rond. Maar aangezien het zaterdag is zien we enkel andere bezoekers. Er is naar Amerikaanse gewoonte ook een gift shop met souvenirs.

Na het capitool bezoek lopen we nog verder downtown in langs Congress Avenue. Ook hier is het weer enorm warm en na een halfuurtje vluchten we terug naar onze auto met airco.

We gaan nu terug op weg en rijden richting onze volgende stop, Pedernales Falls SP. Ongeveer halverwege brandt een "Check Engine" lampje op het dashboard en vallen de veiligheidsfuncties zoals lane assist en adaptive cruise control uit. We gaan even langs de kant en proberen eerst met de auto eens uit en aan te schakelen. Helaas geen succes. Dus besluiten we om te keren en terug te rijden naar de luchthaven van Austin, naar de Hertz vestiging daar om alweer een auto om te ruilen. Ik heb zo'n sterk vermoeden dat Hertz tijdens de covid lockdowns het grootste deel van zijn vloot verkocht heeft en nu veel 2de hands wagen aangekocht heeft.

Bij Hertz aangekomen spreek ik met de manager en die beweert dat ik een incident formulier moet invullen en terug naar de balie moet om een nieuwe auto te verkrijgen. Ik ga in discussie met de man en zeg dat er geen incident of schade is, gewoon slechte auto's van Hertz die het begeven. Ik ben niet van plan om veel tijd te verliezen met te gaan aanschuiven aan de balie. De man dringt aan en loopt dan weg en laat me achter. Ik ga kijken wat er in de PC rij staat, waar ik mag uitkiezen, en het zijn weer allemaal auto's met weinig opties en veel miles. Ik kan ondertussen de manager niet meer vinden, hij is verdwenen of verstopt zich voor mij. Bij de reserved rij, waar ik eigenlijk niet mag uitkiezen, staat een mooie Ford Explorer, een recenter model dan onze eerste deze reis. Ik beslis die mee te nemen omdat ik boos ben dat de manager weggelopen en er weer niet veel soeps in de PC rij staat. Ik rijd de Explorer tot aan de kapotte auto en begin alles over te laden. De manager is nog steeds spoorloos, het personeel weet ook niet waar hij is. Omdat we al genoeg tijd verloren hebben rijden we gewoon met de auto naar het uitgangsloket. Daar aangekomen zegt de mevrouw dat ik deze auto niet mag meenemen en dat de manager zegt dat we naar hem toe moeten. Ik zeg dat ik genoeg gewacht heb en dat hij nu maar naar mij moet komen en dat ik niet van plan ben om uit de rij te gaan. Ondertussen begint er achter mij een rij te vormen van zo'n 6 auto's. Na enkele minuten nog geen manager te zien krijgt de mevrouw boodschap dat ze mij mag doorlaten en vraagt ze mijn rijbewijs om het in orde te brengen.

En zo rijden we dus uiteindelijk weg met de Ford Explorer uit Austin airport, onze 3de huurauto deze reis wegens de slechte kwaliteit van de wagens bij Hertz. We rijden weer richting Pedernales Falls SP. Longhorn Caverns dat ook voorzien was zullen we moeten laten vallen.

Bij Pedernales Falls aangekomen rijden we naar de parking en wandelen het korte stukje tot aan het uitzichtpunt en dan ook naar beneden tot aan de rivier en op de rotsen tussen de poeltjes en mini watervalletjes. Het is zeer mooi en leuk om te doen. Maar door de grote hitte (weer tegen de 40°C) begin ik was last te krijgen en moet terug bij de auto afkoelen en veel drinken.

Na het bezoek rijden we terug richting hotel en bezoeken eerst nog de gezellige downtown blok van Georgetown. Enkele winkeltjes zijn nog open en hebben leuke curiosa. Na het bezoek gaan we eten bij In-N-Out burger in het nabije Round Rock. Na het eten rijden we naar downtown Austin om te gaan kijken naar bats die uitvliegen bij zonsondergang van de Congress Avenue bridge. Het is op de weg en in het centrum zeer druk, ook moeilijk om parking te vinden. Daardoor komen we net enkele minuten te laat bij de brug om de grote zwerm te zien uitvliegen maar we zien toch nog een groot deel. Na het bezoek aan de brug lopen we nog enkele blokken door downtown Houston, we zien zelfs een Café met allemaal Belgische bieren. In het donker rijden we terug naar ons hotel.

We rijden weg uit Georgetown en we stoppen eerst nog even in het naburige Round Rock, waar het hoofdkantoor van Dell zit. Gewoon om het eten te zien want het is zondag en er is niemand aan het werk, uitgezonderd security personeel. Vervolgens rijden we langs Austin en rijden oostelijk weg.

We stoppen een beetje later aan de San Marcos premium outlets, waar we de vele winkels bekijken, maar niks kopen. Het is te warm en we vinden eigenlijk niets interessant.

