Om 07.00 uur doen we onze huisdeur achter ons dicht en lopen we naar de bushalte. We gaan eerst met de bus naar Utrecht en van daaruit met de trein naar Schiphol. Op het station is het nu heerlijk rustig en als we het perron oplopen komt de trein net aanrijden. Goede timing! Binnen een half uur zijn we op Schiphol, waar het, zoals altijd tegenwoordig, erg druk is. Als we in hal 3 bij de balie van US Airways aankomen blijkt dat we nog niet kunnen inchecken, pas over een ruim een uur gaat de balie open. Jammer, maar niets aan te doen.

Tegen half 10 komt er wat beweging, worden de paaltjes uitgezet en er wordt een aparte rij gemaakt voor diegenen, die via internet ingecheckt hebben. Van een medewerker horen we dat slechts 21 passagiers (waaronder wij) van de 200 dit gedaan hebben.

We zien steeds lange rijen bij de paspoort controle staan maar juist als wij er naar toe lopen is het een stuk minder druk en kunnen we zo doorlopen. We kopen nog een paar tijdschriften en lopen dan meteen maar door naar de gate, waar het boarden om11.15 zal beginnen. Natuurlijk eerst weer “het” interview met de gebruikelijke vragen, gevolgd door de bodyscan. Uiteindelijk zit iedereen om 12.30 in het vliegtuig en, precies op tijd, om 12.45 vertrekken we. We vliegen met een klein vliegtuig, een Boeing 757-200 met maar 1 gangpad en 2 rijen van 3 stoelen.
Rond 14.00 wordt er in een rap tempo een warme maaltijd geserveerd. Zoals altijd kan er weer gekozen worden tussen chicken or pasta. Wij gaan voor de kip, het smaakt niet eens zo heel beroerd. We brengen de tijd door met wat lezen, puzzelen, een dutje en ik kijk naar de film The King’s speech (mooi!).

Een half uur vroeger dan gepland landen we om 15.00 plaatselijke tijd in Philadelphia. Door harde windvlagen is het bepaald geen rustige landing. Als we uitgestapt zijn lopen we naar de Immigration Officers, het is vrij rustig en na ongeveer een kwartier zijn we aan de beurt. Er wordt ons weer het hemd van ons lijf gevraagd, zelfs wat voor beroep wij hadden vóór ons pensioen.

Bij de bagageband staan onze koffers al te wachten, we leveren ze weer in bij de US Airways balie en lopen dan naar Concourse B. Als we daar aankomen blijkt dat we van Concourse A zullen vertrekken (stom van ons, niet gecontroleerd toen we naar B liepen). We lopen het hele eind weer terug, kopen onderweg iets te eten en te drinken en wachten dan bij de juiste gate op onze volgende vlucht, die om 18.15 zal vertrekken.

Tegen 17.45 zie ik een onderhoudsmonteur naar het vliegtuig lopen, nee he, er zal toch niets aan de hand zijn? Ja dus, pas om 18.00 begint het boarden, we wachten een poos en dan wordt er omgeroepen dat er een technische storing is en dat er aan gewerkt wordt, 20 minuten geduld please. Dan een half uur geduld en om 19.30 krijgen we te horen dat het probleem niet opgelost kan worden en dat we met een ander toestel verder zullen gaan. Iedereen er weer uit, weer een kwartier lopen naar een gate, weer wachten, alle bagage moet er immers uit en weer naar het andere toestel gebracht en ingeladen worden. Uiteindelijk begint het boarden om 20.45 (bijna de tijd dat we op Orlando zouden landen) en als we naar de startbaan taxiën blijkt dat we nog een half uur in de rij moeten staan voordat we toestemming krijgen om te vertrekken. We zijn allebei zo afgedraaid dat we bijna de hele vlucht slapen. Kennelijk heeft de piloot wat extra gas gegeven want 2 uur later (normaal 2.30 uur) landen we “al” op Orlando Airport, het is dan bijna 23.30.

Juist nu moeten we lang op onze bagage wachten! Wat zijn we blij dat we een kamer gereserveerd hadden in het Hyatt Regency Airport hotel. Binnen 3 kwartier na de landing zijn we op onze hotelkamer. We hadden er niet aan moeten denken om nu nog de huurauto op te moeten halen en naar een hotel te moeten rijden! Ik haal alleen tandpasta tandenborstels uit de koffer, we nemen een snelle douche en om 00.30 gaat het licht uit, wát zijn we gaar van dat urenlange wachten.

Hotel Hyatt Regency Airport Orlando

Als ik ’s morgens wakker word zie ik vanaf ons balkon dat we precies uitkijken op een lange rij passagiers, die staan te wachten op de security check. Om 07.00 loop ik even naar de computer in de lobby om een mailtje te versturen dat we goed aangekomen zijn en om een kort stukje op mijn weblog te schrijven. Net voordat ik wil afsluiten wordt de verbinding verbroken, na 15 minuten stopt die automatisch. Sh….

Tegen 8 uur maak ik S wakker, maak een kop thee en als (voorlopig)ontbijt eten we een meegebrachte krentenbol op. Om half tien checken we uit en lopen naar de balie van Alamo om onze auto op te halen. Het is er nu lekker rustig en binnen no time is alles geregeld en kunnen we aan de overkant van de straat onze auto ophalen. Er staan verschillende auto’s waar we uit kunnen kiezen, we gaan deze keer maar voor een Chevrolet Cobalt. Om 10.10 rijden we tolweg 528 op, we passeren 2x een tolpoortje ( $ 0.75 en $ 1 ).

Al vrij snel verlaten we de tolweg weer en rijden we Interstate 4 op, richting Tampa. De zon schijnt lekker en de temperatuur loopt flink op. We gaan 2x de Interstate af op zoek naar een ontbijtrestaurant. Helaas, op zondagmorgen gaan er heel wat meer mensen ontbijten dan op een doordeweekse dag en overal staan lange rijen wachtende mensen. Daar hebben we geen zin in dus rijden we maar weer door. We slaan af bij highway 27 en rijden zo binnendoor naar Bradenton. Af en toe verschijnen er donkere wolken en 1x krijgen we kort regenbuitje.

Als we om half 2 Bradenton via highway 70 binnenrijden rammelen we allebei van de honger. We stoppen bij een Bob Evan’s restaurant en na 10 minuten wachten is er een tafel voor ons vrij. We bestellen een uitgebreid ontbijt: scrambled eggs, bacon, hashbrowns en toast. Met een volle maag rijden we naar ons hotel, dat niet ver van het restaurant blijkt te liggen. We checken in, we hebben geluk, onze kamer is net klaar. De kamer is erg ruim met een apart zitgedeelte met een bank en een stoel.
Aan de overkant van het hotel zien we een grote Publix supermarkt, daar lopen we meteen maar naar toe om wat eerste boodschappen te doen. We kopen een grote fles grapefruitsap, brood, pot pindakaas, fruit en yoghurt. Terug op onze kamer drinken we wat sap en dan slaat de jetlag toe, we duiken ons bed in. Pas tegen 5 uur word ik weer wakker, maak een kop thee en ga ik de koffers opnieuw inpakken. S moet ik om 18.00 met veel moeite wakker maken. Na de uitgebreide ontbijt-lunch hebben we niet veel trek meer en hebben we genoeg aan een sneetje brood en een bekertje yoghurt. Hierna loop ik naar beneden om meteen nog een nacht bij te boeken (ik had voor 1 nacht gereserveerd) en ga ik naar het business center om mijn dagelijkse weblogstukje te schrijven. Daarna lopen we nog even naar buiten, het is nu flink afgekoeld en nog maar een graad of 17. Bij de Publix koop ik vast wat kaarten om naar de familie te sturen. Weer terug maken we nog een kop thee, neem ik een lekker warm en ontspannend bad en lees ik nog een paar bladzijden. Na 10 minuten geef ik de strijd om wakker te blijven op, doe de bedlamp uit en slaap dan tot half 4 door. Ga dan weer wat lezen en val om 05.00 weer in slaap.

