We verbleven deze nacht in het Van deer Valk hotel Schiphol A4, nadat we gisteren met de oude hier naartoe zijn gereden. Op die manier kunnen we eerst op het gemak douchen en ontbijt alvorens met de shuttlebus naar de luchthaven te gaan. Het ontbijtbuffet bij Van der Valk is zeer uitgebreid en dik in orde. Het is zoals altijd druk in het hotel, maar alles verloopt vlot. Om 10h15 komen we aan in de luchthaven.
Na 10min wachten kunnen we onze koffers inchecken en doorlopen richten security. Ik had een tijdslot gereserveerd, maar we zijn te vroeg en er staat toch niemand aan te schuiven. Zoals steeds wordt de handbagage aan een onderzoek onderworpen. De beanbag voor de GPS is de boosdoener.
We vliegen met een Boeing 787 Dreamliner, en net vorige week was er nog een dodelijke crash met zo'n toestel. Gelukkig verloopt het opstijgen zonder problemen. Het vliegtuig zit niet bomvol, en we mogen ons verplaatsen naar een andere rij, omdat onze rij geen ruitje heeft. De vlucht duurt net geen 8 uur. We vermaken ons met kijken naar films, zoals Beetlejuice 2.
Na het landen op JFK Terminal 4 gaan we aanschuiven aan de immigratiecontrole, er staat een enorme rij voor buitenlandse paspoorten. Ik heb via de MPC app een aantal vragen ingevuld en onze paspoorten gescand, daardoor kunnen we in de MPC rij aanschuiven. Het duurt als nog 45min alvorens we aan de beurt zijn.
De immigratieofficier stelt enorm veel vragen, wil de huurauto reservatie controleren, wil de route zien en stelt vragen over hoe ik de route uitkies. Het voelt strenger aan dan voorgaande jaren, maar dat kan puur toeval zijn. Bij de douane controle moeten onze koffers nog eens door de RX scan. Daarna nemen we de Skytrain tot aan het car rental center. Bij Hertz aangekomen blijkt er een rij te staan van mensen die wachten op een wagen. Wij lopen gewoon door naar de PC rij waar er nog 2 auto's staan en we rijden weg met een GMC Acadia. PC status hebben bij Hertz heeft toch z'n voordelen blijkt weer.
We rijden weg van de luchthaven en rijden direct naar ons hotel in New Jersey. We moeten daarvoor eerst de East River over en dan de Hudson River over. Na het inchecken gaan we eten bij Applebee's.

Na het aangeboden ontbijt in de Hampton Inn waar we overnachten, gaan we op weg voor de eerste echte dag met bezienswaardigheden. Het weer is bewolkt maar droog. Onze eerste stop is reeds na 15 min, bij Paterson Great Falls National Historic Park. Dit kleine park hier in Paterson New Jersey, omvat de waterval en de waterkrachtcentrale. Het beste zicht is van onderaan, maar door 5 min te wandelen kan je ook naar de overkant van de kloof waar je zicht hebt van boven.

Na deze korte stop gaan we terug op weg en rijden anderhalf uur verder tot aan de Montague Toll bridge (2$), een oude metalen brug met houten vloer die ons over de Delaware rivier, in de staat Pennsylvania en in het Delaware Gap National Recreation Area brengt.
Onze eerste bezienswaardigheid hier is Raymondskill Falls, één van de grootste 3-tier watervallen van Pennsylvania. We wandelen de loop trail, van het uitzichtplatform bovenaan tot die onderaan, met het mooiste zicht. Dit is echt een prachtige waterval, enkel de muggen waren wat ambetant.
We rijden verder en stoppen bij George W. Childs Park, met de Factory Falls. Een kleine maar ook mooie waterval met een korte trail.

Als laatste stop vandaag bezoeken we het Columcille Megalith Park, een klein privé park dat sommigen het Stonehenge van Pennsylvania noemen, maar dat is wat ons betreft enorm overdreven. Dit kleine park is in de jaren 70 gebouw door een excentriekeling die menhirs plaatste en het park aanlegde in een magische sfeer.

Na deze laatste stop rijden we verder naar Jim Thorpe. Dit is naar het schijnt één van de mooiste kleine stadjes van Pennsylvania. We verblijven er in de historische Inn pal in het historische centrum. Na het inchecken lopen we nog wat rond en eten dan avondeten in het restaurant van de Inn.

We staan op met prachtig weer, een zonnetje en aangename temperaturen. We eten rustig ons cornflakes ontbijt op het balkon van ons hotel. We checken uit bij de Inn en gaan terug op pad.

Onze eerste stop vandaag is Hickory Run State Park. We hebben een kleine onenigheid met TomTom over de juiste weg er naartoe. Google Maps helpt ons op weg. We beginnen bij het visitor center waar we nog even naar de juiste weg vragen voor de geplande bezienswaardigheid. Het Boulder Field, ook gekend als Blockfield, is een grote open ruimte in het bos (67,000 m2) die vol ligt met grote stenen. De stenen ontstaan na een lang proces van vriezen en ontdooien. Het is weer één van die vreemde fenomenen op onze aardbol, die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken.

Na ons bezoek aan het Boulder Field gaan we terug op pad, onze volgende stop is Ricketts Glen State Park, waar we Adam Falls bekijken langs een stukje van de Evergreen Trail.

Na de korte wandeling gaan we terug op pad en rijden via US-6 westwaarts. We stoppen nog aan de Marie Antoinette scenic overlook. Hier hebben we een veraf uitzicht op wat ooit een dorp was gesticht door gevluchte Fransen, loyaal aan de monarchie tijdens de Franse Revolutie. De bewoners hadden het plan opgevat om de koningin, Marie Antoinette, naar hier te brengen en onderdak te bieden. Dat is helaas niet gelukt, aangezien ze geëxecuteerd werd.

We vervolgen de route tot aan onze overnachtingsplaats voor vandaag. Het Canyon Motel in Wellsboro. De mevrouw achter de balie vraagt als we hier zijn voor het Laurel festival en is verbaasd als wij uit de lucht vallen. Dit festival is blijkbaar zeer bekend hier in de omgeving en lokt veel bezoekers.

Na het inchecken rijden we nog naar het nabij gelegen Leonard Harrison State Park om het uitzicht te bekijken op de "Grand Canyon of Pennsylvania". Zeker een mooi uitzicht, de moeite om te zien. Maar de vergelijking met de Grand Canyon gaat toch een beetje ver. Het begint licht te regenen en we keren terug naar Wellsboro.

We zetten ons buiten op 2 stoeltjes voor de deur van onze motelkamer en eten ons ontbijt in het zonnetje. We verlaten dit leuke stadje, waar ze zich klaar maken voor de festiviteiten van dit weekend. Onze eerste stop is Colton Point State Park, de west-rim van de "Grand Canyon" van Pennsylvania. Na het uitzichtpunt besluiten we nog eens terug te keren naar de east-rim Leonard Harrison State Park. Daar is het uitzicht namelijk toch een stuk mooier en gisterenavond was het niet het beste weer. Ze hebben daar trouwens ook een visitor center en faciliteiten. We doen er de korte Overlook trail, naar een iets lager gelegen uitzichtpunt.

Na de korte wandeling gaan we terug op pad naar onze volgende stop, Kinzua Bridge State Park. Dit kleine park situeert zich rond een oude spoorweg brug. Bij voltooiing in 1882 was de brug met 92m hoog en 625m lang, de hoogste spoorwegbrug ter wereld. Door een Tornado in 2003 is 2/3 van de brug ingestort. Het overblijvende stuk is nu een uitzichtplatform met zicht op de verwrongen stalen overblijfselen van de restanten. Een zeer uniek en spectaculair zicht. Helaas hebben we wat ongeluk, de brug en de trail onderdoor tussen de restanten is afgesloten voor restauratie. Jammer, want ik keek er erg naar uit. In het visitor center leren we nog van alles bij over de brug en we kopen nog wat in de gift shop.

Terug op de baan volgen we weer US Route 6 westwaarts, om dan af te wijken via State Route 59 naar onze volgende stop, Rimrock Overlook. We doen daar een zeer korte wandeling naar het uitzichtpunt op de Kinzua bay en Allegheny Reservoir.

We rijden verder via US Route 62 naar Titusville, onze overnachtingsplek voor vandaag, waar we slapen in een unieke kamer. Een Caboose, een omgebouwde treinwagon. Het motel bestaat hier uit een tiental omgebouwde treinwagons op een doodlopend spoor naast het treinstation.

