Ons eerste echte verslag, helaas zonder foto’s.

Het inchecken gisteren ging niet helemaal vlekkeloos. Toen ik mijn gegevens had ingevoerd kreeg ik de boarding pas van zowel de eerste (Lufthansa) vlucht als ook de tweede (United Airlines) vlucht. Dit kan eigenlijk niet want officieel moest ik voor de United vlucht op de United Airlines site inloggen.
Maar goed, dat was eigenlijk best gunstig want als ik bij United moest inchecken kon dat pas 24 uur van tevoren. Aangezien de eerste United vlucht pas om 00.00 uur (NL tijd) vertrok moest ik tot middernacht opblijven.

Aangezien ik de nacht van tevoren al slecht geslapen had wist ik dat me dat niet zou lukken.
De eerste lange vlucht van Düsseldorf naar Chicago was online ingecheckt en de boarding passen waren geprint, dat was nu het belangrijkste.

Vandaag was ik om 4.30 uur wakker en even voor 5 uur ben ik opgestaan en heb Erik alsnog ingecheckt en zijn boardingpas geprint, we zaten dus tijdens de tweede vlucht gelukkig ook naast elkaar.

Om 7.20 uur arriveerde Alfatax (ze hadden nog gebeld dat ze later kwamen aangezien het de Vrijdag na Hemelvaartsdag niet druk zou zijn) en om half 9 waren we bij de luchthaven. Bij de Lufthansa balies hebben we de koffers afgegeven en we hebben een beetje rondgekeken. Het zag er allemaal mooi uit maar gezellig vonden wij het niet.

We hebben onze Esta approval formulieren niet hoeven te laten zien. Wel werd er 2x uitdrukkelijk gevraagd of we Esta approved waren, en ja dat waren we.
Na een behoorlijke securitycheck en het boarden zaten we prima in het vliegtuig van Lufthansa.
We begonnen met een drankje met pretzels (jammer, geen nootjes), Erik dronk een flesje Warsteiner bier en ik………..een glaasje sekt, heerlijk !!!

De service en het eten aan boord waren uitstekend. We hebben lekker gegeten (Erik had beef en ik had pasta (nee, wederom geen chicken, wat raaaaaaar!), een salade erbij, een broodje met camembert en een stukje cheesecake na, écht heel lekker.

We zijn op tijd in Chicago geland en net als de vorige keren was ik ietwat misselijk. Om de een of andere reden heb ik dat altijd tijdens de landing in Chicago. Ik heb het bekende zakje echter (gelukkig) niet nodig gehad!!

Het was heeeeeeel druk bij immigrations, daar hebben we dus lang gewacht. Gelukkig was onze vlucht op tijd en hadden we meer dan 3 uur de tijd dus we waren zeker niet gestresst. We spraken met een Duitse man die naar Las Vegas moest doorvliegen. Zijn zoon ging trouwen. Deze meneer had maar 1 ½ uur de tijd om zijn 2e vlucht te halen. We hebben hem nog voor laten gaan maar zijn er zeker van dat hij de vlucht niet gehaald heeft.

Toen hebben we de koffers opgehaald en zonder problemen konden we door de douane. Toen moesten we onze koffers weer afgeven en het vliegveld treintje bracht ons naar Concourse 2 waar we weer door de security check moesten. (schoenen uit, laptop uit de tas, horloges uit, etc.etc.)
Ook daar was het weer druk maar zoals gezegd we hadden tijd.

Toen we in terminal kwamen hebben we even wat gegeten. Erik een broodje giros met knoflooksaus en een bakje frietjes en ik had een BLT sandwich, ook met frietjes. Deze hadden we niet besteld maar we denken dat deze bij de broodjes hoorden. Het had ons goed gesmaakt. Erik een biertje erbij en voor mij een diet coke !!!

Nu zitten we in het vliegtuig naar Salt Lake City. Nee, helaas hebben we hier geen WIFI maar ik maak het verslag in Word zodat we het straks in ons hotel kunnen plaatsen. Zoals gezegd geen foto’s vandaag, die komen hopelijk morgen.

Als we straks geland zijn moeten we eerst naar Alamo onze auto ophalen. Altijd een spannend moment, met name voor Erik, die is altijd heel benieuwd naar de auto.
We moeten dan nog ca. een half uurtje naar Layton rijden waar ons hotel voor de komende 3 nachten is.

Of ik dan nog veel zin heb om het laatste deel van de reis te vermelden weet ik niet. Als dat niet het geval is liggen we nu lekker te slapen en volgt die info later.


It’s so good to be back in the States again !!!!

Update

Salt Lake City ligt prachtig tussen de besneeuwde bergen.
Mocht de stad niet veel voorstellen, maakt de omgeving heel veel goed.
Goeie eerste indruk dus
Het hotel ziet er prima uit, een Outback steakhouse op loopafstand, net als een Cracker Barrel.
Inmiddels al de eerste Budweiser ingeslagen, de rest volgt morgen.
Nu nog even douchen en slapen.

Welterusten

Zoals altijd slapen we de eerste nacht redelijk onrustig maar het viel mee !!!

We hebben gisteren bij Alamo onze auto opgehaald en we kregen de bestelde Chevy Equinox mee. Dit is een SUV die door heel veel mensen op het allesamerika forum wordt besteld. Meestal is deze auto niet voorradig en krijg je een andere. Hij is erg mooi en groot en de kleur is brons/goud. Foto volgt.

Bram heeft ons netjes naar het hotel gebracht en we liggen perfect. Naast de Outback Steakhouse (ja, we gaan vanavond te voet en ja, Regina we gaan weer een blooming onion bestellen!!!)
Cracker Barrel ligt aan de andere kant en diverse winkels en andere restaurants zijn dichtbij (Applebee's, Chili's etc.)

Vanmorgen hebben we lekker ontbeten in ons hotel. Na het opruimen van onze spullen zijn we richting Wal*Mart gereden. Gisteren hadden we geprobeerd hier te komen maar Bram liet ons in de steek?!? We hebben de routebeschrijving op Google Maps opgezocht en voila, we hebben het gevonden. Het bleek een hele grote Wal*Mart te zijn waar we goed hebben ingekocht.
Voor de geïnteresseerden: 30 blikken bier, 24 flesjes water, een grote koelbox, 2 grote zakken chips, een zak trail mix (= gemengde nootjes met M&M's gemixt) en wat afsluitbare zakjes.
Helaas bevinden we ons in Utah en krijg je geen alcohol bij de supermarkt (ja, ook wij hebben verbaasd gereageerd: en bier dan??) maar voor wijn en coolers moet je toch echt bij een liquor store zijn, het lijkt Canada wel.

We zijn naar Salt Lake City (SLC) gereden en hebben de auto bij het winkelcentrum Gateway geparkeerd

Daarna zijn we richting Temple Square gelopen. Temple Square is het "hoofdkantoor" van The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, kortweg de Mormonen.
Het is een prachtig 35 hectaren groot terrein met diverse mooie gebouwen

We zijn in het gebouw Church Office Building naar de 26e verdieping gegaan. Hier heb je een prachtig uitzicht over de bergen, SLC University, the State Capitol en natuurlijk The Salt Lake Temple.

We hebben een aantal gebouwen van binnen en van buiten bekeken en eerlijk is eerlijk, we vonden het erg mooi om gezien te hebben. De verhalen over redelijk opdringerige Mormonen kunnen wij niet bevestigen. Er lopen heel veel sisters en vrijwilligers rond die allen super vriendelijk en hulpbereid zijn.

Toen we het terrein wilden verlaten kwamen we een moeder met kinderen en wandelwagen tegen, onder aan een trap. Erik bood (als mormoon in spé)aan om te helpen.

Na onze culturele ochtend waren we toe aan de lunch. Ik had een leuk restaurant op internet gezien en daar zijn we ook beland: Z'Tejas in the Gateway. We hebben heerlijk buiten gezeten, Erik met een pilsje en ik met een margarita.

We hebben uiteraard nog wat geshopt en de score van de dag is dat we 3 stuks voor ons grote prinsje Aiden hebben gekocht en 3 voor het kleine prinsje/prinsesje dat in augustus geboren wordt (nee, we zouden niets meer meenemen!!!!!).

We zijn nog naar Ogden gereden in de hoop dat het AAA kantoor (Amerikaans ANWB) open was. Dat was helaas niet het geval. We hebben wel een beetje rondgestruind in een Dollar Tree (zeg maar 1 Euro shop) en dat was ook wel eens leuk om te doen.

Bij terugkomst in het hotel hebben we lekker een uurtje gezwommen (nou ja, Erik heeft gezwommen en in het bubble bad gezeten, ik heb even gezwommen en lekker in de zon liggen lezen). Het was een heerlijke dag vandaag!!!

Straks gaan we naar het Outback Steakhouse restaurant. We zijn benieuwd of ze er alcohol serveren (we spraken namelijk met Nederlanders die bij Applebee's geen alcohol kregen). We zien het wel. Erik is nu aan zijn eerste blikje Budweiser dus van dorst omkomen zal hij niet.

Ik ga er een punt achter zetten.

Vandaag stond Antelope Island op het programma, de enige reden waarom we in Layton overnachten en niet in Salt Lake City zelf. Het Fairfield Inn in Layton blijkt trouwens een uitstekende keuze te zijn dus dat is mooi meegenomen.

Na een redelijk nacht hebben we even met Lara via Skype gekletst. Helaas is de verbinding in het hotel niet optimaal dus het praten ging een beetje moeizaam. Wel hebben we nog even onze mooie kleinzoon Aiden via de webcam gezien en hij zwaaide naar ons !!!