Temperatuur, 24-27 gr
Hotel Country Inns & Suites, Bradenton
Gereden kilometers 238

Om 07.00 ben ik klaarwakker, kijk wat tv en ga er dan toch maar uit om me aan te kleden. In de ontbijtruimte neem ik alvast een klein bakje fruitloops met wat melk, haal de krant op en ga dan weer naar boven. S wordt dan ook eindelijk wakker en later ontbijten we samen: plakje bacon, beetje scrambled eggs, toast en een mini kaneelbroodje.

Als we vertrekken is het bewolkt maar toch best wel lekker weer. Bij de Amerikaanse ANWB, de AAA, halen we een tourbook en een kaart van Florida op. Omdat we nu niet ver van de kust af zitten, willen we even doorrijden naar het strand van Anna Maria Island. Het is erg druk op de weg en ineens staat alles vast, we besluiten maar om te keren en dan naar de Mixon Fruit Farm te gaan, waar we tegen elven aankomen.

In de winkel is het erg druk, we proeven wat sapjes en verschillende soorten sinaasappels. Met een grote zak grapefruits en een paar pineapple sinaasappels verlaten we de fruit farm weer en gaan dan weer richting hotel. Onderweg komen we nog een grote Walmart tegen waar we de rest van onze boodschappen doen. We kopen er o.a. een koelbox en een voorraadje frisdrank.

Bij Arby’s eten we later nog een kipsandwich en bij een mini postkantoortje koop ik meteen voor de hele vakantie postzegels. Terug in ons hotel kleden we ons snel om, smeren ons goed in en gaan dan lekker bij het zwembad wat zitten lezen. De zon is zo fel en onze huid nog zo wit dat we na een kwartiertje de schaduw al weer opzoeken. Na het avondeten lopen we nog even naar Publix, het is dan ineens akelig koud. Op de terugweg maak ik nog wat foto’s van het hotel.

Ook nu gaan we weer vroeg slapen!

Temperatuur: 20-24 gr
Hotel: Country Inns & Suites, Bradenton
Gereden kilometers: 62

Na het hotelontbijt, een bagel met creamcheese, checken we weer uit en om 08.45 rijden we weg. Als we willen tanken merken we dat onze creditcard herkend wordt als een buitenlandse kaart en daardoor kunnen we niet meteen aan de pomp betalen. Om te kunnen tanken moet de creditcard eerst binnen voor, bijv, $ 20 belast worden en pas daarna gaat de kraan open. We rijden Interstate 75 op, waar het behoorlijk druk is. Het is maar een klein stukje rijden naar het Myakka State Park, om 09.30 zijn we er al. We betalen de $ 6 entree en rijden meteen door naar de eerste trail die we willen gaan lopen: de nature trail en de Canopy walk. Voor de Canopy Walk moet je eerst een houten toren van 23 meter hoog beklimm, eenmaal boven is er een smal, wiebelend houten hangbruggetje naar de overkant, je loopt dan als het ware tussen de boomtoppen door.

Later lopen we de nature walk, die door een mooi palmenbos loopt. Het is heerlijk weer, blauwe lucht en zo’n 24 graden. Daarna rijden we naar een ander gedeelte van het park en daar lopen we de Birdwalk. Via een lange boardwalk komen we bij een uitzichtpunt waar een ranger staat die van alles vertelt over de vogels, die er te zien zijn. We zien verschillende soorten reigers, een bald eagle en een wilde kalkoen.

Vervolgens gaan we naar weer een ander gedeelte, waar vandaan een aantal rondvaartboten vertrekken en waar ook weel veel vogels te zien zijn, o.a. lepelaars én onze eerste alligator van deze vakantie. Op een bankje in de zon eten we een sneetje brood met pindakaas.

Tegen 1 uur verlaten we het park weer en rijden we via, Interstate 75, naar Bonita Springs. Voordat we naar ons hotel gaan doen we nog snel wat boodschappen bij een Publix.

Als ik ga inchecken krijg ik, als “member” van de Holiday Inn Express keten, 2 flesjes water en 2 zakjes chips aangeboden. Op onze kamer drinken we een glaasje sap en vanaf half 4 liggen we lekker onder een palmboom wat te lezen. Na een uurtje zien we ineens een donkere buienlucht aankomen. Als we later naar het vlakbij gelegen Perkins restaurant lopen is het nog droog, maar voor alle zekerheid heb ik toch maar mijn pluutje meegenomen.

We eten een salad, een baked potato met roastbeefslices met gravy (jus) en als toetje een stukje key lime pie. Yummie, Yummie! Als we na het eten terug naar het hotel lopen begint het al wat te spetteren en net als we binnen zijn barst de bui los en regent het een paar uur lang flink door. Ik schrijf mijn dagelijkse stukje op de, langzame, hotelcomputer en maak later nog een glas thee. Als we willen gaan slapen merken we dat ons bed wel erg zacht is en dat zijn we eigenlijk niet gewend in Amerika. Vooral S weet in de loop van de nacht niet meer hoe hij liggen moet en staat ’s morgens met een zere rug op.

Temperatuur: 24-28 gr
Hotel: Holiday Inn Express, Bonita Springs
Gereden kilometers: 222

Niet erg uitgerust staan we allebei vroeg op en om 08.00 zitten we al aan het ontbijt. Via highway 41 rijden we via Naples naar de Everglades. Op internet had ik uitgevonden dat er in Naples aan de 41 een Whole Foods supermarkt zou zijn en aangezien we daar in 2009 zo’n goede ervaring mee hebben gehad, willen we deze (de enige die we deze vakantie kunnen bezoeken) zeker niet missen. Na even zoeken, we keken aan de verkeerde kant van de weg, vinden we ‘m dan toch. We kopen er lekker brood, 2 heerlijke, grote chocolate chip koeken, wat fruit en een grote zak tortilla chips.

Na een half uur gaan we weer verder, het is intussen behoorlijk druk geworden op de weg, maar zodra we Naples uit zijn en richting Big Cypress komen, wordt het steeds stiller. Onderweg stoppen we om Kirby trail (weer) te lopen. Deze keer is het minder mooi dan 3 jaar geleden, toen stonden de Cypress bomen nog volop in het water, nu staan ze droog en zien we nauwelijks beesten.

Bij het Oasis Visitor Center stoppen we ook even, ook daar nu veel minder alligators dan de vorige keer

We rijden het Everglades National Park binnen, kopen een kaartje en vinden nog maar net een parkeerplaats. De zon schijnt heel fel, de temperatuur is inmiddels flink gestegen en we smeren ons maar goed in, natuurlijk komt ook het Off Wood anti-muggenspul weer goed van pas. Hier zien we genoeg alligators, ze steken zelfs een paar keer vlak voor ons de weg over en we zien zelfs ook nog een nest baby alligators.

Als we een poosje rondgelopen hebben besluiten we om weer door te rijden, snel een boterhammetje in de auto klaargemaakt en verder rijden we weer. Het is nu een lange en saaie weg langs een kanaal en veel te zien is er niet. De benzinemeter begint akelig naar de verkeerde kant uit te slaan, maar gelukkig halen we het plaatsje Sweetwater net en kan de tank weer vol gegooid worden.

Tegen 3 uur zijn we bij ons hotel, helaas is onze kamer nog niet klaar en moeten we een uur wachten. Intussen gaan we dan maar Florida City verkennen, vlakbij een tankstation geeft er een meter aan dat er te weinig lucht in een band zit, meteen gestopt en bijgevuld. Maar na een paar 100 meter wéér dezelfde boodschap, er moet dan toch wat aan de hand zijn. We hebben weer geluk, we zien op 50 meter afstand een kleine garage. Auto geparkeerd en ja hoor, een lekke band.