Rond het Caboose Motel wordt er van alles in orde gebracht voor de scenic railroad die vandaag uitrijdt, ze verwachten blijkbaar veel mensen. Wij eten ons cornflakes ontbijt en wandelen daarna nog eens in het stadje. Er staan een tiental kraampjes op het centrale pleintje, vooral met zelfgemaakte dingetjes, en ook wat planten en bloemen. We stoppen nog in de Mercantile voor een koffiedrankje. Wanneer we uitchecken is er al veel volk toegekomen voor de trein.

Onze eerste stop voor vandaag is het vlakbij gelegen Drake Well museum. Hier op deze plaats werd voor de eerste keer geboord naar Olie. Dit was een nieuwe revolutionaire techniek, tegenover het vroegere afscheppen of tappen van bestaande olie lekken. Deze nieuwe techniek betekent het ontstaan van de moderne olie winning en luidt een nieuw tijdperk in. We bezoeken het museum en het parkje met gereconstrueerde gebouwen.

We gaan terug op weg en rijden naar het nabij gelegen Oil Creek State Park, we wandelen de korte Blood Farm Interpretive trail. Tenminste dat proberen we, maar halverwege moeten we omkeren want de trail staat volledig onder water.

Na het korte bezoek aan Oil Creek rijden we verder richting Pittsburgh. We stoppen vervolgens bij de Premium Outlets in Grove City. We bezoeken onder andere North Face, Columbia, Levi's, Brooks Brothers en Adidas.

Na het bezoek aan de Outlet stoppen we bij McConnels Mill State Park. Bij de oude mill is er ook een Covered Bridge. Iets dat typisch is voor het noordoosten van de Verenigde Staten. Na de korte stop bij de bridge en de mill rijden we naar de trailhead voor Hells Hollow Falls. We wandelen de korte wandeling tot aan de falls, waar mensen ook zwemmen in de pool onder de kleine falls.

Het wordt al laat en we stoppen in de rand van Pittsburgh bij The Cheesecake Factory om ons avondeten te nuttigen. Na het eten rijden we verder en zien algauw de skyline van Pittsburgh opdoemen, met enkele speciale mooie wolkenkrabbers.

We maken weer gebruik van het aangeboden ontbijt in het hotel. Stephanie eet een bagel met PB&J, dat is peanut butter en jam, dus pindakaas en confituur. Dat is iets dat de Amerikanen dikwijls eten, en toegeven de combinatie werkt precies wel. Stephanie eet het zelfs graag. Enige nadeel, in de hotels is het precies altijd druiven confituur, als er al eens aardbei confituur is, dan is dat direct weer weg.

Na het ontbijt rijden we weg uit downtown, naar de vallei langs de rivier waar de staalindustrie van Pittsburgh groot geworden is. Pittsburgh is ook gekend als de Steel City. In de hoogdagen van de staalindustrie werkten hier meer dan 100.000 mensen in de ijzer en staal industrie. In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw zijn alle ovens en smelterijen op 1 na allemaal gesloten. Oorzaken lopen uiteen van verouderde technologie, dure arbeid en competitie uit het buitenland.

We bezoeken Carrie Blast Furnace, een National Historic Landmark, waar we een tour krijgen van een gids, die vertelt over het ontstaan en de teloorgang. De temperatuur klimt ondertussen naar 34°C in de schaduw en de tour is buiten op de terreinen. Gelukkig is er hier en daar wat schaduw te vinden. Onze gids vertelt uitgebreid over het leven van de arbeiders in het begin en recenter. Zwaar en gevaarlijk werk, met dagelijks dodelijke slachtoffers.

Na de tour keren we terug naar ons hotel, waar de restjes van ons avondeten van gisteren als koude lunch eten. Daarna rijden we naar Pittsburgh University, waar we een tour krijgen in de Cathedral of Learning, ook gekend als Cathy. De tour focust op de Nationality en Heritage rooms. Dit zijn klaslokalen die volledig ingericht zijn in de stijl van een bepaalde land of regio. Begin vorige eeuw werd dit programma opgezet om de verschillende immigranten gemeenschappen in Pittsburgh te eren en ook om zo geld in te zamelen voor het bouwen van het grootste gebouw, genaamd de Cathdral of Learning. Het is een groot gebouw, langs de binnenkant uitgevoerd in Neo-Gotische stijl. Het is precies een mix tussen een kathedraal en Zweinstein van Harry Potter. Zeer indrukwekkend gebouw, en bizar dat dit een universiteitsgebouw is met klaslokalen en kantoren. Op de tour bezoeken we onder andere de Ierse, Japanse, Zwitserse, Oostenrijkse, Turkse, Hongaarse, Chinese en Afrikaanse kamers. Zeer interessant om te bezoeken. Er is geen Belgische kamer, maar ik had dat ook niet verwacht.

Na de tour keren we terug naar het hotel en bezoeken we te voet downtown Pittsburgh. Met enkele indrukwekkende wolkenkrabbers, zoals de US Steel Tower en de PPG tower ook gekend als de Glass Castle, door z'n vele kantelen allemaal in glas. Pittsburgh is een leuke stad om te bezoeken en aangenaam om in downtown te wandelen. Enkel de temperatuur is met 36°C in de schaduw een beetje teveel van het goede, maar toch nog steeds beter dan regen.

In ons hotel is er tussen in de vooravond ook een aangeboden snack of licht avondmaal. Vandaag is het build-your-own-taco's. We maken zelf onze eigen taco's en het smaakt.

Na het ontbijt checken we uit en verlaten we Pittsburgh in westelijke richting. Vandaag is voornamelijk een rijdag. Al gauw rijden we onze 4de staat van deze reis binnen, West-Virginia. We stoppen in het stadje Weirton nog aan een Starbucks voor een drankje.

Terug op de baan verlaten we na 15min alweer West-Virginia, en rijden de 5de staat van deze reis binnen, Ohio. In het stadje Cambridge tanken we de auto terug vol en eten chicken nuggets als lunch bij de McDonalds.

In Zanesville rijden we over en stoppen nog even bij de Y-bridge. Een unieke brug over de rivier die splitst halverwege met verkeerslichten. De volgende roadside attractie is een gebouw in de vorm van een grote mand. Het hoofdkwartier van het ondertussen teloor gegane Longaberger. Echt een uniek gebouw, zeer mooi. Jammer dat het nu leeg staat.

We rijden nu Columbus binnen, de hoofdstad van Ohio. We slapen in een hotel in het Easton town center. Dit is een grote openlucht mall, met allerlei winkels en restaurants. We eten vanavond een burger bij The Cheesecake Factory.

Het ontbijt hier bij het hotel bestaat uit het bestellen van een item en ophalen aan een balie. Ik eet een Egg-n-Cheese breakfast muffin en Stephanie eet een oatmeal met gedroogde veenbessen en amandelschilfers. Dat oatmeal is toch wel iets speciaals, dat is een soort pap van haver en water, maar dat eten ze dus warm. Stephanie is geen fan, ik zelf vind het ook niet zo lekker. Veel amerikanen eten dat nochtans graag.

Na het ontbijt springen we binnen bij de Whole Foods Market, waar we zelf een slaatje samenstellen voor de lunch. Je kan van alles toevoegen zoals koude pasta, ceasar salade, stukjes gegrilde kip, erwten, broccoli, mais en nog veel meer. En overal staan de allergenen vermeld. Perfect dus. We kopen ook alvast 2 vegan cupcakes voor deze namiddag.

Onze eerste bezienswaardigheid is het Rockbridge State Nature Preserve. Het bezoeken van de natuurlijke brug in de rotsen, vereist een korte wandeling van zo'n 3km heen en terug. Dat is niet veel, maar het is ondertussen zo'n 36°C in de schaduw en het gaat op en neer. Gelukkig is het grootste deel van de wandeling in de schaduw. De natuurlijke brug is prachtig om te zien, zeker de moeite (en het zweet) waard. De hittegolf hier in het noordoosten van de V.S. is duidelijk nog niet gedaan.

We rijden door naar het Hocking Hills State Park, een populair park ten zuiden van Columbus. We zijn er op een door-de-weekse dag en het is er best wel druk. We bezoeken eerst het visitor center en de sanitaire faciliteiten. We starten dan aan de wandeling van de Upper Falls tot aan de Lower Falls, via Old Man's Cave. Via trappen dalen we af tot aan de basis van de kleine Upper Falls. Wegens dr drukte hebben ze het pad éénrichting gemaakt, al zijn er altijd mensen die de borden negeren. We wandelen in de kloof via het mooie Old Man's Cave, met verschillende trappen en bruggetjes tot aan Lower Falls. Daar klimmen we via trappen en een tunnel terug naar boven tot we terug aan de visitor center zijn. Een zeer mooie wandeling, maar ik kan me voorstellen dat het in het weekend veel te druk is. Door de hitte en de hoge luchtvochtigheid transpireren we veel en is het belangrijk om voldoende te hydrateren. Ik koop nog een ijsje in de gift shop om af te koelen.