We zijn bij de buren Cracker Barrel gaan ontbijten en het was super lekker. Erik had een combinatie van eieren met kaas, ham, spek, hashbrown (weten jullie nog, kleine stukjes gebakken aardappeltjes), kleine broodjes met gravy (het lijkt een beetje op de witte gebonden saus van een pasteitje, anders zou ik het niet kunnen omschrijven) en de bekende Cracker Barrel appeltjes met een heerlijke zoete saus. Erik eet van dit laatste overigens bijna niets.
Ik had 3 pannekoeken met pecan noten, maple syrup en slagroom, mega lekker !!!!!

We hebben onze spullen en alle foto apparatuur verzameld en off we were to Antelope Island. Het is een prachtig eiland midden in het Salt Lake.
Het is een State park dus onze Nationale Parkpas werkt hier niet. We hebben $ 9 betaald en zijn het park ingereden. Het was ongelofelijk rustig en mooi.

Uiteraard hebben we ons eerst gemeld bij het Visitor center waar we een plattegrond kregen met diverse wandelingen op, we hadden er zin in.

Wat ik gisteren vergeten ben te vertellen is het volgende. Erik "zeurt" al jaren over een cowboyhoed en iedere keer past hij niet, staat hij hem niet etc.etc.
Maar nu na al die jaren USA is het hem toch gelukt, hij heeft er een gekocht!!!

Toen we uitstapten om deze foto te maken hadden we heel veel last van kleine vliegjes/muggetjes, we weten het niet precies, zeg maar: bugs!!
We hoopten nog dat dit toevallig op deze plek was, later bleek dit ijdele hoop te zijn.


Maar ook op deze plek krioelde het van de kleine beestjes.

We hebben een stuk over het eiland gereden. Dit eiland staat bekend om zijn antilopen (Pronghorn), bisons, herten etc. Al snel kwamen we de eerste antiloop tegen waarnaar het eiland is vernoemd.
Die bugs waren zooo irritant, we deden niets anders dan proberen ze weg te krijgen, ik had continue jeuk aan mijn hoofd en het was gewoon niet meer leuk. We hebben dan ook geen enkele wandeling gedaan. Ik vond het mega vervelend en Erik flipt helemaal uit als zoiets aan de hand is.

Gelukkig hebben we veel foto's kunnen maken vanuit de auto (en zelfs dan zaten er in no time tientallen binnen!)

Na ons eiland avontuur zijn we terug naar Layton gereden en hebben uiteraard weer wat geshopt. We hebben zelfs bug spray gehaald voor het geval in Yellowstone ook veel insecten zitten. Ook een stick insect bite relief. Toen we op het eiland waren leek het erop dat de beestjes niet staken. Bij terugkomst in Layton bleek met name Erik helemaal vol te zitten met rode plekjes waar hij gestoken was. Echt, zijn hele armen zitten vol en zelfs zijn voorhoofd en nek! Gelukkig jeukt het tot nu toe niet.

Aangezien we vanmorgen weer veel (te veel) gegeten hadden, hebben we de lunch overgeslagen. We hebben slechts een banaan en een beetje Trail Mix (een mix van nootjes en rozijnen) gehad.

Bij terugkomst in het hotel hebben we nog even gezwommen en lekker in de zon zitten lezen. Het was wederom een heerlijke dag in Utah.

Vanavond zijn we gaan eten bij de Olive Garden en het was super lekker. Nu zitten we op de kamer een beetje te internetten met Saving Private Ryan op de tv.
Wat hebben we het toch goed !!

Morgen gaan we in het hotel ontbijten (valt het jullie ook op dat we het continue over eten hebben?!!?) en daarna gaan we een 2e poging wagen om landkaarten van een ander gebied in de USA te bemachtigen bij de AAA in Ogden. Als het goed is is het kantoor om half 9 open.

Daarna beginnen we aan het "echte" werk, we rijden dan door naar Grand Teton !!
See you !!

Het bezoek aan de AAA hebben we niet gehaald. We waren vroeg wakker en nadat we de mail hadden gecheckt, met Lara hadden gesproken en ontbeten hadden in het hotel zijn we om 7.30 uur vertrokken richting Jackson.
De reis ging over de prachtige scenic route 89 North, echt heel mooi! We hebben op een aantal plaatsen even gestopt om foto's te maken o.a. bij Bear lake, een meer dat net op de grens van Utah, Idaho en Wyoming ligt.
We hebben vandaag dus onze 3e staat,te weten Idaho, bezocht

Nadat we nog ergens ons eerste broodjes Subway hadden gegeten kwamen we om 13.00 uur aan in Jackson. We zijn gelijk doorgereden naar de Buckrail Lodge waar we konden inchecken in onze leuke kamer.

We hebben de spullen op onze kamer gezet en zijn gelijk richting Grand Teton gereden. Hier werd ik op de foto gezet bij het welkomstbord van dit Nationale Park

We waren net 10 minuten aan het rijden toen we een auto zagen met twee mannen. Erik heeft onze auto op het midden van de weg gedraaid om te kijken wie het waren. En ja hoor, het waren Dan en Steve. Beiden Yellowstone Net lid en met name Dan is actief op Facebook. Op Facebook had hij al aangegeven in welke auto hij reed en zodoende hadden we hun snel gezien. We hadden beiden overigens nog nooit in levende lijve gezien maar het was erg gezellig.

Ze vroegen of we met hun verder wilden rijden en dat hebben we gedaan (ieder in onze eigen auto overigens). We zijn de Pacific creek road gereden en aan het einde van de geasfalteerde weg zijn we verder gereden naar Pacific Creek. We reden écht in de wilderness en hebben geen mens gezien.
Op de terugweg wezen de heren naar links en ja hoor, onze eerste Moose van deze trip en niet een maar wel 2, YOEHOE !!!!
We moeten wel zeggen dat ze erg ver af waren (wij zouden ze niet gespot hebben zonder Dan en Steve!) en zelfs met onze 150-500 lens was het moeilijk foto's te maken. Maar we hebben ze gezien!

Daarna zijn we gereden naar een nest waar 2 Ospreys zaten (geen idee wat dit in het Nederlands is!).

Daarna zijn we gereden naar Uhl Hill, echt in de middle of nowhere. Naderhand vertelden de mannen dat zij de voorkeur geven aan rijden in gebieden waar niet veel mensen kwamen. Het was een heel bijzondere plek waar we wederom niemand hebben gezien. We moesten met onze huurauto nog door een klein beekje en ik moet zeggen, ik was blij dat we er doorheen waren. Niet dat het eng was maar stel je voor dat er iets met de auto gebeurde, ik denk niet dat de verzekering dat zou dekken.

We hebben niet veel wildlife gezien maar het was een prachtige plek waar een aantal jaren geleden een wolvennest was.

Het begon een klein beetje te regenen en we besloten terug te gaan. Steve en Dan vroegen of we mee wilden gaat eten maar wij moesten én nog boodschappen doen (eindelijk wijn gehaald!), zelf nog eten en het weblog maken!
Misschien dat we de heren morgen nog zien en anders waarschijnlijk in Yellowstone.

Nadat we afscheid hadden genomen kwamen we nog een groep Wapiti herten tegen:

Nadat we bij Albertsons boodschappen hadden gedaan (en wederom naar de drankenwinkel werden gestuurd voor wijn!) kwamen we moe maar voldaan "thuis". Het was al 19.15 uur en we schrokken ervan hoe laat het was.

We hadden geen zin om naar de Mexicaan te lopen, waar we oorspronkelijk wilden gaan eten. We hebben een borrel gedronken.

en daarna zijn we naar de chinees gereden waar we een buffet hebben genomen. Snel waren we dan ook klaar en nu hebben we alle tijd om onze mail te lezen en het blog bij te werken.

Waarschijnlijk zullen de komende dagen geen tijd hebben om iedere avond het blog te maken. We proberen het wel maar denken dat we het gewoon niet redden.

Hopelijk tot morgen en anders een andere dag van deze week.

Groetjes,
Erik en Reny

Vandaag hebben we in de heerlijke kamer van de Buckrail Lodge ontbeten omdat we vroeg op pad wilden.Erik had gisteren bij de receptie een foto gemaakt van een "Jackalope", die boven de receptie hing, Raarrr,

Uiteindelijk gingen we om 7.20 uur de deur uit, niet écht abnormaal vroeg. We hebben eerst getankt (en ik heb de ramen van de auto gewassen, die waren mega vuil van onze off the road ervaringen van gisteren).

We zijn via de Moose Wilson road het park ingereden. Dit is een weg waar vroeger veel wildlife werd gezien. Bij ons viel het een beetje tegen maar we hadden er rekening mee gehouden.

Allereerst zagen we een Osprey in de top van een boom. Er was verder niemand aanwezig dus we hebben veel foto's kunnen maken.

We hadden een email van onze vriendin Hélène gekregen dat er bij de campground van Gros Ventre een grote grijze uil te zien was. Daar hadden we wel oren naar dus we zijn via Mormon Row naar Gros Ventre gereden. Daar zagen we dit mooie vogeltje

Bij de campground kwamen we Steve en Dan tegen. Zij waren al vanaf 6 uur on the road en waren toe aan een ontbijt. Wij hadden al ontbeten en wilden de uil nog zien dus we gingen ieder onze eigen weg.

De uil heeft een nest gemaakt in de holte van een boom. De boom was één van vele bomen die afgezet waren met geel/zwart tape, zodat mensen niet te dichtbij konden komen. We konden hem (of eigenlijk haar) goed zien

Daarna zijn we weer naar Mormon Row gereden en hebben de bekende oude (verlate) boerderijen gefotografeerd. Deze barns worden heel vaak gefotografeerd en zijn dan ook een bekend plaatje in Grand Teton.

We wilden bij de Jackson Lodge koffie gaan drinken maar die ging helaas pas op 21 mei open. Jammer want je hebt vanuit de Lodge een prachtig uitzicht.