Gelukkig kunnen ze ons helpen, een monteur helpt S zelfs met het opzetten van de reserveband (jakkes, alle bagage moest natuurlijk uit de kofferbak). Er blijkt een grote spijker in de band te zitten, over een uur kunnen we de band weer ophalen. Het is inmiddels over vieren en we besluiten dan maar op zoek te gaan naar een Chili’s restaurant voor een vroege maaltijd. Aan dezelfde weg, maar dan 6 mile verder, vinden we dit restaurant eindelijk. Het eten smaakt heerlijk, maar omdat we nog niet zo heel veel honger hadden, blijft er het e.e.a. over. Geen probleem hier, we krijgen een schuimplastic bak en daarin kunnen we de restjes meenemen.

Dan weer terug naar de garage, de band is klaar en wordt er snel weer opgezet, de kosten vallen mee, omgerekend bijna € 16.

Tegen 6 uur zijn we dan eindelijk weer bij het hotel, snel de bagage uit de auto en omdat het nog heerlijk warm is, gaan we nog een klein uurtje bij het zwembad zitten. Daarna is het tijd voor mijn dagelijkse weblog stukje en als ik weer terug op onze kamer kom blijkt S door een vreemd insect (?) 2x in zijn voet gestoken te zijn toen hij nog even op zijn slippers naar de auto liep. Zijn voet werd meteen dik, maar de zwelling verdwijnt snel als hij er ijsblokjes op doet. Geen idee wat voor beest het geweest is, in ieder geval zijn het geen muggenbulten en pas aan het eind van onze vakantie zijn de 2 rode vlekken verdwenen. Nadat hij een douche genomen heeft zien we dat hij ook behoorlijk door muggen te pakken is genomen. Tsjaa, dat kun je verwachten als je je niet wilt insmeren met Off Wood.

Temperatuur: 25- 29 gr
Hotel: Best Western Florida City
Gereden kilometers: 237

Donderdag 10 maart

Vanmorgen vroeg is het voor het eerst niet zo koud, 0m 06.30 is het al bijna 22 gr.

Omdat er voor later op de dag wat regen wordt voorspeld vertrekken we al om 07.45. We gaan we onderste gedeelte van de Everglades bezoeken. We besluiten om eerst naar Flamingo te gaan, dit kleine, vroegere vissersplaatsje, ligt aan het eind van de ruime 60 kilometer lange weg.

Na een uur rijden zijn we er, we bezoeken eerst het visitor center en laten ons voorlichten over te lopen trails.
Nadat we ons goed hebben ingesmeerd met Off Wood lopen we de Guy Bradley trail en meteen bij het begin van de trail zien we de eerste alligator al in een klein slootje liggen. De trail is niet lang maar wel mooi en loopt langs de Florida Bay naar een grote camping.

De zon komt goed door en het wordt behoorlijk heet. Op de terugweg verdwijnt de zon achter een paar zwarte wolken en vallen er een paar regenspatjes. Als we vlakbij de auto zijn begint het hard te plenzen. In de auto wachten we 10 minuten tot het weer droog is, daarna rijden we naar het kleine haventje. Als we daar rondlopen worden we er op attent gemaakt dat er daar een aantal krokodillen zwemmen (die zie je niet zoveel).

Er blijkt binnen 15 minuten een rondvaartboot te vertrekken en ik besluit om daarvoor een kaartje te kopen. S heeft niets met rondvaartboten en gaat niet mee. ’t Is niet druk, samen met een jong echtpaar + baby zijn de enige andere passagiers. Greg is de schipper en Samuel staat voor op de boot op de uitkijk en met ogen als van een havik ziet hij vogels, die wij anders nooit gezien zouden hebben.

Greg stopt dan ook regelmatig en geeft veel uitleg over wat er allemaal te zien valt .We varen het Canal door en komen uiteindelijk in White Water Bay, waarna we weer terug naar het haventje varen. Als we daar bijna zijn komt er ineens een zwarte buienlucht opzetten, begint het hard te waaien, valt de temperatuur omlaag van tegen de 30 naar een graad of 20 en juist als we uitstappen begin het te gieten.

Onder een afdakje wacht ik tot S de auto heeft opgehaald en als we wegrijden is het een echte tropische bui geworden en kunnen de ruitenwissers al die regen maar nauwelijks aan. Gelukkig wordt het na 20 minuten weer droog. We lopen de Pa-hay-okee trail, een korte boardwalk, naar een observatietoren en daarna bij Royal Palm 2 trails. Als eerste doen we de Anhinga trail, we zien ontzettend veel vogels, o.a. aalscholvers, de Anhinga, ibissen en natuurlijk weer alligators. Daarna lopen we nog de korte de Gumbo Limbo trail, die dwars door een jungle-achtig bos loopt.

Tegen 3 uur rijden we het park weer uit en op de terugweg, vlak voor Florida City, stoppen we bij de grote (en bekende) fruitstal “ Robert is here”. Deze fruitstal is bekend om het vele tropische fruit wat er verkocht wordt, maar vooral om de van vers fruit gemaakte milkshakes. Natuurlijk moet ik ook zo’n milkshake proeven, ik kies de mangoshake en inderdaad… heel lekker! Verder kopen we er een paar tomaten en paprika’s, een guave en een tros mini banaantjes.

Iets over vieren zijn we weer terug bij ons hotel. We zitten nog even bij het zwembad, ik schrijf mijn weblog stukje en later eten we op onze kamer, S brood met tomaat en ik de leftovers, die we gisteren van Chili’s meenamen.

Temperatuur: 28-20 gr
Hotel Best Western Florida City
Gereden kilometers: 165

Als ik om 07.00 mijn neus buiten de deur steek waait het hard en is het maar een graad of 10, brrr, dat valt tegen na gisteren. Gelukkig is de lucht blauw , dus wie weet warmt het straks weer wat op. Om 08.15 lopen we naar de ontbijtruimte, het is er zo druk dat er geen tafeltjes meer over zijn en we besluiten om onze sneetjes toast met creamcheese maar op onze kamer op te eten. Rond 9 uur stappen we in de auto, we gaan naar de Keys.

De weg daar naar toe is lang en af en toe rijden we over een brug
Als we voor de eerste keer een stop maken is het nog steeds koud en waait het ook nog steeds hard, we rijden dan ook snel weer verder. We passeren Key Largo en bij Islamorada stoppen we weer en lopen daar wat rond. Het valt ons allemaal wat tegen, te druk, teveel toeristen, veel kitsch winkeltjes. We gaan maar weer verder en rijden door tot Anne’s Beach. Op een kleine parkeerplaats vinden we nog net een plekje voor onze auto, gelukkig is het nu een stuk warmer en waait het niet meer zo hard, dat voelt een stuk beter aan. We lopen de boardwalk langs de kust, maken wat foto’s en zien een prachtige blauwe zee.

We besluiten om nog een stukje door te rijden en naar het Long Key State Park te gaan. Hier lopen de Golden Orb Nature Trail, een leuke wandeling van ongeveer 1 uur.
Tegen 1 uur zijn we bij de picnickplaats en maken we een sneetje brood klaar en zitten we een poosje in de zon van het mooie uitzicht te genieten. We vinden het allebei zo wel genoeg, we gaan weer terug naar ons hotel.

Onderweg stoppen we nog een keer bij een grote kraam, die allerlei key lime produkten verkoopt. Ik koop er wat kaarten, een potje key lime marmelade en we nemen een key lime ijsje. Om half 4 zijn we weer terug in Florida City, de rest van de middag zitten we lekker in de zon bij het zwembad te lezen.

’s Avonds eten we bij McDonalds een western salad met een zakje friet en lopen we nog een rondje. Weer terug op onze kamer pak ik de bagage weer in, morgen vertrekken we weer. We hebben het wel gezien hier.