Onze volgende stop is Conkles Hollow State Nature Preserve, waar we een korte trail in de kloof wandelen tot aan een mooie kleine waterval in de mooie kloof. Na deze wandeling rijden we terug naar ons hotel in Easton, waar we een drankje halen bij de Starbucks naast de deur (in Macy's) en de verjaardags-cupcake opeten.

Na het avondeten rijden we naar downtown Columbus, waar we nog even rondwandelen en wat foto's nemen. Ze doen duidelijk moeite met mooie verlichting, maar Pittsburgh is wat ons betreft toch leuker.

We ontbijten met een bagel en een fruit dessert alvorens we uitchecken. We rijden eerst nog naar de Whole Foods Market om nieuwe bagels en muffins te kopen. We rijden 10min met de auto naar Cabela's, een zustermerk van Bass Pro Shop. Een grote winkel met outdoor artikelen.

We zijn in de route op het verste westelijke punt gekomen, vandaag rijden we noordwaarts richting Lake Erie, één van de grote meren.

Onderweg stoppen we eerst nog aan de Ohio State Reformatory voor een gegidste tour, "Hollywood meets History". De Ohio State Reformatory werd gebouwd in kasteelachtige stijl. Het startte als een gevangenis voor lichte criminelen met een eerste veroordeling, met de focus op educatie, moraliteit en integratie terug in de maatschappij. Dat was een nieuwe manier van straffen en heropvoeden bedoeld voor jonge mannen tussen 15 en 30 jaar oud. Men had die tijd een succes ratio van 50%, personen die dus niet hervielen in criminaliteit. Tegenwoordig is dat in moderne gevangenissen maar zo'n 30% meer.

In de laatste 30 van de 100 jaar dat de gevangenis dienst deed, werd het een maximum security gevangenis voor zware criminelen. De reformatory principes van heropvoeding waren toen niet meer aan de orde. In 1990 werd het gesloten na jaren van verwaarlozing en een uitspraak van de rechtbank dat de omstandigheden mensonwaardig waren. Een nieuwe gevangenis werd gebouwd iets verderop.

Men ging het prachtige gebouw met de grond gelijk maken, tot er eerst een film opgenomen werd, namelijk "The Shawshank Redemption", een Oscar winnende film met Morgan Freeman. Daarna werd beslist om het niet af te breken en te openen voor het publiek. Tegenwoordig is het de eigendom van een VZW die het onderhoud en tours organiseert.

Wij krijgen een tour met uitleg over de geschiedenis en over de films die hier opgenomen zijn, zoals bijvoorbeeld ook "Air Force One" en "Tango & Cash". Natuurlijk gaat het meest over "The Shawshank Redemption". We zien een aantal originele props uit die film, zoals de kluis van de directeur, de hamer om de tunnel te graven en de balk met de namen van Brooks en Red.

Verder krijgen we in de tour de administratieve ruimtes en de bureau van de directeur te zien. We zien natuurlijk ook de cellenblokken, waar men soms in de latere jaren met 4 in 1 cel opgesloten zat, maar ook de eenzame opsluiting in de kelder en de kapel.

Na de tour drinken we nog een drankje in de cafetaria naast de gift shop. Vervolgens rijden we verder naar Sandusky, aan de kust van Lake Erie, waar we overnachten. We bezoeken nog het Nickel Plate Beach en gaan iets eten bij Famous Dave's BBQ.

Het was voor mij vanochtend een koude douche, letterlijk dan want ik krijg maar geen warm water. Na mijn koude douche informeer ik bij de receptie en er komt iemand kijken. Blijkt dat ze de warm en koud water aansluitingen omgewisseld hebben. Om warm water te krijgen moet je het volledig op de koud water stand zetten. Allé, Stephanie kan tenminste normaal douchen nu.

We wandelen naar de overkant van de (drukke) straat, naar Starbucks om een drankje te halen. het blijkt een locatie te zijn met enkel een drive-thru en een loketje om te bestellen en af te halen. En zo staan we daar op de parking te wachten op onze drankjes. Ontbijt bestaat uit cornflakes en een muffin als dessert.

Na het ontbijt checken we uit en rijden naar Marblehead, waar ieder halfuur een ferryboot vertrekt naar Kelley's Island. De GPS zegt dat we om 28min na 9uur aankomen. Dat wordt nipt, hopelijk kunnen we nog mee, en hoeven we geen 30min te wachten op de volgende boot. We hebben geluk, de rit verloopt vlot en we komen toe om 24min na 9uur. Na het kopen van de tickets kunnen we nog mee op de boot.

De overzet duurt net geen half uurtje en verloopt kalm. We rijden de ferryboot af aan het dok en zijn nu op Kelley's Island. Een klein eiland voor de kust van Lake Erie. Hier op het eiland voel je direct een eiland mentaliteit. De meeste bezoekers en inwoners rijden rond in golfkarretjes. Dat is makkelijker natuurlijk dan een grote auto. Als eerste bezoeken we Glacial Grooves Geological Preserve. Dat is een overblijfsel uit de laatste ijstijd, waar je letterijk grote sleepsporen in de rotsbodem ziet, van het verschuiven van de gletsjer die toen over een groot deel van Noord-Amerika lag. Men heeft dit stuk blootgelegd en bewaard om te bezichtigen. Zeer interessant om te zien als je geïnteresseerd bent in geologie, maar ook wij vinden het interessant.

De warmte en luchtvochtigheid is weer enorm hoog vandaag. 35°C in de schaduw dat aanvoelt als 40°C. De volgende activiteit is de North Shore Loop wandeling, die gelukkig voor het grootste deel in het bos is. We zien in het begin van de wandeling nog een oude gebouw en een vreemde constructie, overblijfselen van een Limestone crusher, van toen men hier nog een steengroeve had op het eiland voor Limestone. De wandeling zelf is eigenlijk niet zo spectaculair, een lusje in het bos. We zien wel nog een groot hert weglopen in het bos wanneer we het verstoren.

Na de wandeling rijden we naar de marina, waar we in de bar een drankje en lunch nuttigen. Ik neem een rice bowl met grilled shrimp en Stephanie neemt Shrimp met cocktailsaus. We zijn beide akkoord dat de rice bowl met shrimp het lekkerst is. De 2 glazen drank (gratis refill) gaan ook vlot binnen, er wordt veel getranspireerd bij zo'n warm weer.

Na de lunchpauze gaan we nog wandelen rond de East Quarry. Een oude groeve die nu een meer geworden is. We wandelen een klein stukje rond het meer maar we beslissen terug te keren, er is hier weinig schaduw en de zon en temperatuur is te sterk. We zien in de verte het voorspeelde onweer aankomen en we beslissen om terug naar de kade te rijden om de boot te nemen. We moeten 20min wachten op de boot, en ik eet ondertussen een ijsje en Stephanie gebruikt de sanitaire faciliteiten. Op de ferryboot begint het al te regenen en we zien ook enorme donderwolken en wat bliksem iets verderop.

Na 25min staan we terug op het vasteland en we rijden de Highway op oostwaarts richting Cleveland. We zitten nu middenin het onweer en de hemelsluizen gaan open en de zichtbaarheid wordt zodanig slecht dat iedereen trager moet rijden met de 4 pinkers aan. Na 15min lukt het onweer voor te geraken en kunnen we terug normaal rijden. Maar na 10 minuten is er plots file. We zijn net aan een afrit en we besluiten af te rijden, goede keuze zo blijkt, want we zien politie de oprit van de autostrade afsluiten voor alle verkeer. We moeten omrijden tot de volgende oprit een 5-tal kilometer verder, maar daar blijkt ook die oprit door de politie afgesloten. We rijden dus nog wat verder om en kunnen na zo'n 10km terug de autostrade op.

We rijden naar downtown Cleveland, maar daar blijkt een speciaal evenement te zijn (wat weten we niet) waardoor alle parkings plots 20$ vragen, ongeacht hoelang je wil parkeren. Wij gingen enkel een 20-tal min rondkijken, maar beslissen nu om door te rijden naar Macedonia, in de randstad, naar ons hotel. We eten vanavond nog eens bij Applebee's.