Ondertussen ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik mijn zonnebril laten zitten heb in de defecte Subaru auto bij Hertz, die zie ik dus nooit meer terug . Kort na de outlet komen we toe aan Gruene Historic district waar het een drukte van jewelste is. Het is 4th of July weekend en overal zijn er vlaggetjes te zien. Morgen op de 4de Juli hebben de meeste amerikanen vrijaf en dit weekend is het dus ook al druk. Gruene is een leuke verademing na de outlet en het is er gezellig. Ik vind er ook een nieuwe zonnebril.

Na Gruene is wat kilometers maken tot we aankomen in onze bestemming Lake Jackson. Deze bestemming is gekozen al betaalbare overnachtingsoptie om dan morgen via de kust en Galveston naar Houston te rijden. Galveston zelf was enorm duur om een overnachting te vinden, wellicht met de feestdag ook. Hier in Lake Jackson zitten veel grote petrochemie bedrijven, onder andere ook BASF. We eten vanavond voor de eerste keer bij Whataburger (een Texaanse fastfoodketen).

Happy 4th, zo zeggen de amerikanen dat dan. De 4de juli is hun nationale feestdag. Na het ontbijt, dat dik in orde is hier, rijden we weg uit Lake Jackson. We rijden naar de kust en rijden via een tolbrug (2$ slechts) naar Galveston Island. Dit stuk land aan de kust is aan beide kanten verbonden met een brug maar is feitelijk dus een eiland. We rijden eerst langs vele wijken met vakantiehuizen alvorens we de stad Galveston zelf binnenrijden. We bezoeken klein parkje in downtown en gaan bij Beachtown ook even het strand op. In Galveston zelf eten we lunch (nuggets) en het is een drukte van jewelste, door de feestdag natuurlijk.

Na het bezoek aan Galveston rijden we naar ons hotel voor de laatste 2 nachten, dicht bij het NASA Space Center. We checken in en verfrissen ons even en gaan dan weer op weg om enkele vreemde of interessante roadside attracties te bekijken in Houston. Zo rijden langs een grote Armadillo, een grote roadrunner en een mini washington monument inclusief kleine reflecting pool.

Na het bezoek aan Houston willen we gaan eten bij Bubba Gump aan de Kemah Boardwalk. Maar onderweg er naartoe komen we vast te staan in een enorme file. Er blijkt daar een speciaal evenement te zijn met vuurwerk voor de feestdag en het is er enorm druk. Wij keren uiteindelijk de wagen om en rijden naar Five Guys dicht bij ons hotel. Tijdens het eten krijgen we nog een vuurwerk show te zien, en aan ons hotel blijven we ook nog even kijken.

Na het ontbijt rijden we naar het NASA Space Center waar we een VIP tour om 9hr geboekt hebben. Met deze VIP tour krijgen we een 3 uur durende rondleiding op de campus. We gaan in een busje met een tiental personen op stap met tourguide Brenda en chaffeur Kevin. Als eerste bezoeken we het gebouw waar de NASA ingenieurs werken aan de space suits en en de life support systemen van de voertuigen. We krijgen uitleg over de uitdagingen van het maken van de pakken, maar ook de luchtfilters en zelfs het toilet. Als volgende bezoeken we het gebouw waar het Space Shuttle programma een uitgekleden Space shuttle heeft staan met alle systemen en bekabeling operationeel. Tijdens Space Shuttle vluchten werd alles hier op deze versie gesimuleerd om te helpen bij onverwachte problemen. We mogen binnen in het toestel en zijn alle draden en computers en mogen ook in de cockpit kijken en even plaatsnemen.

Als volgende bezoeken we het gebouw waar de Mission Control gevestigd was voor zo goed als alle Apollo vluchten en een deel van de Space Shuttle vluchten. Hier werd het befaamde zinnetje eerst gehoord "Houston we've got a problem". Het controlecenter is volledig werkend gerestaureerd en wordt bewaard als museum stuk. We krijgen eerst uitleg met een film en mogen dan in het controlecenter rond kijken, maar nergens aan komen

Als laatste bezoeken we het gebouw waar Mission Control voor het International Space Station. We mogen binnen in de pers ruimte, die gescheiden is met glas van de werkvloer. Dit is een actief missie controle centrum en er zijn dus een heel aantal personen aan het werk. We zien live videobeelden van binnenin het ISS en diverse informatie schermen. Zo zijn er aparte PC's om de gezondheid van de astronauten op te volgen, andere voor de positie van het ISS, nog weer andere voor communicatie, enzovoorts. Er is een identiek controle centrum in Rusland, maar hetgeen in Houston is het actieve en dat in Rusland als terugval optie bij noodgevallen. Ondanks de troebele relatie tussen de V.S. en Rusland werken ze voor het ISS nog gewoon samen. Best indrukwekkend om dit allemaal te zien, tegenover hetgeen we tot nu toch zagen dat eigenlijk allemaal museum is. Dit maakt de tour zeker meer dan de moeite waard.

Terug naar huis