Temperatuur: 16-22 gr
Hotel: Best Western Florida City
Gereden kilometers: 202

De temperatuur is weer net zo laag als gisterenmorgen, alleen voelt het nu wat minder koud aan omdat het niet meer zo hard waait. In de ontbijtruimte is het weer net zo druk als gisteren en dus nemen we ons ontbijtje maar weer mee naar onze kamer. De bagage gaat weer in de auto en om 09.15 rijden we weg. Het eerste stuk rijden we over de zelfde weg als de heenweg, nl. highway 27. Je kunt goed zien dat het hier landbouwgebied is, we zien dat er o.a. veel aardappels, tomaten en courgettes worden verbouwd. Ook zien we heel veel bloem- en palmboomkwekerijen. Richting Lake Okeechobie zien we steeds meer suikerrietplantages.

Bij Lake Okeechobie aangekomen valt er weinig van dit onzettende grote meer te zien en pas halverwege vinden we een toegangsweg naar het meer. Wát een immens groot meer, het lijkt wel een zee! We parkeren de auto en lopen naar de sluizen toe en ook daar zien we weer een paar alligators rondzwemmen.

In de plaats Okeechobee eten we later bij Subway een broodje tonijn. We rijden highway 70 op, richting kust. Langs deze weg zien we ontzettend veel citrusplantages. Aangekomen bij Fort Pierce gaan we een stukje de snelweg op, Interstate 95 tot Palm Bay. Daar aangekomen gaan we eerst wat boodschappen doen bij Publix, waar ik o.a. 2 kleine stukjes key lime pie koop.

Tegen half 4 zijn we bij ons hotel, een splinternieuwe Holiday Inn Express. De receptionist vertelt ons dat het erg druk is door “springbreak” en door baseball wedstrijden. Gelukkig dat ik gisterenavond toch maar gereserveerd heb! Ondanks die drukte is het bij het zwembad toch (nog?) rustig.

Na een uurtje in de zon besluiten we om richting strand te rijden. Na even zoeken vinden we de juiste weg. Het blijkt toch nog een heel eind rijden te zijn, veel verder dan we dachten. Ondanks dat het al tegen 6 uur is en niet al te warm, is het nog steeds druk op het strand, we kunnen zelfs geen parkeerplaats vinden. Terwijl S in de auto wacht, bekijk ik het strand even, niet echt bijzonder, het zou zo maar Zandvoort kunnen zijn. We zijn het meteen met elkaar eens, hiervoor hoeven we geen extra nacht te blijven en weer terug in het hotel cancel ik meteen de 2e nacht. We hebben geen zin om uit eten de gaan, op onze kamer eten we, net zo lekker, vers stokbrood met avocado en tomaat en als toetje een stukje key lime pie.

Voor we gaan slapen zetten we de klok alvast vooruit, vannacht gaat hier de zomertijd in.

Hotel: Holiday Inn Express, Palm Bay
Weer: zon, 23 gr
Gereden kilometers: 410

Om 07.15 ga ik even mijn email checken en alvast een bakje fruitloops met melk eten. De ontbijtruimte zit bijna helemaal vol met begeleiders en jongetjes van een jaar of 10 in baseball kleding. Later als ik met S ga ontbijten is iedereen al vertrokken en is het er heerlijk rustig.

Wij rijden de I95 weer op en gaan er bij Smyrna Beach weer af om weer landinwaarts te rijden. De benzinetank moet weer nodig gevuld worden en als ik vraag of de tank volgegooid kan worden (dus niet voor een vast, vooruitbetaald bedrag) zegt de pompeigenaar “no problem, I’ll keep you hostaged” . Naast het tankstation zien we een Indian River Fruit Stand waar we stukjes grapefuit en mandarijnen kunnen proeven. ’t Smaakt prima en we kopen dan ook een zak van beiden.

Via highway 44 en 42 rijden we langs het Ocala National Forrest naar Gainesville. Wát een prachtige weg en wat een mooie landelijke omgeving. Na alle drukte in Zuid Florida genieten we daar nu extra van, dit is toch echt meer ons “ding” . Aan het eind van de 42 gaan we voor het laatste stuk Interstate 75 op tot Gainesville. Als we de Interstate af gaan zien we voor het eerst eindelijk S’s favoriete ijszaak: Baskin Robbins! Mijn ijskeuze is chocolate dipped strawberries, haha, beslist geen verkeerde keuze, heerlijk!

In Gainesville aangekomen gaan we op zoek naar een hotel (een van de weinige keren dat ik niet vooraf gereserveerd heb). We rijden langs een aantal hotels en gaan uiteindelijk naar de Cabot Lodge, die er van buiten en in de lobby, aantrekkelijk uitziet.

Helaas zijn nog niet alle kamers klaar en we zullen nog een uur moeten wachten. Geen ramp, naast het hotel hebben we een grote Target zien liggen, daar vermaken we ons vast wel een uurtje. Na Target lopen we ook nog even naar Barnes & Nobles, een grote boekenzaak.

Na 1.5 uur zijn we weer terug bij het hotel, helaas, kamer nog niet klaar. Weer een half uur wachten. Uiteindelijk, na 2.5 uur krijgen we eindelijk de sleutel. Via een eindeloze gang, weinig licht en erg gedateerd, komen we bij onze kamer. Op zich is de kamer niet slecht, maar toch is er iets wat me niet aanstaat in dit hotel (onzin, volgens S), voor mij is het al duidelijk, 1 nacht is genoeg! We trekken snel iets luchtigers aan en gaan dan een uurtje bij het zwembad zitten lezen. ’t Is heerlijk aangenaam weer en we genieten weer van de zon. Het loopt al tegen 7 uur, we hebben honger en we besluiten naar Sonny’s Real BBQ Pit te gaan en daar krijgen we geen spijt van! De pulled pork sandwich met friet, cornbread, baked beans en coleslaw smaakt zalig.

Weer terug op onze kamer lezen we de dikke zondagskrant en tegen 22.00 gaat het licht uit!

Hotel: Cabot Lodge, Gainesville
Weer: onbewolkt, 25-26 gr
Gereden kilometers: 342

Slecht geslapen door een veel te hoog/dik kussen waardoor ik een stijve nek en hoofdpijn heb als ik om 07.00 opsta. Gelukkig helpt mineral ice me snel van deze klachten af! Ik check mijn email en ga op zoek naar een ander hotel, Best Western ziet er op de site niet slecht uit en ik reserveer daar voor 1 nacht, daarna zien we wel weer.

Om 08.45 ontbijten we en na uitgecheckt te hebben rijden we om 09.30 weg. Eerst gaan we naar Micanopy, een klein plaatsje wat bekend staat om z’n mooie straten met bomen met Spaans mos. We zien er een paar mooie oude huizen staan en inderdaad, prachtige bomen vol met “baarden”.

Na een poosje rondgelopen te hebben gaan we naar het Paynes Prairie Preserve State Park. We rijden eerst naar het Visitor Center, helemaal aan het eind van dit gedeelte van het park. Dit park bestaat uit 2 gedeeltes, een gedeelte met veel bos en wat meren, het andere gedeelte uit prairie landschap (met veel alligators).

In het Visitor Center bekijken we eerst een kleine tentoonstelling en lopen daarna een trail door een tropisch bos en genieten we van de vele vogelgeluiden. We komen langs een uitzichttoren, die S beklimt (mij te hoog, ik vind het wel goed zo).

Later lopen we nog een stukje van een andere trail. Met de auto rijden we weer terug, tot halverwege het park, om daar de Chacala trail te gaan lopen. Maar voordat we daaraan beginnen, maken we aan een picknick tafel een paar sneetjes brood klaar. De trail is bijna 3.5 kilometer lang en het is perfect wandelweer, we genieten.
Weer terug bij de auto drinken we wat en eten de guave op, die we in Florida City bij Robert is here kochten. Erg lekker vinden we ‘m niet, niet voor herhaling vatbaar.