Het is druk in de ontbijtruimte voor het aangeboden continental ontbijt. Gelukkig kunnen we nog één van de laatste tafeltjes bemachtigen. Ontbijt met toast en bagels.

Vandaag bezoeken we het enige Nationale Park op deze reis, en ook de reden van deze reis. De reis werd gepland rond het bezoeken van dit park. We rijden eerst naar de Brandywine Falls trailhead, want het wordt daar snel druk en er is niet heel veel parking. De Brandywine Falls is een redelijk grote waterval, die het bekendste uitzichtpunt is hier in het park.

We wandelen eerst met de trappen naar beneden, vanwaar je het beste uitzicht hebt op de falls. Daarna wandelen we de 3km lange Stanford trail die rond de waterval en de kloof loopt in een lus terug naar de parking. Ondertussen staat de parking vol en zijn auto's rondjes aan het rijden. We rijden nu naar het Boston Mill Visitor Center met ook de gift shop. We besluiten om eerst lunch te eten en rijden daar voor naar ons hotel dat slechts 10 min rijden is. We eten een bagel met choco.

Na de lunch rijden we naar de Ledges trailhead voor onze 2e wandeling hier in het park. Als we toekomen op de parking gaan de hemelsluizen open en regent het enorm hard. Op een paar minuutjes van de trailhead reden we voorbij een outdoor winkel, we keren terug en gaan even die winkel bekijken. Het is een mooie winkel, vergelijkbaar met A.S.Adventure bij ons, en we kopen elk een paar wandelsokken en nog een wandelbroek voor Stephanie.

Ondertussen is de regen bijna volledig gestopt en we rijden terug naar de trailhead en beginnen aan de wandeling. Deze wandeling loopt langs mooie rotsformaties, genaamd Ledges. Je kan ook door enkele fijne kloven klauteren. Er groeit veel mos en varens. Door de recente regen ziet alles er fris groen uit. We wandelen langs de formaties en via een loop terug naar de parking. De luchtvochtigheid is nog steeds enorm hoog en dat doet de toch al redelijk hoge temperaturen nog hoger aanvoelen.

Als volgende op de planning staat de Ledges en Glacier Cave wandeling in Liberty Park op een halfuurtje rijden. We starten aan de wandeling vanop de grote parking. We vergeten eerst opnieuw te smeren met anti-muggen spray. En helaas worden we de gehele wandeling enorm lastig gevallen door donkerzwarte driehoekig vliegende insecten. Ze zijn enorm volhardend, irritant en kunnen bijten. We doen de wandeling aan recordtempo terwijl we constant de insecten wegslaan van ons hoofd. Absoluut geen leuke wandeling op die manier. Volgens ChatGPT was het waarschijnlijk de "black horsefly".

Na de wandeling keren we terug naar onze hotelkamer terwijl we eerst bij Starbucks nog een drankje oppikken. Na het vieruurtje beslissen we nog even naar downtown Cleveland te gaan om enkele bezienswaardigheden te gaan bekijken. Er blijkt weer een sportwedstrijd te zien, namelijk baseball van de Cleveland Guardians. We zien grote groepen mensen toekomen in vooral rode klederdracht. We kunnen parkeren in Tower City, en hoeven niet het sportevenement tarief te betalen als we niet lang blijven en tenminste voor 30$ kopen in één van de winkel van Tower City. Makkelijk denken we, maar Tower City blijkt een mall met nog weinig interessante winkels, geen enkele van een gekend merk. We vinden wel iets in een winkel met sportkleren.

We wandelen via een ondergrondse passage, samen met sportfans richting het stadium, maar wij slaan af om de Hope Memorial bridge te bezoeken met de "Guardians of Traffic". Grote standbeelden op de brug, in art-deco stijl met Egyptische invloeden. We wandelen terug naar de auto en rijden verder naar de waterkant naar de Rock N Roll Hall of Fame. We bezoeken niet, als hebben wij getwijfeld, maar we nemen wel een foto bij het Cleveland sign, met de wolkenkrabbers op de achtergrond.

Na het ontbijt checken we uit en gaan weer op weg. Eerste stop is een Whole Foods Market waar we terug bagels kopen en ook elk een slaatje van de saladbar om deze middag ergens op te eten.

We rijden oostwaarts en verlaten algauw de staat Ohio en rijden de staat Pennsylvania terug binnen. Pennsylvania heeft ook een klein stukje kustlijn bij het grote meer. En wel een mooi stuk. We rijden naar Presque Isle State Park, een landtong in Lake Erie. Op dit schiereiland zijn er een stuk of 10 stranden en 2 vuurtorens. Wij bekijken de Presque Isle vuurtoren en gebruiken de picnic tafels iets verder om te lunchen.

We bezoeken verder ook nog Beach 6, waar er toch een heel aantal bezoekers zijn en mensen ook in het water zwemmen met lifeguard on duty. Na het kort bezoek rijden we door het stadje Erie en pikken daar de Great Lakes Seaway scenic byway op. We rijden weer oostwaarts en verlaten algauw weer Pennsylvania en rijden nu de staat New York binnen.

Door de scenic byway te rijden vermijden we toll op de I90 en rijden we een mooie route met af en toe zicht op het mooie Lake Erie. We stoppen nog even bij een kleine marina en vuurtoren bij het stadje Barcelona. Hier is er ook een strandje met kleine waterval vanop de kliffen op het strand. Er is hier ook een mooi zicht op de rotsige kustlijn verder oost.

Dicht bij Buffalo doen we nog een wandeling naar een toch wel speciale waterval. Eternal Flame Falls is een waterval met een natuurlijk gaslek waar er een vlam brand. We wandelen eerst door het bos, tot we kunnen afdalen in de kloof en wandelen dan via de beek (met zeer laag water) tot aan de waterval. Dit is een enorm populaire wandeling, maar aangezien we al 4 uur in de namiddag zijn valt het zeer goed mee op deze zaterdag. Als je deze wandeling doet zorg je ofwel voor schoenen die tenminste waterdicht zijn tot aan de wreef van de voet of je draag schoenen die nat mogen worden. Wij hebben onze wandelschoenen aan die redelijk waterdicht zijn tot aan de enkels, en hebben dus ook goede grip tijdens de wandeling. De waterval zelf stelt niet teleur, een kleine waterval met licht stroming, maar wel met een brandende vlam. Prachtig om te zien.

Nu keren we op onze stappen terug naar de parking, en klimmen nu omhoog de kloof weer uit. Al bij al een makkelijke redelijk korte wandeling (45min) met hoge beloning. We gaan terug op weg en rijden door Niagara Falls, onze bestemming voor vandaag. Eerst stoppen we nog bij Five Guys voor avondeten, een burger met frietjes.

Na het inchecken in ons hotel, Sheraton Niagara Falls, wandelen we 's avonds nog naar de watervallen. Om 9 uur 's avonds verlichten ze de watervallen en om 10 uur is er vuurwerk. Het is er enorm druk, wellicht omdat het zaterdag is. Hopelijk valt het morgen beter mee.

Geen ontbijt aangeboden in ons hotel, maar er is wel een Starbucks. Dus het wordt ontbijt met een Starbucks drankje en cornflakes.

We hebben een tour met gids om 10h30 op Goat Island. We gaan er te voet naar toe, het is een wandeling van een half uurtje. We zijn zo'n 20min te vroeg en hebben nog wat tijd om het viewpoint op de Horsehoe Falls (ook gekend als Canadian Falls) te bekijken. De gids vertelt over de geschiedenis van Niagara Falls, één van de oudste parken in de Verenigde Staten, alleen Yosemite was net iets eerder opgericht. Yosemite is nu een National Park, en dat maakt Niagara Falls het oudste State Park. We krijgen uitleg over de geschiedenis van industrialisatie, elektriciteitsopwekking en bescherming. In het verleden zijn er ook veel waaghalzen geweest, die bijvoorbeeld in een houten vat naar beneden gingen in de waterval, of koorddanser die erover gingen. Er zijn ook genoeg doden gevallen tijdens stunts. Tegenwoordig moet je toestemming vragen van zowel de Canadese als de VS autoriteiten. De twee zijden werken tegenwoordig nauw samen voor het behoud en beheer van de watervallen. Op de tour gaan we ook naar Luna Island, een zeer klein eilandje, van waar je het beste zicht hebt op de Bridalveil en American Falls.