Toen vonden we dat het tijd werd om naar Yellowstone te gaan. Het is een toch wel lange tocht waarbij wij het eerste stuk weliswaar mooi vinden maar waar voor ons niet zo veel te beleven valt. De warmte bronnen bij West Thumb hebben we wel gezien.
We zijn doorgereden tot bij Fishing Bridge. Daar hebben we een leuk Yellowstone t-shirt voor onze kleinzoon Aiden gekocht!! Ook hebben we ons eerste bakje chili genuttigd en het was heerlijk.

We waren weer een beetje opgeknapt en zijn doorgereden richting Mammoth. Bij Twin Lakes zagen we de eerste opstopping (Jam!). We dachten dat het de grizzly met de 2 cubs was maar het bleek een wapiti hert te zijn dat gewond in het water stond.
Van omstanders hoorden we dat het hert aangevallen was door wolven. De wolven waren niet meer zichtbaar maar waren wel nog in de buurt.
Het hert was ófwel zodanig verwond dat ze niet weg kon komen of zo bang dat ze niet weg durfde.
Eigenlijk ging het hier om een patstelling. Als het hert al weg kon komen zouden de wolven aanvallen. Als het hert te vermoeid raakte en omviel zouden de wolven aanvallen.

Het hert bleek al een aantal uren in het water te staan een aangezien het begon te regenen en we eigenlijk wilden gaan inchecken in het hotel zijn we weggereden. Het begon uiteindelijk heel hard te regenen en te onweren dus we hadden geen spijt van onze beslissing.

Bij het hotel aangekomen konden we uit 2 kamers kiezen. Een in het hoofdgebouw (eerste verdieping) waar de wifi verbinding niet optimaal zou zijn. Een in het bijgebouw op de begane grond waar het internet wel goed zou werken. We hebben voor de 2e optie gekozen en wat blijkt, we zitten naast Hélène en René. Als die maar rustig zijn als ze zo ongeveer om 3 uur 's nachts richting het park vertrekken !!!!!

Door het vieze weer zijn we niet meer richting Twin Lakes gereden waar we eigenlijk tussen 17.00 en 18.00 uur zouden borrelen. Het is minimaal een half uur rijden en het regende zo hard dat we het niet hebben gedaan. Nu hadden we tijd om het blog bij te werken en de foto's uit te zoeken. Rond 18.00 uur klaarde het eigenlijk al weer een beetje op maar toen vonden we het niet meer de moeite waard om te gaan.

Vanavond gaan we als het goed is om 20.00 uur met de buren eten, dat zal ongetwijfeld gezellig worden.

Misschien tot morgen

Een super dag in Yellowstone !!

Maar laten we bij het begin beginnen.
We hadden de wekker op 5.30 uur gezet omdat ook wij eens wilden ervaren hoe het is om zo ongeveer midden in de nacht in het park te zijn.
Om half 5 werden we echter wakker en we waren ook klaar wakker! We hebben koffie gezet, even de mail gecheckt en ons gedoucht en om 5.20 uur reden we het park binnen, het was nog redelijk donker.

Na ca. 40 minuten rijden kwamen we aan bij de plek waar gisteren het hert in het water stond, er was niets te beleven!! Na een paar minuten zagen we Hélène en René (kortweg H&R) en samen zijn we een stukje gereden naar een plek waar een paar auto's stond (dit was op de weg van Mammoth naar Norris).

Daar bleek dat het karkas van het hert lag en dat men een wolf had gezien.
We hebben er in totaal 3 uur gestaan, het was koud, we stond met onze voeten in het water maar het was geweldig. Na een tijdje zagen we een wolf tevoorschijn komen die langdurig van het karkas heeft gegeten. Het was heel moeilijk foto's te maken omdat er veel bomen en struiken met (irritante!) takken voor het beeld zaten.

Na een hele tijd waren we toe aan een ontbijtje maar vooral aan warme koffie. Onderweg naar Mammoth zagen we een heleboel auto's staan bij Bunsen Peak. Het bleek dat er een grizzly met 4 (!) cubs op de berg liepen. Helaas waren deze beren alleen met een verrekijker en telescoop te zien maar het was geweldig.

We hebben lekker koffie gedronken en een broodje gegeten en toen hebben H&R ons gewezen waar een uil te zien was. Helaas zat hij/zij met de rug naar ons toe dus geen mooie foto gelegenheid.

We gingen richting Tower/Roosevelt en zagen we wederom een beer.


In totaal hebben we vandaag overigens 12 beren gezien, echt super!!

Nadat we een tijdje bij de beer hadden gestaan besloten we richting de Yellowstone picnic area te rijden, onderweg zagen we een ram.

Elke keer als we besloten ergens anders naar toe te gaan kwamen we weer beren en andere dieren tegen waar we uiteraard weer bij bleven kijken.
H&R zagen een vos en we zijn snel uitgestapt. Zonder statief (en geloof me onze lens is erg zwaar om zonder statief foto's mee te maken) hebben we foto's gemaakt. De vos kwam op ons af rennen en rende op nog geen 3 meter langs ons.

We hebben diverse oude bekenden gezien (Monique en Bart, Dan en Steve) en ook nieuwe mensen leren kennen, o.a. Joseph en Elisabeth.
Aan het einde van de middag kwamen we tijdens een nieuwe beer-sessie Maureen en Dick tegen, ons weerzien was allerhartelijks en we hebben even samen staan kletsen.

Maureen vertelde dat ze een Moose bij Petrified Tree hadden gezien en aangezien dit mijn lievelingsdier is wilden we daar uiteraard ook naar toe. En ja hoor, hij/zij was er nog steeds.

Toen was het tijd om naar Blacktail Ponds te gaan. Ook daar lag een karkas, hier echter van een bison en bij dit karkas waren diverse malen grizzly beren gezien, cool! We hebben onze auto's op de parkeerplaats gezet die recht tegenover het meertje en het karkas lag.
Aangezien ze nog niet zichtbaar waren zijn we gestart met ons bekende happy hour.

Op de parkeerplaats hebben we nog een aantal mensen getroffen die 's ochtends ook bij de wolf waren. Helaas weet ik hun namen niet. Rod en Mary waren er ook. Rod is een Yellowstone Net lid en wij hebben hun in 2008 leren kennen.

De grizzly's (een moeder met een cub van 2 of 3 jaar) zaten hoog op de berg.
Maar.......ze kwamen naar beneden en we hebben er zeker 2 uur staan kijken en hebben mega veel foto's gemaakt. Het was écht het hoogtepunt dan de dag.

De hele parkeerplaats stond vol en langs de weg stonden ook nog heel veel auto's. Het was er erg druk en erg gezellig.
Rond 19.00 uur zijn we vertrokken, we moesten nog even tanken en naar de supermarkt voordat die dichtging. We zijn vandaag 14 uur in het park geweest en het was gewoon super.

Na het boodschappen hebben we een broodje Subway gehaald, we hadden geen zin meer om te gaan eten. Monique en Bart zaten bij Subway en we hebben samen ons broodje opgegeten.

Om 20.00 uur waren we op onze kamer en na het bekijken van al die foto's kon ik eindelijk beginnen aan het blog. Het is nu 21.30 uur !!

Het was een geweldige dag in Yellowstone.
Hopelijk morgen weer!

Erik en Reny

A nice day in Parkadise!

Vanmorgen werden we zonder wekker wakker om even voor 6 uur. Ik heb snel de computer aangezet om al jullie leuke berichten te lezen en om even met Lara (en Aiden) te skypen. Dat was weer erg gezellig. We missen ons kleine mannetje wel hoor (en Lara en Dennis uiteraard ook).
Erik heeft koffie en ontbijt gehaald (zijn haren zitten 's morgens beter dan de mijne!) en na de dagelijkse douchebeurt hebben we de koelbox weer ingepakt, de camera en bijbehorende tas gepakt en waren om 7.20 uur de deur uit.

Het was een frisse ochtend met donkere wolken maar ook hier en daar wat zon. We zijn eerst in Mammoth de (privé) weg achter het visitor center in gereden om te kijken of de uil wakker was. Hij/zij was wel wakker maar hij/zij zat weer met zijn rug naar ons toe dus weer geen foto moment.

We wilden eerst richting Twin Lakes (op de weg tussen Mammoth en Norris) om te kijken of de grizzly moeder met 2 kleine cubs zichtbaar was. Helaas, ze was er niet en er stonden ook nergens auto's dus niks te zien.

We wisten dat bij Sheepeater Cliff (waar we 2 jaar geleden een groeps wandeling hadden) marmotten zaten. Toen we daar aankwamen bleken Monique en Bart daar te zijn. We hebben even staan kletsen en hebben de marmot (die door Monique en Maureen "phil" wordt genoemd) kunnen fotograferen.

Toen zijn we teruggereden naar Mammoth. Vlak voor Mammoth (Upper Terraces area) zagen we wel een zwarte beer, helaas te ver weg om een mooie foto van te maken.

We hebben daar koffie en een heerlijk stuk brownie gehaald en zijn gereden richting Blacktail Ponds waar we gisteren de 2 grizzlies hadden gezien. Hier stonden wel heel veel auto's maar de grizzlies waren er niet. Wie er wel waren, waren H&R. We besloten om weer samen verder te rijden en ons eerste doel was.....Mammoth! Even gebruik maken van de restrooms (de toiletten) en H&R stonden al heel vroeg bij Blacktail Ponds dus moesten nodig worden opgewarmd.

Hierna besloten we om richting Tower te rijden.
In Yellowstone zijn heel veel wapiti herten. De mannetjes (ja, die met een gewei) zorgen in de bronstijd vaak voor problemen. Dit mannetje kwamen we vanmorgen tegen. Hij heeft voor eind mei al een gigantisch gewei. We zouden dit dier wel eens in september of oktober willen zien.