Binnendoor rijden we weer terug naar Gainesville, stoppen bij de Oaks Mall, waar ik bij J.C. Penney een t-shirtje koop en tegen 5 uur gaan we op zoek naar onze Best Western, die aan de laatste Gainesville exit ligt. En deze B.W. valt helemaal niet tegen, ziet er nog vrij nieuw uit, is erg groot en een zwembad met een groot terras er omheen. Ook onze kamer ziet er goed uit met een apart zitgedeelte en een mini keukenblokje met magnetron en koelkast. ’t Is alleen berekoud op de kamer, de airco staat hard te loeien en het kost S enige moeite om die uit te krijgen. We verkleden ons en gaan nog lekker een poosje bij het zwembad zitten.

’s Avonds is het hoog tijd om een was te gaan draaien, de schone slipjes zijn bijna op! Voor 2x $ 1.25 (wasmachine en droger) is alles weer schoon. De wasmachine werkt snel en is binnen een half uur al klaar, het drogen gaat wat langzamer en als ik na 1 uur terug ga naar de laundry room blijkt dat een oude mevrouw mijn was al uit de droger heeft gehaald en alles netjes voor me heeft opgevouwen “ik zat toch te wachten” antwoordde ze, toen ik haar daarvoor bedankte.

Hotel: Best Western, Gainesville
Weer: onbewolkt, 24-26 gr
Gereden kilometers: 66

Als ik ’s morgens vroeg op internet na ga wat de openingstijden zijn van de State Parks, die we vandaag willen bezoeken zie ik dat deze op maandag en dinsdag gesloten zijn. Zucht!Tijdens het ontbijten bespreken we wat we vandaag dan wél gaan doen.

We besluiten er een rustige dag van te maken, eerst gaan we naar de Kanapaha Botanical Gardens en de rest van de dag zien we dan wel. Zo gezegd, zo gedaan, precies om 10.00 rijden we de parkeerplaats van de Gardens op. In een folder vonden we een 50% kortingscoupon, dat is mooi meegenomen. De temperatuur is al een graad of 23, het tuinen zijn prachtig, er bloeien veel azalea’s, we maken veel foto’s.

Tegen half 1 hebben we alles wel gezien en vertrekken we weer, we rijden nog maar een keer naar de Oaks Mall en in het Food Court eten we een lekkere Chinese maaltijd. Als we om 14.00 wegrijden denken we een route binnendoor naar ons hotel te vinden. Kennelijk rijden we toch ergens verkeerd en uiteindelijk komen we ruim 22 kilometer buiten Gainesville uit. Gelukkig komen we dan bij de interstate en dan is ons hotel weer snel gevonden.

Bij een Publix niet ver van ons hotel doen we nog wat boodschappen voor ons avondeten en uiteindelijk zijn we dan om 15.30 pas bij het hotel. Boodschappen in de koelkast en dan snel naar het terras/zwembad, wat we helemaal voor ons alleen hebben. Het is te heet om in de zon te zitten en dus zoeken we een plaatsje onder een parasol. ’s Avonds eten we lekker vers brood met lekkere, zoete aardbeien.

Hotel: Best Western, Gainesville
Weer: onbewolkt, 28 gr
Gereden kilometers: 77

Op het nieuws hoor ik de weerman vertellen dat het vandaag “warm comfortable weather” zal zijn. En daarvoor zijn we dan ook in Florida!

Als eerste gaan we vandaag naar Dudley Farm Historic State Park, een mini openluchtmuseum. Op deze boerderij hebben sinds 1880 3 generaties van de Dudley familie gewoond. We bekijken alle 18 historische gebouwtjes en vragen ons af hoe in dat kleine farmhouse een gezin van 18 personen heeft kunnen wonen (pa, ma, 4 jongens en 8 dochters).

Aan het eind van de morgen zijn we uitgekeken. Op de terugweg zie ik een Jo Ann’s Craftstore, helaas hebben zij niets wat op de scrapbookboodschappenlijst van mijn zus staat. Ook bij Sports Authority slagen we niet, de sportschoenen die ik zou willen hebben, hebben ze niet in mijn maat.

Vervolgens rijden we naar het Devil’s Millhopper Geological State Park. Daar aangekomen maken we eerst een paar boterhammen klaar op de picknickplaats, daarna lopen we het (kleine) park in. We lopen via een houten trap 232 treden naar beneden en horen overal het geruis van kleine watervalletjes, beneden zitten we een poos op een bankje uit te rusten en genieten we van de stilte. Dan klimmen we weer 232 treden omhoog en lopen daarna nog een korte trail.

De rest van de middag zitten we weer lekker onder de parasol te lezen/een dutje te doen. ’s Avonds eten we bij het restaurant naast het hotel een heerlijke All American Hamburger met lekkere friet. Om het eten te laten zakken en omdat het nog zo lekker warm is lopen we naar een tankstation aan het begin van de straat, waar ik bij Dairy Queen een mini blizzard koop (mintsmaak met Oreo stukjes).

Later zitten we samen nog een poosje te computeren in het business center. Voor morgen reserveer ik een “gratis” overnachting (ik heb genoeg punten gespaard op mijn Best Western klantenkaart) bij een Best Western in Tallahassee. Waarschijnlijk zoeken we daarna een ander hotel.

Hotel: Best Western, Gainesville
Weer: onbewolkt, 28 gr
Gereden kilometers: 54

Jammer, ons verblijf in Gainesville zit er weer op, we zijn allebei enthousiast over deze omgeving, hier zouden we best willen wonen!

Het plan is om binnendoor naar Tallahassee te rijden. Eerst nemen de highway 26, dan de 27, waarna we een afzakkertje naar de kust maken, via de 361 naar Keaton Beach en Perry en dan weer via de 27 naar Tallahassee.

De weg is mooi en rustig, het strand bij Keaton Beach valt tegen, geen mooi, wit Gulf of Mexico zand. We lopen er wat rond en gaan dan weer verder. Onze bedoeling was om weer eens uitgebreid te gaan ontbijten bij Denny’s of Perkins, jammer nergens zo’n restaurant te bekennen.

Onderweg stoppen we nog een keer bij een Pecan winkeltje, waar we wat snoepgoed met pecan kopen.

Om 14.00 rijden we Tallahassee binnen, de Best Western, die aan de 27 ligt, is snel gevonden en onze kamer is al klaar. We zien het al snel, goed voor 1 nacht, maar niet voor een paar dagen.

Als we de bagage uitgeladen hebben lopen we meteen door naar Kohl’s (warenhuis) en ik koop er een t-shirtje. Dan lopen we naar Target, die aan de andere kant van ons hotel ligt. Daar koop ik een pocketbook (altijd met 25% korting) en een schattig, “cute” t-shirtje voor het kleindochtertje van mijn zus. Het is intussen behoorlijk heet geworden en we denken lekker bij het zwembad te gaan zitten. Nog een minpuntje van dit hotel, vieze stoelen, weinig ruimte en geen schaduw.

Dan stappen we maar in de auto en rijden richting down town. Het oude Capitol zien we in de verte al liggen, het blijkt er ontzettend druk te zijn, er vindt een of andere demonstratie plaats. We rijden wat rond en besluiten meteen maar alvast op zoek te gaan naar een ander hotel. Het eerste hotel wat ik op mijn lijstje heb staan, het Wingate, blijkt al vol geboekt te zijn, bij het 2e Candlewood Suites, vlakbij, hebben we meer succes. Het ziet er schitterend uit, blijkt splinternieuw te zijn en we boeken dan ook maar meteen voor 3 nachten. Ik krijg een folder mee en daaruit blijkt dat er een eigen keukenblok bij zit, mét afwasmachine en een hele grote koelkast. Alleen er zit geen ontbijt bij inbegrepen en de studio wordt niet dagelijks schoongemaakt. Geen probleem voor ons, bed sla ik zelf wel dicht en echt vuil zal het in die paar dagen ook wel niet worden.

Helemaal tevreden rijden we naar de Tallahassee Mall, die er vlakbij ligt. Die mall valt erg tegen, er staan heel veel winkels leeg, wat een beetje een lugubere sfeer geeft. We zijn dan ook snel uitgekeken. Dan naar de volgende mall, the Governors Mall, die vlakbij onze Best Western ligt. Dit is wel een grote en mooie mall.