Aansluitend op de tour, die zo'n uurtje geduurd heeft, gaan wij ook naar de "Cave of the Winds" tour. Deze self-guided tour, brengt je eerst naar een mini-museum met korte film en dan via een lift naar beneden, naar de basis van de kloof. Hier zijn platforms en trappen die je tot vlakbij de Bridalveil Falls waterval brengt. Wij hebben onze regenjas aan en wijzen de aangeboden poncho af. We wandelen via de trappen naar de verschillende platformen, waar we volledig nat worden van de sproei van de watervallen, tot zelfs heuse gulpen water op het dichtste platform, genaamd Hurricane deck. We hadden wellicht beter de poncho aangenomen.

Gelukkig zijn onze wandelschoenen redelijk waterdicht en droogt onze wandelbroek snel in het zonnetje. Ik kan iedereen enkel aanraden om zeker "Cave of the Winds" te doen om een unieke ervaring op te doen.

Wanneer we opgedroogd zijn bezoeken we nog de gift-shop voor enkele souvenirs. We wandelen terug via de voetgangersbrug naar het vasteland en bezoeken nog de Observation Tower op Prospect Point, waar het weer zeer druk is, met vooral Indische toeristen. Van het de tower heb je een veraf zicht op alle 3 de watervallen. Na dit bezoek keren we terug naar de hotelkamer om een bagel met choco te eten als lunch.

We nemen nu de auto en rijden naar het 5-mile verder gelegen Whirlpool State Park. De watervallen hebben sinds het einde van de ijstijd een 11 mijl lange kloof uitgesleten vanaf Lake Ontario tot de huidige locatie. De schatting is dat binnen 12.000 jaar de watervallen volledig opgeschoven zijn tot aan Lake Erie. Maar men werkt nu actief om dat proces te vertragen. In het Whirlpool State Park wandelen we langs de kloofrand en zien we de Niagara rivier een woest bocht maken in de kloof, met vele stroomversnellingen.

Als volgende rijden we naar "Old Fort Niagara State Park" aan de monding van de kloof in Lake Ontario. Helaas sluit de toegang tot het for om 15h30 en zijn we net te laat. Beetje vreemd dat ze zo vroeg al sluiten. We kunnen het gerestaureerde fort en garnizoenshuis dat origineel door de Fransen gebouwd werd dus niet bezoeken. We wandelen wel nog even tot aan de kustlijn van Lake Ontario, van waar je de Skyline van Toronto juist in de verte kan zien.

We rijden terug naar het hotel, en nemen tijdens een drankje de beslissing om de grens naar Canada over te steken en Niagara-on-the-lake te bezoeken. Een charmant klein stadje met toeristische winkelstraat met vele winkeltjes. Eerst moeten we via de Rainbow Bridge de kloof en de landsgrens oversteken. Het duurt toch zeker 30min om door de grenscontrole te geraken. Welkom in Canada!

Het is nog zo'n 30min rijden naar Niagara-on-the-Lake. De borden zijn nu terug allemaal in km/h i.p.v. mph. In Niagara-on-the-Lake vinden wel al snel nog aan parking plaatsje en bezoeken als eerst Starbucks, waar we een aantal Discovery mugs (verzamelserie koffietassen) kunnen scoren. We wandelen dan nog door de straat, waar het gezellig druk is, met verschillende souvenir winkeltjes, restaurants en meer. Zeker een aanrader als het lukt in de planning. Ondertussen is het bijna 8 uur 's avonds en rijden we terug richting Niagara Falls en de Rainbow Bridge grensovergang. Na 30min zijn we terug aan de Falls en kijken we nog even als er parking zou zijn om langs de Canadese kant de Horseshoe Falls te bezichtigen. Het is hier ook enorm druk, dus we keren om en rijden de brug over, terug naar de V.S. Na een wachttijd van zo'n 10min en enkele simpele vragen zijn we terug de grens over. We rijden naar Applebee's om ons avondeten te nuttigen.

We gaan koffie halen bij Starbucks, het is er zeer druk, dus we moeten eventjes wachten. Het is ondertussen toch al te warm op buiten de drankjes op te drinken. We gaan er mee naar onze kamer en eten een cornflakes ontbijt. We checken uit bij Sheraton en gaan terug op pad.

Eerst stoppen we nog eens bij Whole Foods Market om nog wat voorraad in te slaan, laatste kans voor 5 dagen. We kopen ook weer slaatje voor lunch 's middags. We rijden weg van de Buffalo regio en rijden zuidoost richting de Finger Lakes regio van New York. Na een uurtje en een kwart rijden komen we aan bij Letchworth State Park. We bezoeken eerst een aantal noordelijke viewpoints op de kloof en eten dan onze lunch op aan de Lower Falls picknick plek. De slaatjes smaken goed.

We bezoeken het visitor center en de kleine gift shop, alvorens iets verder te rijden tot aan de Middle/Upper Falls parking. Upper falls is zeer fotogeniek met op de achtergrond een grote spoorwegbrug. Op sommige foto's zie je nog een oude brug, die een aantal jaar geleden vervangen werd door een nieuwere modernere brug. Ik de giftshop verkopen ze zelfs restanten van de oude brug als souvenirs.

We wandelen vanaf Upper Falls naar Middle Falls. Eerst komen we aan bij de bovenkant van de waterval, en iets verder is er een viewpoint met mooi zicht op de indrukwekkende waterval. Letchworth State Park is een mooi park en zeker de moeite waard als je in de buurt bent.

Na het bezoek moeten we nog een eindje rijden. Onderweg strekken we nog even de benen in Corning. Bij mij vooral bekend van de Corning Glass Company, de makers van Gorilla Glass dat bijna iedere smartphone fabrikant gebruikt. Na het korte bezoek rijden we verder richting Ithaca. Op een paar minuten van ons hotel bezoeken we als laatst nog Buttermilk Falls State Park. Dit kleine park focust zich voornamelijk op een grote cascade waterval met een zwemvijver aan de bodem, er is zelfs een redder aanwezig.

Het is al tegen 7 uur 's avonds als we aankomen aan ons hotel Hampton Inn. Zoals steeds verwachten we een vlotte check-in, maar de persoon aan de balie beweert geen reservatie voor ons te vinden. Ik toon onze bevestiging van hotels.com maar dat helpt niet echt. Ik probeer te bellen met het telefoonnummer van hotels.com maar tot 3x toe lukt het niet om daar iemand aan de lijn te krijgen. Ondertussen staan we er al 20min wortel te schieten. De persoon achter de balie, kijkt na aandringen op het partner systeem van Expedia, en wonder boven wonder vind daar een bevestigingsnummer van Hampton Inn terug, en vind aan de hand daarvan toch onze reservatie terug. Hij verstaat niet wat er misgelopen is met het systeem, maar hij kan nu toch een kamer regelen voor ons. Als compensatie voor de stress krijgen we 2 flesjes water en 2 blikjes cola. Maar ik kan je zeggen dat het een zeer stressvol moment was, en ik teleurgesteld ben ook in de ondersteuning van hotels.com.

We gaan eten bij Texas Roadhouse, waar we ribbetjes eten. Stephanie eet het met een zoete aardappel met kleine marshmallows op. Vreemde combinatie, maar zij zegt dat het wel werkt precies.

Terug ontbijt aangeboden in het hotel, ik kies voor een zelfgemaakte ontbijtwafel en toast. Stephanie eet een bagel met PB&J.

Vandaag bezoeken we diverse state parks hier in de buurt. We beginnen met de bekendste, Watkins Glen State Park. We kiezen om daar eerst te starten om de drukte misschien wat voor te blijven. Na een kleine 40min rijden komen we aan, het is al best druk met veel auto's op de parking. We doen onze wandelschoenen aan en nemen 2 flesjes water mee al voor we beginnen aan de Gorge Trail. Dit wandelpad gaat via trappen, bruggetjes en een paar tunnels door de kloof uitgesleten door de Glen Creek. Er zijn in totaal 19 watervallen (klein & groot) te bezichtigen langs de Gorge Trail. We wandelen de trail tot aan de laatste waterval en wandelen dan terug naar het begin via de North Rim Trail. De drukte viel goed mee op deze doordeweekse dag.

Ondertussen is het al na de middag en we besluiten terug te rijden naar onze hotelkamer om daar lunch te eten. We rijden terug via de meer scenic route langs Seneca lake. We eten elk een halve bagel met choco en nog wat nootjes.