In de buurt van Petrified Tree was het erg druk met auto's, daar is iets te zien !!!!! Het bleek een zwarte beer met een cub die helaas achter een boom lagen te slapen. We zagen wel iets zwarts maar konden daar geen goede foto van maken. Hier ontmoeten we Caroline die de webcam van (ik dacht) Old Faithfull verzorgt.

We zijn doorgereden naar Tower voor een sanitaire stop. Ik hoor jullie denken, alweer?? Ja, alweer. Yellowstone ligt erg hoog en om geen last van hoogte ziekte te krijgen adviseert men veel te drinken. En van drinken komt...... inderdaad!
Overigens zorgen we ook dat we genoeg drinken tijdens ons Happy Hour aan het einde van de dag maar alcohol schijnt weer niet te helpen tegen hoogte ziekte, jammer !

Bij Tower ontmoeten we Cathy en Jim uit Californië en het was een hartelijk weerzien. Cathy heeft folders van de Everglades in Florida voor ons meegenomen. We hebben ze nog niet gekregen, dat zal een dezer dagen gebeuren.

Toen gingen we op weg naar de Yellowstone Picnic area voor onze lunch. We hadden brood, salades en smeerkaas gehaald en wilden weer buiten picknicken. Helaas/gelukkig gooide een zwarte beer met cub roet in het eten.
Het was geweldig. De kleine cub zat boven in de boom, moeder zat beneden een boom te vernielen om zo termieten te vinden. We hebben er zeker een uur staan fotograferen. Het werd er hoe langer hoe drukker en ook Cathy en Jim stonden bij ons. Cathy heeft een heerlijk soort humor, we liggen continue in een deuk.

Goede morgen Nederland.

Sommigen (wij noemen geen namen he Hubert?) hebben ons wakker ge-sms-t omdat ze niet wisten hoe ze de dag moesten beginnen zonder blog.
Dat is uiteraard geweldig om te horen!!
Na het smsje zagen we dat de kopfoto van ons blog niet meer zichtbaar is en dat het eerste gedeelte van het bericht zwart is. Zo lijkt het dat we geen bericht hebben geplaatst. Toch hebben we tot 22.00 uur zitten zwoegen om op tijd te zijn, ha ha ha.

Het bericht van gisteren 20 mei is dan ook op 20 mei bijgewerkt.

---

Aangezien we (weer!) laat terug zijn in het hotel helaas maar een kort verslag vandaag.
Op internet hadden we gelezen dat het vandaag koud zou zijn en zou regenen en sneeuwen. Koud was het inderdaad op diverse plekken en geregend heeft het gelukkig pas aan het einde van de middag.

Om 7.30 uur vertrokken we richting park. Het was zonnig en de lucht was een klein beetje blauw. Dat zorgde ervoor dat we nog even langs het visitor center reden om te kijken of we een mooiere foto konden maken van de uil en misschien zelfs geluk hadden dat één van de kleine uiltjes (in het Engels chicks) zichtbaar zou zijn.

En ja hoor, de moeder zat netjes naar ons te kijken en een van haar chicks zat op een tak vlak naast haar.

Daarna was het tijd om naar de Hoodoo's te rijden. Dat is een leuk gebied net buiten Mammoth Hot Springs. H&R hadden gisteren een geldige reden om niet naar ons rendezvous te komen, ze hadden de moeder grizzly met haar 4 (!) cubs gezien. Dat was ons doel voor deze ochtend.

Toen we er bijna waren zagen we al dat het heel druk was met auto's, bijna alle pullouts en parkeerplaatsen waren bezet, dat betekent : action !
Erik heeft mij uit de auto gelaten en ik ben over de reling van de weg geklommen (zonder te struikelen) en zag al snel dat H&R er waren. Ook Bart en Monique en Dick en Maureen waren weer van de partij. We stonden midden in het veld, op een helling, met struiken, stenen en droge modder als ondergrond. Needless to say dat het niet écht prettig aanvoelde.

Maar wat we zagen was uniek. Een grizzly is al redelijk uniek (de meeste beren die gespot worden zijn zwarte beren), een grizzly met een cub is al geweldig maar met 4 dat is helemaal speciaal.

We hebben er ongeveer 2 uur gestaan en heeeeeel veel foto's gemaakt. Het was behoorlijk koud maar zonnig. De wind waaide erg hard en voor het geval jullie denken dat dit een zomer vakantie is: ik droeg een t-shirt met lange mouw, daar overheen een dunne trui met lange mouw, een fleece vest (uiteraard met lange mouw) een fleece sjaal een een winddichte jas. De muts van de jas heb ik regelmatig op gehad om me te beschermen tegen de wind maar.......het was geweldig.
Wel moet gezegd worden dat de kwaliteit van deze foto's niet geweldig is aangezien ze van zeer grote afstand genomen zijn.

Na een koffie-pauze zijn we richting Tower gereden. H&R moesten een plekje reserveren op de camping voor Peggy en Bill uit Californië. We hebben een leuk plekje uitgezocht en ons Yellowstone Net Logo aan het paaltje bevestigd. Later bleek dat Bill en Peggy ons voor waren geweest en al een andere plek hadden gereserveerd!!!!
Onderweg zagen we nog een vos die echter te ver was om te fotograferen.

Dunraven Pass (en pas op 2700 meter hoogte) ging vandaag pas open en we vonden dan ook dat we deze weg tussen Tower en Canyon moesten rijden. In Canyon hoopten we op een chili-dog of een hotdog maar helaas werd die ook hier, net als in Tower niet meer verkocht.
We hebben wat in de winkel rondgekeken en uiteindelijk hebben de dames een salade gegeten en de mannen een cheeseburger met frietjes.

Hierna zijn we richting Hoodoo's gereden en daar hebben we Bill en Peggy getroffen. We hebben weer een hele tijd staan kijken, genieten en foto's maken van de moeder met de kleine beertjes, een feest om te zien.

Het begon te regenen en Bill en Peggy nodigden ons uit om in hun camper Happy Hour te houden, daar zeiden we geen nee op. Het was erg gezellig en we hebben ontzettend gelachten.

Om 20.00 uur zijn we terug naar Gardiner gereden waar we een broodje Subway (ja, daar is hij weer!!!!) hebben gehaald dat we op de kamer hebben opgegeten.
Als ik dit schrijf is het al 21.15 uur. De foto's zijn nog niet bekeken en uitgezocht, dat gaan we zo nog doen.

Voor jullie allen een fijn weekend, wij gaan dadelijk lekker slapen!!!

Kou, zon en sneeuw, we hebben het allemaal gehad vandaag. We waren lekker vroeg op de kamer (17.45 uur) en hebben wat meer tijd voor het blog vandaag.

Vanmorgen waren we zo moe (of eigenlijk ik vooral!) dat we iets later vertrokken zijn dan normaal, namelijk om half 8.
Eerst zijn we richting Swan Lake gereden om te kijken of de moeder grizzly met de 4 kleintjes aanwezig was. Het was er niet zo druk als gisteren maar wel al heel veel mensen. De kleine beertjes waren aan het spelen en aan het rondrennen. Helaas te ver om leuke foto's te maken.

Het was erg koud op de berg waar we stonden en het begon te sneeuwen. Ja, jullie horen het goed. In Maastricht is het nu lekker weer om in de tuin te zitten, wij zitten met 5 lagen kleding, muts op en handschoenen aan in de sneeuw. OK, hij bleef niet liggen maar het was letterlijk en figuurlijk berenkoud.

We zijn richting Blacktail Ponds gereden (dat is een tochtje van ongeveer 20 minuten). Daar waren H&R, Maureen en Dick en ook Max uit Seattle was gearriveerd. Max had een potje eigengemaakte jam aan H&R gegeven toen zij een week geleden in Seattle waren. Dat was voor ons bestemd en dat hebben ze ook netjes aan ons gegeven. Wij hebben Max uiteraard met een hug begroet (zo gaat dat hier) en hem de door ons meegebrachte stroopwafels gegeven, hij was er heel erg blij mee!!

Er was niet veel actie bij Blacktail Ponds, de grizzlies zaten hoog op de berg achter een boom en ook daar was het mega koud. We besloten om richting Tower te rijden.

We kwamen onderweg nog een beer tegen maar helaas moesten we van de Parkranger in onze auto's stappen om zo de beer de ruimte te geven om eventueel de weg over te steken.

Deze bisons stonden midden op de weg waardoor we even moesten wachten voordat we verder konden rijden.

Bij Roosevelt hadden H&R een Northern Flicker vogeltje gezien (geen idee wat dit in het Nederlands is). Het is een vogeltje dat in Nederland niet leeft dus die moest op de foto. En ja hoor, we stonden er nog geen 5 minuten en het mannetje liet zijn kopje zien.

We zijn doorgereden naar Tower waar een sanitaire stop hadden. Uiteraard hebben we ook koffie genomen én ik heb me een nieuwe jas gekocht. Een jas die ik in Maastricht (waarschijnlijk) niet zal dragen. Hij is eigenlijk heeeeel leuk maar wel erg sportief. Hij is gevoerd met fleece en van buiten winddicht. Hij is roze met grijs!! Ik had hem een aantal dagen geleden al gezien maar dacht "ik heb geen plaats in het koffer om hem mee terug te nemen en ik draag hem niet in Maastricht". Toen daarbij tot overmaat van ramp meerdere mensen mee gezien werden had ik zo iets van nee, laat maar.
Vanmorgen was het echter zoooo koud dat ik hem toch heb gekocht en hij zat heerlijk en is heerlijk warm. Helaas nog geen foto maar die komt dan later.