Inmiddels is het tegen half 6 en we hebben honger, dus eerst naar het Food Court. S gaat voor een Cajun rijst met kip maal (erg spicy) en ik neem een groot stuk pizza. Na het eten lopen we nog wat rond, kopen een paar kleinigheidjes en gaan dan weer terug naar ons hotel.

Ik loop nog even naar de hotelcomputer, die zoooooo verschrikkelijk langzaam is, dat ik er al gauw genoeg van heb. Op onze kamer bespreken we wat we de komende dagen willen gaan doen en kijken we naar de tv. Omdat het vandaag St. Patrick’s Day is, een Ierse feestdag, die in Amerika ook uitgebreid gevierd wordt, is er een leuk programma op de tv met heerlijke Ierse muziek en dans.

Hotel: Best Western, Tallahassee
Weer: onbewolkt, 29 graden
Gereden kilometers: 322

Om 07.15 ga ik proberen of de computer nu wat sneller is, nee dus, misschien lukt het vanavond in het nieuwe hotel beter. In de ontbijtzaal eet ik alvast een klein bakje (zacht geworden) fruitloops met wat melk. Een uurtje later eet ik met S nog wat toast met jam. Het aangeboden “full hot breakfast” stelt niet veel voor, alleen wat fabrieks-mini-omeletjes.

Om 09.15 rijden we weg, we gaan eerst naar de Goodwood Plantation. Als we daar aankomen blijkt dat het niet mogelijk is om het huis vandaag te bezoeken, er is een filmploeg bezig te filmen. Jammer! De tuinen zijn wel open. We lopen rond en maken een paar foto’s.

Dan maar naar het Tallahassee museum. Dit “museum” ligt aan de andere kant van Tallahassee en als we aankomen is het er al flink druk, we zien rijen schoolbussen staan, dat belooft wat!

Het Tallahassee museum is meer een openlucht museum met een dierentuin. Via een lange boardwalk lopen we door Wildlife Florida: take a walk on the wild side and see Florida’s only zoological collection: endangered Florida’s panthers, black bears, bobcats, foxes all in their natural habitats. Het is inmiddels heet geworden en de meeste beesten liggen lekker te pitten onder of in een boom, geef ze eens ongelijk!
We lopen ook door Florida’s natural beauty: moerasachtig gebied, swamp, met prachtige cypress bomen, die met hun “voeten” in het water staan.
Tot slot bekijken we nog een aantal historische gebouwtjes.

Om een uur of 1 vinden we het wel genoeg, we gaan op zoek naar ons volgende doel van vandaag, Bradley’s Country Store, een begrip in Tallahassee en verre omgeving. Een oud winkeltje wat er nog net zo bijstaat als toen het in 1927 werd gebouwd. Bekend om “the best, old fashioned, country smoked and fresh sausage money can buy”, en daar heeft S wel trek in.

We nemen de weg naar Thomasville, Georgia, slaan dan ergens rechts af en via prachtige, landelijke binnenwegen, de zgn. canopy roads bereiken we de country store.
En we zijn niet de enigen, het is er zelfs druk! S koopt een broodje met een hot en spicy sausage,, dat hij, genietend, verorbert op de porch van de store, er zijn nog net 2 schommelstoelen vrij voor ons.


We rijden dezelfde weg weer terug, doen onderweg nog wat boodschappen bij Publix en Walmart, we moeten immers de komende dagen zelf voor ons ontbijt zorgen.

Tegen half 4 zijn we bij de Candlewood Suites, waar we een studio op de begane grond hebben, vlakbij de uitgang naar het zwembad. Hier houden we het wel een paar dagen uit!Ook het zwembad met terras is helemaal naar onze zin, schaduw van bomen, lekker rustig en we horen de vogels zingen.

’s Avonds maken we zelf wat klaar op onze kamer en na het eten maken we nog een wandeling langs de Monroe Street, de hoofdstraat van Tallahassee, die tot voorbij het Capitol loopt (Onze studio ligt aan een rustige zijstraat van deze straat).

Als we na een uur lopen weer terug zijn, gaan we samen nog even naar het business centrum, S om de voetbaluitslagen te bekijken en ik voor mijn weblogstukje. Weer terug op onze kamer zien we op de tv een mooi programma over Andalusië.

Hotel: Candlewood Suites, Tallahassee
Weer: onbewolkt, 29 gr
Gereden kilometers: 90

Heerlijk, vannacht hebben we eindelijk weer eens met een open raam kunnen slapen, dat missen we hier.Ik maak het ontbijt klaar, maak thee voor mezelf en haal voor S een beker verse koffie in de lobby. Later ruim ik wat op en maak ons bed op, toch best wel lekker om een paar dagen alles te kunnen laten staan (in hotelkamers zorgen wij er altijd voor dat alles opgeborgen is als we de kamer verlaten, zelfs de toiletspullen ruimen we op).

Tegen half 10 rijden we over de Monroestraat richting Capitol. Het is nog lekker rustig op de weg en in het centrum parkeren we de auto in een, nog bijna lege, parkeergarage onder Kleman Plaza. Het (oude) State Capitol, nu museum, gaat net open als we de trap oplopen.

We lopen er een uurtje rond en gaan daarna naar een kleine Farmersmarket, die in een park, ook in het centrum, gehouden wordt. Het is er gezellig druk, er wordt muziek gemaakt en bij een kraampje koop ik een lekkere plak, home made, bananabread voor $ 1.50. En bij een kraam van een geitenboerderij koop ik een stuk, natuurlijk ook home made, goat soap, die goed voor de huid schijnt te zijn. Voordat we de auto weer gaan ophalen bekijken we nog een paar oude, witte kerkjes. De parkeerkosten zijn een lachertje, slechts $ 1 en voor dat geld stond de auto nog eens lekker in de schaduw!

We gaan weer naar de Governors Mall, waar ik naar een Nail salon ga voor een lekkere behandeling van mijn voeten. Als nagellak kleur kies ik deze keer voor fel rood. Het Vietnamese vrouwtje wat mij behandelt vertelt dat ze al 14 jaar in Amerika woont (en nog nauwelijks Amerikaans spreekt), getrouwd is en 2 kindjes heeft. Ze vindt het prachtig om iemand uit The Netherlands als klant te hebben, een poosje geleden had ze een programma over The Netherlands op de tv gezien! Als ik klaar ben krijg ik een hug van haar en wenst ze me nog veel plezier in Florida toe.
Als ik de salon uitkom zit S al op een bankje op me wachten. Ik rammel van de honger en we lopen nog even naar het Food Court om snel een hot dog te eten. Op de terugweg naar onze studio maken we een stop bij Best Buy (electronica winkel), daar vermaakt S zich 3 kwartier, terwijl ik loop te kwijlen bij Barnes & Nobles, wát een mooie boeken en tijdschriften hebben ze daar toch altijd.

Daarna nog wat boodschappen bij Publix, voor vanavond kopen we een lekkere salad, corn on the cob (heel makkelijk in de magnetron gaar te maken) en een bak fruitsalad. De rest van de middag vermaken we ons bij het zwembad in de schaduw van een paar bomen, het is dan veel te heet om in de zon te zitten .
Na het avondeten rijden we naar Ella Lake, een klein meertje net buiten het centrum en maken daar rondwandeling.

Hotel: Candlewood Suites, Tallahassee
Weer: onbewolkt, 31 gr
Gereden kilometers: 27

Vandaag doen we een rondje kust, we gaan eerst naar Alligator Point, dan een stuk kustweg om vervolgens door het Apalachicola Forest terug naar Tallahassee te rijden. Als we om 08.45 weggaan is het ineens mistig, af en toe probeert de zon er doorheen te komen, maar hoe dichter we bij de kust komen, hoe mistiger het wordt.
Als we tegen 10.15 bij Alligator Point zijn, lijkt het wat op te trekken. We vinden (nog net) een parkeerplaats voor de auto en gaan dan een strandwandeling maken.