Na de lunch rijden we naar het volgende park Taughannock Falls State Park. De waterval waarvan het park zijn naam krijgt, is 66m hoog en daarmee de hoogste waterval in het Oosten van de V.S. dat is nog zo'n 10m hoger dan de watervallen van Niagara Falls. Deze waterval is zeer klein qua water debiet in vergelijking met de Niagara Falls natuurlijk. We stoppen eerst aan de overlook naast het kleine visitor center, vanwaar je een veraf uitzicht van bovenaf hebt op de waterval. Daarna rijden we verder naar beneden, vanwaar we een 3km trail wandelen tot aan de basis van de waterval, tenminste tot op 30m, want dichter mogen we niet. De wandeling is makkelijk en de waterval is leuk om te zien.

Ne het bezoek rijden we nog het dorpje Trumansburg en terug richting Ithaca. Als laatste park vandaag bezoeken we Robert H. Treman State Park. Dit park is vernoemd naar een bankier en zakenman die begin jaren 1900 zich enorm inzette voor natuurbehoud door grote stukken land op te kopen. Hij schonk in 1924 al dat land aan de staat New York om er parken van te maken. Dit laatste naar hem vernoemde park is een kloof met watervallen, een beetje het kleine, minder bekende broertje van Watkins Glen. Het is al wat later in de namiddag en het is zeer kalm in het park. Er staan slechts een 4-tal auto's op de parking. We wandelen van aan de west-ingang door de kloof tot aan de Lucifer Falls. Het is een zeer mooie kalme wandeling, en Lucifer Falls overtreft al onze verwachtingen. Het is een cascade stijl waterval, maar wel één van de mooiste die ik al gezien heb. Na dit hoogtepunt keren we terug naar de auto en verlaten het park.

We besluiten nog even downtown Ithaca te bezoeken, met de autovrije Ithaca Commons winkelstraat. Maar heel interessant is het niet, er is veel leegstand. Duidelijk een provinciestad die moeite heeft. Net zoals zoveel anderen, ook in België een probleem. Aan de rand van de stad bezoeken we Barnes & Nobles, een grote boekenwinkel, waar we toch een paark boeken kopen en een drankje drinken in de Starbucks die in de winkel zit. Koffie en boeken is toch altijd een goede combo. We springen ook nog binnen bij DICK'S Sporting Goods voor een paar extra wandel t-shirts. Avondeten nuttigen we bij Five Guys.

Na het ontbijt verlaten we Ithaca en rijden we noordoostelijk richting Syracuse. Onze eerste stop is Pratt's Falls county park, waar we een kleine wandeling doen om de benen te strekken, tot aan de basis van Pratt's Falls. Een cascade waterval die vroeger een molen aandreef.

Na deze korte stop gaan we terug op weg en rijden we een stuk via US20 tot aan Chittenango Falls State Park. We wandelen de korte trail in wijzerzin en vanop de voetgangersbrug hebben we een mooi zicht op deze indrukwekkende waterval. Na de wandeling rijden we 5km terug tot aan de McDonald's om chicken nuggets te eten als lunch.

We vervolgen onze route tot aan de volgende stop, Green Lakes State Park. Deze 2 meren hebben een mooie groene tot turquoise kleur, en dat komt door bepaalde microbes in het water. Een stuk van het ene langwerpige meer is afgebakend voor zwem recreatie, en het is er best druk. Veel kinderen in het water, al kun je van zwemmen niet echt spreken, het water komt slechts middelhoog in het afgebakende stuk. Naar goede Amerikaanse gewoonte zijn er ook picnic tafels en grills, die gebruikt worden om eten klaar te maken. We wandelen zo'n 4 km rond het ene (volgens Stephanie met een opvallende vorm) tot aan het andere ronde meer, en via de andere oever weer terug.

We gaan terug op weg en algauw komen we bij het stadje Rome, waar we even de benen strekken en Fort Stanwix National Monument. Dit is een gereconstrueerd fort, gebruikt en tijdens de French-Indian war en de Onafhankelijkheidsoorlog. We bekijken even vlug de binnenkant van het Fort en vervolgen dan onze roue.

Rond 17hr komen we aan in Old Forge, een klein stadje aan de voet van de Adirondack Mountains. Dit stadje heeft enkele leuke winkels. We stoppen eerst aan de Coffee House en bezoeken dan nog enkele winkeltjes. We slapen in Christy's Motel, een kleiner lokaal motel. Na het eten zitten we nog buiten te lezen aan onze kamer en een hertje komt wat eten van het gazon.

We staan op met het geluid van regen. Een blik op het weerbericht bevestigt hetgeen we zien, een regenzone trekt 's morgens over de Adirondack regio. Na ons cornflakes ontbijt gaan we op pad. We verlaten Old Forde en rijden door de Adirondack heuvels. We rijden via State Route 28 en passeren veel meren en een paar kleine charmante dorpjes. Het regent niet meer, maar het is nog altijd zwaar bewolkt.

In het stadje Tupper Lake eten we lunch bij McDonald's, chicken nuggets alweer, vlakbij Flanders Park, geen idee waarom dit openbaar parkje aan het meer zo noemt. Hier in het stadje hangen ze foto's langs de straat van alle afgestuurde middelbare scholieren. Leuk initiatief, wel valt het op dat er meer meisjes dan jongens afgestuurd zijn.

Een klein uurtje later komen we aan in Lake Placid. Een mondain ski-resort stadje. Het is gezellig druk en er zijn veel leuke winkeltjes. We dringen eerst een drankje bij Starbucks en bekijken dan de winkeltjes. Ondertussen is het weer volledig opgeklaard en is zonneschijn. We zijn er toch anderhalf uur zoet.

Na het bezoek aan Lake Placid rijden we verder en na een klein halfuur komen we aan bij het de start van de Whiteface Mountain Memorial Highway. Een toll-road die naar de top van Whiteface Mountain loopt, één van de hogere bergen van de Adirondack Mountains. Onderweg naar boven stoppen we nog aan een uitzichtpunt en eten een lekkere muffin. Op het einde van de autoweg, is er een gebouw genaamd "The Castle" waar er een snackbar, gift shop en wc is. De echte top van de berg is nog zo'n 75m hoger. Je kan te voet naar de top, of je kan de lift nemen. Ja de lift.

Men heeft hier een tunnel geboord naar het midden van de bergtop en daar een liftschat geboord omhoog naar de top zo'n 26 verdiepingen of +/- 75m hoger. Wij nemen de lift omhoog. Op de top staat een weerstation en uitzichtplatform. Gelukkig hebben we onze windbrekers aangedaan, want het is hier koud op de top. Na het bezoek en gebruik van de WC rijden we terug naar beneden.

Na een uurtje rijden komen we aan in Plattsburgh, waar we vannacht slapen. Na het inchecken in ons hotel rijden we nog naar downtown Plattsburgh, maar een enorme regenbui trekt over en het is weer een echte wolkbreuk. Het blijft dus bij een autoritje door downtown. We stoppen bij Five Guys voor avondeten.

Na het ontbijt gaan we weer op weg. We rijden vanaf nu zuidwaarts langs rivieren en meren. We rijden via Hwy 9 en passeren eerst langs Ausable Chasm, dat we niet bezoeken, maar we stappen even uit en bekijken de watervallen vanaf de brug. Iets verder rijden we nog eens over de Ausable rivier en die blijkt zijn naam niet gestolen te hebben met kleine zandstrandjes (sable = zand). Dit gebied was voor de French-Indian war allemaal onder controle van Frankrijk.

We zien nogmaals de getuige daarvan bij onze volgende stop Crown Point. Hier zien we de restanten van een oud Frans fort genaamd St. Fréderic. Van dit fort werden vele aanvallen gelanceerd op Brits-Amerikaanse vestigingen. Toen de Britten eindelijk met een overweldigende troepenmacht het fort kwamen innemen, hebben de Fransen het fort opgeblazen en zich verder noordwaarts (in huidig Canada) zich terug getrokken. De Britten hebben toen een nieuw fort gebouw, naast de ruines van het oude Fort. Crown Point steekt namelijk uit in Lake Champlain, een groot meer en belangrijke noord-zuid waterweg. We besluiten hier picknick te houden en eten een bagel als lunch.

We rijden verder zuidwaarts maar komen in Ticonderoga aan een wegversperring, er is ter ere van de Independence Day (July 4th) een loopwedstrijd. Er is geen detour aangeduid, dus we proberen zelf terug op de juiste weg te geraken. Na 2 keer terug aan een versperde weg te komen krijg ik van een vriendelijke politieagent instructies om terug op Highway 9 te geraken. Hopelijk komen we dit niet de gehele dag tegen i.v.m. de festiviteiten.