Onderweg zagen we de camper van Bill en Peggy en veel mensen. Daar wilden we naar toe. Het bleek om de zwarte beer met klein beertje te gaan dat wij de eerste dag al hadden gezien. Helaas te ver om foto's te maken. We hebben er wel een tijdje staan kletsen met een groepje Yelllowstone Net mensen, het was erg gezellig en de zon scheen!

We besloten na een tijdje samen met H&R naar Lamar Valley te gaan, daar waren we nog niet geweest deze vakantie. Het is een prachtig stuk Yellowstone maar eerlijk is eerlijk, wildlife technisch was er niet veel te beleven.

Na de lunch zijn we weer richting Tower gereden. H&S kennen veel mensen die ieder jaar in de winkels in het park werken. Het is dan ook altijd een genot om te zien hoe zij met elkaar omgaan. Erik is inmiddels ook bekend als "BOB" en samen staan ze nu te boek als Dumb & Dumber. Het was gewoon weer even gezellig.
Ik heb nog een kleine uitklapboekje gekocht met diverse vogels in, zo herkennen we tenminste de vogeltjes die we zien en/of fotograferen.
We hebben wederom lekker gepicknickt bij de Yellowstone Picnic Area, dit keer half in de sneeuw, half in de zon, heel bizar. We troffen er Cathy en Jim die ons een hele tas vol spullen over de Everglades in Florida hadden meegebracht. Thanks Cathy & Jim !!

Op weg naar Mammoth was er niet veel te beleven en we reden dan ook gelijk door naar de moeder met de 4 cubs. Helaas was zij veel te ver weg om foto's te maken en aangezien het er behoorlijk waaide en sneeuwde hebben Erik en ik besloten een einde aan deze dag te maken.

We zijn teruggereden naar Mammoth waar we nog wat snapshots gemaakt hebben. Hier was het een stuk warmer en ook lekker zonnig.

We zorgen dat we iedere dag met een volle tank het park ingaan omdat we niet weten hoe ver we op een dag gaan rijden. Kijk deze foto, het tankstation én de Subway in een foto. We hebben in de winkel even gepind (ja, het gaat weer snel deze reis) en nog wat te eten gehaald voor onze picknick van morgen.

Nu zoals gezegd op de kamer om het blog te maken en de foto's te bekijken.

Straks gaan we eten bij Rosie's.

We wensen jullie allen een fijne zondag!

Een heerlijke dag in Yellowstone.

Vandaag zijn we een beetje traag begonnen. Ik was erg moe en had er eerlijk gezegd niet veel zin in.

Erik heeft koffie en ontbijt gehaald, we hebben de mail gecheckt, met Lara op Skype gekletst (wat is onze kleine Aiden toch een heerlijk mannetje) en met Maic (mijn zusje) gebeld. Mijn vriendin Tanja was natuurlijk weer on the move.

Na het lezen van een aantal Yellowstone Net Tripreports veranderde mijn gevoel gelukkig en ik had er weer zin in.
Tegen kwart voor 8 zijn we vertrokken. Het was ongeveer 2 graden Celsius en werd nog kouder toen we richting de grizzly en haar 4 cubs reden. Er was sneeuw en ijs op de weg een eerlijk gezegd vonden we het niet zo erg dat ze er niet waren (het is zooooo koud daarboven!)

We zijn richting Blacktail Pond gereden en ja hoor H&R stonden daar te kijken. Het bleek dat de moeder Grizzly haar jong (van ik denk 2 jaar) verstoten heeft omdat ze klaar is voor het paren met een nieuwe mannetjes grizzly. Helaas werkt dat zo in de berenwereld. Uiteraard vond ik het zielig voor het jong dat 2 jaar lang 24 uur per dag bij de moeder was en nu helemaal alleen zijn weg moet vinden.

De 2 volwassen grizzlies hadden gepaard voordat wij er kwamen. Dit is een ritueel dat een paar dagen in beslag neemt. Ze draaien continue om elkaar heen en verliezen elkaar niet uit het oog. Als het mannetje een stukje wegloopt, rent het vrouwtje er achteraan en visa versa. Het was écht heel leuk om te zien.

We stonden op een prima plek en het zonnetje scheen in onze rug, heerlijk.

Wat overigens heel bijzonder was is dat we huilende wolven (die in de buurt waren) hebben gehoord. Dat was onze eerste keer en het was zo cool!

Toen de beren een heel stuk verder renden en bijna niet meer zichtbaar waren zijn we richting Tower gereden. Onderweg zagen we weer Yellowstone Net auto’s staan (we hebben een oranje magneet met het Y-net logo op de auto!) en ook de Grizzjam van Bill & Peggy stond er. We hebben kennis gemaakt met Reva en Dave die we weliswaar van Yellowstone net en Facebook kenden maar nooit live hadden gezien. Het bleek om de zwarte beer met cub te gaan. Ze waren echter veel te ver weg.

We zijn naar de Tower winkel gereden voor de sanitaire stop en koffie en hebben weer staan kletsen met de mensen die in de winkel werken, het lijkt een vast ritueel te worden maar het is erg gezellig.

H&R gingen met Bill en Peggy (en Max) naar Hellroaring om pannenkoeken als ontbijt te eten. (het was inmiddels luchtijd maar dat is een klein detail). We wilden ons niet opdringen en zijn nog wat foto’s gaan maken en kwamen zelfs nog een zwarte beer tegen.

Naderhand zijn Erik en ik lekker gaan picknicken bij…………ja, de Yellowstone picnic area waar we nog een Y-net collega hebben ontmoet en wel Renee.

Toen we weer bij Tower aankwamen (ja, we rijden wat op en neer) troffen we weer H&R die de rest van de groep “kwijt” waren. Het grappige is dat we in 2008 heel veel in de buurt van Tower rondhingen. Rosie (the most famous bear in Yellowstone) was daar dagelijks te zien en we hebben menig uurtje (en happy hour) hier doorgebracht.
Rosie is hoogstwaarschijnlijk niet meer in leven want ze is al bijna 2 jaar niet meer gezien (Erik en ik hebben hier overigens niets mee te maken !!).

Er wordt vaak gezegd dat de cubs van een beer in het zelfde gebied blijven rondhangen en de zwarte beren (al dan niet met cubs) die we in het gebied tussen Roosevelt en Tower hebben gezien lijken allemaal op Rosie. We vinden het dan ook een lekker gevoel om te denken dat dat haar kinderen of kleinkinderen zijn.

We besloten na onze break bij Tower richting Lamar Valley te rijden en de wandeling naar Trout Lake te maken. Dit is een leuke niet al te lange hike waarbij het eerste stuk wel behoorlijk stijgt. Met de nodige stops hebben we het gehaald en we hebben genoten van deze wandeling.

Ik heb jullie gisteren verteld dat ik een uitvouwbaar boekje heb gekocht met vogels in. Ongetwijfeld interesseert het jullie helemaal niets maar we hebben vandaag o.,a. gezien een Barrow’s Goldeneye, een Ruddy Duck, een Eared Grebe, een Spotted Sandpiper en een Canada Goose. Dat wilde ik toch écht even met jullie delen.

Na onze hike was het toch écht wel tijd voor ons happy hour, voor het geval jullie denken dat we alleen maar koffie en water drinken. We besloten naar Slough Creek te rijden, een gebied waar altijd veel wolf watchers staan. Toen we daar aankwamen stond daar de enorme camper van Bill & Peggy. We hebben staan kijken of we een wolf konden zien (wij hebben hem niet gezien!) en hebben lekker een borreltje gedronken en wat chips gegeten. Life is good in Yellowstone!

We besloten om in principe samen te gaan eten bij de Yellowstone Mine. Erik en ik zijn al naar de kamer om het verslag te maken. H&R wilden nog even langs de grizzly cubs. Mochten zij nog van alles tegenkomen hebben we afgesproken dat wij tot 20.00 uur wachten. Als ze er dan nog niet zijn, gaan wij onze gang.

Vandaag was het uitzonderlijk mooi weer. Het was weliswaar vanmorgen erg koud maar de rest van de dag heeft de zon geschenen. De weersvoorspellingen klopten totaal niet vandaag. Hopelijk is dat morgen ook zo.

Edit: uiteindelijk waren H&R gelukkig op tijd terug en we zijn naar de Mine gelopen. Uiteindelijk bleek dat Max ook kwam eten en het was erg gezellig.

Nu gaan we slapen!

Een rustige en ietwat grijsachtie dag!

Vandaag bleek het een rustige dag te worden. Toen we om kwart voor 8 wegreden regende het een beetje in Gardiner. Dat betekent dat het in het park sneeuwt! En ja hoor, we waren nog niet in het park en we zagen al dat de sneeuw veel lager op de berg lag dan gisteren.

We lazen in de krant dat het in (zuid) Nederland tussen de 20 en 25 graden is, kijk eens hoeveel sneeuw wij vanochtend hadden

Het bleek dat het vandaag niet warmer dan 5 graden werd. Gelukkig waaide het niet zo hard dus echt koud was het niet.

We besloten eerst naar de grizzly met 4 cubs te rijden maar hoe hoger we kwamen hoe meer sneeuw er lag en hoe mistiger het werd. Geen beer te zien.
We zijn richting Tower gereden en ook onderweg nauwelijks mensen en heel weinig dieren.

Nadat we in Tower koffie hadden gehaald besloten we richting Fishing Bridge te gaan. Voor de kaartlezers: we waren in Tower Falls, moesten terug naar Mammoth, via Norris, Canyon Village naar Fishing Bridge! Gelukkig vindt Erik dat geen probleem dus here we go.