Hier is het strand echt zoals we het zagen tijdens ons vorige bezoek aan Florida: prachtig wit zand, heldere zee en weinig mensen. Na een half uur komt de zon goed door en wordt het al snel heet. Na de wandeling zitten/liggen we nog een poosje op onze badlakens.

We gaan weer verder, onderweg passeren we een paar kleine plaatsjes, erg druk is het hier niet. Het loopt al tegen 1 uur en we beginnen trek te krijgen en ook moet ik verschrikkelijk nodig naar het toilet, bij Carabelle Beach zien we langs de weg, aan de strandkant, een aantal overkapte picknicktafels staan én er is een restroom. Yes! Precies wat we nodig hebben. Achter de picknicktafels zien we ook nog eens een toegang naar het strand. De picknicktafel gebruiken we dan toch maar niet, ik maak wel een sneetje brood op het strand klaar.

Na een uurtje gaan we weer verder, we rijden nog een klein stukje langs de kust en nemen dan de 65, het eerste stuk is een lange, bijna rechte weg van ruim 70 km door het bos en we komen maar heel weinig auto’s tegen. Tegen 4 uur zijn we weer in Tallahassee, we hebben dan 300 km gereden!

’s Avonds eten we in Julie’s Restaurant, dat dichtbij onze studio ligt. Het zit allemaal niet zo mee daar. S bestelt een chickensalad zónder kaas, ik prime rib met een baked potato met sour cream (speciaal om gevraagd) en een glas lemonade. De salade komt mét kaas en gaat weer terug, de lemonade is op, net zoals de sour cream en de prime rib is meer well done dan medium.

Als ik er later tegen het bedienend meisje iets over zeg, reageert ze verder niet. We lopen nog een stukje en kopen een strawberry cheesecake ijsje.

Hotel: Candlewood Suites, Tallahassee
Weer: eerst mist 17 gr, later onbewolkt 31 gr
Gereden kilometers: 302

Jammer, ons verblijf in de Candlewood Suites zit er weer op, we hebben het hier prima naar ons zin gehad. Vandaag zakken we weer naar beneden af, we rijden binnendoor naar Crystal River, overnachten daar en gaan dan dinsdag weer naar Orlando.

Als we voor de laatste keer de Monroe Street oprijden zie ik dat de Krispy Kreme winkel aangeeft dat er verse donuts te koop zijn en aangezien ik regelmatig lees dat zij de lekkerste donuts verkopen, moet ik dat nu toch eens gaan uitproberen. Ik koop een chocolade en een banana caramel donut en inderdaad, al ben ik geen donut fan, deze zijn heeeeerlijk! Jammer dat ik daar nu pas achter kom.

Onderweg stoppen we ook nog even bij hetzelfde Pecan winkeltje als op de heenweg, S is helemaak gek van de, met zachte noga gevulde, pecan rolls en dit zal zijn laatste kans zijn om er nog een paar te kopen. Het is erg rustig op de weg en om 12.15 rijden we Crystal River al binnen en wat zien we dan….. ja wel….. een Denny’s… stoppen !!!
Ik ga voor 2 volkorenpancakes met verse bosbessen, scrambled eggs, bacon & hashbrowns, S kiest de Sante Fé Sizzling skilet, een gerecht met kip, blokjes aardappels, scrambled eggs, paprikablokjes en pepers. Het smaakt voortreffelijk.

Met volle buiken rijden we naar het Crystal River State Park om daar een paar trails te lopen. Daarna rijden we een stukje door en lopen dan nog de Churchhouse Hammock Boardwalk trail, een mooie wandeling door een Palmetto bos. We zijn blij dat we in de schaduw kunnen lopen, in de zon is het nl. wel erg heet.

Richting hotel doen we nog wat boodschappen bij Publix en ik koop alvast wat spullen om mee naar huis te nemen. Tegen vieren zijn we bij de, gisteren geboekte, Holiday Inn Express en als “member” krijg ik een tasje met 2 flesjes water en 2 chocolate chip cookies. We zitten nog een poosje bij het zwembad en ’s avonds eten we op onze kamer een gezonde fruitmaaltijd, na de uitgebreide lunch hebben we niet veel honger meer.

We rijden nog even naar de mall, die is niet erg groot en we zijn dan ook snel uitgekeken. Om 20.00 maak ik nog een glas thee op onze kamer en eet de laatste donut op.

Hotel: Holiday Inn Express, Crystal River
Weer: zonnig, 27 gr
Gereden kilometers: 341

Als ontbijt probeer ik vandaag eens een biscuit with gravy (soort broodje met iets wits wat lijkt op ragout), ooit in Georgia ook gegeten en dat was toe nog net eetbaar, vandaag dus niet, ik eet moedig de helft op en de rest verdwijnt toch echt in de grote afvalemmer.

Onderweg naar Orlando stoppen we nog een keer bij een Walmart, waar we nog wat spulletjes kopen om mee naar huis te nemen. De weg langs de kust wordt steeds drukker en we besluiten om highway 52 naar Dade City te nemen en dan bij Lakeland interstate 4 naar Orlando. Om 12.30 rijden we Orlando binnen en stoppen bij het eerste Outlet Center wat we tegenkomen. Het is daar zo druk dat we moeite hebben om een parkeerplaats te vinden, we bekijken wat winkels, ik pas een broek maar koop ‘m uiteindelijk toch niet en in het Food Court eten we bij Tacobell een soft tortilla.

We gaan op zoek naar ons hotel, de Hampton Inn bij de Florida Mall, die ik thuis al gereserveerd had. De eerste indruk van dit hotel is goed, enigszins oud en wat gedateerd, maar wel goed onderhouden en de lobby ziet er mooi uit.
Als we op onze kamer komen blijkt er, behalve een bed en een werktafel alleen maar 1 bureaustoel in te staan. Er is wel een grote ruimte voor een armchair, maar helaas, die heeft zeker pootjes gekregen en is verdwenen. Vreemd, ik loop meteen terug naar de receptie, maar volgens de receptioniste hoort dit zo, ja zeg, kom nou, misschien in een goedkoop motelletje maar zeker niet in een Hampton Inn. We kissebissen wat en uiteindelijk zegt ze een andere kamer voor ons te hebben, ik loop er samen met haar naar toe en ja hoor, daar staat wél een makkelijke stoel in. Kamer geregeld, maar helaas, als we weer terug zijn bij de receptie blijkt de andere receptioniste deze kamer net verhuurd te hebben. Weer een tijd wachten, uiteindelijk wordt er weer een andere kamer gevonden, alleen….. die moet nog schoon gemaakt worden. Mijn humeur zakt steeds verder (en dat van S ook, want die wilde wél genoegen nemen met kamer 1).

We brengen de bagage maar weer terug naar de auto en rijden, om de wachttijd te overbruggen, maar naar de Florida Mall, die inderdaad in de buurt van de Hampton Inn ligt. Wát een enorme mall is dat, zo groot hebben we nog nooit gezien. En ook daar is het vreselijk druk en het is er erg lawaaierig, in bijna elke winkel klinkt keiharde muziek, heel ongewoon voor Amerika. Bij Coldstone kopen we een duur, maar erg lekker, ijsje.

Weer terug naar het hotel, kamer is klaar, eindelijk, weer bagage uit de auto. Gelukkig ligt deze kamer vlakbij een toegangsdeur naar de parkeerplaats, zodat we nu niet zo ver hoeven te lopen. Ik besluit om meteen een was te gaan draaien zodat alles morgen schoon de koffers in kan. Als ik 2 muntjes in de wasmachine gegooid heb, blijft nummer 3 steken en is er geen beweging meer in te krijgen. Toevallig loopt er net iemand van de huishoudelijke dienst voorbij, die een paar flinke rammen en duwen geeft en dat heeft resultaat. Intussen baal ik helemaal van dit hotel, overleg even met S, loop naar de receptie om te vragen of ik een computer mag gebruiken (er is, heel vreemd, geen business center), ik word in het kanoortje gelaten waar ik op internet kan, zoek de site van het Hyatt Regency Airport op (ons allereerste hotel van deze vakantie) om daar voor de laatste nacht te boeken en…..potverdriedubbeltjes, no vacancy, sorry.