Iets verder rijden we door het stadje Bolton Landing, het ziet er gezellig uit, maar het is er ook enorm druk. We rijden nu langs de kustlijn van Lake George, en we zien zeer veel vakantiehuisjes en mensen die aan het vieren zijn met tuinfeesten, BBQ en ook veel bootjes op het meer. Iets verder slaan we af en rijden het bos in, naar onze volgende stop. Een wandeling van zo'n 4km in het bos naar een hoog gelegen uitzichtpunt genaamd "The Pinnacle". De wandeling gaat best nog steil omhoog, maar de beloning is groot met een prachtig uitzicht op Lake George. We geraken er ook nog heel even aan de praat met een Amerikaanse.

Het is ondertussen al een stuk in de namiddag en we rijden nu een stukje freeway tot aan de volgende stop, Prospect Mountain. Dit is een toll-weg omhoog op Prospect Mountain. Wij vinden deze weg en de uitzichtpunten wat tegenvallen, zeker in vergelijking met Whiteface Mountain van gisteren.

We hervatten onze weg en rijden iets later door het gezellige downtown Sarratoga Springs. We parkeren hier en nuttigen een drankje bij Starbucks waarna we nog even kort wandelen door de hoofdstraat. Alvorens we naar het hotel rijden, in Albany, stoppen we in de suburbs aan Olive Garden waar we ons avondmaal nuttigen, Pasta! Dat smaakt lekker na een dieet dat vooral rond vlees draait.

In Albany slapen we in downtown. Na het inchecken wandelen we nog langs het Capitool en de Empire State Plaza waar we de bombastische gebouwen bewonderen en ondertussen getuige zijn van de festiviteiten en de vuurwerkshow.

Het ontbijt hier in het Hyatt Place hotel in Albany is het best van de reis. En weten kunnen zelfs eten met echt bestek en borden i.p.v. plastic en karton. Enkel bij Drury Plaza in Pittsburgh was dat ook zo. Zoveel verspilling en een grote afvalberg hier in De V.S., ze moeten nog veel veranderen en kunnen veel leren van ons. Het ontbijt smaakt goed, ik eten roerei met wat stukjes spek en wat geraspte kaas met wat boord. Stephanie het beproefde recept van een bagel met pindakaas en confituur, de befaamde PB&J.

Na het uitchecken gaan we op pad en onze eerste stop voor vandaag is Olana State Historic Site. Olana is het domein, woonhuis en studio van Frederic Church. Eén van de bekendste landschapsschilders van de V.S. uit de jaren 1800 en lid van de Hudson River school, een beweging in de schilderskunst met een link naar de romantiek die natuurlijke landschappen op een prachtige manier naar het publiek bracht. Ik ben zelf geen zo'n grote kunstfan, maar de Hudson River School heeft wel, volgens mij, enkele zeer mooie schilderijen voortgebracht.

Frederic Chruch kocht het domein op een heuvel naast de Hudson rivier, noemde het domein Olana en liet er een prachtige villa bouwen. De villa heeft zeer veel Moorse invloeden, met zelfs Arabisch geschrift hier en daar. We krijgen een tour van 45min in het huis, waar we logischerwijs niks mogen aanraken. Zowat 95% van het huis is nog origineel, inclusief een aantal van zijn werken die aan de muur hangen. De meeste bekende werken van hem hangen in museums zoals in Washington DC & New York. De rondleiding was zeer interessant en de gids vertelde met veel enthousiasme. Na de rondleiding eten we nog onze lunch op een bankje met uitzicht op het het huis en het meer. We eten de restjes van de pasta van gisterenavond.

We rijden verder naar Kaaterskill Falls, een zeer mooie (en zeer druk bezochte) waterval hier in de regio. Het is ondertussen zaterdag, en 5 juli, de dag na hun National Feestdag. Dus ik vrees een beetje voor de drukte. Als we naderen, zien we overal bewoners in de nabije straat die hun tuin openstellen als parking voor 20$. We rijden verder en zien dat de parking tot de falls afgesloten is wegens stampvol, er is nog een andere parking een halve kilometer verder. De drukte van jewelste, de parking problemen besluiten ons om rechtsomkeer te maken. We hebben al zeer veel mooie watervallen gezien en hebben geen zin in die drukte en heisa.

We rijden een beetje later door het stadje Woodstock, waar het ook druk is, maar we nog een parking plekje vinden op de grote parkeerplaats. Dit stadje heeft een gezellige hoofdstraat met wat winkeltjes en restaurants. Het stadje is befaamde vanwege het gelijknamige muziekfestival. Maar klein detail, het festival werd op het laatste moment nog verplaatst naar het stadje Bethel zo'n 60km verder, omdat de bestuurders van Woodstock vreesden voor een te grote toeloop. Het festival werd echter niet meer veranderd van naam en zo geschiede. Na wat struinen door de straten stoppen we nog aan een coffee bar en gaan dan weer op weg.

Als volgende op de planning is "Walkway over the Hudson", dit is een oude grote spoorwegbrug over de zeer brede Hudson rivier, die gerestaureerd is en nu dient als voetgangersbrug. We wandelen over de brug naar de overkant van de rivier en weer terug. De brug is 2 km lang, dus wandelen wij ongeveer 4km heen en terug. We hebben onze petjes aan en dat is nodig want het is prachtig weer en de zon schijnt volop.

We haasten ons na de wandeling terug op weg en rijden naar ons hotel. We moeten immers daar inchecken, dan nog iets eten en om 18uur in Beacon aan de kaai staan voor onze tour met de boot naar Pollepel Island, met Bannerman Castle. We krijgen er een tour en dan aansluitend een openlucht filmvoorstelling. Het eiland kreeg de naam van de Nederlandse kolonisten, genaamd naar de techniek die ze gebruikten om personen terug op te pikken die verplicht hadden moeten afkoelen op het eiland. De familie Bannerman kocht het eiland in 1900 en bouwde er een opslagplaats voor wapens en munitie die ze 2dehnands kochten van het leger en dan weer doorverkochten. De familie had Schotse en Ierse roots en bouwde de opslagplaats in de stijl van een Schots kasteel. Na de dood van het familiehoofd kwam het eiland in verval en een ontploffing in de munitie vernielde een groot deel van het kasteel. In de jaren 1990 werd een fonds opgericht om de ruïne en het woonhuis te redden. Ondertussen is het eiland een State Historic Site en kan je het bezoeken.

Na de rondleiding met uitleg over de de bouw en vernieling, hebben we nog wat tijd om het kleine eilandje verder te verkennen en drank en snacks te kopen. Wanneer de zon onder is begint de filmvoorstelling. De film voor vanavond is Coco, een animatie film van Disney en Pixar. Ik kende de film niet, maar het is een mooie film over de "Dias de los muertos" en Mexicaanse tradities en muziek. Na de film keren we met het bootje terug naar het vasteland. Het is ondertussen 23h en we keren snel terug naar ons hotel om te gaan slapen.

De laatste reisdag vandaag. Vanavond komen we aan in New York City waar we nog 2 nachten verblijven alvorens terug te vliegen. Eerst douchen, ontbijt en dan uitchecken.
We rijden zuidwaarts, eerst langs de oostelijke kant van de Hudson rivier, richting Croton Gorge, een klein park aan een fotogenieke dam en klein stuwmeer. Helaas is het park afgesloten door politie met hekken. Ik vermoed dat het te druk is. Het is nog steeds het weekend na de nationale feestdag, en de start van verlof voor velen.

We rijden steken nu de Hudson rivier over om op de oostelijke oever te rijden en we komen aan in Bear Mountain State Park. We rijden naar het uizichtpunt Perkins Memorial, vanwaar je een mooi zicht hebt op de grote Hudson rivier en de nabije heuvels. Ook hier is het redelijk druk. We verlaten iets later het park en stoppen aan de Palisades Mall waar we even rondkijken en bij de food court kippenboutjes halen bij KFC en een puntzakje frieten bij Bel-Fries. Het zijn naar Amerikaanse normen lekkere frietjes, maar zeker geen Belgische frietjes.