Bij LeHardys Rapids zagen we de auto's van Max en H&R staan. We zijn uitgestapt en kwamen H&R tegen op de trappen richting Yellowstone River. Zij hadden Harlequin eenden gezien en Hélène had foto's gemaakt waarop het water fluweelachtig lijkt.
Erik heeft dit afgelopen september (met succes) in de Smokies geprobeerd en wilde nog wel een keer proberen.
H&R gingen terug richting Otter Creek maar Max bleef nog even achter.

Na de lunch die we in het restaurant hebben genuttigd besloten we terug te rijden richting Mammoth. Helaas was Dunraven nog steeds gesloten dus we moesten weer helemaal omrijden!

Bij Otter Creek zagen we een paar grote lenzen staan, stop!!! Er bleek een bald eagle in de boom te zitten, redelijk veraf maar het is ons toch gelukt een foto van dit indrukwekkende dier te maken.
Na een kop koffie bij Mammoth besloten we nog een rondje richting Tower te maken maar helaas, niets speciaals te zien en we zijn dan ook omgedraaid.

Om 17.30 uur waren we "thuis" na eerst getankt te hebben.
Ik heb van de gasten wasmachine gebruik gemaakt en op het moment dat ik dit schrijf zitten de spullen in de droger.

Aangezien we geen zin meer hadden om te gaan uit eten is Erik eten halen. Voor mij een broodje Subway, voor hem vette hap van Helen's Corral.

Morgen is onze laatste dag in Yellowstone. Het zou morgen wat beter weer worden. Laten we het hopen, dan laten de dieren zich misschien ook weer zien.

Na een uitermate gezellig en lekker diner, waaraan Max uiteindelijk ook deel nam, hebben we hartelijk met zoenen en hugs afscheid genomen van Max en H&R. Het was een heerlijke Yellowstone week. Thanks H&R voor de gezellige week.

Om half 8 zijn we vertrokken en de weg tussen Tower en Canyon was open. Dat was een leuke meevaller. We hebben H&R nog even bij Tower gezien, zij stonden al weer een tijd naar de beer met cub te kijken. Wij vonden het tijd worden voor iets anders dus hebben de camera en het statief niet uit de auto gehaald en zijn de mooie weg over Dunraven Pass gereden.

Onderweg stond een kleine file en door de telescoop van een aardige Amerikaan zagen we een paar minuten oude elk kalfje, zo schattig.
In Hayden Valley zag ik een auto stoppen en een vrouw met camera snel uit de auto stappen; ook zag ik iets de rivier overzwemmen maar wist niet of het een bison, een beer of een wolf was. Helaas kon Erik niet op tijd stoppen en toen we een stukje verder gedraaid zijn, bleek dat het een beer was die de rivier was overgezwommen. We hebben de foto's gezien maar waren zelf te laat om er een te maken, jammer !!

Het was prachtig weer en het leek wel of Yellowstone met mooi weer afscheid van ons wilde nemen. In Grand Teton was het minder zonnig maar wel lekker van temperatuur. In de auto zagen we dat het ca. 19 graden was, heerlijk dus na al die koude dagen.

In Jackson hebben we geluncht bij de Million Dollar Cowboy Bar en een paar winkeltjes bekeken.

Het was een redelijk mooie route naar Pinedale. Wel een aantal opstoppingen omdat er aan de weg werd gewerkt. Om ongeveer 16.00 uur waren we in Pinedale en nu zitten we met een borreltje op ons kleine terras voor onze cabin, leuk !!!

Vanavond gaan we eten bij de Wind River Brewing Co. waar Erik kan kiezen uit diverse biertjes van de tap!

Morgen hebben we een erg lange reisdag voor de boeg. We hebben nog geen hotel geboekt omdat we het niet zeker weten of we het halen om tot in Grand Junction Colorado te komen. We shall see!

Waarschijnlijk maken we morgen geen verslag tenzij er spannende dingen te melden zijn.
Tot overmorgen dan??

We hebben prima geslapen in onze cabin in Pinedale. Wel hebben we wederom ontdekt dat we toch écht keten-hotel-types zijn. Geef ons maar een redelijk simpel Super 8 motel of een van de anderen, dat bevalt ons toch beter, ondanks het borreltje op onze veranda en het mooie ochtendlicht.
We zijn vroeg vertrokken omdat we een lange reisdag voor de boeg hadden.
Het eerste gedeelte van de route was redelijk saai. Grote uitgestrekte gebieden die wel erg Amerikaans zijn maar op den duur saai worden.
In Rocksprings (na ca. 1 1/2 uur rijden) zijn we bij IHOP gaan ontbijten. Helaas hadden ze geen stuffed french toast (zo ongeveer de enige reden waarom ik daar wil ontbijten!!) maar mijn Strawberry Cheescake pancakes waren ook niet echt vies. Erik at de Grand Sampler (eieren, spek, worstje, hashbrown en toast).

De omgeving werd al mooier en na Vernal was het absoluut prachtig. Voor Erik wat minder om te rijden, aangezien een deel van de tocht uit bochten bestond maar het was super mooi.

We hebben een aantal keren gestopt (voor het ontbijt, een bezoek aan Wal*Mart, we hebben nogmaals getankt en koffie gehaald en op diverse plaatsen foto's gemaakt). Het was een mooie route.

Om ca. half 4 waren we in Grand Junction waar we bij het Super 8 Motel naar binnen zijn gestapt om te vragen of ze nog plek hadden. En ja hoor, een super grote kamer, een lekker zwembad, een ontbijtje morgen vroeg en dit alles voor $ 63,00!! (morgen betalen we meer dan het dubbele in Moab).

Het was de hele dag tussen de 25 en 30 graden en in Grand Junction nog iets meer. We zijn weer helemaal happy!!

De roze Yellowstone jas kan ik eigenlijk hier laten maar aangezien Huub hem als eerste wil lenen (het haalt hem zo lekker op) neem ik hem toch maar mee naar Nederland.

We hebben een uurtje in het zwembad gezeten, Erik heeft gezwommen, ik heb alleen liggen zonnen.

We hebben Bram gevraagd ons naar een AAA kantoor te brengen. Vaste lezers van dit forum weten dat ik gek ben op landkaarten en dat we altijd nieuwe kaarten halen bij de AAA (de Amerikaanse ANWB) om onze trip voor volgend jaar beter te kunnen plannen.

We kwamen 5 minuten voor sluitingstijd aan en de mevrouw achter de balie vroeg of ik kaarten moest hebben. Ik zei uiteraard, Yes please, en wat denken jullie..... ze zei pak ze maar zelf uit het rek!!!!! Dat moet je dus niet tegen mij zeggen, dan voel ik me als een kind in een snoepwinkel. Needless to say dat ik 8 landkaarten en een Tourbook heb meegenomen. Het is dat ik het genant vond om meer te pakken maar wat was dat heerlijk, en wat was ik hebberig !!!

Na ons AAA avontuur zijn we even gaan shoppen. Erik een polo van Old Navy en ook voor onze kleinkinderen hebben we natuurlijk weer iets gevonden.

Daarna zijn we op advies van Cathy en Jim gaan eten bij de Golden Corral, WOW! Een buffet restaurant met een mega uitgebreide keuze, echt geweldig. Thanks Cathy & Jim!!

Nu zijn we terug op de kamer om het verslag te maken. Eigenlijk hadden we gedacht dat er niets te melden viel maar we hebben zo'n leuke dag gehad dat we toch een verslag wilden schrijven.

Lara, Dennis en Aiden zijn gelukkig goed aangekomen in Orlando. Ze schreef in een pingbericht (een soort sms-je dat via de iPod Touch gaat)dat de vlucht prima ging maar dat de rest verschrikkelijk was. Geen idee wat ze daarmee bedoelde. Hopelijk spreek ik haar morgen even.

Morgen gaan we lekker op ons gemak naar Moab. Heerlijk om onze reis in zomerkleding te vervolgen!!
Tot morgen misschien !

Change of plans!!

Erik en ik vonden het beiden jammer om uit dit heerlijke hotel te vertrekken. We wilden het Colorado National Monument nog bezoeken en hadden gewoon geen zin om ons te haasten vandaag.
We hebben nog een extra nacht bijgeboekt en met het Hampton Inn in Moab gebeld. Zij hebben onze reservering aangepast.

We hebben met Lara op skype gekletst. Helaas konden wij hun niet verstaan maar wel zien. Aiden was weer heerlijk aan het lachen en aan het spelen. Lara kon ons wel verstaan en zij heeft via chat gereageerd. Ik heb nog met hun hotel gebeld maar hun telefoon was stuk. Hij zou vervangen worden !!!

Na ons heerlijke diner van gisteren besloten we om wederom bij de Golden Corral te gaan eten. Toen we aankwamen stonden er slechts 2 auto's op het parkeerterrein, geen goed teken! En inderdaad, alleen in het weekend serveren ze ontbijt. Wat nu?
Ik had gisteren een IHOP In de buurt gezien en daar zijn we uiteindelijk beland. Gelukkig had deze vestiging wel de stuffed french toast en die heb ik uiteraard genomen. Erik had een omelet met spek, tomaten en kaas. Het had ons wederom goed gesmaakt.

Nadat we bij de Dollar Tree en Wal*Mart nog vanalles hadden gekocht (ja, weer iets voor Aiden en wij vinden het zoooo leuk !!!) zijn we richting Colorado National Monument gereden. Marjon (Vana), het is zeer de moeite waard. Het is een redelijk klein park, wij vonden vergelijkbaar met Canyonlands in Moab, en wij zijn er 4 uur gebleven, écht de moeite waard. Voor wandelingen raad ik je wel aan vroeg of laat te gaan, wij wandelden in het heetst van de dag en boy, wat was het heet !!! (no complaints here though!!!)