Terug naar S, die inmiddels lekker bij het zwembad zit (mocht eigenlijk niet want het zwembad was gesloten wegens onderhoudswerkzaamheden, maar aangezien wij toch niet van plan waren om te zwemmen…..).

Helaas, dan zit er niets anders op om hier toch maar te blijven, we hadden ook eigenlijk geen zin om verder op zoek te gaan. Inmiddels is het al ruim half 7 en we hebben honger. We hebben geen zin meer om uit eten te gaan en eten daarom maar snel een Chickenburger bij McDonalds. Later begin ik alvast in de koffers opnieuw in te pakken, waardoor ik kan zien hoeveel “ruimte” we nog over hebben.

Hotel: Hampton Inn Florida Mall, Orlando
Weer: zonnig, 29 gr
Gereden kilometers: 232

Het ontbijt is redelijk uitgebreid, ik eet een mini kaasomeletje met toast en een bakje verse vruchtensalade. Ha, daar kan ik niet over mopperen!

Om 09.15 rijden we naar de International Drive en van de vorige keer weten we dat er aan het einde een grote Bass Pro sportzaak is én de Premium Outlets.

Bij deze sportzaak vind ik eindelijk het paar sportschoenen van New Balance, waar ik steeds naar op zoek was (en ze zijn nog goedkoop ook) S is ook op zoek naar een paar sportschoenen, maar de schoenen die hij wil, hebben ze niet in zijn maat. We steken de straat over en parkeren bij de Outlets, waar het nog niet zo druk is.

Bij een New Balance zaak hebben ze wel zijn maat, dus ook hij is helemaal blij en gooit zijn oude schoenen meteen in een afvalbak. Hij is ook nog op zoek naar een paar Rockport schoenen, maar slaagt er weer niet in om zijn maat te vinden (kleine maat). We hebben genoeg van alle winkeldrukte en rijden terug naar het hotel. Onderweg stoppen we nog bij een Michaels Craftstore, maar ook hier hebben ze niets wat op de boodschappenlijst van mijn zus staat.

Om 3 uur zitten we, voor de laatste keer, lekker in de schaduw bij het zwembad, doen een dutje en lezen wat in de tijdschriften die ik gekocht heb. Ineens herinner ik me dat ik nog een coupon van McDonalds heb voor een gratis beker Frozen Strawberry Lemonade en als echte Hollandse moet ik daar natuurlijk gebruik van maken. Het smaakt heerlijk fris en is lekker dorstlessend.

Om 17.00 ga ik naar de receptie om via de computer in te checken en de boarding passes te printen. Dat verloopt vlot (viel niet tegen!) en zodra dit geregeld is gaan we nog een keer naar de Florida Mall, nu lopend mét mijn nieuwe schoenen aan. S had gisteren al gezien dat daar ook een Rockport zaak was en wie weet, hebben ze zijn schoenen wel in de juiste maat. Daar aangekomen gaan we eerst maar eten, de keuze valt op een vismaaltijd: een stuk zalm met gebakken aardappelblokjes met uien en een lekkere salad. Het smaakt heerlijk!
Dan op zoek naar die Rockport zaak, we zoeken ons een slag in de rondte in deze enorme mall (natuurlijk ligt die zaak op het meeste verre gedeelte). Maar, alle moeite is niet tevergeefs, ze hebben zijn maat, joepie! (en slechts $ 10 duurder dan in de Outlet Store). Op de terugweg koop ik bij J.C. Penney nog snel een paar door de TSA goedgekeurde slotjes voor onze koffers). Om 19.30 zijn we, helemaal moe van al dat gesjouw, weer op onze kamer en mag S proberen 2 paar schoenen nog in de koffers te proppen (wat best lukt). Ik maak nog een laatste bak thee en we hebben nog 2 chocolate chip cookies, die vanmiddag in de lobby uitgedeeld werden.

Hotel: Hampton Inn Florida Mall, Orlando
Weer: zonnig, 30 gr
Gereden kilometers: 21

Aan alles komt een eind, ook aan deze heerlijke ontspannen vakantie!
We ontbijten wat later, om 10.00 uur hebben we alles in de auto en gaan we nog een bezoek brengen aan Barnes & Nobles (ik) en Best Buy (S), die niet zo ver van het hotel vandaan, liggen.
Aangezien we de auto om 12.00 uur moeten inleveren, rijden we omstreeks 11.30 de 528 Express Way op, passeren weer 2 tolpoortjes ( $ 0.75 en $ 1) en bij het vliegveld is het even zoeken naar het Rental Car Return bord.
De auto is snel ingeleverd en dan steken we de weg weer over om naar de balies van US Airways te gaan. Het is er niet druk en omdat we onze boarding passes al geprint hebben zijn we binnen 10 minuten klaar.

Wanneer we naar de Security controles lopen zien we een lange rij wachtenden, gelukkig dat we geen haast hebben! We staan meer dan een half uur in de rij: schoenen, jassen/vesten uit, de chaos wordt steeds groter en we zijn dan ook blij als we deze toestand achter de rug hebben. We pakken meteen het treintje naar de juiste concourse en dan begint het wachten. We halen een sandwich, lezen wat, bekijken een paar winkeltjes en ik koop nog een pocketbook.

Om 16.00 begint het boarden en er wordt omgeroepen dat het toestel helemaal vol zit en dat er niet voldoende ruimte zal zijn in de overhead bins voor alle “roll over” , koffertjes op wieltjes en dat daarom vriendelijk verzocht wordt al die grote koffertjes af te geven, die mogen dan gratis mee als ruimbagage. Zo te zien maken er niet veel passagiers gebruik van. We vertrekken precies om 17.00 uur en hebben een rustige vlucht naar Philadelphia, waar we om 19.15 aankomen.

Het is daar koud, maar net boven 0, wat een verschil met de 30 gr in Orlando! We moeten weer een heel eind lopen naar de gate, vanwaar het toestel naar Amsterdam zal vertrekken. Onderweg kopen we nog snel een broodje, wat we later opeten. Precies op tijd, om 20.05 begint het boarden en wat hebben we geluk, er komt niemand naast ons zitten, zo delen we dus samen 3 stoelen (later zien we dat bijna overal 1 stoel in de rij van 3 vrij is).

Om 22.00 krijgen we het dinner geserveerd en dat is ook deze keer weer niet onaardig: kip met bbq-mango saus, wat gebakken aardappelblokjes en sperzieboontjes, daarbij een klein bakje salad en een mini cakeje met vanille icing.

Na het eten val ik vrijwel meteen in slaap, af en toe word ik even wakker en tot mijn verbazing is het, als ik even naar het toilet ga, al 07.00 Nederlandse tijd, dat is lekker opgeschoten! Heerlijk, dat is nog nooit gebeurd dat ik zoveel slaap, komt vast door de extra ruimte die we hebben. Als ontbijt krijgen we een supersmerig mierzoet mini broodje geserveerd. Je zou er misselijk van worden! Ik eet maar een Wasa knäcker met creamcheese, die ik nog in mijn rugzak heb.

Tien minuten later dan gepland landen we om 09.40 op Schiphol, de koffers komen al vrij snel van de band rollen, bij de douane staat niemand en zo staan we om 10.10 al op het NS station op de trein van 10.29 te wachten. In de trein is het niet druk en als we om 11.15 in Driebergen uitstappen staan onze vrienden ons al op te wachten om naar huis te brengen. En….. het is nog lekker weer ook!

Hotel: Boeing 757 US Airways

Weer: zonnig en warm, 24 gr om 12.00 uur

Gereden kilometers: 16