We rijden verder op de Palisades scenic byway, en stoppen aan State Line lookout point om de faciliteiten te gebruiken en het uitzicht te bekijken. In de verte zien we ook al de Skyline van New York City verschijnen. We staan op een uitzichtpunt boven op de Palisades, dit zijn kliffen hier langs de Hudson oever. We rijden verder tot aan de George Washington Bridge, waar eerst tot aan een parkje rijden aan de voet van de brug. Deze grote stalen brug is mooi om te zien, en we moeten er zo meteen over rijden om de Hudson rivier over te steken naar New York City. Het is druk op de brug, en het is eventjes file, maar al bij al gaat het vlot. Dan moeten we nog op Manhattan tot aan de Queensboro bridge, om via die brug de East rivier over te steken tot in Queens waar ons hotel voor de komende 2 nachten zich bevindt. Omdat het zondag is, valt het verkeer wel mee en komen we iets voor 4 uur 's namiddags aan bij ons hotel. We laden alle koffers en tassen uit de auto, en brengen deze naar de kamer. Dat wordt morgen weer een hele klus om 3 koffers te maken

We wandelen eerst naar een Starbucks niet zo ver van het hotel hier in Queens om een drankje te drinken. Ondertussen is het weer warm dus het drankje is welgekomen. Na deze kleine uitstap gaan we op pad met de metro naar Manhattan. We nemen de 7 lijn hier bij Court Square richting Briant Park. Daar aangekomen zien we een "Wafels and Dinges" kiosk, en ondertussen krijgen we een hongertje. Blijkt dat ze ook een vegan (en dus melk vrije) optie hebben, dus eten we beide een luikse wafel. Men vraagt nog even voor de zekerheid dat we er niks op willen. We lopen verder naar Times Square en enkele blokken errond. Stephanie vind nog een mooie broek in de Levi's winkel. Als we terugkeren naar Queens begint de zon al te zakken, het is een mooie zonsondergang. Vanavond eten we bij Panda Express. Rijst met broccoli en rundsvlees voor mij, hetzelfde maar met Noodles voor Stephanie.

Het hotel waar we verblijven biedt ontbijt aan, dat is geen evidentie in een stad zoals New York City. We maken er dus dankbaar gebruik van. Vandaag een volledige dag om te spenderen in NYC. We kiezen om The MET (Metropolitan museum of Art) te bezoeken. We nemen de Metro naar de Upper East Side en wandelen van daar nog 10 min tot aan de ingang.

Om 11h30 nemen we deel aan een gratis highlight tour, de gids neemt de groep in 1 uur tijd mee naar een aantal werken die volgens hun onze aandacht verdienen. Iedere gids kiest zelf de werken. Onze gids neemt ons mee naar enkele beeldhouwwerken, verschillende schilderen o.a. van Rembrandt en Picasso, maar ook de woonkamer van een huis ontworpen door Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Ze hebben de volledige kamer afgebroken uit het huis ergens in Minnesota en her opgebouwd hier in het museum. De woonkamer is één van de eerste voorbeelden van loft stijl.

Na de tour zoeken we opties voor een kleine lunch. Dat blijkt in het museum niet zo evident. We verlaten het museum en zoeken een McDonald's op 10min afstand om nuggets en een kleine friet te eten. Na de lunch wandelen we nog door Central Park naar de Upper West Side voor een wafel. Daarna wandelen we weer terug naar The MET en vervolgen ons bezoek. We bekijken de Egyptische afdeling waar ze niet alleen kunst, juwelen en aardewerk hebben, maar ook sarcofagen, mummies en een stuk van een echte tempel.

Als volgende bekijken we nog de American wing, om de schilderijen van Thomas Cole, Frederic Church en Albert Bierstadt te bekijken. Ik ben fan van de romantische landschapsschilderijen van de Hudson River School. We bekijken ook nog de Europese meesters, zoals Rembrandt, Rubens, Breughel, Van Dyck en Carravagio. Maar ook nog de impressionisten zoals Monet & Van Gogh.
Het wordt ondertussen 5 uur en het museum sluit.

Na het bezoek zoeken we nog een Starbuks voor een drankje. Daarna nemen we de metro naar Grand Central Station, wat een mooi station is het toch, en wandelen tot aan het Theater District waar we ons avondeten nuttigen in Applebee's. Na het eten rijden we terug naar Long Island City in Queens naar ons hotel.

Vanavond staat er nog een grote klus op de todo lijst, koffers maken en zorgen dat alle sourvenirs de vlucht overleven.

Vanavond nemen we het vliegtuig terug, hopelijk zonder vertraging door de weergoden, want men voorspelt wel wat onweer. We hebben eigenlijk de gehele reis prachtig weer gehad, op een aantal buitjes na (dan nog vooral in de wagen), dus we kunnen niet klagen.

De koffers zijn gisteren nog gemaakt. Zoals gewoonlijk keren we met 3 koffers terug. We zijn ingecheckt voor de vlucht. Dus alles is klaar voor de terugvlucht.

Na het ontbijt wandelen we eerst nog te voet naar het waterfront aan de East River om het grote Pepsi Sign te zien. Gisterenavond is het er niet meer van gekomen. Het is een 15-tal minuten wandelen, maar we krijgen toch last van de hitte. Het is vandaag enorm warm en de betonnen straten geven geen verkoeling. Na enkele foto's aan het waterfront keren we terug naar het hotel. Het is bijna 11 uur, dus tijd om uit te checken.

We laden alles in de auto en gaan op pad. We hebben beslist om eerst nog naar Brooklynn te rijden naar een klein parkje, ook an het water waar je een mooi zicht hebt op de Statue of Liberty en ook een deel van de Manhattan skyline. Het verkeer in Brooklynn is zeer druk, wellicht omdat het een doordeweekse dag is. Aan het kleine parkje kopen we een Limonade bij een klein winkeltje, dat smaakt en lost de dorst bij dit warme weer.

Na de rustpauze gaan we verder en rijden richting Garden City waar we lunch eten bij Five Guys en daarna nog de Roosevelt Field Mall bezoeken. Een grote mall met veel winkels, zoals Levi's, North Face, Macy's en nog veel meer. Na het bezoek aan de mall rijden we richting JFK om de huurauto in te leveren bij Hertz en op het gemak naar de luchthaven te gaan.

Alles verloopt vlot bij Hertz en we rijden met de AirTrain naar Terminal 4 vanwaar onze vlucht met KLM vertrekt. Ik ben toch telkens weer verbaasd over de chaos aan de incheck balies hier in de V.S. Het lijkt mij toch beter geregeld in Europa, waar je kunt zien per vlucht welke incheckbalie je dient te gebruiken. Inchecken blijkt verplicht via self-service kiosks, maar er staat wel overal personeel bij om te helpen. Lijkt mij dat je dan evengoed weer gewone balies kunt openen. De koffers worden eerst gelabeld aan de kiosk, en dan moeten we nog even aanschuiven aan een balie (dus toch nog) om de koffers af te wegen en op de band te zetten. Daarna gaan we aanschuiven aan security en het blijkt hier zeer druk, doordat we voor de terugvlucht een upgrade genomen hebben kunnen we aanschuiven aan de priority line. Zelfs daar duurt het 20 tot 30min. Ik zie voor ons in de rij enkele mensen nerveus personeel aanklampen omdat ze bang zijn de vlucht te missen. Mijn mening is dat slechts 45min voor je vlucht inchecken een groot risico is. Eén van de nerveuze reizigers voor ons moet dan zelfs nog uit de rij en terug naar de incheckbalie als blijkt dat zijn boarding pass en zijn App niet werkt.

Wij hebben nog meer bijna 3 uur tijd over dus lopen op het gemak langs de winkeltjes in Terminal 4 en drinken nog een drankje. Daarna plaatsen we ons op de stoeltjes en lezen wat om de tijd te verdrijven. Wanneer men de balie aan de gate komt bemannen vraag ik nog even als alles wel in orde is voor onze vlucht, want in de KLM app verscheen plots de melding dat we op de wachtlijst staan voor de vlucht. Daar werd ik toch wat ongerust van. Maar niks aan de hand. Alvorens het boarden start zien we regen, wind en bliksem boven de luchthaven. Er wordt nog niks gecommuniceerd, maar ik vermoed al vertraging. We starten met boarden en nemen plaats, Stephanie op de 'survivor' 11A stoel in deze Boeing 787 Dreamliner.

Zoals verwacht kunnen we niet snel opstijgen, door het weer is er een file ontstaan om op te stijgen. Er staan wel 20 tot 30 vliegtuigen voor ons in de rij op de taxibaan zegt onze piloot. Uiteindelijk stijgen we met anderhalfuur vertraging op. Het wordt al laat, we zijn moe, maar eerst nog het avondeten. De vlucht verloopt voor de rest voorspoedig, we kunnen toch een 4-tal uurtjes licht slapen en landen slechts een uurtje later dan gepland in Amsterdam. Paspoort controle gaat vlot, koffers zijn allemaal terecht en dan met het busje terug naar het hotel om de auto op te halen en de lange rit naar huis. We stoppen onderweg nog in Sluis.