Voordat we het park betraden zijn we uiteraard even bij het Colorado Visitor Center geweest waar ik wederom een aantal plattegronden heb gekregen, dit keer van een aantal Nationale Parken in Colorado.

Bij het Visitor Center "stond" een helicopter in het Western Slope Vietnam Memorial Park.

Het is een prachtig park, het was er niet druk en behoorlijk heet. We hebben een aantal korte wandelingen gedaan en het was super!!

We zijn richting Devils Kitchen gewandeld.Het was een mooie wandeling maar óf de bewegwijzering was verdwenen of wij waren weer zo suffig maar het eind (Devils Kitchen) hebben we niet van dichtbij gevonden. Dit is Devils Kitchen, we kwamen er echter niet dichter bij.

Toen we verbrand en wel bij Safeway (grote supermarkt) naar binnengingen om onze eerste Frappuchino te halen kregen we een sms-bericht van Lara. (we hebben hier bijna geen bereik met onze mobiel). Ze hebben een aanrijding gehad. Gelukkig waren ze het zelf niet schuld en op het moment van het sturen van het bericht waren ze met de politie aan het bellen. Ik heb een paar uur later een nieuw bericht ontvangen dat ze de auto bij Alamo (ik denk op de luchthaven) hadden omgeruild voor een RAV4 en dat ze kapot moe waren. Vooral Aiden was zielig van vermoeidheid. Een paar minuten geleden kreeg ik een bericht dat Aiden sliep en dat zij lekker gingen uitrusten. Morgen spreken we elkaar weer.
Het lijkt goed afgelopen te zijn maar het is jammer van je vakantie-middag, het kost toch altijd een hoop tijd en vooral stress. Take care kids!!

Bij Safeway hebben we aftersun gekocht, we zijn nog even gaan zwemmen en nu zijn we op de kamer een borreltje aan het drinken. Ik vermeld dit speciaal aangezien ik denk dat velen vermoeden dat we het borreltje overslaan. No worries, dat wordt iedere dag genuttigd !!!!

Straks zoals gezegd bij Olive Garden eten. Ik denk dat ik wederom de Stuffed Chicken Marsala ga nemen, die was zoooo heerlijk (
Chris: have you ever had the Stuffed Chicken Marsala at Olive Garden? It is delicious! Thanks for reading our report daily although my guess is you won't be able to understand all of it?!, I will call you soon.

Tot morgen!

PS: wederom bedankt voor alle leuke reacties, we vinden het heerlijk om te zien dat jullie een beetje meereizen.
PS2: Erik heeft ondekt dat als je een tweede keer op de foto klikt, deze nog groter wordt. Jullie hadden dit natuurlijk al lang ontdekt.....

Eindelijk zijn we in Moab aangekomen.
Vanmorgen hoorden we van Lara dat alles goed is met hun en dat ze een nieuwe auto (Rav 4) bij Alamo op de luchthaven hebben opgehaald Aiden is daarna in slaap gevallen en heeft 13 uur geslapen! Dat heeft hij in zijn korte leven nog nooit gehaald.

Wij waren weer op tijd on the road, even bij Safeway getankt en iets te eten gehaald voor onderweg en weg waren we. Het was een heerlijke tijd in Grand Junction.
Marjon (Vana): mocht in je hotels slapen én in de buurt van Grand Junction komen kan ik je het Super 8 op Horizon Drive aanraden.

Het was een korte rit over de interstate en bij afslag Cisco zijn we de 128 opgereden. Het is een prachtige route en we hebben dan ook heel vaak gestopt om foto's te maken.

Het zijn (uiteraard) weer rode rotsen die aan beide kanten van de weg opdoemen, echt geweldig mooi. Het lijkt een combinatie van Zion en Sedona, super !!!

We zijn bij de Red Cliff Lodge binnengestapt om een tafel (buiten) voor vanavond te reserveren. Het is een prachtig hotel midden in de natuur (op weg 128) met schitterende uitzichten op de rode rotsen. Wij hadden daar willen logeren maar dat kon bruintje niet trekken, vandaar slechts een diner. Op het terras hebben we even een kop koffie gedronken.

Daarna zijn we doorgereden naar Moab waar we ons bij het visitor center hebben gemeld. (ze moeten toch weten dat we gearriveerd zijn, of niet?). Een city map gekregen en wat advies over wandelingen, zonsopgangen en ondergangen en of bepaalde routes met een "normale" auto gereden konden worden.

Aangezien het inmiddels rond het middaguur was en we geen zin hadden om te wandelen besloten we de Manti la Sal Loop te rijden. Een mooie weg waar we natuurlijk weer veel foto's hebben gemaakt

Het is momenteel Memorial Day Weekend (zeg maar dodenherdenking). We kwamen langs een begraafplaats die wij indrukwekkend vonden. Het is een begraafplaats voor veteranen die gediend hebben in een buitenlandse oorlog

Na deze toch wel lange rit hebben we in Moab bij Eddie McStiffs een ijsje gegeten en daarna hebben we lekker een uurtje gerelaxt in en bij de Pool ! !

Vanavond gingen we op weg naar ons diner. We wilden van de Fisher Towers een foto maken omdat dat vanochtend vanwege het tegenlicht niet ging. We hebben een flink stuk gereden maar het weggetje ernaar toe niet gevonden. We besloten om te draaien om niet te laat bij de Red Cliff Lodge te zijn. Na ca. 1 minuut zagen we heel veel stof of rook. We wisten niet wat het was, het leek wel of ergens brand was. Na een bocht zagen we dat een enorme rode kei naar beneden was gekomen en in vele stukken uiteen was gevallen. De meest stenen (behoorlijk groot) lagen midden op de weg.
We waren enorm geschrokken!!! Als we één minuut eerder waren geweest was die kei op onze auto gevallen met alle gevolgen van dien. We waren zo geschrokken dat we achteraf zeiden: we hadden eigenlijk een foto moeten maken van al die keien.

Daarna hebben we gegeten bij de Red Cliff Lodge en het was heerlijk. We hadden een tafel buiten op het terras met mooi uitzicht over de Colorado river en de rode rotsen.

H&R we hebben heel veel vogeltjes gezien en ook een aantal kunnen aanvinken op mijn checklijst:).

Nu ga ik slapen!!
Bye bye

Heel mooi en heel druk.

We hebben heerlijk geslapen in onze mooie kamer 104 van het Hampton Inn in Moab. Vanmorgen hadden we het druk met onze sociale contacten. Eerst geprobeerd via Skype te bellen met Lara, Dennis en Aiden. Dat lukte helaas weer niet. Wel zagen we Aiden spelen omdat de webcam het wel deed.
We hebben via de gewone telefoon gebeld en dat ging heel wat beter.

Daarna hebben we via Skype met H&R gesproken die weer veilig thuis zijn.

Na het uitgebreide ontbijt in ons hotel hebben we (weer) getankt, ijs gehaald voor in de koelbox en zijn we om half 9 naar Canyonlands gereden. Het was er net als 5 jaar geleden weer prachtig.

Wij zijn begonnen bij de Shafer Canyon Overlook.

Uiteraard hebben we ook de bij Mesa Arch bezocht, nee we zijn niet om 4.30 uur opgestaan om de zonsopgang te fotograferen, dat gaat ons écht een beetje te ver!

Uiteraard hebben we weer veel foto's gemaakt en genoten van dit mooie nationale park.

We zijn naar de Grand View Point Overlook gereden en daar zat een Ranger. Hij vertelde vanalles over de opbouw van de rotsen. Eerlijk gezegd waren we hier vroeger op school al heel slecht in en nu nog steeds, ha ha.

Daarna hebben we een korte wandeling langs de rim gemaakt. Net als een aantal jaren geleden waren er wat mensen aan het begin van de wandeling maar als je 100 m. verder loopt, loop je bijna alleen, super!
5 Jaar geleden hebben we op bijna exact dezelfde plaats een foto gemaakt (zie weblog 2005)

We hadden geen zin meer om lang te wandelen en besloten terug te gaan naar Moab voor een broodje Subway. Na de lunch zijn we naar Arches gereden. Daar was het heel wat drukker dan in Canyonlands.

In Arches konden we goed merken dat het Memorial Day was, het was gewoon te druk.
Bij de start van de wandeling naar de bekendste boog (Arch) te weten Delicate Arch was het zo druk dat mensen meer dan een halve mijl verder hun auto moesten parkeren. Ongelofelijk aangezien het een pittige hike is.
Wij hebben deze overigens niet gedaan, het was veel te warm (ca. 14.00 uur) en voor ons écht veeeeeeel te druk.

We zijn een stukje doorgereden en hebben na een korte, redelijk steile klim, de Delicate Arch vanaf een afstandje gezien. Daar was het gelukkig minder druk.
Misschien is op de foto zichtbaar hoe veel mensen onder de Arch staan, dat is toch niet leuk wandelen en fotograferen?


We hadden er natuurlijk voor kunnen kiezen om de zonsondergang bij Delicate Arch te filmen maar we hebben besloten er een lekkere rustige dag van te maken, dus een pittige wandeling met aan het einde een beetje enge klim hebben we maar niet gedaan.

In plaats daarvan hebben we lekker met ons borreltje aan het zwembad gelegen, het was zalig !!! (we had drinks at the pool!)

Vanavond hebben we gegeeten bij de Moab Brewery. In 2005 heb ik hier het lekkerst gegeten van de hele vakantie. Ook vanavond was het weer heerlijk. Het was er ontzettend druk (veel locals) en we hebben dan ook in het bargedeelte gegeten. Erik heeft een paar dode paarden gedronken (Dead Horse Ale) en ik was vanavond de BOB.

Morgen gaan we richtig Park City. Daar is het minder heet dan hier maar daar zijn wel heel veel winkels !!!

PS: Robert-Jan, ik heb je een PM gestuurd op het allesamerika-forum!

Vanmorgen hebben we weer genoten van ons lekkere ontbijt in ons hotel. Erik had scrambled eggs en biscuits & gravy (dat zijn broodjes met een witte saus die lijkt op de saus die wij bij een pasteitje eten). Ik had een eigengemaakte wafel met maple sirop en een banaan. Verder vers fruit erbij, koffie en jus d'orange. Het was goed vertoeven in het Hampton Inn.

Om kwart voor 9 zijn we weggereden en na twee korte stops (één om de Wal*mart te bezoeken waar we natuurlijk weer iets voor Aiden gekocht hebben en één om een Old Navy te bezoeken)waren we om 14.30 uur in ons Best Western Landmark Inn hotel

Ik had het niet beter kunnen plannen, het ligt tegenover de Wal*mart en op loopafstand van de Tanger Outlet Mall. OK, we zijn met de auto gegaan omdat we én niet konden inschatten hoe ver het was én dat we natuurlijk veel lopen tijdens het shoppen.

We denken dat we iets meer dan de helft van de Outlet Mall hebben gezien en we hebben ontzettend veel gekocht. Uiteraard vooral voor onze kleinkinderen.

Erik heeft nog een paar polo's gescoord bij de American Eagle en ik was zoals altijd (op vakantie!) bescheiden en heb niets gekocht.

Uiteraard hebben wij heel weinig foto's maar we hebben wel een heerlijke dag gehad.

Naast het hotel (op loopafstand!) ligt Ruby Tuesday waar we vanavond gaan eten.

Nu even borrelen en het verslag maken. We hebben geen zin meer om nu te gaan zwemmen, waarschijnlijk kruipen we vanavond even in het bubblebad!

En toen was de laatste dag aangebroken!!

Het regende een beetje toen we vanmorgen wakker werden en dat past wel bij onze stemming. Wat jammer dat deze vakantie er weer (bijna) op zit. Maar we beginnen, bij het begin.

Het Best Western hotel waar we nu verblijven is heerlijk. We hebben deze reis weer geluk gehad dat bijna al onze kamers prima waren en zelfs heel gunstig lagen. We liggen op de begane grond, vlakbij de ijsmachine, de receptie, het zwembad en het restaurant!

We hebben heerlijk ontbeten in het restaurant van het hotel. Hashbrown, scrambled eggs, spek, worstjes, pannekoeken, vers fruit, yogurt, heeeeel uitgebreid.

Na het ontbijt hebben we het fototoestel gepakt en na informatie bij het visitor center te hebben gehaald (slechts één plattegrond meegenomen!) zijn we naar Park City gereden (= 4 mijl). Het is een leuke wintersport plaats met prachtige huizen, grote resorts en mooi aangelegde parken en tuinen.

In 2002 zijn hier de Olympische Winterspelen gehouden en veel herinnert hier nog aan. Kijk maar naar deze skischans.
Helaas zijn alle kabelbanen gesloten anders hadden we zeker een tocht naar de top van de bergen willen maken.

Wij denken dat de winkels en restaurants in Parkcity (net als in Carmel in Californië) geen schreeuwende reclame mogen gebruiken. Zelfs McDonalds en Domino's pizza's zitten "verdekt" opgesteld in de mooie houten gebouwen.

We hebben wat rondgelopen in de hoofdstraat.


Het regende een beetje dus we vonden dat het tijd werd om terug te gaan naar ons hotel.
We hebben online ingecheckt bij United Airlines dus onze plekken in het vliegtuig zijn nu gegarandeerd.

Na het inchecken zijn we naar de Outlet Mall gereden (ja, helaas, we waren weer lui en we hadden nu echt een excuus....het regende!!) en hebben uiteraard voor de kids weer vanalles gevonden. Voor Lara hebben we een mooie verzorgingstas gekocht om straks voor de beide kindjes alle spullen in te vervoeren. Erik heeft foto's gemaakt en die hebben we haar via e-mail gestuurd. Als ze de tas niet mooi vindt, kunnen we hem vanavond nog ruilen.

Na ons shopavontuur (waarbij ik 2 truitjes bij de Banana Republic heb gekocht, ja collega's van Vodafone, ook ik heb eindelijk wat gekocht !!!)zijn we naar het hotel gereden om even te zwemmen.
Ik heb wat in het bubblebad zitten lezen en Erik is nog steeds in de pool. Ik ben niet zo'n zwemmer en had natuurlijk "werk" te doen, het blog maken.

Straks gaan we weer eten bij de buren omdat we geen zin meer hebben om met de auto weg te gaan.
Na het eten moeten we helaas de koffers weer pakken. Ben benieuwd of alles erin past en hoe zwaar de koffers zijn.

Aan het einde van iedere reis resumeren we altijd de boel. Dat willen we ook nu doen.

We hebben een super vakantie gehad die erg afwisselend was.
Het relaxte begin in Layton met het super mooie weer, de lekkere restaurants en de vele winkels.
Daarna de mooie tocht naar Grand Teton en Yellowstone waar we helaas minder mooi weer hadden maar ook daar hadden we min of meer rekening mee gehouden. Het ontmoeten van diverse Amerikanen die we regelmatig op Yellowstone net "spreken" en/of op Faceboek. Om met big hugs begroet te worden terwijl je elkaar toch maar sporadisch ziet en oppervlakkig kent is hartverwarmend.

De week dat we bijna dagelijks met H&R zijn opgetrokken was heel bijzonder. We hebben elkaar in 2006 in Yellowstone leren kennen en in de loop daar jaren zijn we goed bevriend geraakt. We hebben ons geweldig met hun geamuseerd en veel gelachen. Thanks guys, see you soon!

Daarna de mooie tocht via Pinedale (viel wat tegen!) naar Grand Junction waar we zo verrassend in het heerlijke Super 8 Motel belanden. Na een dikke week kregen we eindelijk super mooi, warm, heet weer en bezochten we het prachtige Colorado National Monument!

Moab: het was zoals we wisten, prachtig in Moab. Het blijft een bijzonder gebied met zo'n overweldigende natuur die je (volgens ons) vooral in het Zuidwesten van de USA vind.

Tot slot ons relaxte einde in het heerlijke Best Western hotel. Onze vakantie afsluiten in een Outlet Mall waarbij we giga veel voor onze kleinkinderen konden kopen, een mooier einde is er toch niet?

Na deze vakantie krijgen we het moeilijk met voorbereiden van onze volgende trip.
Erik zou wel eens naar Alabama en Mississippi willen (ik heb geen idee wat we daar moeten gaan doen?), mijn voorkeur gaat naar de hoek Zuid Arizona,New Mexico en Colorado. We hebben afgesproken dat ieder zijn voorkeursgebied gaat onderzoeken en dat we daarna een beslissing nemen.
Maar wie weet, belanden we wel heel ergens anders.

Als laatste willen we iedereen bedanken die met ons mee is gereisd en onze verslagen heeft gelezen. Vooral dank aan hen die de moeite hebben genomen een reactie in ons gastenboek achter te laten. Dat waarderen we zeer !
Zoals ieder jaar maken we het verslag natuurlijk in eerste instantie als herinnering voor onszelf. Dat velen het leuk vinden om het verslag te lezen maakt het extra aantrekkelijk om te doen.

Misschien tot een volgende keer!

Groetjes,
Erik en Reny

Het eten bij Ruby Tuesday was wederom heerlijk.
Erik heeft daarna wat zitten internetten en ik heb een paar afleveringen van Law & Order gezien. We zijn op tijd gaan slapen en na een ietwat onrustige nacht waren we om 5.30 uur wakker.

Ik heb gelijk de computer opgestart maar Lara kon ons wel horen, wij hun niet. Wel kon zij haar antwoorden of reacties via chat doorgeven. Ik heb nog met hun resort gebeld maar wederom was er een probleem met hun telefoon. Slecht geregeld!

We hebben weer genoten van ons ontbijt en na een kleine omleiding waren we ruim op tijd bij Alamao om onze auto in te leveren.
Gedurende onze trip hebben we 4.806 km gereden met onze fijne auto.

We hebben onze bagage afgegeven en mijn koffer bleek meer dan 25 kg te zijn, toch hoefde ik niet bij te betalen, pfff.
Op de luchthaven is gratis WIFI dus dit bericht ben ik nu om 9 uur aan het typen.
Uiteraard zijn we veel te vroeg maar liever te vroeg dat stressen omdat we te laat zijn. Erik heeft net een koffie bij Starbucks gehaald. Ik had geen zin in koffie en voor een Frappuchino vind ik het toch écht te vroeg.

Om kwart voor 11 gaan we boarden en als alles goed gaat vertrekken we om 11.15 uur richting Chicago. Daar komen we 13.15 uur plaatselijke tijd aan. Om 18.00 uur vliegen we dan naar Brussel.

Om de een of andere reden word ik altijd moe van allergie pilletjes. Ik heb hier dan ook een paar potjes gekocht en ga straks aan het begin van de tweede vlucht een pilletje nemen, hopelijk kan ik dan wat doezelen of zelfs slapen.

Morgen (of overmorgen) volgt info over de rest van onze reis.

Update: het is inmiddesl zondag en nu heb ik pas tijd/zin om het verslag af te ronden.
De vlucht ging prima en ik heb redelijk wat geslapen. Erik helaas maar een beetje.
In Brussel hadden we net de trein naar Maastricht gemist, we zagen hem wegrijden toen we op het perron kwamen! Dat betekende dat we pas om 13.00 uur in Maastricht waren. We werden bij het station opgehaald door mijn zus Marjo.

Toen begon het opruimen, koffers uitpakken, was aanzetten, ja, nu was de vakantie écht afgelopen.